:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม. 87- ส่วนเกินของหมู่บ้าน :: คำเตือนก่อนอ่านเพราะยาวมาก  อาจจะต้องการยาดมสัก 2 หลอด เตรียมมาให้พร้อมก่อนอ่านนะค่ะ วันนี้บล็อกอาจจะยาวหน่อย.. แต่ว่าตั้งใจอ่านแล้วจะรู้ว่า นรกมีจริงนะค่ะ .. เพราะเป็นเรื่องของกรรมที่ต่างคนต่างต้องเจอ  แล้วเรื่องเสียง เรื่องอะไรที่เคยบ่นไว้ มาฟังกันอ่านแล้วรับรองว่าถ้าไม่เจออย่างฉันเจอก็เชื่อว่าโชคดีแล้วค่ะ ------------- บล็อกวันนี้ได้โจทย์มาว่า ส่ ว น เ กิ น ตอนแรกก็คิดว่าจะเขียนนิยายสั้นๆ เพราะว่าเริ่มเขียนตอนเช้าวันนี้แล้วเพราะตื่นเช้ามาอารมณ์ดี แต่พอดี๊ พอดี มีเหตุช่วงราวๆ 11 โมงที่ได้ไปชุมนุมเสวนากับเพื่อนบ้านข้างเคียงตามประสา แม่หญิงต่างวัยหัวใจงามล้ำแต่ว่าสมองเบลอเพราะต้องเจอกับสภาวะมลพิษทางเสียงเกือบทั้งวันแถวบ้านก็เลยเม้าท์มอยกันเรื่องของเพื่อนบ้านเจ้าปัญหา ประจำแล้วเจ้าเดียวในถนนแถวบ้านนี่ล่ะค่ะ (ไม่นับบ้านอื่นถนนอื่นน่ะค่ะเพราะเจ้าปัญหาก็จะมีของใครของมันแต่ของเราเจ้านี้เจ้าเดียวค่ะ) ตามที่ได้เกริ่นหรือว่าอาจจะหมายถึง บ่ น ไว้ใน FB เป็นประจำ ว่าตัวเองมีปัญหาเรื่องเสียงมากมาย พอเจอแล้วเครียดกลายเป็นเคียดมากค่ะเพราะว่า นอนไม่หลับพักผ่อนไม่พอนี่มันทำให้เราหงุดหงิดนะ สาเหตุมันเกิดเยอะมาก ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนบ้าน (คนนี้ล่ะที่ขอยกให้เป็นพระเอกของเรื่องนี้เลย ) มีภรรเมีย ผญ.มากี่รายมันก็เข้าอีหรอบเดิมประมาณผีเน่า-โลงผุ เสียงดัง โวยวาย ทะเลาะกัน แล้วก็กรณีบ้านนี้ล่ะ หมาเห่า เอาว่าเดี๋ยวมาแจงทีละเรื่อง .. รวมถึงรถขยะที่เมื่อก่อนมาเที่ยงคืน ตี 3 ตี 5 มาทีก็เหมือนแห่นากเพราะทั้งเสียงรถ เสียงหมาเห่ารับ เสียงคนเก็บขยะมาทีแทบอยากจะเขวี้ยงนุ่นหุ้มระเบิดน้อยหน่าแล้วแกล้งทำหลุดมือโยนใส่ตัวต้นเหตุเกือบทุกครั้ง และ อื่นๆ ... ปัญหามันเยอะแต่เราว่าเราจะค่อยๆ เล่ากันไปเน๊าะ เวลามันเยอะ .. ก่อนจะงงกันขอเขียนแผนที่คร่าวๆ สำหรับบ้านที่ฉันอยู่อาศัยเอาไว้ก่อนนะค่ะ เพราะว่าอ้างอิงอะไรก็จะได้เห็นภาพกันเลยว่าเป็นอย่างนี้ สำหรับสี่เหลี่ยมแทนบ้านนั้นก็อย่าได้คิดว่าขนาดสี่เหลี่ยมอ้างอิงตามฐานะเจ้าของนะค่ะ 555 เพราะแค่ว่าวาดด้วยเม้าท์ก็อย่างนี้ล่ะค่ะ กะไม่ถูกได้แค่ไหนแค่นั้น ส่วนบ้านฉันเน้นมีขนาดยาวเป็นสี่เหลี่ยมผืนผ้าเช่นนี้จริงๆ เลยเหมือนคร่อมกลางถนนตรงซอยตรงข้ามเลย หลายคนบอกว่ามันอาจจะเป็นพลังลึกลับ ฮวงจุ้ยก็ได้มั้งเลยทำให้เจอศึกหนัก อันนี้ก็อาจจะเป็นได้แต่ว่าตำรามีเท่าไหร่ก็แก้หมดแล้วนะค่ะหายห่วง ที่ไม่ได้อาจจะเป็นตำราไม่ได้บอกเอาไว้ว่าจะแก้ให้ได้เพื่อนบ้านดีต้องทำยังไงแค่นั้นเองล่ะค่ะ ตามที่บ่นออกอากาศหลายครั้งแล้วว่าตัวเองเป็นคนที่ นอนดึก ตื่นเช้า ..และเป็นคนที่นอนหลับยากแต่ตื่นง่าย มันเหมือนกับคนที่โดนต้องคำสาปนะซึ่งถ้ามันไม่บ่อยครั้งก็ไม่ว่ากันแต่ว่าถ้ามันบ่อยล่ะจะทำยังไง ส่วนตัวก็ต้องพึ่งยาแก้แพ้ค่ะ เพราะว่ามันทำให้ง่วงงุนดี แตว่าก็ไม่อยากใช้บ่อยพร่ำเพรื่อนักเพราะกลัวดื้อยา แต่ว่าบางทีก็ไม่อยากคิดล่ะค่ะ เพราะว่าไอ้เรื่องเสียงหมานี่ล่ะ เห่าได้เห่าดี ตามแผนที่เลยนะค่ะ ณ โมเม้นท์นี้ขอยกให้เป็นนัมเบอร์วันเลยสำหรับบ้าน ดาวเหลืองหมายเลข 1 เพราะเจ้าของบ้านนี่ต้องเรียกว่าเป็น ติ่งส่วนเกินของคนทั้งซอย อย่างไม่ต้องโหวตเลยค่ะ เพราะแค่เอ่ยมาว่า จะโหวตใครออกจากหมู่บ้าน คงจะมีมติเอกฉันท์เป็นแน่แท้ว่า ครอบครัวบ้านนี้ล่ะ บ้านเดียวมันเลย ฟังดูน่าจะโหดและเข้าข้างกันเองหรือเปล่า อยากบอกว่า ไม่ค่ะไม่เราไม่โกงคะแนนใครอยู่แล้วเพราะว่าถ้าโหวตรับรองว่ามี 10 เสียงก็เต็ม 10 เสียงล่ะจะเอาไอ้ครอบครัวบ้านี่ออกไปให้หมด ไม่เชื่อชิมิ เอาล่ะมาฟังกัน ฉันย้ายมาอยู่หมู่บ้านนี้ได้ราวๆ 5 ปีแล้ว ย้ายมาทุกคนก็ยังอยู่กันเหมือนเดิมไม่มีอะไรเปลี่ยนยกเว้นไอ้บ้านเจ้าปัญหานี่ล่ะค่ะ ขอเรียกเจ้าของบ้านนี่ว่า นาย เอ แล้วกันเน๊าะ เอาว่าเรามาอธิบายกับตัวคนๆ นี้และครอบครัวก่อนนิดหน่อยพอให้เป็นน้ำจิ้มเน๊าะ นายเอนี่ถ้าจะให้อธิบายลักษณะเอาง่ายๆ ว่า นึกหน้าโจรห้าร้อยในละครช่อง 3 น่ะพอได้ อายุก็กะพอคร่าวๆ ว่าน่าจะสัก 55 ปี ผิวดำแดง สูงราว 170 ซม. ส่วนนิสัย ก็ออกแนวกร่างๆ ห้าว เป็นคนพื้นเพภาคกลาง สำเนียงทุ้มต่ำ เสียงเหมือนคนมีอำนาจประกอบกับเวลาพูด + กริยาอาการจะออกแนวน่ากลัวนิดๆ เอ๊ะ นี่มันเหมือนกับโจรละครโผล่มานอกจอเลยนะเนี่ย อีตามีลูกชายอยู่คนหนึ่ง อายุอานามก็ราว 24-25 ปีได้ล่ะค่ะงานการทำอยู่แต่ว่าล่องลอยมากเรียกว่าก็จับจดพอตัว สำหรับแม่เจ้าคนนี้ก็ต้องบอกว่าเป็นเมียหมายเลข 1 อันนี้เลิกลากันไปแล้วฉันเองก็ไม่รู้จักหน้าค่าตาหรอกค่ะ เพราะตอนฉันมาเป็นสมาชิกใหม่ๆ ของหมู่บ้าน เค้าอยู่บ้านกับเมียหมายเลข 2 แล้วอันนีก็ไม่ค่อยเห็นหน้าค่าตาบ่อยในช่วงแรกๆตอนย้ายมา ต่อมาก็เป็นพ่อของนายเอ เราเรียกว่าคุณปู่ ลักษณะของคุณปู่ก็เหมือนกับนายเอนี่ล่ะ แต่ว่าในเวอร์ชั่นบวกเพิ่มวัยไปอีก 30 ปีแล้วกันเน๊าะ เพราะคุณปู่ผมขาวโพลนหมดแล้ว ลักษณะท่าทางเหมือนไมมีพิษภัยอันใดเพราะสุขภาพร่างกายเป็นเหตุเลยเดินไม่คล่อง แต่ว่าไปแล้วไอ้ความไม่คล่องแล้วเฉยชานี่ล่ะ มันเป็นคุณลักษณะที่เพื่อนบ้านบอกว่า เอ่อ แก่เพิกเฉยได้ทั้งๆ ที่หมาเห่าอยู่บนหัวนอนแกนี่อ่ะนะ สงสัยมาก อ้อ คงเพราะแกหูไม่ดีพร้อมกับขาไม่ดีด้วยมั้งเนี่ย เอาว่าหลักๆ มีแค่นี้เน๊าะ แต่เดิมบ้านนายเอคนนี้จะเลี้ยงหมาไว้ 2 ตัว .. คือ หมาไทยเราเรียกว่าไอ้น้ำตาลแล้วกัน อีกตัวก็เป็นหมาพันธุ์ร็อตไวเลอร์ -- ไอ้น้ำตาลนี่มันกร่างเหมือนเจ้าของ เพราะว่ามันเดินไปทางไหนก็จะไปแง่งๆ กับเค้าไปทั่ว อาจจะเป็นเพราะว่ามันเป็นนินจาประจำบ้านด้วยมั้งเพราะมันไม่ต้องใช้คีย์การ์ดในการเปิดประตูบ้านเลย มันแค่วิ่งๆ วนแล้วเทคตัวกระโดดข้ามรั้วมันก็ได้เข้าบ้านแล้ว ไม่เหมือนหมาอีกตัว