5 กพ. 2551 หลังจากที่ย้ายมาอยู่เมืองไทยกันได้เกือบครบปี ฉันและคนข้างๆ ก็มีความตั้งใจหลายอย่างที่เราจะต้องจัดการ ... และแน่นอนว่าหนึ่งในสิ่งที่ต้องการก็คือ การได้น้องหมาสักตัวเข้ามาเป็นสมาชิกของบ้าน เพราะไหนๆ ฉันกับคนข้างๆ ก็ไม่ได้มีแผนจะมีลูกมีหลานไว้สืบสาย (เพราะว่าสงสารลูก) ก็เลยคิดว่าเอาล่ะ น้องหมาอย่างน้อยๆ สัก 1 ตัว คงเป็นทางเลือกที่ดีให้เราไม่น้อยเลย (เป็นทางเลือกที่ดีจริงจริ๊งงงงงงงง ค่ะ) เรื่องการเลี้ยงหมา แน่นอนว่าสำหรับฉันเองก็ไม่มีปัญหาอะไรทั้งสิ้น เพราะว่าก็เคยเลี้ยงมาก่อนหน้านี้แล้ว ถึงจะไม่ได้มีแบบว่าเลี้ยงกันแบบมากตัวในเวลาเดียวกัน (พูดง่ายๆ ก็คือว่าไม่มีความสามารถหรอกค่ะ) แต่ก็สามารถรับมือกับมันพอไหวเหมือนกัน ส่วนคนข้างๆ เมื่อก่อนนี้ก็เคยเลี้ยงหมา และเค้าเองก็เคยฝึกสอนหมาให้อยู่ภายใต้อาณัติได้ ว่าแล้วก็เลยคิดว่าเอาล่ะ ได้น้องหมามาสักตัวก็ดีโลดเลย ... แต่ก่อนจะได้น้องหมามา ก็มานั่งคุยกันก่อนว่า แล้วพันธุ์อะไรล่ะที่เราต้องการ สำหรับฉันเองแน่นอนว่าอยากได้หมามาเลี้ยงเป็นเพื่อน ก็เลยอยากได้ที่เลี้ยงง่ายๆ และน่ารักประกอบกันไป ตกลงได้ก็คือ โกลเด้นท์รีทรีฟเวอร์ แต่คนข้างๆ ความเห็นตรงนี้ค่อนข้างจะเหลื่อมๆ กันอยู่ เพราะจริงๆ แล้วเค้าเองก็ไม่ได้มีปัญหาว่าพันธุ์ที่ฉันอยากได้ แต่คือว่า เค้าเองตั้งใจว่าเค้าอยากมีน้องหมาสักตัว เลี้ยงให้ได้สองอย่างคือ เป็นทั้งเพื่อน แล้วก็เป็นทั้งการ์ดคอยดูแลบ้านได้ นั่งไล่ไปมาก็มาตกลงกันที่ว่าเค้าอยากได้ เยอรมันเชฟเพิร์ดหรืออัลเซเชี่ยน แต่ว่าความตั้งใจอยากได้โกลเด้นท์ก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไรเพราะว่าไปแล้วเค้าก็อยากได้แต่ว่าขอตัวแรกเป็น GSD ก่อนแล้วกัน ตกลงเรื่องพันธุ์ของน้องหมาแล้วก็มานั่งค้นหาฟาร์มว่าเราจะไปหาน้องหมาพันธุ์นี้ได้ยังไง ถ้าหากว่าไกลเกินกว่าบ้านที่เราอยู่ก็ไม่อยากเดินทางไปเอาเลย ฉันใช้เวลาเซิร์ชหาน้องหมาไปนานเหมือนกัน คือ คิดปลงอยู่ว่าได้ก็ได้ ไม่ได้ก็รอไปก่อน เมื่ออาทิตย์ก่อนหน้าโน้นก็ไปหาเอาที่ Big C ซึ่งที่นั่นตอนนั้นเค้าแนะนำให้เลี้ยงบางแก้ว ฮ่า ฮ่า ไม่เอาหรอกค่ะ ขนาดว่าพันธุ์ทางก็เลี้ยงยากแล้ว พอมาเจอบางแก้วเพียวๆ คงแย่ เพราะว่าพันธุ์นี้ดุมาก