<<
กันยายน 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
29 กันยายน 2550

คุยกันวันหยุด : 8 เรื่อง 8 แบบ 8 ครั้ง






เช้าวันเสาร์โดยปกติจะไม่รีบตื่นมาทำอะไรมาก เพราะรู้ว่าไม่ได้ไปไหน ไม่มีอะไรเร่งร้อน แต่วันนี้มันมีเหตุต้องตื่นตีสี่ครึ่ง ... เพราะหมาเห่า นกร้อง รถขยะมาขนขยะ (เสียงดังอึงมี่ค่ะ สงสัยเพราะเป็นเซ็ททำงานใหม่เลยยังไม่รู้ว่า เวลาอย่างนี้มันต้องเงียบเข้าไว้) รวมถึงคนข้างๆ ตื่นเข้าห้องน้ำ เตะตะกร้าเสื้อผ้าที่วางเอาไว้ปลายเตียงไปชนขวดน้ำระเนระนาด เสียงดัง ทุกอย่างมันมาเกือบจะเวลาเดียวกัน แบบนี้แล้วไซร้นอนหลับต่อไปได้ก็เป็นโชคแล้วล่ะคะ



และด้วยเหตุคนข้างๆ เตะตระกร้าแบบเกือบจะล้มคะมำนี่แหละ ฉันเลยได้ถูกบ่นอีกยาวด้วยเพราะว่านี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เกิดเหตุ ไอ้ฉันมันก็หัวปึ๊กดีแท้ๆ จัดการเกี่ยวกับเสื้อผ้าซักแล้วเมื่อคืนแต่ว่าขี้เกียจเก็บตะกร้าผ้าก็เลยเอาวางปลายเตียงด้วยลืมไปว่าไอ้คนจะโดนแจ็คพ็อตน่ะเป็นคนข้างๆ เพราะเค้าจะชอบเข้าห้องน้ำตอนรุ่งเช้าทุกครั้ง หนนี้เป็นครั้งที่สองเลยโดนต่อว่าพร้อมกับถามว่า " อยากฆ่ากันหรือไงเนี่ย" ... (ถ้าอยากฆ่ากันจริงๆ ใครจะไปยอมรับล่ะนะค่ะ จริงไม๊เอ่ย) ...



พอเกิดเหตุแบบนี้แล้วก็เลยแบบว่านอนกันต่อไม่ได้เลย เราก็เลยได้แต่ลงมาข้างล่าง จัดการกาแฟกันก่อนอย่างอื่นเลยเรียกว่าจะตื่นก็ตื่นให้เต็มๆ ล่ะ ทีนี้ไม่รู้จะคุยไร คนข้างๆ ก็เลยเล่าให้ฟังเรื่องของอุบัติเหตุที่เกิดกับเค้าให้ฟัง เรียกว่าเล่ามาแล้วก็ อือม์ ผ่านหลายครั้งเกือบตายมาบ่อยครั้งกว่าปกตินาเนี่ย เอาว่าเท่าที่จำได้ก็แอบมาเล่าขานให้ฟังดีกว่า ...







เรื่องแรก

เริ่มเมื่อตอนเค้าอายุ 4 ขวบ สมัยนั้นอายุประมาณนี้ตัวเค้าจะเล็กมากๆ หลังบ้านนี่เป็นไร่ข้าวโพด ทีนี้ด้วยความที่กำลังเล่นซ่อนหาก็ต้องการหาที่ซ่อนตัวจากการถูกเพื่อนเจอ เค้าก็เลยไปซ่อนตัวเล็กๆ อยู่ในกองข้าวโพดที่เค้าเตรียมจะขนขึ้นรถกัน สมัยก่อนเค้าไม่มีเครื่องไม้เครื่องมือช่วยยกขึ้นรถกัน มีก็แต่อุปกรณ์คล้ายๆ เคียวอันยาวๆ แหลมๆ ที่จะเกี่ยวเจ้าพวกต้นข้าวโพดที่เค้าตัดเตรียมจะขนไปขึ้นนรถ ไอ้คนข้างๆ ฉันก็ดันไปซ่อนอยู่แถวนั้น จังหวะเดียวกับที่คนจะขนข้าวโพดเค้าจะจัดการขนข้าวโพดขึ้นรถพอดี๊พอดี .... มือกำเคียวง้างขึ้นเหนือหัว เพื่อเป็นแรงลงมาเกี่ยวมัดข้าวโพดเต็มแรว และแล้วปรากฏว่า เคียวแหลมๆ นั่นเกี่ยวไปโดนหน้าแข้งของคนข้างๆ เต็มแรง ตอนนี้เห็นร่องรอยของบาดแผลนี้เป็นแค่เพียงแผลเป็นวงใหญ่ๆ อ้อ ... มันมีความเป็นมาแบบนี้เอง








เรื่องที่สอง


หลังจากเหตุการเคียวเกี่ยวข้าวโพดเปลี่ยนเป้าหมายจากข้าวโพดไปถูกหน้าแข้งก็หลายปี มาเจอเหตุการณ์ช่วงวัย 8 ขวบ (มั้ง) เค้าบอกว่าแถวนั้นมันเป็นแม่น้ำ แล้วก็มีพวกโรงงานอะไรสักอย่าง เค้ากับเพื่อนก็ไปเล่นกันตามประสาเด็ก แต่ว่าครั้งนั้นเกิดอะไรก็ไม่รู้ เล่นกันไป เล่นกันมา ปรากฏว่าตกน้ำป๋อมแป๋ม น้ำก็ดันเชี่ยวกราก ตัวเค้าก็จมลงไปแล้วก็จมดิ่งลงไปพร้อมกับไปติดกับท่อน้ำด้านล่างของโรงงาน ตอนนั้นเด็กวัยขนาดนั้นเชื่อว่ายังว่ายน้ำไม่เป็น แต่เดชะบุญมีคนเดินผ่านมาแถวนั้นพอดีแล้วก็เห็น ก็เลยลงไปช่วย เพราะไม่อย่างนั้น ... โอ้วววววว







เรื่องที่สาม


วัยหนุ่มฉกรรจน์ เพิ่งได้รถมอเตอร์ไซด์คันใหม่มาได้ 3 วัน ได้มาก็เห่อ ขี่มันไปทั่ว และแล้ววันหนึ่งก็เกิดอยากไปส่งแม่ทำงานก็เลยเอาแม่ซ้อนท้าย ขากลับ... ขี่รถติดแยกไฟแดง กำลังรอไฟเปลี่ยนสี ไฟสีแดงเปลี่ยนเป็นเขียว เร่งเครื่องบิดไปตามปกติ แต่ว่าอีกฟากของถนนมันกลับไม่หยุด ขับรถพุ่งแบบเหยียบมิดเพราะกะจะขับให้ทันก่อนไฟจะเปลี่ยนสี ปรากฏว่าแรงบวกของรถยนต์ชนกับรถมอเตอร์ไซด์แรงมาก ตัวคนถูกชนกลิ้งโค่โล่แขนหัก ขาหัก เสียดายแต่รถมอเตอร์ไซด์ใหม่แค่ 3 วัน เพราะหลังจากนั้นเห็นสภาพรถแล้วบอกได้ว่า "นี่ไม่ใช่รถช้านนนนนนนนนนนนนน หนิ" เละค่ะ เละ รถเละมากๆ แต่โชคยังดีเพราะคนไม่เป็นอะไรมาก







เรื่องที่สี่


อันนี้เหมือนหนังหน่อย แอบบอกหน่อยว่าคนข้างๆ เป็น ตร. ค่ะ งานนี้สมัยวัยรุ่นเค้าก็ทำงานแนวสืบสวน คือ ต้องปลอมตัวเข้าไปซื้อแบงก์ปลอมจากคนปลอมแบงก์ ปรากฏว่ายังไงก็ไม่รู้ค่ะ ผิดพลาด จะเอาเงินแต่ว่าคนขายเค้าดันมาเจอปืน เลยเกิดการแย่งปืนกันขึ้น เสียท่าคนไม่ดีสิค่ะเพราะดันแย่งปืนได้สำเร็จ เลยต้องวิ่งหนีกันจ้าละหวั่น แถมได้คนได้ปืนก็แกว่งปืนไปมา เฉียดไปโดนคนอื่นซะด้วยซ้ำ แล้วก็ตานี่วิ่งไล่ไม่เลิก ยิงปืนกะจะเอาให้คนข้างๆ ตายแน่ ตายแน่ ตอนเล่าคนข้างๆ บอกว่า เสียวมากเพราะกลัวโดนยิง เพราะแค่เห็นปืนเล็งมาทางเค้าก็ต้องหลบหลีกกันให้ทัน สุดท้ายลูกปืนหมดก็เลยต้องกลายเป็น ตร.ไล่ล่าอีกครั้ง แล้วก็เจ้าคนปลอมแบ็งก์ก็ถูกจับ เหลือเชื่อค่ะว่า เมื่อก่อนคดีแบบนี้ถูกจับเข้าคุกแต่ว่าแค่ 3 ปีเท่านั้นก็ออกมาเริงร่า ทั้งๆ ที่มีปืนและพยายามฆ่าคนตายนะค่ะเนี่ย เหลือเชื่อเน๊าะ








เรื่องที่ห้า


เหตุการณ์เกิดขึ้นตอนช่วงคนข้างๆ ทำงานค่ะ งานนี้ก็ตามก้นหัวขโมยเพราะได้รับวิทยุแจ้งจากเพื่อนร่วมงานว่ามีการโจรกรรม ไปถึงที่เกิดเหตุก็เจอกับข้าวของวางเกลื่อน เดินไปเดินมาบริเวณรอบๆ ก็เห็นคนวิ่งหนีหน้าตาเฉย ก็เลยเกิดการวิ่งไล่กันเกิดขึ้น วิ่งไปวิ่งมายังไงก็ไม่รู้จากบนพื้นสู่บนหลังคา คนข้างๆ บอกว่าตอนวิ่งไล่นั่นน่ะลืมกลัวตก เห็นเค้าวิ่งก็วิ่ง อย่างตอนเกิดเหตุก็วิ่งไล่กับโจรมันหน้าตาเฉย ซึ่งบนหลังคาตอนนั้นมันมีลักษณะเหมือนไม้แผ่นกระดานพาด เค้าเห็นเจ้าขโมยคนนั้นวิ่งผ่านไปได้ก็วิ่งบ้าง แต่ปรากฏว่าโชคไม่ดี เพราะว่าไม้ที่วิ่งผ่านไปมันดันหักกลางดังเป๊าะ ... โอ้วววว ... กลายเป็นว่าไอ้ขโมยหนีไป แต่ว่า ตร.โชคร้ายตกลงไปราว 7 เมตรกับพื้นบ้านด้านล่าง ... โชคยังดีว่าไม่ได้มีอะไร เพราะคนตกลงมายังมีหน้ายิ้มได้กับเจ้าของบ้าน แล้วก็แจ้งเพื่อนร่วมงานว่า ขโมยหนีไปได้เด้อ ....







เรื่องที่หก


อันนี้เหตุเกิดกับเค้าตอนฉันย้ายไปอยู่ฮอลแลนด์เป็นปีแรกๆ ... เหตุการณ์ตกบันไดบ้านกว่า 12 ขั้น เนื่องด้วยเหตุเบลอจัดที่ตัวเค้าเองตกลงมาเพราะว่าเหยียบบันไดพลาด เพราะหัวบันไดขั้นแรกกับประตูห้องน้ำมันใกล้กันพอดี๊พอดี พอเหยียบพลาดเท่านั้นล่ะคนนั่งข้างล่างเลยได้ยินเสียงเหมือนกล่องอะไรหนักๆ ตกลงมาดังตุ๊บๆๆๆๆ ... และแล้วฉันก็วิ่งออกไปดู โอ้วแม่เจ้า เลือด !!! นองเต็มพื้นเลย แล้วมันมาจากไหนล่ะเนี่ย ... มองดูแล้วมันมาจากจมูกค่ะ เพราะว่าตกลงมาจมูกกระแทกกับขอบบันไดแล้วก็ที่จับบันได ตอนแรกไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจมูกเปิด เห็นแค่ว่ามาจากจมูก แต่ว่าพอเห็นแผลเกิดความสยองทันด่วน เพื่อนบ้านก็แสนดี ได้ยินเสียงเหมือนกันแล้วก็คาดเดาว่าน่าจะเป็นฉันเพราะว่าเค้าโผล่หน้าออกมาดูทางเท้าหน้าบ้านไม่เห็นรถเลยคิดว่าฉันอยู่บ้าน แล้วคนข้างๆ ไปทำงาน พอได้ยินเสียงก็วิ่งมากดออดหน้าบ้าน เลยได้มาเห็นว่าที่ดังตุ๊บน่ะ เป็นคนข้างๆ เองไม่ใช่ฉัน ... เค้าเลยช่วยโทรหาหมอ พร้อมกับพาไป รพ.ด้วย ... ซึ้งในน้ำใจเพื่อนบ้านตรงนี้จัง

เหตุเกิดตรงนี้ผลพวงของการเจ็บตัวคือ ..

- เย็บจมูกที่เปิดไปหลายเข็ม ไม่รู้แน่ว่ากี่เข็มแต่เราใช้ระบบเหมาเย็บเดาว่าก็คงหลายเหมือนกัน
- ซี่โครงด้านขวาเกือบจะหัก แต่ว่ายังไม่หักเรียกได้ว่าคงเดาะๆ เจ็บปวดรวดร้าวเพราะว่าคืนแรกที่ได้นอน พลิกไม่ได้เพราะตัวแข็งมาก ขยับตัวทีก็ร้องกันที เพราะมันระบมสุด เป็นแบบนี้กว่าอาทิตย์
- หัวเข่า หัว ศอก ได้แผลไม่น้อยหน้ากัน ...



ทั้งหมดกว่าจะหายและไปทำงานได้กว่าเดือนค่ะ ... ดีหน่อยว่าที่ทำงานเค้าลานาน เจ็บป่วยแบบนี้แล้วเค้าก็ให้พักจนกว่าจะหายถึงไปทำงานได้ ดีจริงคะ







เรื่องที่เจ็ด

เจ็บตัวเพราะเบลอีกแล้วหลังจากกลับมาจากทำงานกะดึก ออกทำงาน 3 ทุ่ม กลับมา 7 โมงเช้า เหตุเกิดตอนบ่ายตอนที่ฉันไปเรียนภาษา ... นั่งเรียนอยู่ดีๆ มีเสียงโทรศัพท์เข้ามา แล้วได้จังหวะพอดีซะจริงๆ เพราะว่าตอนนั้นกำลังเรียนการแต่งประโยคครูเค้าให้แต่งประโยคอะไรก็ได้ขึ้นมา ฉันเองก็ดันไปเล่นคำพูดแต่งประโยคออกแนวว่า Mijn man is kapot หรือหมายถึง My husband out of order จังหวะนั้นเองโทรศัพท์ดัง ฉันเองเลี่ยงไปรับสายแล้วก้รู้ว่า คนโทรมาคือคนข้างๆ ฉันเอง เค้าโทรมาบอกว่า ตอนนี้นานอนอยู่ในห้องนั่งเล่น หัวแตกนิดๆ พร้อมกับประตูกระจกหลังบ้านแตกเป็นเสี่ยงๆ เพราะว่าเค้าหกล้มกระแทกกระจกไป ... เอิ๊กส์ๆๆๆ คนได้ฟังปลายสายก็ช็อคสิค่ะ เลยบอกครูไปเลยว่า " เมื่อกี้แต่งประโยคไปเป็นจริงแล้วค่าครู ... แฟนหนูหกล้มหัวแตก ... " พูดเท่านั้นล่ะค่ะ ครูเลยบอกว่างั้นเธอกลับไปดูปั๋วเธอเหอะ เลยได้เห็นสภาพ โอ้ววววววววววววววววว นี่ล่ะเรื่องที่ 7