เป็นพันธุ์ร็อตไวเลอร์ตัวใหญ่ ได้แต่เห่าโฮ่งๆ เอาเสียงข่มขู่จากในบ้านออกมานอกบ้าน แค่นี้ก็เสียวแล้ว แล้วก็เจ้านี่ล่ะที่สร้างเรื่องราว ครั้งแรกให้ฉันได้ยินเสียงเล่าลือกระช่อนในหมู่บ้าน ว่ามันวิ่งออกมากัดคนแก่ในหมู่บ้านตอนเค้าออกมาเดินเล่มผ่านหน้าบ้านแล้วไอ้เจ้าของคือ นายเอนี่ล่ะมันลืมปิดประตู ผลก็คือ คุณป้าคนที่เป็นเหยื่อโดนกัดแล้วต้องไปฉีดยาบาดทะยักหาหมอ ซึ่งเชื่อ่ปะว่าไอ้บ้านนี้มันไม่รับผิดชอบเลยนะสำหรับตอนแรก มันไม่ออกมาแม้กระทั่งขอโทษเลยด้วยซ้ำ จนคนแถวบ้านต้องแบบว่ามาช่วยป้าคนนั้นทวงค่ารักษาพยาบาลให้ แล้วเรื่องมารู้อีกว่ากว่ามันจะชดใช้ให้ก็ต้องให้ป้าเค้าจ่ายไปก่อนมันผ่อนคืนให้โดยที่ใช้เวลานานเหมือนผ่อนบ้านผ่อนรถเลยล่ะ เซ็งป่ะเนี่ย ครั้งที่ 2 ก็เจ้าหมาน้ำตาลแดงนี่ล่ะ ออกมาวิ่งไล่งับคนที่เค้าปั่นจักรยานจนล้มโดยที่เจ้าของมันยืนอยู่หน้าบ้านพอเห็นมันก็วิ่งเข้าบ้านโดยคนที่เป็นคนเจ็บก็ยังมองเห็นไวๆ ว่ามันยืนรดน้ำหน้าบ้าน เห็นมะ ว่ามันเริ่มจะดูแย่ในสายตาคนอื่นยังไง จริงๆ แค่เท่านี้นะมันก็ลามปามไปถึงทรวงแล้วว่า เห้ มากเลยค่ะคนๆ นี้ และในช่วงเวลาตั้งแต่ฉันย้ายมาอยู่ เรื่องเสียงหมาไม่มีวางเว้นค่ะ เพราะว่าบ้านหลังนายเอ นี่ก็สองตัวแล้ว เห่าทีก็ดังมากเพราะว่าเสียงหมาอย่างร็อตไวเลอร์เห่าก็กินใจล่ะ ประกอบกับบ้านหลังที่ 2 ก็เลี้ยงหมาไว้นอกบ้านแต่ว่าในบริเวณบ้านเค้าเองนะ รั้วรอบขอบชิดจริงแต่ว่าปล่อยให้เดินในบ้าน บ้านนี้ก็เลี้ยงกว่า 5 ตัว ++ ขึ้นไป ไม่พอบ้านด้านหลังหมายเลข 3 อีก หลังนี้ก็ต้องบอกว่า เลี้ยงมากกว่า 6 ตัวขึ้นไป แถมตอนดึกๆ ยังปล่อยให้หมาไรนะตัวมันจะเหมือนเก้งน้อย เด้งกระดึ๋งๆ เอาหัวรอดประตูอัลลอยออกมาดู ไม่เห็นใครก็เห่า เห็นใบไม้ก็เห่า เข้าใจใช่ไม๊ค่ะว่าหมาตัวเล็กแถมปากเปราะเวลามันเห่าจะรำคาญแค่ไหน บ๊อกๆๆๆๆๆๆๆ ลากยาว ทั้งกลางวันและกลางคืน เซ็งเป๊ดดดดดดดดดดดดดด นะค่ะนี่ เอ้า มาเรื่องนายเอต่อ เรื่องอื่นเล่าประกอบฉากไปค่ะว่าเสียงหมามันยังมีเรื่อยๆ นะค่ะ และเรื่องนายเอที่เล่าไปนี่มันยังเป็นเรื่องผิวๆ ค่ะ เพราะต่อมา ภรรยาที่อยู่กินร่วมบ้านนายเอคือ มาดาม 2 ก็ดันมาเสียชีวิตแต่ดันไปเสียศพไกลถึงเชียงราย เหตุก็เลยเกิดว่านายเอต้องเดินทางไปรับศพดำเนินเรื่องตามกฏหมายแล้วเอามาเผาที่วัดใกล้หมู่บ้าน แล้วในขณะที่มาดามสองยังอยู่เตรียมพร้อมเผา มาดาม 3 ก็ออกโรงมาอาละวาดถึงที่บ้าน โอ้โห ด่ากันเช็ดพื้นน้ำหมากกระจุยเลยค่ะ ช่วงนั้นฉันยังใหม่เรด้าห์ยังจับทิศทางไม่ถูก แต่ว่าเพื่อนบ้านอย่างพี่น้อยคนที่ไปเม้าท์มอยวันนี้ก็เล่าให้ฟังว่า ด่ากันกระจุย เพราะมารู้ว่า มาดาม 3 นี้ก็เป็นมาดามแก้เครียดยามมาดาม 2 ออกไปถลุงเงินกับวงการนับเลขนอก พท. อ่ะโห เฮะ ... เริ่ดนะยะหล่อน .. ช่วงนั้นล่ะค่ะคนก็เลยมีเรื่องให้เม้าท์กันล่ะว่า ตาคนนี้มันมีอะไรดีฟร่ะถึงได้มีแต่ ญ . รุมเร้าไม่ขาด เอาว่าปล่อยไปสงสัยก็เปลือง พท.สมอง ต่อมาคุณนาย 3 ที่มาแบบลอยแบบผี ญป. วับแวบไปมาก็หายไปจากชีวิตนายเอ พร้อมกับจังหวะนั้นล่ะค่ะที่ คุณนาย 4 โผล่ขึ้นมา และคนๆ นี้ก็ไม่ใช่คนไกลที่ไหน เพราะก็อยู่ในหมู่บ้านฉันนี่เอง คุณนาย 4 มามีบทบาทกับฉันเยอะ เพราะคุณนายคนนี้เค้ามักจะเป็นลูกค้าเจ้าประจำของร้านขายของชำในหมู่บ้านหน้าปากซอย จนฉันบางทียังคิดว่าแกเป็นเจ้าของร้านมากกว่าเสียอีกเพราะไปทีไรแกก็จะนั่งอยู่ตรงเก้าอี้ตัวเดิมพร้อมกับมองเวลาฉันเข้าไปซื้อของแล้วก็จะแซวเรื่องนั้นเรื่องนี้จนอยากถามให้มันรู้แล้วรู้รอดเลยว่า ว่างไม๊ จะจับมานั่งเล่าให้ฟังเรื่องครอบครัวของฉัน ปัญหาการเงิน เศรษฐกินการคลัง ปรัชญาสังคมส่วนตัวให้พี่เค้าฟังให้หายข้อง เพราะเจอฉันทีไรก็จะถามนั่นนี่จนดูไร้มารยาทขึ้นทุกวัน คุณนาย 4 นี่ขอบอกนะว่า เป็นคนมีฐานะหน่อยล่ะบ้านอยู่ในซอยด้านหลังหน่อย เค้าเลยไม่ได้มาอยู่กับนายเอแบบหลังคาคุ้มหัวดียวกันแต่ว่าบ้านใครบ้านมันแล้วแต่จะนัดกันว่าวันนี้บ้านใคร คนนี้ก็เอาง่ายๆ ล่ะว่า นึกถึงลำยองยังไงคนนี้ก็น่าจะเป็นลำยองเวอร์ชั่นคุณนาย 4 เพราะว่าเห็นทีไรแกก็จะมีมือไม่ว่างเว้นจากแก้วเบียร์ ขนาดไปทำงานกลางวันยังกลับมากระดกก่อนไปทำงานขวดสองขวดก่อนเชียวนะ เธอเป็นคนภาคกลางเหมือนกัน ลักษณะเป็นเหมือนคนอวดรู้ ขี้ใช้ จุกจิก วุ่นวาย ตัวเล็กๆ ผิวดำแดง ด้วยวัยน่าจะราวๆ 50 แล้วล่ะ แล้วคนๆนี้ อตร.นะ เพราะว่าถ้าเหล้าเข้าปากทีไร เวิ่นเว้อเกินบรรยายทุกที บางคนบอกว่าแกเป็นพวกแนวฮิสทีเรียเข้าเส้น อ้อ .. อันนี้ละมั้งมันน่าจะเป็นแรงดึงดูดกันระหว่างคุณนาย 4 และนายเอ เพราะพอเสียคุณนาย 2-3 ไปพร้อมๆ ก็ นายเอก็เปลี่ยวล่ะสิ ว่าแล้วก็มาสร้างพันธมิตรใหม่กับคุณนาย 4 เสียเลย โดยที่บรรยากาศความรักของคนวัย 55 และ 50 อาจจะเลี่ยนหน่อย เพราะบทรักกันจะหวานจ๋าจนป้าอ้าย พอบทจะเข้าใจกันผิดอะไรก็จะเหมือนวัยรุ่นที่ไม่ยั้งคิด ด่ากันที 3 บ้าน 8 บ้านได้ยิน นุ่งชุดนอนมาด่ากันกลางซอยยังมี แถมทะเลาะกันทีเคยเถียงกันด้วยการบีบแตรรถด่ากันตอน 4 ทุ่มก็ยังมี จนฉันอดให้ชื่อคู่นี้ว่า คู่รักฮาร์ดคอร์ไม่ได้ เพราะมันมีครบรสในละครช่อง 3 5 7 9 และ PBS ไม่ได้เลยเชียวขอบอก บทดีกัน พ่อจ้ะ แม่จ๋า บทเถียงกันที ไอ้เหี้ย อีห่า ห่านลงบ้าน ลงกลางซอยเป็นฝูงค่ะขอบอก ไม่อยากได้ยินก็ต้องได้ยินล่ะ เพราะว่าเสียงทั้งคู่ก็เบากันเสียที่ไหน เคยเหมือนกันนะที่ตัวเองโดนลากไปกลางวงคือ ทะเลาะกันแล้วคุณนาย 4 มาถามเราแต่ว่าไม่ได้บอกอะไรให้เราหายสงสัย ฉันก็ตอบไปเรื่อยเปื่อย แต่ปรากฏว่าพอบทเค้าดีกันเค้าลากเอาคำพูดเราไปบอกไอ้ตัวนี้ หาว่าเราพูด ได้เรื่องไอ้นี่มองเราตาวาบๆ แต่ไม่สนใจวุ้ย... อีกครั้งที่มันทะเลาะกันไม่เกรงใจชาวบ้านชาวช่อง ตบกัน ตีกัน วันนั้นเกิดเหตุเมาครับมาดาม 4 เมาแล้วขี่รถมอเตอร์ไซด์มาจากบ้านด้วยชุดนอน เที่ยงคืนกว่าๆนะค่ะ แล้วเอาเหล็กแท่งมาจากไหนไม่รู้เล่นเอามาเคาะประตูเหล็กหน้าบ้านนายเอ มันก็ดังสนั่นสิค่ะ เพื่อนบ้านข้างๆ ก็ทนไม่ได้ล่ะเพราะมันหนวกหูมากๆ ทั้งทะเลาะกันก่อนหน้านี้ มาเจอเหล็กเคาะเหล็กอีก เลยออกมาพูดจากับนายเอ ปรากฏ่ามันไม่ลงตัวเลยใช้กำลังกัน ฉันก็อยู่ดูมุมรั้วค่ะไม่สามารถไปช่วยได้เพราะว่าตัวเล็กบอบบางออกเยี่ยงนี้ ( อุ๊ย ช่างกล้าพูดเน๊าะ) แต่ว่าเพื่อนบ้านตรงข้ามก็มาเป็นกรรมการให้นะ เพราะว่าเค้าก็ได้ยินหนวกหูเรื่องเหล็กเคาะประตูของคุณนาย 4 นี่ล่ะ เพราะว่าลูกเค้ายังเล็กเจอมลพิษแบบนี้ก็ไม่ชอบใจล่ะ ปรากกฏว่าก็ชี้หน้าด่ากันไปแล้วก็บอกให้แยกย้าย คิดว่าจะเลิกคบกันแล้วนะค่ะสำหรับกรณีนี้ เอ้า อีก 3 วันมาคืนดีกันอีกล่ะ พ่อจ๊ะ แม่จ๋า ประหนึ่งว่าไอ่ที่เราเห็นมันทะเลาะกัน เอาเหล็กเคาะกันเหมือนดั่งความฝันที่ไร้ตัวตน เอ่อ งงค่ะงง .. แถมไม่พอด้วยนะ ปรากฏว่าตอนนั้นล่ะคุณนาย 4 ยกหมาใหม่จากที่บ้านให้นายเออีก 2 ตัว นายขาว-ดำ เหมือนว่ามันเป็นดั่งเครื่องบรรณาการแห่งกันว่าเราจะไม่ทะเลาะกันแล้วนะพ่อ (มึง ) โอ๊ยยยยยย ตอนนั้นเพื่อนบ้านมาเห็นตอนเค้าจูงหมาเดินกันสองคน คาดว่าน่าจะมีคำอุทานแบบสะพรึงกันทุกบ้าน รวมถึงฉันด้วยที่ว่า “เวรล่ะกรู .. อิหมาสองตัวในครอบครองมันยังเห่าระเบิดระเบ้อ นี่มามีอีกแล้วเหรอ เอี้ย สวรรค์ช่วยด้วย” และแล้ว .. มันก็มีเรื่องราวยิบย่อยอีก ช่วงนั้น หมาร็อตไวเลอร์ตาย ... แบบไร้ซึ่งสาเหตุ และหมาน้ำตาลในครอบครองของนายเอก็เริ่มจะแก่และเป็นเรื้อน ประกอบกับรักหวาน ปนขมของเค้าเริ่มมาทำงานกันอีกแล้วเพื่อนบ้านก็ปวดหมองกันมาก หมาก็เห่า คนก็ทะเลาะ ต่างคนก็ต่างเลยแวะเวียนไปเป็นลูกค้าเทศบาลเมืองลำปางกันถ้วนทั่ว แจ้งบอกจนไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว เจ้าหน้าที่เค้ามาเตือนนะ แต่ก็ไม่แก้ไขอะไรสักอย่าง ... เซ็งไม๊ล่ะ เพราะว่าตอนนี้นอกจากเรื่องเสียงแล้วเพื่อนบ้านยังไงได้กลิ่นขี้ เยี่ยว ของหมาสองตัวใหม่ด้วย นี่ล่ะจะต้องทนอะไรน่ะนะ แตว่าเจ้าหน้าที่ก็ไม่ได้จัดการอะไรเลยนอกจากการเตือนเพราะเห็นมาตั้ง 5-6 รอบไปแล้วนะ เอาเป็นว่าเร่องราวหลากหลาย ณ โมเม้นท์นี้นะ มันมีเหตุให้คู่รักฮาร์ดคอร์ต้องแยกวง เพราะทะเลาะกันหลังสุดมาดาม 4 เล่นบุกบ้านนายเอแล้วควงเหล็กในหมือประหนึ่งไม้กอล์ฟ หวดวงสวิงเข้าไปที่กระจกทุกบานของบ้านนายเอกแตกละเอียด เจ้าของบ้านไม่อยู่พอกลับบ้านมาก็นึกว่าขโมยขึ้นบ้านเลยแจ้งความ แต่ว่าสุดท้ายก็มารู้ว่าเป็นมาดามนี่เองที่มาหวดวงสวิงกระจกที่บ้านแล้วกลับไปนอนคร่อกๆ ฟี้ๆ เอาที่บ้านเธอเอง และนั่นก็คือ ปิดตำนานคู่รักฮาร์ดคอร์ไป ............................................. แต่ มันยังมีต่อนะเพื่อนๆ .............. เพราะว่าผ่านพ้นไปไม่ถึงเดือนดี นายเอก็ไปควงหญิงสาวคราวลูกมาเป็นศรีสะใภ้แก่ครัวเรือนอีกรอบ ... นั่นยังไม่ได้เป็นข่าวเศร้าแก่เพื่อนบ้านเท่ากับที่ได้เห็นว่า มาดามคนที่ 5 มีหมามาด้วยเพื่อมอบให้กับนายเออีกแล้ว เป็นหมารุ่นๆ สีขาว ... โอ้เย โอ้เย ....เพื่อนบ้านได้แต่ร้องคำๆ นี้ออกมาล่ะ หรืออีกนัยหนึ่งก็ร้องว่า ซ ว ย ล่ ะ มึ ง Shit ---- Chip-หาย หรืออาจจะเป็นคำบ้าบออะไรก็ได้ร้องออกมาทั้งหมดยามนี้ล่ะที่รู้แค่ว่า ของเก่ายังลำบากเพื่อนบ้านไม่พอ เอามาเพิ่มอีก โอ้ย เวรกรรมอัลไลกันคร๊า มาดามคนที่ 5 ประวัติก็มิใช่ย่อย เพราะเป็นสาวคาราโอเกะที่นายเอนี่ท่าจะไปคว้ามาดามใจ ปรากฏว่าติดหนึบล่ะค่ะไปไหนไม่ได้แล้วเพราะหล่อนหอบผ้าหอบผ่อนมากับลูกเล็กอีก 2 คนให้เลี้ยงดู โอ้ยเย ... และนอกจากหมาแรกไม่พอค่ะ ต่อมาอยู่กันอีก 2-3 เดือน ชีก็หอบเอาหมากระเป๋าเข้าบ้านอีกตัว ( อิฉันตบอกผ่างๆ เลย ) ... ตอนนี้บ้านทั้งหลังเหมือนแหล่งเพาะพันธุ์สุนัขเลยล่ะค่ะ แถมหลังๆ มานี่เจ้าของบ้านซึ่งก็คือนายเอไม่ค่อยอยู่บ้านด้วย เวลาหมาเห่าหมาหอนก็จะไม่มีใครอยู่ห้ามเลย อ้อ ลืมๆ ตั้งแต่มาดามคนที่ 5 นี้เอาหมาของเธอเข้ามา เจ้าน้ำตาลก็โดนอัปเปหิออกมาจากนอกบ้านเหมือนน้องประกวดร้องเพลงแล้วลากกระเป๋าออกมาจากบ้าน AF เลยล่ะค่ะ เห็นแล้วน่าสงสารดีเพราะมันแก่แล้วและเป็นเรื้อนด้วย ไอ้ตัวนี้ล่ะตอนนี้มันคือปัญหา เพราะว่ามันเห่า หอน ครวญครางอยากเข้าบ้านมากมาย ฝนฟ้าจะตกมันก็หอนอยากเข้าบ้านแต่ว่าก็ไม่มีใครเปิดให้มันเข้า วันดีคืนดีไอ้เจ้านายเอและอินางมาดามทะเลาะกันมาแล้วต่างคนต่างไม่รู้ไปลงที่ไหน ก็เตะมั่ง เขวี้ยงของมั่งใส่หมา จนฉันคิดว่า ถ้าขอได้จะขอให้อิเฟืองมาหักแข้งหักคอพวกนี้ให้ไปตายๆ ซะเลยล่ะค่ะ สันดานสันดอนมากเลยค่ะทั้งสองคนเพราะว่ามันเหมือนเป็นพวกจิตผิดปกติแท้ ... แล้วอีกเรื่องเลยขอบอก เวลาเค้าออกจากบ้านไปทำธุระหรือว่ามีกิจกรรมอื่นเค้าจะกลับบ้านดึกมาก พอกลับมาก็แทนที่จะมาอย่างเบาๆ เปล่าหรอกค่ะ คุยกันเหมือนไม่ต้องเกรงใจชาวบ้านที่เค้านอนหลับกันหมดแล้วด้วยนะ แถมหมาในบ้านมันอยู่กระจอกงอกนั่นก็คงอยากออกบ้าน วิ่งหนีออกมาจากบ้านกันทีก็เล่นเอาหมาเพื่อนบ้านเห่ากันระเบิดระเบ้อ บางครั้งไอ้ลูกชายก็ทะลึ่งดันขี่มอเตอร์ไซด์ไล่ตามหมา เบิ้ลน้ำมันรถไล่แล้วด่าทอตามมา อุบะแม่เจ้า พ่อแม่คงไม่ได้สั่งสอนอบรมอ่ะสิเนี่ย อยากด่าแต่นางเอกด่าไม่ออกค่ะ เพราะหมดใจ .... เฮ้อ จริงๆ มีอีกหลายอย่างเน้อที่อยากเล่าแต่ว่ามันยาว ...อ่านยาวๆ แล้วบางทีมันล้านะค่ะ ต้องไปอ่านทางเฟสบุ๊คเพราะมันสั้นกระชับดี กระชากใจนะขอบอก แต่ว่าอ่านแล้วมันสลดมากกว่าขำล่ะ เพราะเจอจริงๆ แล้วมันเครียดนะค่ะ หัวเราะไม่ออก งานนี้ก็เอาเป็นว่าเล่าสู่กันฟังแล้วกันเน๊าะ คนไม่เจอเพื่อนบ้านแย่ๆ ถือว่าโชคดีแล้วค่ะ ส่วนคนเจอแบบนี้ถือว่าเป็นภูมิคุ้มกัน แต่อย่าให้โมโหเยอะนะ จะแช่งเอาเข็มแทงหุ่นแล้วเผาพริกเผาเกลือเลยคอยดู ... สำหรับ ส่วนเกิน อย่างครอบครัวนี้นะ ************   Create Date : 21 สิงหาคม 2556 46 comments Last Update : 21 สิงหาคม 2556 6:56:25 น. Counter : 1445 Pageviews. Share Tweet

