:: ถนนสายนี้มีตะพาบ กม.58 The Letters :: นานเท่าไหร่แล้วหนอ ... ที่ไม่ได้เขียนจดหมาย คุยกับใครเป็นเรื่องเป็นราว ... ฉันไม่รู้ เพราะมันนานมากๆ เลยแล้วกันสำหรับการเขียน ที่ตัวหนังสือโยกโย้ เย้ไปมา อ่านรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง จนคิดถึงคำพูดของพ่อที่เคยบอกว่า “ตัวหนังสือเหมือนหมอสั่งยา .. เขียนแล้วอ่านไม่ออกสักตัว” วันนี้ฉันไปทำความสะอาดห้องเก็บของ เลยทำให้เจอกับกล่องสีน้ำตาลขนาดย่อมที่ฉันรู้ว่า ข้างในเป็นอะไร ทำงานมาสักพักเลยถือโอกาสพักสักนิด เปิดกล่องดูของที่อยู่ข้างในบ้างดีกว่า เพราะมันก็นาน เหมือนกันน๊าที่ฉันไม่ได้เปิดกล่องๆ นี้เลยตั้งแต่ ย้ายบ้านมาเมื่อ 3-4 ปีก่อน ในกล่องเป็นจดหมายที่มัดเป็นปึกอย่างเป็นระเบียบ แยกประเภทของจดหมายอย่างชนิดที่ตัวเองกสงสัยว่าอะไร สิ ง ใ จ ฉันให้ฉันเป็นระเบียบได้กับพวกจดหมายเหล่านี้ ฉันยิ้มและค่อยๆ แกะเชื่อกที่มัดอย่างแน่นหนาออก แล้วค่อยๆ เพลินกับการอ่านผ่านๆ กับจดหมายแต่ละฉบับ - จดหมายของฉันกับเพื่อนรัก ... ที่เราต้องแยกย้ายกันไปเรียนต่อ ตอนจบมัธยมปลาย ... 3 ปีเชียวนะที่เพื่อนไปอยู่ไกลบ้าน และเราก็เขียน จดหมายติดต่อกันตลอดเวลานั้น กลับมาอ่านทีไรก็ยังอมยิ้มไม่หาย เพราะมันเป็นช่วงเวลาดีๆ ที่เราไม่ค่อยได้คุยกันแต่เขียนถึงกันได้มันหยดจริงๆ - จดหมายระหว่างฉันกับเพื่อน penfriend คนแรก ตอนมัธยมต้นฉันยังจำเธอได้นะ นายไกรสร แห่ง รร.แก่งคอยวิทยา เด็กมาก สำนวนอ่านแล้วก็ขำ ฉันๆ เธอๆ สำนวนเชยเป็นบ้า แต่ก็ใสๆ ดีนะ ยังคิดว่า เอ่อ ฉันเคยเขียนแบบนี้ด้วยเหรอ - จดหมายตอบรักการทำงาน กับ บ.ชั้นนำของประเทศ เมื่อฉันเรียนจบและไฟแรง (หลายปีเหมือนกัน) ฉันใช้เวลานานเป็นชั่วโมงในการนั่งอ่านจดหมายในกล่องน้ำตาล มันนานพอสมควรเลยเชียวเพราะจดหมายในกล่องมันเยอะมากๆ แต่ฉันก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอก เพราะการอ่านจดหมายพวกนี้ ทำใจฉันมีความสุข ฉันเหลือบไปเห็นจดหมายอีก 1 ปึก เป็นจดหมายที่ฉันมัดเอาไว้แยกอีกต่างหาก มัดไว้อย่างดี มัดไว้อย่างให้ บางคน รู้ว่า เธอเป็นคนพิเศษ ฉันไม่อยากอ่านเนื้อความในจดหมายเลยเชียว เพราะมันทำให้ฉัน คิดถึงเธอ แต่ด้วยเพราะความคิดถึงมันมีพลังมากมาย ฉันเลยต้านพลังไม่ได้กับการที่จะต้องแกะเชื่อกที่มัดออก และค่อยๆ เริ่มอ่านจดหมายเหล่านั้น ฉบับแล้วฉบับเล่า อ่านไปเรื่อยๆ ยิ้มกับเรื่องราว ร้องไห้กับข้อความ ... ฉันยอมรับว่า ฉันอ่อนแอ ขี้แย มากๆ แต่ว่ามันห้ามกันไม่ได้นะ เพราะฉันคิดถึงเธอ ... ตัวหนังสือ ความรู้สึก และความรักที่เราเคยมอบให้กัน เพื่อน ------ เรายังเป็นเพื่อนกันและกันเสมอ อารมณ์อิ่มอุ่นของการอ่านจดหมายเก่า ... มันทำให้ฉันสุขใจมากมาย มากเกินกว่าที่คิดไว้เสียอีก ปล่อยเหอะกับการทำความสะอาด เพราะตอนนี้ฉันเกิดความรู้สึกว่า อยากเขียนจดหมาย ถึงเพื่อนสักฉบับจัง ฉันหยิบปากกา .. กระดาษเขียนจดหมาย และเริ่มร่ายมนต์ตัวหนังสือลงไป คราวนี้ล่ะ เพื่อนคงได้ สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นที่ฉันกลับมาเขียนจดหมายอีกครั้ง แทนการส่งผ่านอีเมล์ ฉันยิ้มพร้อมกับความตั้งใจดีๆ ที่จะเขียนอะไรบางอย่างถึงเพื่อน หลังจากที่เราไม่ได้ติดต่อมานานมากๆ แล้ว .... วันนี้ล่ะ ฉันจะเขียนถึงเธอ อีกครั้ง ... สวัสดีจ้าเชิงชาย .... สบายดีหรือเปล่า .... นานแล้วนะที่ฉันไม่ได้เขียนจดหมายถึงเธอ ฉันคิดถึงเธอนะและฉันก็คิดถึงเงินของฉันด้วย เมื่อไหร่เธอจะคืนเงิน 20,000 บาทที่ยืมฉันไปเสียที นี่มันผ่านมา 3 ปีแล้วนะที่เธอไม่ได้ติดต่อฉัน ยังเสียติดต่อฉันเสียหน่อยนะ เงิน 60,000 บาทที่เธอยืมไป ถ้าหากว่าไม่มีเป็นก้อนจะจ่ายหมด ก็ค่อยๆ ทะยอยจ่ายมาก็ได้ ฉันไม่ว่าอะไร ยืมก็ยืม คืนก็คืน ฉันเคยบอกเธอแล้วนี่ ติดต่อฉันนะ ... // ฉันเอง” ************   Create Date : 19 มิถุนายน 2555 36 comments Last Update : 19 มิถุนายน 2555 8:35:27 น. Counter : 2076 Pageviews. Share Tweet