เรื่องที่แปด

เอาว่าเป็นเรื่องสุดท้ายแล้วกันค่ะ เพราะเพิ่งเหลือบไปเห็นว่าเขียนซะยาว ... เหตุนี้ก็ที่ทำงานเหมือนกันและเกือบตาย และเกิดหลังจากเหตุตกบันได้ซี่โครงเดาะปีกว่าๆ หนนี้เกิดตอนที่นั่งเรือไปตรวจงาน แล้วก็ด้วยเพราะว่าฝนตก ลมแรง เค้าไปยืนบนกราบเรือ ไปไงมาไงไม่รู้ดันลื่นตัวไปฟาดที่ขอบกราบเรือ แต่พระเจ้าคงไม่ต้องการตัว เลยสั่งให้เพื่อนที่ยืนข้างๆ คว้ามือได้ทัน และมานั่งคิดกันว่าถ้าหากว่าตอนนั้นเพื่อนคว้าตัวเอาไว้ไม่ทัน คนข้างๆ ฉันก็คงจมลงใต้น้ำ ถูกเครื่องยนต์ดูดลงไปใต้ท้อง ประกอบกับน้ำตอนนั้นเย็นจัด จมลงไปก็คงดำดิ่งไปได้ง่ายๆ ... ตายครับตาย แต่แม่เจ้า !!! โชคยังดีเลยได้แค่เจ็บตัวซ้ำกับของเก่า คือ ซี่โครงที่เคยเดาะและรักษาติดแล้ว กลับต้องเดาะอีกรอบ แล้วก็แน่นอนค่ะว่า กว่าจะรักษาหายได้นั้นก็เป็นเดือนๆ



เป็นไงค่ะ 8 เรื่อง 8 แบบ 8 ครั้ง ที่เรียกว่าอาจจะมีมากกว่านั้นอีกก็ได้ถ้าได้นั่งคุยกันอีก แต่พอดีนั่งคุยไปก็ได้เวลาคนอื่นตื่นมาแล้วก็ชวนกันไปตลาด การสนทนาเลยจบอยู่แค่ 8 เรื่อง เอาว่าเดี๋ยวอาจจะมีต่อภาคสองถ้าหากว่าได้คุยกันอีกนะค่ะ



ว่าแล้วแอบมาแบ่งประสบการณ์เจ็บตัว ... เลือกเอาแบบที่สุดๆ ของที่สุดของตัวเองสักเรื่องไม๊ค่ะ ว่ามีเหตุการณ์ไหนเจ็บเกือบแย่กันไปบ้าง เล่ากันแล้วเราจะได้ช่วยกันระวังให้มากขึ้นกว่าเดิมได้น่ะค่ะ






Create Date : 29 กันยายน 2550
Last Update : 29 กันยายน 2550 9:11:43 น. 86 comments
Counter : 851 Pageviews.  

 


ดี.แวะมาส่งความสุขยามเช้าก่อนค่ะ
เดี๋ยวแว๊บบบบมาใหม่น๊า







โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:9:29:58 น.  

 
อืม .. เมื่อ2ปีก่อน เคยลื่นหกล้มหน้าอพาร์ทเม้นท์ตัวเอง เผ็นผลทำให้เอ็นเข่าฉีก และส่งผลให้ต้องเลิกใส่ส้นสูงนับตั้งแต่นั้น

ปล. มีความสุขกับสุดสัปดาห์ปลายเดือนกันยายนนะคะ


โดย: รักบังใบ วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:9:37:41 น.  

 
เรื่องที่หก ตกกะใจ ในความหวาด
คาดไม่ถึง เลือดไหล ใจสยอง
ตกบันได สิบสองขั้น เลือดไหลนอง
อ่านแล้วหมอง กลัวถูกเย็บ เจ็บปวดตัว





กลัวเข็มมากครับ
อ่านมาเรื่องนี้สยองที่สุด



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:9:48:41 น.  

 
เรื่องที่ 4 และ 5 เนี่ย ดูคล้ายในหนังจริง ๆ
แต่นะ หนังก็คงมาจากเรื่องจริงนี่แหละ
ยังไงก็ขอให้คนข้าง ๆ คุณพู่ ไม่มีเรื่องเจ็บตัวอีกแล้วนะคะ


โดย: ostojska วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:9:57:56 น.  

 
อ่านซะตาปิดไปข้างเลยฮะ..


โดย: katoy วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:10:47:58 น.  

 
ยังกับหนังเลย เรื่อง 4


โดย: boatboat วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:11:04:47 น.  

 
อ่านแล้วพลอยเสียวไปด้วยเลยจ้า


โดย: ดา ดา วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:11:44:32 น.  

 
เรื่องที่หกน่ากลัวอ่ะ...

เย็บตั้งหลายเข็ม เป็นเอิงคงลมจับตามไปอีกที่เห็น


หมอถือเข็ม หวาดเสียวมากๆๆค่ะ


โดย: Madam_Hatyai วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:12:17:10 น.  

 
อ่านไปพลอยเสียวไปด้วย เห็นเลือดเห็นเเผลไม่ได้ จะเป็นลมค่ะ


โดย: Hana* วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:12:31:08 น.  

 
นึกถึงเรื่องที่ 6
ตอนนี้ธีโอหายดีแล้วใช่ไหม

ช่วงนี้พี่ก้อหายจากไข้หวัด
ก้อท้องเสียต่อเนื่อง
หายจากท้องเสียไม่รู้ว่า
จะเจอโรคอะไรต่ออีก ....เฮ้อ


โดย: นู๋ส้มจุก วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:12:45:09 น.  

 
อ่านแล้วน่ากลัวอะค่ะ

คิดตามประสาเรานี่ คิดว่าเค้าก็มีกรรมเยอะนะคะนี่ แหะๆ

เราเองตอนปอสองกับปอสี่รถคว่ำค่ะ ตอนมอสอง รถมอเตอร์ไซค์ล้ม ตอนมอสี่ รถมอเตอร์ไซค์ไปชนกับรถกระบะน่ะค่ะ เฮ้อ...

นอกนั้นก็ยังไม่มีอุบัติเหตุอะไรแรงๆ แต่ก็ถือว่าเยอะกว่าเพื่อนที่รู้จักกันนะคะ แหะๆ



เราก็มีกรรมเยอะเหมือนกันแหละ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:12:57:23 น.  

 
แอ๊ะ
น่ากลัวจังเลย


โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:13:43:08 น.  

 
อ่านแล้วนึกภาพตาม โอ้..... my god ....
หวาดเสียวทุกเรื่องเลยค่ะ
มีเรื่องมาเล่าให้ฟังด้วยเหมือนกัน รบกวนฟังหน่อย แหะๆๆ ตอนแอนเด็กๆ ไปอาบน้ำที่บ้านมีแท้งค์น้ำค่ะ ตัวยังเล็กอยู่เอื้อมมือไปหยิบขัน แต่ว่ามันอยู่ก้นแท้งค์น้ำ เป็นไงรู้มั้ยค่ะ หัวทิ่มบ่อเลยค่ะ เกือบตายแนะ เดชะบุญยังมี ยังไม่ถึงคราวค่ะ ญาติเดินเข้ามาในห้องน้ำคว้าตัวขึ้นมาทันไม่งั้นแย่แน่ๆ

ป.ล. สุขสันต์วันหยุดสุดสัปดาห์เด้อ


โดย: ann_269 วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:13:51:04 น.  

 
น่ากลัวเสียวไส้แต่เช้าเลยแหะๆๆ


โดย: takom วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:13:51:42 น.  

 
สนุกดี....
ออกแนวตื่นเต้นมากไปหน่อยนะ
เป็นแฟงนะ...ต้องกลัวแน่ๆๆ


โดย: d_regen วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:14:04:38 น.  

 


มาชวนไปรู้จัก ไก่ฟ้าค่ะ


โดย: นกแห้ว วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:14:16:11 น.  

 
ผมนี่ชนบ่อย แต่ถ้าคว่ำแค่ที่เดียว

ยอกไปทั้งตัวเลย


โดย: I.Brother วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:14:24:57 น.  

 
ไม่ไหวค่ะพี่นิด อ่านไปก็หวานเสียวไป

นี่ขนาดแค่อ่านตัวหนังสือแล้วนึกภาพตามนะ ยังเสียวขนาดนี้ นี่ถ้าไปเห็นของจริงจะเป้นยังไง ไม่อยากนึกเลยค่ะ...