แวะมาอ่านแล้ว เห็นใจจริงๆค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต **mp5** Dharma Blog ดู Blog ชมพร About Weblog ดู Blog JewNid Literature Blog ดู Blog newyorknurse   โดย: newyorknurse 21 สิงหาคม 2556 3:20:16 น.

ตั้งใจอ่านจนจบ คงจะเป็นตะพาบที่ยาวที่สุดของตอน 87 นี้ ดูจากแผนที่ ที่บอกฮวงจุ้ย กว่าเขาจะขายไอ้เนี่ยะ..คงนานละมัง เพราะคนไทยจะไม่ซื้อบ้านที่อยู่ ทางแยก crossroadแบบนี้ มันจะรับทุกเรื่องทุกปัญหา ให้แก้ไขอยู่ตลอดเวลา ให้ถามผู้รู้แก้นะคะ ง่ายๆก็เอากระจกนูน หรือที่มีเสือคาบดาบหรืออะไรมาติดไว้ก่อน Take care..เอาใจช่วยค่ะ สู้ๆๆๆ   โดย: เริงฤดีนะ 21 สิงหาคม 2556 8:01:39 น.

อ่านแล้วเครียดแทนเลยค่ะ ปอยคิดว่าแต่ละหมู่บ้านต่างก็มีปัญหากันทั้งนั้น อยู่ที่มากน้อยแค่ไหน อยู่ในสังคมส่วนรวมไม่ง่ายอย่างที่คิดเลยจริงๆ หากย้อนเวลาไปได้ จะไม่ซื้อบ้านจัดสรรอยู่อีกแล้ว ร้อยพ่อพันธุ์แม่จริงๆ ไม่ว่าหมู่บ้านนั้นจะใหญ่และราคาสูงแค่ไหน ก็ไม่วายต้องเจอเรื่องพวกนี้ .... น่าเบื่อนะคะ ลักษณะบ้านของคุณพู่ทำเลเหมือนบ้านปอยค่ะ ปอยเลือกบ้านหลังนี้ ไม่คิดว่าเป็นทางสามแพ่ง หน้าบ้านเป็นถนนทางเลี้ยวพอดี ไม่มีอาถรรพ์หรอกค่ะ เพราะเจ้าบ้านเฮี้ยนยิ่งกว่า อิอิ เพื่อนบ้านมีแต่แย่ๆ ชอบอิจฉาตาร้อน แบบไม่อยากให้คนอื่นดีกว่าตน มีเวลาปุ๊บก็รีบสุมหัวคุยเรื่องแต่ชาวบ้าน พูดในทางที่เสียหาย โดยไม่รู้ต้นสายปลายเหตุ เม้ากันสนุกปาก สุดท้ายปอยก็เป็นเหยื่อในนั้น ตอนนี้อยู่ระหว่างการฟ้องร้องค่ะ 1 ต่อ 3 ปอยหาหลักฐานฟ้องร้องได้แล้ว 2 คน เหลืออีก 1 รอเก็บซากศพอยู่ค่ะ ตอนนี้ในหมู่บ้านเงียบยังกะป่าช้า หมาสักตัวยังไม่กล้าเดินออกมาให้รำคาญใจเลยค่ะ คนพวกนี้ต้องเจอคนจริง ไม่งั้นมันก็ไม่รู้จักเงาหัวตัวเอง เป็นกำลังใจให้คุณพู่พบทางออกโดยเร็วนะคะ   โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ 21 สิงหาคม 2556 8:37:14 น.