พอเค้าบอกว่าที่ร้านมีแต่พันธุ์เล็กๆ บางแก้ว พุดเดิ้ล เราก็ปฏิเสธเค้าไปและบอกว่าเราอยากได้แต่ GSD เท่านั้น เค้าก็เลยบอกแบบคอนเฟิร์มมาว่า "หายากนะ... ถ้าเปลี่ยนใจล่ะก็แวะมาเอาหมาได้ทุกเมื่อนะ " ก็ตั้งแต่วันนั้นถึงวันนี้ผ่านไปก็ไม่เปลี่ยนใจค่ะ แต่ว่าเบลอและคิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่า ลุงที่รู้จักเค้าก็เคยทำงานกรมปศุสัตว์มา เราก็น่าจะไปถามเค้าน่าจะดีกว่า ว่าแล้วก็โผล่ไปให้ลุงเห็นหัวและถามเค้าค่ะ เฮ้อ ดูสิค่ะ คนเรากว่าจะมานึกอะไรได้ก็ต้องเหนื่อยลงแรงไปก่อน จะมองอีกแง่ก็เป็นเรื่องดีคือ ช่วยเหลือตัวเองไปก่อนจะได้ไม่ได้ก็ว่ากันใหม่ อย่างน้อยๆ พยายามแล้วทำนองนี้คงได้มั้งค่ะ แต่ว่าจะแปลอีกอย่างก็อาจจะพูดได้ว่า "เสล่อและคาดไม่ถึง" ก็คงไม่ผิดนักแหละ ที่คิดถึงลุงช้าไป 55+ หลังจากที่ถามลุงผ่านไป 3 วัน นึกว่าจะไม่ได้เรื่องแล้ว ปรากฏว่าเมื่อวานนี้ลุงเดินเข้ามาบอกว่าไปหาคนที่รู้จักที่เค้ามีฟาร์มไม่เป็นทางการเล็กๆ อยู่ อยากไปดูไม๊เพราะว่าเค้ามีหมาพอดีจังหวะเลย ไอ้เรามันอยากได้อยู่แล้ว ตื่นเต้นค่ะ เลยตกลงว่า อ่ะงั้นวันนี้ล่ะไปดูดีกว่า ... ผลก็คือว่า วันนี้ไปมาแล้วค่ะสำหรับน้องหมา ... และแน่นอนว่าได้มาหนึ่งตัว เป็นเพศเมีย อายุ 3 เดือนนิดๆ เจ้าของให้เข้าไปเลือกเองเลยว่าอยากได้ตัวไหน ฉันส่งคนข้างๆ เข้ากรงหมาแล้วบอกว่าตัวไหนก็ได้เลือกมา เค้าใช้เวลาประมาณ 5 นาที กับน้องหมาในกรงแล้วก็เดินมาบอกเรากับเจ้าของฟาร์มเค้าว่าเค้าเลือกเจ้า McGee นี่ล่ะ เค้าบอกว่าถูกชะตาที่สุด แล้วมันก็ไม่เห่ามากด้วย ... เจ้าของหมาหันมามองหน้าแล้วก็บอกกับฉันว่า โห ดีจัง เค้าตาถึง เลือกเป็น เพราะว่าเจ้าตัวนี้ถือว่าในกรงนั้นก็เจ้าตัวนี้ลักษณะดีกว่าเค้าเพื่อน และแล้วเราก็ได้สู่ขอลูกสาวตัวพอประมาณมาอยู่ด้วยกันแล้วด้วยสินสอดทองหมั้นกว่า 4 000 บาท ... จริงๆ แล้วเจ้าของบอกว่าตั้งราคาเอาไว้ที่ 6,500 แต่ว่า นี่เพราะรู้จักลุงที่พามา เพราะถือว่าคนกันเองเลยขายให้ 4,000 แล้วกัน แถมพร้อมกับเพดดีกรีมาด้วยก็เรียกว่าโอเคนะ ... หลังจากจ่ายค่าสินสอดและเชิญเธอมานอนที่บ้านเราแล้ว เราก็แว๊บไปหาคุณหมอน้องหมาคนเก่าก่อน เพราะด้วยมีสัมพันธภาพอันดีกับน้องหมาตัวเก่าของฉันที่ตายไป