เรื่องเจ็บตัวของตุ้งที่เลือดสาด เท่าที่จำได้มีสองครั้งใหญ่ๆ ค่ะ ครั้งแรกยังเด็กๆ วิ่งเล่นที่รถลากแถวๆ บ้าน (ที่เค้าเอาไว้ลากรถเสียหน่ะค่ะ) มันจะมีร่องเยอะ ไอ้เรายังเด็ก ก็ชอบไปเล่นกระโดดไปมา ทีนี้โดดอีท่าไหนไม่รู้ ได้เรื่อง พลาด.....คางไปฟาดกะรถเข้าค่ะ ยืนขึ้นมาได้ แต่มึนๆ คางชาๆ น้องชายร้องบอก เลือดออกๆ ไอ้เราก็ยังมึน บอกออกตรงไหน...พอจับคางตัวเองเท่านั้นหล่ะค่ะ ร้องลั่นทุ่งเลย...

โดนเย็บคางไป 3 เข็ม...


อีกทีนึงโตขึ้นมาหน่อย เปิดปลากระป๋องค่ะ มันเป็น ดึงปึ๊ก เปิดเลย....

ไอ้เราก็ดึงปึ๊ก....เปิดเลยเหมือนกัน

แต่นอกจากกระป๋องจะเปิดแล้ว นิ้วก็เปิดด้วยค่ะ เพราะดันไปเปิดท่าแบบกรีดนิ้วอ่ะค่ะ (เบ๊อะสุดๆ..)

เลือดไหลโจ๊กๆๆๆ ทำไรไม่ถูก ร้องเรียกแม่....

แม่ก็ทำไรไม่ถูกพอกัน เพราะดันเปิดน้ำแรงสุด แล้วเอามือตุ้งเข้าไปล้าง....เลือดไหลเร็ว...และแรงพอๆ กับน้ำเลย...

เลยรีบชักมือกลับ แล้วไปให้คุณหมอเย็บจะดีกว่า...

เย็บไป 5 เข็มค่ะ

แต่ของคนข้างๆ พี่นิด อ่านแล้วเสียวกว่าเยอะ..

มีใครมาติดต่อไปเล่น die hard ภาคใหม่เมื่อไหร่ บอกตุ้งด้วยนะคะ..


โดย: กวางตุ้งหวาน วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:14:36:15 น.  

 
สวัสดีอีกรอบค่ะ

โห..เราน่ะยิ่งเชื่อเลยค่ะ พอมาเจอเด็กแบบนี้ แต่เราไม่ได้ทำแบบนี้กับครูนะคะ แต่ไอ้เรื่องเวลาเรียนไม่สนใจเรียน เอาแต่อ่านหนังสือนี่ เราเจอเด็กนักเรียนห้องที่เราประจำชั้นทำเลยแหละค่ะ เหอๆ

กรรมมั้ยหละคะ?


แต่เรื่องน้องหมูอ้วนนี่..คงยากค่ะ เพราะครูคนอื่นเค้าไม่กล้าเอาเลยจริงๆ ใช้วิธีตามใจเค้าก้นหมดน่ะค่ะ ซึ่งเราก็เลยไม่รู้จะทำยังไง ยิ่งเราไม่ได้สอนเค้าแล้วด้วย คงยากแล้วล่ะค่ะ ที่จะไปสอนไปอบรมอะไรเค้าได้น่ะค่ะ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:15:04:54 น.  

 
เรื่องหนังสือเดี๋ยวอาทิตย์หน้านะค่ะจะโอนเงินให้น่ะคะ เพราะว่าวันนี้จริงๆ จะโอนแล้วแต่ด้วยเนื่องจากว่ากิจธุระพัดพาทำให้เกิดลืมน่ะค่ะแม่โสม



โดย: JewNid


ด้วยความยินดีและขอบพระคุณมากค่า คุณพู่

เด๋วขออ่านข้างบนแปร๊บ


โดย: โสมรัศมี วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:15:49:22 น.  

 
อ่านแล้วชอบ เพราะเจอคนที่เกี่ยวข้องกับความโลดโผนโจทะยานเหมือนกัน

แจ่มค่ะ สนุกมากๆๆๆ

ชอบๆๆ (แม่โสมชอบการผจญภัย)


โดย: โสมรัศมี วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:15:57:34 น.  

 
สะ-วี-ดัด-คี พี่ JewNid
งานสืบสวนนิน่าตื่นเต้นจังเลยนะคะ

อัพบล๊อกเสร็จแล้วค่ะ
มีความสุขมากๆ นะคะ
รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ฝนตกบ่อยด้วยช่วงนี้
เชิญเข้าไปอ่านเรื่องประหลาดได้เลยนะคะ


โดย: weraj วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:16:37:49 น.  

 
ขอบคุณมาก ๆ ที่กรุณาแวะไปเยี่ยมblog มือใหม่หัดเขียน อย่างไรเสียก็ถือว่าเป็นกำลังใจที่ยิ่งใหญ่เสมอ


โดย: krusuriya วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:19:54:32 น.  

 
มาเยี่ยมเย็นวันเสาร์ค่ะคุณนิด
เหอ เหอ สงสารคนข้างตัวคุณนิดจริงๆ ค่ะ ทำไมมีอุบัติเหตุมากมายก่ายกองขนาดนั้นคะ โชคดีที่พระคุ้มครองให้รอดปลอดภัย(อย่างน้อยอาการไม่สาหัส)มาทุกครั้ง ขออย่าให้เกิดอีกเลยค่ะ โดยเฉพาะเกิดในไทย

ตอนนี้อากาศที่นี่แย่มากค่ะ ฝนตกและหนาวประมาณ 8 องศามาหลายวันแล้วค่ะ ตอนแรกกะจะไปนอนที่อัมสเจอร์ดัมซักคืน ตอนนี้เลยขอนอนห่มผ้าอุตุดูทีวีอยู่บ้านดีกว่าค่ะ

คิดถึงนะคะ


โดย: the Vicky วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:21:05:13 น.  

 
แวะมาแอบอ่านประสบการณ์ระทึกขวัญจ่ะ เหมือนหนังเลยนิ โลดโผนมาก

พู่เราพิมพ์ๆไปมันโดดตลอด นี่ตามไล่อ่านของคนอื่นไปด้วย ไม่รู้ทำไมพิมพ์อยู่มันโดดไปบรรทัดอื่นตลอดต้องคอยแก้ ไว้ให้ชินก่อนเน้อ นี่ขนาดเว็บดูทีวีอะไรหมดซินจะเข้า เบื่อคอมไปเลย


โดย: KOok_k วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:21:43:07 น.  

 
คนอาร๊ายย รวมประสบการณ์เสียวๆ มาได้เยอะขนาดนี้ เอ๊ะ หรือว่าชีวิตเราเรียบง่ายเองหว่า

ของเราแค่ล้มคางแตกตอนเด็กๆ ครั้งเดียวเองอ่ะ นอกนั้น มะมีไรเลย


โดย: หัวใจสีชมพู วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:22:32:28 น.  

 
โห ! โดนมาขนาดนี้รอดมาเจอคุณพู่ด้าย งาย เนี่ย
อย่างนี้เขาเรียกดวงแข็งค่ะ แต่ว่า เอ๊ะ! ดวงแข็งขนาดนี้ ศรีษแข็งด้วยหรือเปล่าน๊า
ล้อเล่นค่ะ
..............
นอนหลับฝันดีนะคะ


โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:22:47:51 น.  

 
แวะมาอ่านเรื่องเสียวๆ ฝันดีนะจ๊ะ



โดย: N-Bankk วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:23:24:22 น.  

 
ทำไมเจอเรื่องน่าหวาดเสียวเยอะจัง


โดย: กระจิบหญ้าสีเรียบ วันที่: 29 กันยายน 2550 เวลา:23:53:43 น.  

 




สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

จะเก็บใจเฝ้าถนอมไม่ยอมห่าง
เอาไว้เดินร่วมทางกลางสายฝัน
คงสดชื่น สดใสชั่วชีวัน
มิอาจหวั่นหวาดกลัวต่อสิ่งใด



** ขอให้มีความสุขกับคนที่คุณรักในช่วงวันหยุดพักผ่อนนะจ้า **


สมัยเด้กๆๆซ่ามากปั่นจักรยานปล่อยมือ ปรากกว่า รถล้ม
แขนหัก ..


น้องนิคสบายดีนะจ้า ..ไม่ได้เข้าหาหลายวันเลย แต่ยังคงคิดถึง เสมอนะจ้า


โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:0:17:58 น.  