สวัสดีครับคุณพู่ ครั้งนี้คุณพู่เล่าไว้อย่างละเอียดเลยนะครับ ปกติจะอ่านที่เฟซ แค่อ่านแบบสั้นๆ ก็รู้สึกเลยครับว่าถ้าผมอยู่ใกล้เพื่อนบ้านแบบนี้ ต้องรู้สึกแย่มากๆเลย เจอคนนิสัยแย่ๆแบบนี้ จะหนีก็ไม่ได้ เพราะบ้านเราก็ดันอยู่ตรงนั้น จะไล่เขาไปก็ไม่ได้อีก เฮ้อ --- ปวดหัวเลยนะครับเจอแบบคุณพู่แบบนี้   โดย: กะว่าก๋า 21 สิงหาคม 2556 8:44:35 น.

น่าเห็นใจสุด ๆ ไปเลยค่ะ โดยเฉพาะคนที่บ้านอยู่ติดกันนั่นคงจะหนักกว่าคุณพู่อีกนะคะ ตอนรู้จักคุณพู่ใหม่ ๆ ก็เพราะเรื่องหมาเห่านอนไม่หลับนี่แหละ นี่ก็หลายปีแล้ว ปัญหายังไม่ถูกขจัดให้เบาบางลงไป เครียดแทนเลยค่ะ แต่ก็เป็นกำลังใจให้นะคะ   โดย: เนินน้ำ 21 สิงหาคม 2556 8:49:45 น.

สวัสดียามเช้า คะ คุณหู่ ขอให้มีความสุขกับวันทำงานกลางสัปดาห์นะคะ... - Have a nice day - คะ ヽ( ´ー`)ノ อ่านแล้วมึน เวงกำ เรารับจ้างตบฟรี เอาไหมคะ เด๋วไปหาเด๋วนี้เลยคะ   โดย: ลงสะพาน+++เลี้ยวซ้าย2013 21 สิงหาคม 2556 9:18:19 น.

ฮ่าฮ่า มานั่งอ่านเรื่อง ของ "หมา หมา" เอ๊ย เรื่องของเพื่อนบ้านของคุณพู่ด้วยความตั้งใจ อิอิ ... เพราะเห็นคุณพู่พูดถึงบ่อยมาก จนกลายเป็นเรื่องรับฟังของเราไปด้วยเลยค่ะ ไม่ใช่อะไรหรอก หัวอกเดียวกันด้วยค่ะ พอดีมีเพื่อนบ้านด้านหลังบ้านที่เข้ามาอยู่ใหม่ ไม่ค่อยเป็นมิตรอย่างที่คุณพู่เล่าด้วย หมาพวกเธอ ถ้าออกมาข้างนอก เป็นได้เห่ากันทุกทีเลยค่ะ ก็ได้แต่นึกในใจว่า ที่เค้าว่า หมานิสัยเหมือนเจ้าของ ท่าจะจริง :)) ... นาน น้านค่ะคุณพู่ ที่จะเห็นหมาไม่ฉลาดและหน้าตาไม่น่ารักแบบนี้ 555 ... แต่คิดว่ายังน้อยกว่าที่คุณพู่เล่าหลายเท่า ... เฮ้อ นะคะ มีมติ ของหมู่บ้านให้ออกได้ก็คงดีนะคะ   โดย: Tristy 21 สิงหาคม 2556 10:28:50 น.

คุณพู่ขา ฉัตรมาแจกไลค์ดีกว่า ว่ากันตรงๆ ฮ่าๆๆๆ สายตาทำงานหนักไม่ได้ ว่าไปนู่นกันเลยทีเดียว สารพันปัญหากับน้องหมาข้างบ้านคุณพู่เนี่ย กลายเป็นตำนานไปแล้ว จะค่อยๆ เลาะอ่านทีละน้อยๆ ละกันค่ะ เห็นว่าคุณพู่แอบฮาเอาเรื่องอยู่นะ อิอิ ข้อดีของการลงเรือตะพาบนี่ ทำให้เราดองบล๊อกได้สั้นลงแฮะ -*-   โดย: ณ ปลายฉัตร 21 สิงหาคม 2556 11:54:35 น.

สวัสดีค่า มาอ่านตะพาบค่ะ ^^ เรื่องจริงเลยใช่มั๊ยคะ พาเครียดรายวันเนอะ แย่จังเรื่องหมาก็ว่าลำบากแล้ว แต่คนนี่สิสร้างเรื่องปวดหัวกว่า จะดีมากถ้าหัดเอาใจเขามาใส่ใจเรานะคะ เฮ้อ กลัวเพื่อนบ้านแบบนี้จังค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ ^^   โดย: lovereason 21 สิงหาคม 2556 12:17:45 น.

เอ้อ...มหากาพย์ดีๆนี่เอง   โดย: นักเดินทางพเนจร IP: 49.49.148.38 21 สิงหาคม 2556 12:42:26 น.

จัดเต็มจริงๆพู่   โดย: chon CH 21 สิงหาคม 2556 12:53:45 น.

พาพวกมาคะ แต่ต้องรอให้พวกเขาออกมาก่อนนะคะ รอแป๊บนุง 555   โดย: ลงสะพาน+++เลี้ยวซ้าย2013 21 สิงหาคม 2556 13:55:04 น.

แวะมาลงชื่อไว้ก่อนค่ะ ยังไม่ได้อ่านอ่ะ เพราะมันยาวคริคริ   โดย: ugly princess 21 สิงหาคม 2556 15:42:26 น.

เหมือนเครียดสะสมเนาะ   โดย: tuk-tuk@korat 21 สิงหาคม 2556 17:07:02 น.