เลยแวะไปบอกหมอว่า ช่วยไปฉีดยาที่บ้านกับหมาตัวใหม่ด้วย ฉันเลยได้นั่งคุยกันคุณหมอไปพลางๆ หลังจากคุยธุระเสร็จถึงข้อด้อยของหมาอัลเซเชี่ยน ... ฟังแล้วก็เหมือนตอกย้ำให้เราคิดว่า เราจะต้องเลี้ยงเจ้าตัวนี้ให้ดีที่สุดล่ะ .. เพราะเธอมีโอกาสเป็นได้ทุกโรคเชียว อย่างน้อยๆ ตอนนี้ก็คิดถึงเรืองยุงเป็นที่สุด จะสร้างห้องใหม่ ติดแอร์ให้เธอก็ใช่ที่ ก็เลยต้องคิดกันก่อนว่า แล้วเราจะทำยังไงกัน แต่ว่าก่อนจะถึงช็อตนั้นเราจะต้องคิดถึงเรื่องพื้นฐานก่อน อย่างเรื่องของปลอกคอ เชือกจูง ที่หลับที่นอน อาหาร ว่าแล้วก็เลยฝากพ่อแม่เอาไว้แล้วดิ่งไปซื้ออุปกรณ์พวกนี้ให้เจ้า McGee ก่อน ... เห่อค่ะบอกจริงๆ เพราะว่าไม่ได้จัดการธุระอย่างนี้มานานแล้ว คิดว่าคงอารมณ์เดียวกับพ่อแม่ที่มีลูกน่ารักๆ น่ะคะ แต่ว่าของฉันปลี่ยนจากเบบี้คน เป็นเบบี้หมา 3 เดือนเท่านั้นเองล่ะค่ะ เอาล่ะคะ นี่เป็นแค่การเริ่มต้นของการเพิ่มความรับผิดชอบสิ่งมีชีวิตเพิ่มอีกหนึ่งอย่าง ไม่ว่าจะเป็นคน หรือว่าสัตว์ เค้าก็คงเหมือนกันคือ เอาเค้ามาแล้ว มีเค้าอยู่ใกล้ตัวแล้วก็คงต้องเอาใจใส่กันให้เต็มที่ หมา แมว สัตว์ต่างๆ เค้าก็ต้องการความรักเหมือนคนนี่ล่ะ เพียงแต่เค้าพูดไม่ได้เท่านั้นเอง เราเองก็คงจะต้องเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน หมั่นสังเกตว่ามีอะไร เป็นอะไร สมกับที่เราอยากได้เค้ามาอยู่ด้วยก็ต้องดูแลกันให้ตายไปข้างหนึ่งนั่นล่ะคะ ว่าแล้วคืนแรกยังไม่ผ่านไป เพราะว่าเพิ่งเริ่ม แต่ว่าตอนนี้น๊า ยังต้องมีลุ้นๆ ว่า เจ้า McGee มันจะทำเสียงครวญครางแข่งกับหมาข้างบ้านหรือเปล่าหนอ ลุ้นๆๆๆๆๆ เพิ่มเติมจากเขียนเมื่อคืนนี้ .... ผ่านไป 1 คืน อย่างมันส์หยดติ๋ง ... ปรากฏว่าเจ้า McGee ไม่เห่าล่ะ .. แต่ว่า ฉี่สะบั้นหั่นแหลกไปเลย แล้วก็ครางหงิงๆ แค่นั้นเอง เรียกว่าผ่านไป 1 คืน ลุ้นกันตัวโก่งว่ามันจะทำความรำคาญให้ฉันกับเพื่อนบ้านหรือไม่ ... ปรากฏว่าก็ผ่านไปด้วยดี และวันนี้จะต้องสอนเจ้านี่ให้มากกว่าเดิมด้วยการพาไปเดินเล่นและก็ฟังคำสั่งง่ายๆ ล่ะ

Create Date : 06 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2551 9:25:05 น.		67 comments
Counter : 679 Pageviews.
Share Tweet