 
โอ้ว รูปหัวบล็อกสวยมากครับ


เรื่องที่ 6 กับ8 น่ากลัวมากกก นึกภาพแล้วหวาดเสียวเลยครับ เหอๆ


โดย: พ่อน้องโจ วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:0:22:46 น.  

 
โห ตั้งแต่ 4 ขวบก็เจอเรื่องหวาดเสียวแบบนั้น อ่านแล้วนึกภาพตาม กึ๋ยยยยย

สำหรับฉันแล้ว ที่เคยเจอก็ไม่ได้โดนไรแรงๆ

ที่มีก็คือ

เคยโดนฝากระป๋องบาดนิ้วชี้มือขวา ขณะเปิดกระป๋องนมข้น ซึ่งที่โดนนั้นมันเป็นแผลชนิดเปิดเยอะ คือเลือดไหลไม่หยุด ต้องไปโรงพยาบาลให้หมอเย็บแผลให้ ตอนนี้ยังมีแผลเป็นที่นิ้วอยู่เลย เป็นเหมือนรอยต่อ

และล่าสุดที่เคยเล่าที่บล็อก คือโดนน้ำร้อนลวกขา ซึ่งก็มีแผลเป็นเหลือไว้เหมือนกัน



โดย: cottonbook วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:0:36:16 น.  

 
4 ขวบเหมือนกันเลยค่ะ ตอนนั้นกำลังปลูกบ้านใหม่ เราก็ต้องย้ายข้าวของไปปลูกเพิงอยู่พลางๆ แล้วเศษไม้ที่ติดตะปู มันก็ชี้โด่อยู่เลยค่ะ แม่นอนหลับจะหนีแม่ไปเล่น เหยียบไปเต็มๆ แค่พูดก็เสียวแล้วอ่ะค่ะ ตะปูตัวใหญ่กับเท้าเล็กๆ ของกุ้งตอน 4 ขวบ ... จี๊ยส์ส์ส์ส์ส์


โดย: KungGuenter วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:2:40:39 น.  

 
โอ้โห แต่ละเรื่องน่าหวาดเสียวทั้งนั้นเลยค่ะ

ตอนเด็กเราเคยตกไปในคลองที่น้ำไหลเชี่ยวแต่พี่ชายกระโดดลงไปช่วยทันค่ะ


โดย: random-4 วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:2:47:05 น.  

 
อ่า คุณนิด อานตายลายเลยอ่ะ โห มาเจอเรื่องแรก จ๊าก อ่านไปเสียวไป

ขอบคุณมากนะค่ะที่แสดงความเสียใจ ให้กับครอบครัวของเรา


โดย: bagarbu วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:5:08:26 น.  

 
click to comment
<
<
เเค่เห็นเลือดผมก็จะเป็นลมเเล้วครับ...


โดย: มหาสำลี (มหาสำลี ) วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:5:55:30 น.  

 
ผมเจออุบัติเหตุตั้งแต่ยังไม่เกิดโน่นแน่ะ
แม่เล่าว่าตอนที่กำลังท้องผม แม่เดินขึ้นบันได บังเอิญบันไดหักครับ

แม่หล่นลงมา ท้องพาดอยู่กับบันไดอีกขั้นนึงอยู่ โชคดีที่ผมไม่เป้นอะไร


โดย: 9A วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:6:27:17 น.  

 
โอ๊ย คุณนิดและคนข้างๆ
ทำไมบู๊ดุเดือด แต่ละอย่างน่าหวาดเสียวจัง
อ่านไปสยองไปค่ะ
แค่เย็บมือมา 5 เข็มนี่ก็ร้องไห้ น้ำตาร่วงเปาะๆแล้วค่ะ
แต่ก็ดีค่ะ ประสบการณ์เป็นภูมิคุ้มกันให้ชีวิตนะคะ


โดย: ยิปซีสีน้ำเงิน วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:7:05:34 น.  

 
ประสบการณ์เจ็บตัว แบบที่สุดๆ ของที่สุดของตัวเอง
ยังไม่มีเลยค่ะ มีแต่เจ็บแบบธรรมดาค่ะ


โดย: พ ริ ก ขี้ ห นู @ UK วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:7:45:08 น.  

 



ดี.ทานข้าวแล้วค่ะ
โดนบังคับ
ไม่ได้ทานข้าวเช้ามาหลายวันแล้ว
เช้ามาดื่มกาแฟ แล้วทำงานเลย
นึกได้อีกทีเที่ยงแล้ว
แล้วลีลาจนบ่ายกว่าจะได้หม่ำ...แล้วปวดท้อง
เมื่อเช้าพี่เลยบังคับให้ทานข้าวพร้อมกัน
ทานได้ไม่ค่อยเยอะ
เหมือนท้องไม่ค่อยรับ
ทานเสร็จเลยคลื่นไส้ซะงั้น พะอืดพะอม
พี่บอกว่า เดี๋ยวเที่ยงกินให้ตรงเวลา
กินข้าวแล้วตายให้มันรู้ไป
โ ห ย ย ย ย ย ย


แอบมาบ่นค่ะ
บ่นเสียงดังมะด้าย เด๋วโดนด่าอิอิ
เลยแอบเขียน
เป็นการบ่นอีกแบบ

ดี.อยู่แถวนี้ทั้งวันล่ะค่ะ
ทำงานไม่ได้ใช้เน็ต
แต่ว่าฟังเพลงไปด้วย
เลยหาฟังตามบล็อกค่ะ
ดี.add บล็อกเพลงไว้เยอะ

ฟังเพลงเพลินๆ
ทำงานไปด้วย
เวลาเลยหมดไปโดยไม่รู้ตัว

คุณนิดมีความสุขมากๆๆๆๆนะคะวันนี้





โดย: d__d (มัชชาร ) วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:9:12:45 น.  

 
เช้านี้อากาศดีจังค่ะลำปางคงเข้าหนาวแวแน่เลยค่ะ

จะพยายามไปให้ได้ค่ะก็ไม่แน่ใจ
ในวันนั้นะค่ะว่าจะมีอะไรกระทันหันเปล่า
เราตั้งหวังให้ตัวเองได้อยากเสมอ

ถ้าเราไปได้จะพาคุณลุยทั่ว..กทม..เลยค่ะ
ห้ามปฏิเสธนะค่ะ
คิดไว้นะว่าอยากไปไหน..กินอะไร
พี่สาวสั่งลุย
555555555555555

เริ่มตกงานอีกแร้ววววววววว
มีความสุขกับคนที่รักเสมอนะค่ะ
น้องสาวคนเก่ง




โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:10:27:21 น.  

 
สุดยอดจริงๆเลย ว่าแต่ว่าเลื่อนตะกร้าผ้าจากปลายเตียงยังค่ะวันนี้


โดย: นักเดินทางพเนจร (นักเดินทางพเนจร ) วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:11:35:39 น.  

 
สวัสดีตอนเที่ยงค่ะ
วันนี้วันอาทิตย์ไปเที่ยวที่ไหนหรือเปล่าเอ่ย
ยังไงก็ขอให้มีความสุขกับการพักผ่อนนะคะ น้องพู่


โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:11:59:42 น.  

 

แวะมาทักค่ะ
ยังง่วงๆอยู่เลย ห้าววว....



glitter-graphics.com


โดย: ทิชชูนิดนิด วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:13:50:07 น.  

 
เข้ามาติดเรท ให้บล็อกของคุณพู่คะ... งี้ต้องโดน เรทอาร์ นะ... เสียวน่าดู

อ่านเรื่องแรกๆ ก็ยังนึกเทียบกับตัวเอง ประมาณว่า เออ เจอคล้ายๆ กัน...แต่พออ่านไปๆๆ อ้าวว ชีวิตคนข้างๆ คุณพู่บู๊ล้างผลาญ บลัดเชด เจงๆ

แหะ แหะ รอภาคสองอยู่นะคะ


โดย: มรรคณิชา วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:13:59:40 น.  

 
แฟนคุณนิดนี้ยิ่งกว่าแมวเก้าชีวิตอีกนะเนี้ย
เจี๊ยบอ่านไปเสียวไส้ไป ยิ่งเรื่องแรกนะมันแป๊ปๆที่หน้าแข้งตัวเองเลยค่ะ
แต่ว่าเป็นตำรวจนี้อันตรายจริงๆเลยน่ะ
ผจญภัยไร้พรมแดนจริงๆ คนนอนรออยู่บ้านก็คงอกสั่นขวัญทุกวันสิค่ะเนี้ย


โดย: นางฟ้า ตาโต วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:14:39:24 น.  