สว้สดีค่ะคุณน้องพู่ จริงอย่างที่น้องว่า ถ้าเราไปที่ไหนแล้วรู้สีกไม่ชอบไม่เหมาะ และถ้าเกิดหลายครั้ง ก็แสดงว่าเราคงไม่เหมาะกับที่นั้นจริงๆ การเป็นอยู่บางคนชอบอยู่คนเดียวเงียบๆ ไม่ชอบไปไหน ไม่ชอบไปทีคนเยอะๆวุ่นวาย สำหรับบางคนชอบไปที่มีคนมากๆ เราก็เลือกสิ่งที่เหมาะกับเรา ชีวิตก็จะมีความสุข พี่มีเพื่อนฝรั่งบอกว่า Anything stress me, I cut it out ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อกค่ะ newyorknurse   โดย: newyorknurse 21 สิงหาคม 2556 17:38:50 น.

สวัสดียามเย็นค่า ขอบคุณที่แวะเข้าไปชิมผัดปลาหมึกนะค่า ยกมาฝากที่นึงค่า   โดย: พริ้วไหวไปตามลม 21 สิงหาคม 2556 18:37:20 น.

เรื่องทานผักปอยว่าน่าจะเป็นเกือบทุกคน ทุกวันนี้ปอยเองก็ไม่ทานผักบางชนิดค่ะ ของขมๆ ไม่เอาเลยค่ะ มะระ ผักโขม ขอบาย ผักบางชนิดก็ไม่ชอบรสชาติ ก็ไม่ทานเช่นกัน หากว่าชอบทานผักชนิดไหน ทานได้ทีละเยอะเลยค่ะคุณพู่ อ่านจากที่เล่ามา ... คุณพ่อและคุณแม่จัดการคุณลูกให้ทานผัก แบบไม่มีโอกาสต่อรองได้เลยนะคะคุณพู่ อิอิ มีเพื่อนบ้านดีเหมือนถูกหวยค่ะ อ่านเรื่องของคุณพู่แล้ว เหนื่อยใจแทนค่ะ กับเหล่ามาดามทั้งหลายที่สลับสับเปลี่ยนหน้าบ่อยๆ แถมยังมีเจ้าตูบมาสร้างความรำคาญใจไม่หยุดหย่อน ทำให้เสียสุขภาพจิตได้เลยนะคะ จากบ้านที่เป็นวิมานและเป็นสถานที่พักผ่อน กลายเป็นสถานที่ที่ไม่น่าอยู่เอาเสียดื้อๆ ทั้งที่เป็นบ้านเราแท้ๆ เพราะสภาพแวดล้อมและเจอคนไม่ดี น่าปวดหัวจริงๆ ค่ะ ส่วนเรื่องของปอย ... เพื่อนบ้านดีก็ดีตอบค่ะ ใครที่ไม่เกรงใจและไม่ให้เกียรติเรา เราก็ไม่สนใจ ถือว่าต่างคนต่างอยู่ แต่พอมาเจอเรื่องจังๆ แบบนี้ ปอยก็ไม่พูดอะไรมาก แจ้งความดำเนินคดีอย่างเดียว ไม่ให้ตำรวจดำเนินการด้วย ... ช้าไม่ทันใจ ตอนขึ้นโรงพักไปแจ้งความ ตำรวจจะไม่รับแจ้งด้วยนะคะ คิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระ ปอยยืนยันจะฟ้องร้องอย่างเดียว ตำรวจเลยทำเรื่องให้ ตอนนี้คดีอยู่บนชั้นศาลค่ะ เจอหมายศาลเข้าไปแล้วสองตัว เหลืออีกตัวอยู่หน้าบ้าน โดนทีหลังท่าจะหนักเอาการ ตั้งแต่เจอหมายศาลเข้าไป แต่ละตัวหางตกกันเป็นแถว จากที่เห่าเก่งๆ ตอนนี้เห่าไม่เป็นเลยค่ะ เกลียดจริงเชียวคนพวกนี้ อยู่ดีไม่ว่าดี เจอเสียบ้างจะได้รู้สึกว่าใครเป็นใคร ปล่อยไว้มีแต่ได้ใจ คิดว่ามันเก่ง เอาเข้าจริงๆ เฮ้อออ อนาถใจแทนค่ะ ทุกวันนี้ ... ปอยเลือกคบเพื่อนบ้านค่ะ ใครที่เดินเข้ามาผูกสัมพันธ์กับเรา เราก็ยินดี หากใครไม่อยากคบ ก็ต่างคนต่างอยู่ เพื่อนบ้านดีดีเก็บไว้ เพื่อนบ้านเฮงซวยปล่อยมันไปเผชิญกับโชคชะตาค่ะ แต่เคสของคุณฟู่ท่าทางจะเหนื่อยหน่อยนะคะ ปอยว่าหากหนักขึ้น คงต้องรวมตัวกันแล้วค่ะ ขืนปล่อยไว้นานๆ จะเรื้อรังเอานะคะ อยู่ด้วยกัน แต่ไม่มีความเกรงใจกัน สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น และละเมิดผู้อื่นเนี่ย ปอยคนล่ะ ยอมไม่ได้ สู้ชนฝาจริงๆ ค่ะ   โดย: แค่ได้รู้จัก_ก็เพียงพอ 21 สิงหาคม 2556 19:01:25 น.

คุณพู่.... มันเป็น..ส่วนเกิน...ที่ไม่น่าพึงพอใจอย่างที่สุด ใครเจอคงรับไม่ได้เหมือนๆกันค่ะพี่ว่า เข้าใจเลยค่ะ จริงๆ.... เพราะทุกวันนี้พี่เองก็รบกับน้องหมาที่บ้านบ่อยๆ กลัวมันไปทำให้คนอื่นรำคาญ เรายังรำคาญเลยเน๊าะ คุณพู่เจอทั้งคน แถมด้วยหมาอีก เหนื่อยสองเท่า ทำไงได้ บ้านมันย้ายกันไม่ได้ง่ายๆเน๊าะ ถ้าเป็นเรือคงพายหนีไปนานแระ 555 ยังไงก็สู้ๆกันไปค่ะคุณพู่ สักวันเราคงเจอความสวบบ้าง ในวันที่บ้านนี้ถูกโหวตให้ออกไปจากหมู่บ้าน ^^ คุณพู่มีความสุขมากๆนะคะ เก็บแรงไว้ทำขนม อ่านหนังสือของเราดีกว่าเน๊าะ :)   โดย: พี่ธัญ...tanjira IP: 223.205.140.172 21 สิงหาคม 2556 19:12:36 น.

จะมี to be continous มั้ยคะเนี่ย มีเพื่อนบ้านแบบนี้ลิ้มตายแน่ๆ   โดย: น้อยหน่ากะสาลี่ 21 สิงหาคม 2556 20:06:47 น.

Like ให้เป็นคนที่ 34 เป็นส่วนเกินจริงๆ เลยล่ะน้องพู่   โดย: อุ้มสี 21 สิงหาคม 2556 21:19:39 น.

ยาวมากๆ ขอไปรวบรวมกำลังใจก่อนนะครับ อิอิ ^^ ล้อเล่นนะครับ เผอิญง่วงแล้วอ่านคงไม่รู้เรื่อ่งแน่ๆเดี๋ยวพรุ่งนี้มาอ่านใหม่นะครับคุณพู่ ^^   โดย: วนารักษ์ 21 สิงหาคม 2556 21:58:50 น.

สวัสดีครับ เห็นใจนะครับ บางทีหากเปลี่ยนข้างนอกลำบาก ลองเปลี่ยนข้างในใจเรา ช่วยดูไปด้วยก็ดีนะครับ^_^ อะไรๆก็ ตถตา นะครับ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมที่Blogครับ ขอให้มองเห็นความสุข ครับ   โดย: หมอหว่อง 21 สิงหาคม 2556 22:14:54 น.