โห จดหมายทวงหนี้ด้วยอ่ะ... ว่าแต่ทำไมยอดมันเพิ่มตามจำนวนปีล่ะคะอิอิ อ่านจดหมายตะพาบหลายฉบับ แต่ของคุณพู่..เป็นจดหมายที่มีคุณค่า(ทางกระเป๋า)มากๆเลยค่ะ สุขกับทุกวันนะคะ   โดย: ในความอ่อนไหว 19 มิถุนายน 2555 8:44:44 น.

สวัสดีค่ะ..พี่พู่ เดี๋ยวนี้เราไม่ค่อยได้เขียนจดหมายกันแล้วเนอะ เพราะมีวิธีอื่นที่สะดวกและรวดเร็วกว่า นึกถึงเมื่อก่อน เวลาได้รับจดหมายจากเพื่อนๆ ทีไรยิ้มแก้มปริทุกที มีอยู่ครั้งนึง เพื่อนจ่าหน้าซองใส่แต่ที่อยู่ แต่ลืมบ้านเลขที่ ไปรษณีย์เค้าก็เก่งๆ ส่งมาให้ถูกบ้านซะด้วย แหม...แต่ตอนจบนี่สิ ถ้าส่งจดหมายทวงดีๆ แล้วยังไม่ผ่อนชำระ สงสัยต้องไปถึงบ้าน   โดย: chenyuye 19 มิถุนายน 2555 8:48:30 น.

มาอ่านจดหมายค่ะ ขอให้โชคดีนะคะ อิ อิ ( คงไม่ได้มากกว่า ) newyorknurse   โดย: newyorknurse 19 มิถุนายน 2555 9:15:51 น.

อุทานเหมือนขวัญ โอ้โห...จดหมายทวงหนี้ ทีแรกนึกว่าหนี้รักซะอีก กลายเป็นหนี้จริง ๆ อิอิ   โดย: คนที่ใช่ ในวันที่ผิด 19 มิถุนายน 2555 9:16:57 น.

ฮ่าๆๆๆๆ ยังกะหนังหักมุมเลยค่ะ เอิ๊กๆๆๆ คิดถึงบล๊อกนี้จังเลย ไม่ได้มาซะนาน เหมือนนานมาก เราจ่อมกันที่เฟชบุคกันเป็นส่วนมากจริงๆ นะคะคุณพู่ แต่ไออุ่นของความผูกพัน เราก็ยังเหมือนเดิมทุกครั้งที่ผ่านหน้าบ้านกัน จุ๊ฟๆๆๆ การเขียนจดหมาย เป็นอะไรที่คลาสสิค ขอแชร์ค่ะ   โดย: ณ ปลายฉัตร 19 มิถุนายน 2555 9:23:50 น.