 
สวัสดีวันหยุดจ้าพู่
ท้องเสียหายแล้วละ
วันนี้ออกไปตัดผม ไปกินจุ่มแซบได้แล้วละคะ


โดย: นู๋ส้มจุก วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:14:55:13 น.  

 
ผมตั้งใจเขียนเรื่องนี้
เพราะเดือนนี้ทั้งเดือนผมเขียนเรื่อง "ตัวเอง"
มาตลอดทั้งเดือน

ตั้งใจจะบอกตัวเองเรื่อง "ตัวตน"
เพราะคิดมาตลอดว่า "ของเรา"
จริงๆแล้วมันเป็น "ของเรา" จริงๆเหรอ...

คำตอบมาสรุปที่ "แก้วหนึ่งใบ"
ที่เป็นใบโปรด....

เหมือนคุณนิดว่าเลยครับ
กาแฟก็เหมือนกัน ใส่แก้วใบไหนก็รสชาติเหมือนกัน
(ถ้าต่างก๋ต่างไม่มาก)

เป็น "ฬจเรา" หรือเปล่าที่ไปยึดมั่นว่า
ถ้าใส่แก้วใบนี้ มันจะอร่อยขึ้น
เวลาแก้วแตกก็มานั่งเสียใจ
ใครเอาไปใช้ก็รู้สึกไม่พอใจ

ผมคิดว่า "แก้วใบเดียว" สรุปเรื่องที่ผมเขียนได้ทั้งเดือนเลยครับ



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:16:33:03 น.  

 
แวะมาทักทายจ่ะพู่ ยังเซ็งไม่หายที่อะไรๆหาย จิตตกหลายเรื่องเลยพักนี้ เย็นนี้ต้องไปปาร์ตี้อีก ไม่อยากไปเลยให้ตายสิ


โดย: KOok_k วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:16:56:54 น.  

 
โห อ่านแล้วอย่างกับหนังแอคชั่นเลยค่ะคุณพู่
นี่ถ้ามีอีกเรื่องนึงรับรองได้ฉายาแมวเก้าชีวิตเลยค่ะ
สมบุกสมบันแต่ดวงแข็งนะคะ รอดมาได้ทุกที
คิดๆดูแล้วชีวิตเรากว่าจะโตมาได้นี่พ่อกับแม่คงหวั่นใจกันหลายทีอยู่เนอะ
ปุ๊กเองตอนเด็กๆก็เกือบจมน้ำตายเหมือนกัน
แถมโตมาก็รถล้ม เกือบแย่ไปเหมือนกันค่ะ
มีอะไรเยอะแยะเลยที่เจ็บตัวๆเนี่ย

สงสัยวันไหนมีลูกเองคงเป็นห่วงลูกน่าดูเลย
แต่เค้าคงไม่ซุ่มซ่ามแบบปุ๊กหรอก แหะๆ

ราตรีสวัสดิ์นะคะ


โดย: Hobbit วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:21:28:52 น.  

 
กล้าเขียนยาวก้อกล้าอ่านนะคะ
ขอแก้ไขสำหรับคำว่า ฉกรรจ์ นะคะ
ส่วนเรื่องอุบัติเหตุอิฉันมักจะชอบเดินเร็วๆ ค่ะ
เลยมักจะก้าวพลาดบ่อยๆ โดยเฉพาะบันได
โชคดีหน่อยที่มักจะเป็นสองขั้นสุดท้ายที่ลงบันไดเลยรอดมาได้ค่ะ
แต่ก้อเล่นเอาเจ็บตัวพอสมควร ดังนั้น ระวังๆ กันหน่อยก้อดีนะคะ
อย่าให้มันเร็วมากนัก ค่อยๆ เดิน เดี๋ยวก้อถึงโดยสวัสดิภาพ อิอิ



โดย: หอมกร วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:21:50:45 น.  

 
หว่ายยยย
ยังเป็นเหตุการณ์นองเลือดอยู่เลย
กัว กัว กัว


โดย: นางไม้หน้า3 วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:21:55:56 น.  

 
เหตุการณ์ข้อที่สองคล้าย ๆ ของเราเลยอ่ะ เรื่องตกน้ำ สมัยก่อนตอนอายุ 5 ขวบ ปรากฎว่าตกน้ำเหมือนกันด้วยความที่เสียสละหยิบของให้เพื่อนเลยพลัดตกน้ำไป มีเจ้าชายขี่ม้าขาว พี่ ป.6 มาช่วยไว้ทัน เก่งจริง เลยรอดมาถึงทุกวันนี้ได้

อีกเรื่องค่ะ เฉียดตายรถทับ คือว่านั่งรถตุ๊ก ๆ สมัยเรียน ป. ตรี เกิดอาการพลัดหลงด้วยความที่ไม่ทันระวังตัวคนขับรถมันกระชากรถซะเราปลิวว่อนด้วยชุดนักศึกษา ลงมากะพื้นใบหน้าที่เคยสวยงามต้องมีรอยมลทิน ดีนะที่ยังหายเป็นปกติ ปกติแถวนั้นจะมีรถแล่นมาตลอด แต่เดชะบุญช่วงที่เราหล่นรถมันไม่มา มิฉะนั้นมีหวังทับแบน


โดย: วันวานที่ผ่านมา วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:22:22:04 น.  

 
ที่คุณนิดถามเรื่องซีรีส์ญีปุ่นว่ามีขายรึยังนั้น เราไม่แน่ใจค่ะ เพราะเพิ่งฉายจบไปคาดว่าจะมีเร็วๆนี้


แต่คุณนิดเจ้าขาดู Heroes 2 ยังคะเราเพิ่งดูตอนแรกสนุกมากกกกก ดาราอยู่ครบทีมต๊า

Csi: Vagus 8 ออกแล้วนะคะ สนุกมากกกตามกาซ่าร่าค่ะ ลุ้นมาก


Miami 6 ออกแล้วเช่นกัน ไม่หนุกเท่าเวกัส

ปล.คุณนิดอัพตอง 8 เหรอคะเพิ่งอ่าน แหะ


โดย: โจเซฟิน วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:22:23:22 น.  

 
ตกใจมากมาย คลิกเข้ามาที่นี่แล้วพบว่าผมยังไม่ได้อ่านตั้ง 16 บล๊อก !!!!

เลยแวะมาบอกว่าเดี๋ยวมาใหม่ครับ เอิ๊กๆๆๆ


โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:23:10:41 น.  

 
โอวว คนข้างๆพี่เป็นแมวหรอคะ มีเก้าชีวิตเนี่ย นี่เหลืออีกชีวิตเดียวแล้วนา ระวังตัวหน่อยนะคะ

อ่านแต่ละเรื่องแล้วน่ากลัวๆทั้งนั้นเลยคะ สงสัยดวงจะแข็งจริงๆนะเนี่ย


โดย: juriojung วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:23:34:10 น.  

 
โห .... แต่ละเรื่องน่าหวาดเสียวทั้งนั้นเลยพู่
พรุ่งนี้ก็ยุ่งๆอีกทั้งอาทิตย์ล่ะพู่
เย้ย ... จะเที่ยงคืนแล้วเหรอ เพิ่งเข้าบล๊อคได้แป๊บเดียวเอง งั้นพี่ไปนอนก่อนน๊า


โดย: Petit Patty วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:23:37:11 น.  

 
แวะมาหากันเสมอค่ะ


โดย: < Nuttz-NT_SerapH > วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:23:39:17 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่สาว
ไม่ค่อยมีเวลาอ่านบล๊อกนะขอโทษอย่างแรงๆ
วันนี้ตั้งใจมาทักทายเพราะไม่ได้ออนไลน์มานานมาก
หวังว่าพี่จิ๋วนิดคงสบายดี แล้วจะแวะมาทักทายใหม่นะคะ

จำกันได้กา...........น้องซุนเอง


โดย: beautyfools วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:23:45:47 น.  