มันแย่ตรงที่เราย้ายหนีไม่ได้นี่สิ ความจริงวิธีจัดการหมาทำได้ไม่ยาก ไม่ต้องฆ่า ไม่ต้องวางยา ไม่ต้องออกแรงทำร้าย ไม่ต้องเรียกเจ้าหน้าที่ แต่ผมไม่แนะนำเพราะมันบาป ถึงแม้จะได้ผลชะงักก็ตาม เรื่องสุนัขถ้าบุกเข้าบ้าน ผมไล่มันออก ถ้ามันเข้ามาจะกัดผมตี จะด่าโหดก็ด่า ผมถือว่าความปลอดภัยของคนในบ้านสำคัญกว่าสิ่งอื่นใด สำหรับเจ้าบ้านเมียเยอะนั่น วีรกรรมเยอะจริงๆ วิธีแตกหักมันง่ายครับ มีวิธีแตกหักแบบไม่รุนแรง แต่ผมไม่แนะนำ ความจริงถ้าเป็นที่ต่างประเทศโดนแจ้งความจับแล้วมั้ง จะลองใช้วิธีการลงโทษทางสังคมมั้ย? ถ่ายคลิปประจานเลยก็ได้ แต่เสียเวลาถ่ายทำ หรือไม่ก็ต้องรวมตัวกับทุกคนที่เดือดร้อนในบริเวณนั้นแล้วลุยแบบแตกหัก เรื่องเจอคนแซวคนดหน็บ ถามเรื่องที่เราไม่อยากตอบ ถ้าไม่คิดจะคบเป็นเพื่อน ตอบไปตรงๆ เลยว่า "เรื่องส่วนตัวค่ะ" ผมเจอกรณีเพื่อนบ้านไม่ค่อยดีเหมือนกัน แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้แทบไม่มองหน้ากันแล้ว อาจเป็นเพราะผมรู้สึกว่า ผมอยู่สังคมเมือง ปกติสังคมเมืองมันก็ไม่ค่อยมองหน้ากันเท่าไหร่ด้วยมั้ง เลยไม่ค่อยคิดอะไรเท่าไหร่   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 22 สิงหาคม 2556 1:18:12 น.

เหนื่อยใจไปกับคุณพู่ค่ะ อ่านไปก็มีขำไปนะ คุณพู่เขียนอ่านสนุก แต่มันเรื่องจริง ไม่เจอเอง ไม่รู้ว่ามันแย่ขนาดไหน คนเจอขำไม่ออกแน่ๆ เอาเป็นให้กำลังใจคุณพู่นะคะ จะอดทนต่อได้มั๊ย วิธีแก้ยังไง แอบพยักหน้าหงึกๆกับคุณต่อข้างบนล่ะ คนข้างๆคุณพู่ว่ายังไงคะ เค้าความอดทนสูงจัง แบบนี้ที่ตปทเอาเรื่องทางกฏหมายกันไปนานแล้ว   โดย: anigia 22 สิงหาคม 2556 4:58:21 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่   โดย: กะว่าก๋า 22 สิงหาคม 2556 7:03:37 น.

อ่านแล้วเซ็งเป็ดไปด้วยเลยค่าคุณพู่   โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 22 สิงหาคม 2556 8:26:05 น.

ขอไปค้นยาหอมตราห้าเจดีย์ เพื่อ แก้อาการ "อ่อนเพลีย...ละเหี่ยใจ" ก่อนค่ะคุณพู่ เฮ้อ....คุณพู่ เจอมลพิษ ทางเสียงแบบนี้ ทุกวัน น่าเห็นใจค่ะ เมื่อก่อน สมัยเล็ก ๆ เนอะ แต่ฝังใจมากค่ะจึงจำได้ บ้านอยู่ แบบห้องแถว (ห้องไม้)ฝากระดานเดียวกัน ดึกดื่น ๆ ต้องสะดุ้ง ผัว-เมีย ข้างบ้านตีกันค่ะ จึงเข้าใจสภาพคุณพู่ค่ะ คนกำลังหลับฝันหวาน มาตกใจตื่นไม่รู้ ว่าเตี่ย กับ แม่ ทนได้อย่างไร สวัสดีวันฝกตกค่ะคุณพู่   โดย: ตาลเหลือง 22 สิงหาคม 2556 9:39:57 น.

แม่โสมเก่งจังเลยค่ะ มีกิจกรรมนั่นนีหลากหลาย ทำแล้วออกมาดีด้วย โดย: JewNid แม่โสมเป็นเด็กในตัวค่ะ ซ๊นนนนน ซน มันอยู่ไม่สุข ต้องทำนู่นนี่นั่นอยู่เรื่อย และมักทำจากการเรียนรู้เอง โดยเริ่มจาก 0 พอทำจบ ก็ไปทำอย่างอื่น แต่อันไหนยังชอบอยู่ก็ทำไปเรื่อยๆ พอๆกับการเมียงมองและคิดในหัวว่าจะทำอะไรต่อไป พอสบช่องป๊าบบบบบ ทำเลย ทำเรื่องใหม่อีก ตอนนี้ plan ในหัวบานระบือเลยค่ะ ก็คนมันชอบเล่น   โดย: โสมรัศมี 22 สิงหาคม 2556 13:09:50 น.

เหนื่อยแทนเลย อ่านแล้วแบบ โห เป็นโยจะไม่ทน แต่ทำไงได้เน๊อะ จะให้ย้ายบ้านหนีก็คงไม่ได้ รันทดแทน น่ากำจัดติ่งนี้ไปได้เน๊อะ   โดย: FreakGirL 22 สิงหาคม 2556 14:20:15 น.

สวัสดีค่ะ น้องพู่ พี่กิ่งเข้ามาอ่านงานตะพาบน้องพู่แล้วเห็นใจจริงๆค่ะ ที่น้องพู่ต้องไปอยู่ท่านกลางเพื่อนบ้านแย่ๆ แบบนี้ บ้านพี่กิ่งเคยครั้งนึงค่ะมีร้านอาหารที่มีคาราโอเกะมาเปิดใหม่ใกล้บ้านแล้วกลางคืนเที่ยงคืนก็ยังไม่เลิกเสียงเพลงดังรบกวนเวลานอนหลับมากมาย เสียงดีก็น่าฟังหน่อยแต่บางทีเสียงไม่เอาไหนร้องเพลงผิดคีย์อีกต่างหาก พี่กิ่งโทร.191 ให้มาจัดการเลยค่ะ เดี๋ยวนี้ไม่ได้ยินเสียงอีกเลยค่ะ ไลท์ให้นะคะ หลับฝันดีค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 22 สิงหาคม 2556 22:38:54 น.

มาแล้วค่าพี่พู่ เป็นเรื่องตรงกะที่คิดไว้จริงๆ ด้วย อิอิ มีหลายมาดามมากเลยแต่ละคน เหมือนว่างๆ กันนะคะ พอถึงเวลาก็จับกลุ่มไรไม่รู้ พาหมาเข้ามาอยู่ด้วยอีก เสียงดังโล้งเล้งใหญ่เลย เหมือนบ้านพี่พุ่เป็นจุดที่รับเอาเสียงได้ชัดกว่าใครหรือเปล่าน้อ เสียงบ้านไหนดังหน่อย จะกระจายมายังพี่พู่หมดเลยงั้นแหน่ะ รินเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่หมู่บ้านนี้ 6 ปีแล้วค่ะ เชื่อไหมว่า บ้านตรงข้ามรินรินไม่รู้จักชื่อเลยนะ ไม่เคยคุยเลยด้วยซ้ำ มีแต่ข้างบ้านขนาบติดกัน ดีหน่อยเป็นคนเหนือคุยกันง่ายไว้ใจได้ เพราะรินทำงานนอกบ้าน เย็นก็กลับมาเช้าบ้านเลย ไม่เคยไปสุงสิงจับกลุ่มคุยกันกะบ้านอื่น ใครจะนินทาอะไรหรือเปล่ารินก็ไม่รู้ค่า เพราะไม่สนใจ อิอิ เรื่องหมาๆ นี่คิดว่ามันหิวโดนกักกันหรือเปล่าอะไรน้า ถึงได้เห่าตลอดจัง คนเลี้ยง เลี้ยงเค้าดีหรือเปล่า ก็น่าคิดเหมือนกันนะคะ อยู่บ้านนั้นร้อนๆด้วยเรื่องหมาแสดงว่าบ้านที่หมาอยุ่ต้องมีเหตุบ้างละค่า ไปกัน ไปกัน คราวนี้ต้นทุนเที่ยวไม่แพง   โดย: Rinsa Yoyolive 22 สิงหาคม 2556 23:26:15 น.

พี่อุ้มมาโหวตวานเขียนของเจ้าของบล็อก น้องพู่เขียนได้โดนใจชอบ   โดย: อุ้มสี 22 สิงหาคม 2556 23:35:34 น.

บ่องตงว่าไม่ได้อ่านจนจบ..... แต่น่าจะรู้เรื่องประมาณนึง เหมือนเวรกรรมว่ามั้ยพู่ บางทีเราทำมาทุกทางไม่ดีขึ้น เราคงต้องทำบุญกรวดน้ำให้เหล่านั้นแล้วละ   โดย: ลั่นทมขาว 23 สิงหาคม 2556 10:49:39 น.