สวัสดีคุณพู่ ผมไม่ได้ลืมหรอกครับ สำหรับเงิน 20000 ที่ให้ยืม แต่ตอนนี้มันมีความจำเป้นหลายอย่างที่ต้องใช้ ใช่ว่าจะเหนียวหนี้หรอกครับ..คิดดอกไปเรื่อยๆก่อนนะครับ ครบต้นรวมดอกได้ 200000 เมื่อไร ค่อยเขียน มาบอกอีกทีนะครับ เกรงใจจัง เชิงชาย   โดย: panwat 19 มิถุนายน 2555 9:25:45 น.

โดย: แม่น้องกะบูน 19 มิถุนายน 2555 9:42:12 น.

น่ารักจริงๆ พี่เป็นคนชอบเขียนจดหมาย ทุกวันนี้ก็ชอบเขียนอยู่   โดย: ลั่นทมขาว 19 มิถุนายน 2555 10:09:11 น.

I really understand your feeling..ka เข้าใจลึกซึ้งส์ ในเรื่องกรเขียน-อ่าน จมใ จากเพื่อนถึงเพื่อนนี้เลยค่ะ เพราะสมัยพี่อ้อเพิ่งเรียนจบและต้องจากครอบครัวไปทำงานในชนบทเแดนไกล ก้ได้ จม.จากเพื่อนๆนี่แหละค่ะ ช่วยให้คลายเหงาและเล่าทุกข์สุขกันไป   โดย: เริงฤดีนะ 19 มิถุนายน 2555 11:19:50 น.

หนี้ก้อนโตเลยนะครับคุณพู่ แบบนี้สงสัยต้องโทรทวงหรือไม่ก็ขออีเมลลืแทน จะได้ทวงหนี้แบบทันใจครับ 555 วันก่อนเพิ่งย้ายโปสการ์ดและจดหมายของเพื่อนๆ เอาไปไว้ในกล่องพลาสติกขนาดใหญ่ แต่ยังไม่มีเวลาแยกเลยครับ ว่าของใครเป็นของใคร   โดย: กะว่าก๋า 19 มิถุนายน 2555 13:19:11 น.

5555 อยากเียนบ้างจัง เขียนจดหมายทวงนี้แบบนี้ อิอิ มีเหมือนกันค่ะคุณพู่ ที่ให้เพื่อนไปแล้วไใ่ได้คืนมาเลย ก็หลายอยู่ หลายคนด้วย อยากบอกว่าฉันไมไ่ด้รวย เอาหลายๆคนมารวใกันก็หลายหมื่นอยู่นะ เฮ้อ อุ๊ว่าการเขียนจดหมายมันให้ความรู้สึกได้ดีนะคะ กลับไปบ้านเขียนจดหมายถึงเพื่อนบ้างก็ดี แอบเซอร์ไพส์ด้วยการเขียนถึงแม่บ้างด็ดี การเขียนจดหมายก็ไม่ต่างกับโปสการ์ด เพียงแค่โปรการ์ดพิเศษที่กระดาษ ข้อความไม่มีความลับ เอาซะเลยเย็นนี้เขียนจดหมายส่งซอง ติดแสตมป์ถึงแม่ดีกว่าค่ะ คิดถึงเหลือเกินละค่ะ สวัสดีค่ะคุณพู่ กลับไปเขียนจดหมายกันดีกว่าค่ะ   โดย: maitip@kettip 19 มิถุนายน 2555 14:31:27 น.

สวัสดียามบ่ายจ้าน้องพู่ พี่กิ่งตามมาอ่านงานตะพาบค่ะ โห..งานไปอ่านมากลายเป็นจดหมายทวงหนี้ซะงั้น อิอิ เฮ้อ..พี่กิ่งก็โดนเหมือนกันค่ะแบบนี้แต่คิดว่าชาตินี้คงไม่ได้คืนแล้วค่ะ อิอิ มีความสุขยามบ่ายนะคะ   โดย: กิ่งฟ้า 19 มิถุนายน 2555 14:47:51 น.

เรื่องจริงหรือเรื่องแต่งค่ะนี่^^   โดย: เหมือนพระจันทร์ 19 มิถุนายน 2555 16:48:18 น.

เขาขอลืมหรือป่ะค่า มิได้ขอยืมอ่ะ เค็งเคยเจอเพื่อนแบบนี้เหมือนกัน เซงเป็ดดดดดดดดดด   โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา 19 มิถุนายน 2555 17:30:09 น.

ซึ้งอะ คริคริ 60000 นี่ ไปตามถึงบ้านเลยดีก่า   โดย: ปันฝัน 19 มิถุนายน 2555 19:40:28 น.