 
แหง่วๆ ๆ เข้าบล๊อกพี่แบม(yadegari)ม่ายด้ายหง่า...
ฝากความคิดถึงไปถึงด้วยละกันนะพี่ เด๋วจะต้องไปแว้วววว
แล้วจะแวะมาหาพี่สาวทั้งสองอีกถ้ามีโอกาสน๊า

คิดทึ๊งง คิดถึง


โดย: beautyfools วันที่: 30 กันยายน 2550 เวลา:23:55:39 น.  

 




สวัสดีตอนค่ำของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า

ความคิดถึงไม่ใช่แค่หยาดฝน
ที่ร่วงหล่นผืนทรายแล้วหายสิ้น
ความห่วงใยก็ไม่ใช่จะรวยริน
แล้วจางกลิ่นเมื่อเนิ่นนานกาลเวลา


** ขอให้มีความสุขและสนุกกับวันแรกของการทำงานนะจ้า **



โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:0:17:08 น.  

 
Umm...wow...

Your husband is so tough kha.

There was one big accident that happened to me when I was young kha.

555+++ so shy to tell kha...I was bitten by my aunt's dog kha.

He bit me on my nose kha...I was sent to ER kha.

5555+++
I still remembered they needed to call the most famous surgeon of a hospital to come kha.

Thank you so much naa kaa for your kindness and your encouragement kha. You are so nice kha.


โดย: CSULB@FineArt วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:2:29:21 น.  

 
โห แต่ละเหตุการณ์เจ็บตัวไม่เบาเลยนะคะ ซีโครงหักก็มี น่ากลัวจัง...



โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:3:55:03 น.  

 
โอ้ววว ผ่านมาแต่ละเรื่องน่าหวาดเสียวทั้งนั้นเลยนะคะเนี่ย


โดย: Complicatedgirl วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:3:59:06 น.  

 
พู่เอ๋ย..... พี่โตสอ่านเรื่องแรกแล้วเสียวหน้าแข้งวาบ.......เลยล่ะ
ก็อย่างที่พู่รู้ ๆ บ้างแล้ว ว่าพี่โตสเป็นพวกอ่านหรือเห็นอะไรแล้วมักจะมีภาพจินตนาการ(อัตโนมัต)ตามไปด้วย
โดยเฉพาะเรื่องเกี่ยวกับแผลถูกตัดเนี่ย ยิ่งแล้วใหญ่เลย .. เชื่อไม๊ล่ะ ว่าพี่โตสเห็นแผลถูกตัดเมื่อไหร่
แล้วจะรู้สึกเสียว (แบบแปลก ๆ เพราะมันไม่เจ็บ) ตรงส่วนที่เห็นทันทีเลยล่ะ
(อย่างถ้าเห็นแผลมีดบาดที่นิ้ว แบบเห็นรอยแยกอะไรเงี้ย .. พี่โตสก็จะรู้สึกแปลก ๆ ที่นิ้วไปด้วยแหละ .. แปลกจริง ๆ นะ พี่โตสเองก็ยังไม่สามารถบอก
หรืออธิบายได้จริง ๆ แหละ ว่ามันรู้สึกยังไงกันแน่ แล้วทำไมกัน .. แต่ที่แน่ ๆ ไม่ชอบเลยล่ะ )

เรื่องที่สองต้องบอกว่า .. ดวงเค้าจะยังไม่ตายแหละเนอะ

เรื่องที่สาวนั่นก็ถือว่าโชคดีในความโชคร้ายเนอะ .. ขนาดมอเตอร์ไซค์เละ แต่คนไม่เป็นไรมากเนี่ย
ถือว่าโชคดีมาก ๆ เลยนะ .. อย่างนี้แม่เค้าไม่เข็ดการนั่งมอเตอร์ไซค์ไปเลยหรือเนี่ย
เพราะพี่โตสเคยเจออุบัติเหตุทางมอร์เตอร์ไซค์ครั้งนึงแหละ แล้วหลังจากนั้น
จะเป็นอะไรที่ค่อนข้างกลัวทุกครั้งที่ "ต้อง" นั่งมอร์เตอร์ไซค์เลยแหละพู่

เรื่องที่สี่ อ่านแล้วนึกถึงพวกซีรี่ส์สไตล์ที่เราชอบ ๆ ดูกันเลยเนอะพู่เนอะ
นี่แหละนะ ที่เค้าบอกว่า หนังละครเค้าก็เอามาจากเรื่องจริงนั่นแหละ ..

ตกลงจากที่สูงประมาณ 7 เมตร แล้วยังยิ้มได้เนี่ย แสดงว่าเป็นคนแข็งแรงมั่ก ๆ เลยนะเนี่ย.....
อ้อ... ไม่ใช่แค่แข็งแรงสิ .. ในอารมณ์ประมาณนั้นยังยิ้มได้อยู่เนี่ย แสดงว่าต้องเป็นคนอารมณ์ดีด้วยมั่งฮะพู่


พี่โตสว่านะ .. สาเหตุที่เค้าตกบันไดครั้งนั้นน่ะ ก็คงจะเป็นเพราะว่า เค้ายังคงตื่นเต้นกับการได้พู่มาร่วมอยู่ชายคาด้วยแน่ ๆ เลย ..
ประมาณว่า ใจลอย ๆ ว่า .. พู่อยู่กับฉันแล้วที่นี่.. นี่เป็นความจริงนะ .. ดีใจจริง ๆ เลย ... ตึง ๆ ๆ ๆ ๆ !!อิอิ .. โทษทีจ๊ะ .. พี่โตสเห็นว่ามันเป็นอดีตไปแล้ว .. แล้วเค้าก็หายดีแล้ว... ก็เลยล้อเล๊น......

เรื่องที่เจ็ดเนี่ย ... ต้องบอกว่า .. ไม่เชื่ออย่าลบหลู่นะ (เฟร้ย.....) .... เอ่อ... พู่.....
เวลาพู่จะพูดถึงพี่โตสให้ใครฟังเมื่อไหร่ .. ก็พยายามพูดแต่ว่า .. พี่โตสแข็งแรงมีความสุขดีม๊าก...มากนะพู่นะ

พออ่านมาถึงเรื่องสุดท้ายก็ได้แต่คิดว่า .. จะอะไรกันนักกันหนากับเค้าน๊า........ พระเจ้าจ๋า......
ถ้ายังไม่ต้องการตัวเค้า .. ก็ไม่ต้องให้มีการหวาดเสียวอะไรอย่างนี้ได้ไม๊.... สงสารเค้าเหอะค่า......

พี่โตสว่า การตื่นเช้าตรู่แบบที่ไม่ค่อยจะตั้งใจ (และอยาก) เท่าไหร่อย่างนี้เนี่ย ... คุ้มนะพู่นะ


โดย: Chini วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:4:39:06 น.  

 
คนใกล้ตัวพู่เหมือนพระเอกหนังเจมส์บอนด์เลยแฮะ ต่อสู้กับผู้ร้ายไม่คิดชีวิต เท่ห์มั่ก ๆ
เสื้อผ้าซักแล้วแหมะใส่ตะกร้าไว้ไม่พับเก็บเนี่ยคล้าย ๆ กันเลยแฮะ อิอิ


โดย: คุณย่า วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:5:35:25 น.  

 
สวัสดีเช้าวันจันทร์ครับคุณพู่
โอโห้อะไรจะขไหนนาดปานนั้นครับ แปดครั้งแปดหน
เดินเตะตระกร้าแค่นี้เด็กๆเน๊าะ ถ้าเป็นเด็กก็จะถูกว่าเดินซุ่มซ่ามเน๊าะ


โดย: ลุงกล้วย วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:7:05:29 น.  

 
สงสัยผมคงโชคดี ไม่เคยเจอประสบการเฉียดตายเลย หุ หุ


โดย: ST.Exsodus วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:8:00:57 น.  