โห นั่น ผังหมู่บ้าน ผังคฤหาส โว้ว บ้านหลังโตสุดในซอยเลยนะเนี่ย งิงิ   โดย: น้ำ-ฟ้า-ป่า-เขา 23 สิงหาคม 2556 12:36:40 น.

ทั้งหมา ทั้งคน พู่เอ๊ย เราจะย้ายบ้านหนีก็ใช่ที่เนาะ เค้าถึงได้มีคำกล่าวว่า มีบ้านดี หรือไม่ดี ก็ยังไม่เท่าไหร่ แต่เมื่อไร เจอเพื่อนบ้านข้างเคียงไม่ดี มลพิษอีกหลาย...แย่เลย 4-5 ปี เจอแบบนี้ทุกวัน ระทมเหมือนกันเนี่ย   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 23 สิงหาคม 2556 17:23:55 น.

อ่านจบแล้วร้องจ๊าก! คฤหาสน์คุณพู่ตั้งอยู่บนทางสามแพร่งนี่เอง o_O จริง ๆ ผมไม่ได้เชื่อเรื่องทำนองนี้มากหรอกนะครับ แต่ทำไมบ้านตำแหน่งนี้มักเจอปัญหาแปลก ๆ จริง ๆ ด้วยแฮะ อาจมีเจ้ากรรมนายเวรแต่ปางก่อน (หรือไม่ก็คนเป็น ๆ ปางนี้นี่แหละ -_-) งานนี้ถ้าไม่พึ่งริวจิตสัมผัส ก็ต้องพึ่งตำรวจแล้วล่ะครับ ^^"   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 23 สิงหาคม 2556 20:50:27 น.

ที่หมู่บ้านก็กำลังมีปัญหาเหมือนกันครับ มีบ้านหลังหนึ่งเลี้ยงหมาตั้งยี่สิบตัวอยู่บนตึกแถว นี่ขนาดห่างตั้งยี่สิบเมตรยังลำคาญมากๆเวลามันกัดกันนะครับ เห็นใจจริงๆนะครับคุณพู่ ^^   โดย: วนารักษ์ 23 สิงหาคม 2556 21:46:37 น.

ตามอ่านตะพาบครับ คุณพู่ ปกตินานไปก็จะชิน ถ้าไม่ชินก็ต้อง"ทำใจ"ครับ (ผมประเภทหัวถึงหมอน พื้น หลับครับ)   โดย: เศษเสี้ยว 24 สิงหาคม 2556 1:28:28 น.

ชีวิตของน้องหมาดราม่ามากเลยค่ะ ส่วนเรื่องของคน โฮ... ไม่ได้มีความเกรงใจกันเลยนะนั้น ขอแสดงความเสียใจกับคุณพู่ด้วยนะคะ ปัญหาแบบนี้ ตูนมองไม่เห็นทางออกอื่นเลย นอกจากอดทน อดทน มิเช่นนั้นก็ต้องย้ายบ้าน หรือห่างหายจากกันไป ซึ่งมันไม่ใช่ทำกันง่ายๆ ขอบคุณข้อเขียนยาวๆ ของคุณพู่ค่ะ มันทำให้ตูนรู้สึกว่าโชคดีแล้วที่ได้อยู่บ้านหลังนี้ ถ้าต้องไปผจญภัยแบบที่คุณพู่เจอ คงหงุดหงิดใจดีพิลึก   โดย: เหมือนพระจันทร์ 24 สิงหาคม 2556 12:41:44 น.

โอ แม่เจ้า!... คุณพู่ ทำเวรกรรม อันได ไว้เน้อ อิอิ.. นับว่าเป็น ความซวย ส่วนเกิน แบบนี้ ไม่ไหว .. อ่านแล้ว แฮ่กเลย .. เคยอ่านที่คุณพู่เขียนในเฟส พอน้ำจิ้ม นี่ด้น กันสดๆ เลย โอ้ย เป็นเรา ทำไง เนี่ย ..จะขายบ้านหนี คงยาก ไม่งั้น คงทำไปแล้ว .. มันไม่ใช่ต้นเหตเนาะ .. อ่านแล้ว เครียจด้วย แล้ว งง เงยหน้าไม่ได้ เด๋วหลง บรรทัด .. อิอิ คนแก่ ตาไม่ดี .. สงสัยบ่นมัน เลยไม่หยุดพัก.. เอื้อนี่เหมือนคุณพู่เลย หลับยากตื่นง่าย.. เสียงไรมา ได้ยินก่อนใครเลย .. บางที แถวบ้านหมาเห่า ช่วงติดสัตว์เรายังรำคาร .. เอานะๆๆ ค่อยๆ แก้ไป เอาใจช่วย ให้เค้าขายบ้านหนี ..สาธุ ...   โดย: tifun 26 สิงหาคม 2556 16:33:23 น.

เหมือนกันเลย ก่อนทำต้องถามสมาชิกก่อนว่าจะช่วยกินป่าว?? ถ้าไม่ช่วย แต่เราอยากกิน ก็ทำน้อยหน่อยค่ะ รอบนี้ชาเขียวพี่ไม่เขียวสะใจ อีกยี่ห้อที่ซื้อจากฟู๊ดแลนด์ก็เป็นชาเขียวสีคล้ำเลยไม่ใส่ กลายเป็นว่าสีอ่อนเกินไป จะหยดสีช่วยก็เปิดขวดไม่ออกอีก เลยสีเหมือนเต้าฮวยนมสดซะงั้น อิอิ..   โดย: เนินน้ำ 26 สิงหาคม 2556 18:16:25 น.

อ่านเพลินเชียวค่ะ มีแผนผังประกอบการเขียนด้วย สุดยอดเลย...ก็ไม่ยาวเท่าไหร่นะคะ ไผ่ว่า...บ้านจัดสรรหรือเขตชุมชนในเมืองสมัยนี้ต้องทำใจไว้เยอะๆ เลยค่ะ เรื่องเสียงเรื่องอะไรมักจะเป็นเหตุให้กระทบกระทั่งกันได้บ่อยๆ เน๊อะ นี่ขนาดว่าเรามีพื้นฐานวัฒนธรรมที่สั่งสอนกันมาให้รู้จักนึกถึงใจเขาใจเรากันแล้ว ยังเป็นแบบนี้เลย ต้องทำใจหล่ะค่ะ กับส่วนที่เกินและความสงบเงียบและความเกรงใจกันที่ขาดหายไป   โดย: คมไผ่ 26 สิงหาคม 2556 20:13:55 น.

สวัสดีครับคุณพู่ ตอนเรียนจบ ม.3 ผมรู้ตัวเลยครับว่าไม่อยกาเอ็นทรานซ์ ผมเลยเลือกเรียนสายอาชีพ สอบเข้าเทคโนฯ แล้วค่อยเรียนต่อ ป.ตรีอีกครั้งเมื่อเรียนจบ ปวส. ใจผมไม่ชอบเรียนสายสามัญเลยครับ พอมาเรียนสายอาชีพก็เรียนสนุกครับ ไม่เครียดกับการสอบเลย   โดย: กะว่าก๋า 26 สิงหาคม 2556 20:35:42 น.

น่าถ่ายทำมินิซีรีย์ซะให้เข็ด อิๆ   โดย: เป็ดสวรรค์ 27 สิงหาคม 2556 0:25:34 น.

อ่านแล้วเครียดแทนเลยคุณพู่ จริงๆค่ะ ฮวงจุ้ยไม่ได้บอกวิธีแก้ไขเพื่อนบ้าน 55 ขอแสดงความเห็นใจอย่างสุดซึ้งค่ะ ข้างบ้านก็มีกะเค้าคนนึงเหมือนกัน เวลาฮีเมาเนี่ย เปิดเพลงสนั่นเลย ขนาดไปกดกริ่งบอกให้เบา มันก็ยังดังเกินกว่าคนจะนอนหลับอยู่ดีแหละค่ะ ได้เพื่อนบ้านดี เหมือนถูกล๊อตโต้รางวัลใหญ่เลยนะคะ อิอิ มาเลยค่ะ จะทอดปลาสลิดเลี้ยงค่ะ อยากกินไรบอก เด๋วพาเที่ยวเองคุณพู่ หลับฝันดีนะคะ   โดย: schnuggy 27 สิงหาคม 2556 1:38:19 น.

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่   โดย: กะว่าก๋า 27 สิงหาคม 2556 6:21:18 น.