 
คุณพู่ แฟนคุณพู่นี่ทั้งลุยทั้งอึดเลยอ่ะ สมกะเป็นตำรวจเจงๆ อย่างงี้ต้องส่งไปช่วยพี่บรู๊ซในDie Hardซะแล้นนนน

เรื่องอุบัติเหตุหนักๆเคยหลายทีเหมือนกันค่ะ ตอนเรียนปีสี่ขับรถไปมหาลัย หลับในชนเสาไฟฟ้าด้วยความที่ทำการบ้านโต้รุ่ง ยังดีคนไม่เป็นไรมากแต่รถยับไปเลยค่ะ อีกทีก็มีคนขับรถให้แล้วมีรถกระบะมาชน รถคว่ำตอนนั้นเป็นหนักเหมือนกัน ต้องนอนรพ.เกือบเดือน แล้วก็มีแบบนั่งรถเพื่อนแล้วเกิดอุบัติเหตุอีกสองสามครั้งแต่ไม่ถึงกะหนักหนา แค่น่ากลัว รวมๆกันแล้วก็หลายครั้งเหมือนกันนะเนี่ย

คุณพู่ ขอแอบกระซิบถามหน่อยว่าย้ายไปอยู่เมืองไทยแล้วแฟนปรับตัวยากมั้ย เค้าบ่นไรมั่งหรือเปล่า เพราะคิดว่าขนาดเราเป็นคนไทยแต่จากไปนานๆนี่กลับไปทียังรู้สึกว่าร้อนๆๆๆๆๆ หรืออะไรๆที่น่าหงุดหงิดทั้งหลายแหล่ อยากรู้ว่าคนที่เค้าไม่เคยเจอสภาพแบบนี้เลยมันจะปรับตัวยากขนาดไหน


โดย: M1ku วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:9:00:20 น.  

 
น้องนิด...

พี่อ่านเรื่องของน้องนิดแล้วเสียวแทนไปด้วยเลยค่ะ..
สมัยตอนที่พี่ยังเรียนอยู่มัธยม..เคยไปฝึกมอร์เตอร์ไซค์แถวๆ
บ้านกับเพื่อนๆเท่าที่พี่จำได้นะคะ..
พอขี่ไปเรื่อยๆ พอจะถึงทางแยกเลี้ยวซ้าย
พี่ดันไปเหยียบคันเร่งซะ เพื่อนพี่นั่งซ้อนท้าย
เลยต้องไปคลุกดินข้างล่างด้วยกัน..
ขาพี่ไปโดนท่อไอเสียพอดีเลย นึกภาพกว่าแผลจะหาย
จากรอยไหม้จากท่อไอเสีย ใช้เวลานานมากๆเลยน้องนิด..
นี่เป็นอีกหนึ่งเหตุการณ์ที่พี่ยังไม่เคยลืมเลยนะคะ..


โดย: tiktoth วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:9:36:15 น.  

 
แวะมาอ่านเรื่องเสียวด้วยคน


โดย: jetmom3425 วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:9:58:51 น.  

 
เข้ามาฟังค่ะ


โดย: กิ่งไม้ไทย วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:11:51:32 น.  

 


แวะมาคิดถึงคุณพู่เฉยๆ


โดย: อุ้มสี วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:11:59:08 น.  

 
ยังกะแมวเก้าชีวิตแน่ะค่ะ ตามมาอ่าน หูย น่ากลัวทั้งนั้นแต่ละเรื่อง (ยิ่งมอเตอร์ไซค์ยิ่งน่ากลัว)


โดย: quin toki วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:12:21:10 น.  

 
แต่ละเรื่องนากลัวจังเลยอ่ะ


โดย: pocketbook วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:15:29:18 น.  

 
ขอบคุณจที่สำหรับกำลังใจที่มอบให้ค่ะ


โดย: กระจิบหญ้าสีเรียบ วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:18:30:39 น.  

 
อ่านแต่ละเรื่องแล้วหวาดเสียวจังค่ะ



โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:19:37:18 น.  

 
แวะมาทักทายครับผม.....

อ่านที่คุณนิดเล่ามาแล้วเหมือนดูหนังไทยเรื่องยาวเลยครับ.....อิอิ......


โดย: doctorbird วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:20:40:09 น.  

 
แวะมาแอ่วหานะเจ้า ...


โดย: Angel Tanya วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:23:08:21 น.  

 

มาทักทาย จขบ. เคยเข้ามาอ่านหลายที ชอบรูปถ่าย แต่ไม่ได้เม้นท์(ไม่ได้ล็อคอิน)


เป๋นคนเมือง เหมือนกันเน้อ ไม่รู้ว่าตอนนี้ อยู่ลำปางถาวร หรือ ฮอลแลนด์เจ้า เผื่อเดินสวนกันแถวนั้น อิ


เรื่องเจ็บตัว ของคุณนิด น่าหวาดเสียวจริงๆ เก่งน๊อ ที่ไม่เป็นลมตอนเห็นเลือด พอดีตัวเองไม่เคยเลือดตกยางออกแบบน่ากลัวมาก่อน(กลัวเลือดมาก) รู้ไว้จะได้ระวังน๊อ



โดย: Farm Girl in High Sierra วันที่: 1 ตุลาคม 2550 เวลา:23:59:40 น.  

 
หวังว่าคงไม่มีเรื่องที่ 9 นะคะ บางเรื่องอ่านแล้วหวาดเสียวจัง

ของนางฟ้าไม่ค่อยมีเรื่องแบบนี้เท่าไหร่ เพราะเป็นคนที่ระวังตัวมากถึงมากที่สุดค่ะ
ไม่ใช่อะไรหรอกกลัวเจ็บ และไม่อยากเห็นเลือดน่ะค่ะ


โดย: นางฟ้าของชาลี วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:0:42:54 น.  

 
ดีจ้าพู่ แวะมาบอกว่าวันนี้ไปบ้านพี่ศรีมา แล้วก็ทำลูกชิ้นกินกันเองด้วยล่ะ กลับมาพี่ศรีเหน็บแหนมมาให้ กินแล้วท้องเสียทันตาเห็นเลย ไม่น่าตะกละเล๊ยเรา


โดย: KOok_k วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:2:30:40 น.  

 
สวัสดีครับ แวะมาทักทายครับผม....

สำหรับ 8 ประสบการณ์เจ็บตัววันนี้ อ่านแล้วรู้สึกเจ็บไปด้วยเลยครับ

ยังไงต่อๆไปขอให้ระมัดระวังกันให้มากนะครับ อย่าให้ต้องเจ็บเพิ่มอีกเล้ย...

ได้รู้ว่า คนข้างๆ เป็น ตร.ด้วย...ดีจังครับ ไล่จับคนร้าย..เท่ห์จริงๆครับ

แต่..จำได้ว่าตอนที่รถชนท่อข้างบ้านแตกนั่นก็เป็น ตร.นี่เนอะ...


โดย: pompier วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:5:24:36 น.  

 
อ้อมว่าคนข้างตัวคุณพู่นี่เจ็บตัวทั้งจากหน้าที่การงานที่บังคับและ.....ความซุ่มซ่ามส่วนตัวด้วยรึเปล่าคะ

แต่ไม่เป็นอะไรร้ายแรงมากนักก็ดีแล้วนะคะ อ้อมเองก็ซุ่มซ่ามแต่ยังดีไม่เคยโดนอะไรหนักๆ แต่เดินเตะโต๊ะชนตู้จนตัวช้ำนี่ประจำค่ะ


โดย: Thai Wahine วันที่: 2 ตุลาคม 2550 เวลา:6:35:09 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณพู่

แอบมาอ่านเพิ่งเห็นว่าตกอันนี้ไป โหแฟนคุณพู่เหมือนแมวเก้าชีวิตเลย มีเรื่องเสี่ยงภัยเยอะจัง

อ้าว อ่านของคุณ Pompier ข้างบน แฟนคุณพู่เป็นตำรวจหรือคะ มิน่ามีเรื่องบู้เยอะ

กู๊ดไนท์จากไอร์แลนด์ค่ะ



โดย: Dublina วันที่: 3 ตุลาคม 2550 เวลา:5:03:23 น.  

 
อ่านบล๊อกนี้แล้วระทึกขวัญมาก น่ากลัวยิ่งกว่าหนังแอคชั่นอีกครับ

ผมเองเท่าที่จำได้ไม่เคยมีเหตุการณ์ปางตายนะ แต่เหตุการณ์ซุ่มซ่ามน่ะมีเป็นประจำ
ทุกวันนี้จะมีรอยฟกช้ำดำเขียวจากการชนโน่นชนนี่ แล้วก็รอยถลอกจากการลื่นล้ม
คาดว่าไม่สามารถเป็นอุธาหรณ์อะไรได้เลยครับ


โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:14:01:32 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

JewNid
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 48 คน [?]




[Add JewNid's blog to your web]