555 หักมุมด้วยนะพี่พู่ ตอนแรกอย่างหวาน ว่าคิดถึงอะไรกัน สุดท้ายมาทวงหนี้กันเห็นๆ อิอิ เรื่องเงินไม่เข้าใครออกใคร ทวงได้เป็นทวง โทรไปทวงเลยค๊า อิอิ เพราะความสนิทชิดเชื้อกันมากไปหรือป่าวคะเนี่ยเลยยืมได้ง่ายๆ และก็ชวดง่ายๆ ไปด้วย อิอิ   โดย: Rinsa Yoyolive 19 มิถุนายน 2555 19:51:11 น.

หุ หุ จดหมายแบบนี้ไปถึงเจ้าตัว ถ้าเขาสูบบุหรี่ มีไฟแช็คอยู่ในมือด้วยละก็ มันจะต้องโดนเผาทิ้งแน่นอน เพราะตังค์นะ ให้ยืมกันได้ง่ายๆ แต่เวลาส่ง..แสนที่จะยากเย็นทุกรายเลย เชื่อเหอะคุณพู่   โดย: ปลายแป้นพิมพ์ 19 มิถุนายน 2555 21:49:44 น.

กำลังจะซึ้งเลยน่ะเนี่ยพี่พู่ มาหักคอตอนสุดท้ายซะได้ เอื้กๆ   โดย: ยัยน้ำตาลเปรี้ยว 19 มิถุนายน 2555 22:09:48 น.

กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แหม นึกว่าจะเป็นจดหมายบอกรักค่ะคุณพู่ กลายเป็นจดหมายทวงหนี้ไปซะได้ 555555555555   โดย: Close To Heaven 19 มิถุนายน 2555 22:52:05 น.

แวะมาเยี่ยมยามค่ำคืน...หลับฝันดีครับ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต JewNid Literature Blog ดู Blog   โดย: **mp5** 19 มิถุนายน 2555 22:53:24 น.

อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ แล้วมาหักมุมทวงหนี้เพื่อนเลยนะคุณพู่ อิอิ.. ยุ ๆ ให้ทำพุดดิ้งเลยค่ะ สูตรนี้ทำง่าย อร่อยไม่เลี่ยนเลยค่ะ คืนนี้นอนหลับฝันดีนะคะ   โดย: เนินน้ำ 20 มิถุนายน 2555 0:26:08 น.

ตุ๊กตาก็ชอบนั่งรื้อจดหมายเก่าๆมาอ่าน ดูแล้วอมยิ้ม มีความสุข   โดย: ตุ๊กตาซัง 20 มิถุนายน 2555 3:06:33 น.

ปัดธ่อ หักมุมซะงั้น! ผมก็ไมไ่ด้เขียนหนังสือยาวๆมานานแล้วเนี่ย ใช้แต่คอม ตอนนี้ลายมือจะเป็นใบสั่งยาหมอแล้วครับ อันที่จริงแต่ก่อนก็ไม่ใช่คนลายมือสวยอะไร คิดถึงแบบฝึกหัดคัดตัวบรรจงเต็มบรรทัด สมัยประถมเนอะ พอไปรื้อของเก่าๆก็ระลึกความหลังได้ดีนะครับ ตอนนี้ข้อความจากเพื่อนที่หลายๆคนยังเก็บไว้ก็คงเป็นสมุดเฟรนด์ชิพตอนเรียนจบ หลายๆคนก็ไม่ได้เจอกันแล้ว บางคนก็เสียชีวิตไปแล้ว แต่พอได้อ่านก็นึกถึงสมัยที่อยู่ด้วยกันตอนเรียน ^^ อยากได้อาวุธป้องกันตนเอง ผมมีจุลินทรีย์ดองบล็อกมาเสนอขายในราคาเพียง 300 เหรียญเท่านั้น เมื่อใช้แล้วบล็อกของท่านจะถูกดองเค็มเป็นระยะเวลา 1 สัปดาห์! (เก็บไว้ใช้คนดียวไป)   โดย: ชีริว 20 มิถุนายน 2555 4:24:18 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณพู่   โดย: กะว่าก๋า 20 มิถุนายน 2555 5:51:11 น.

สวัสดียามสายค่ะน้องพู่ พี่กิ่งมาอ่านจดหมายทวงหนี้อีกรอบ อิอิ เดี๋ยวจะเอาเป็นตัวอย่างเขียนไปทวงหนี้บ้าง คงได้คืนสักสี่ซ้าห้าบาทเนาะ 555 มีความสุขวันทำงานค่ะ   โดย: กิ่งฟ้า 20 มิถุนายน 2555 8:50:33 น.

สวัสดียามสายๆ ヾ(@⌒ー⌒@)ノ   โดย: สาวสะตอใต้ 20 มิถุนายน 2555 9:43:44 น.

555 ..!! คุณพู่ ตอนแรก นึกว่าจะออกแนว หวานปนเศร้า ไหง มาหักมุม แบบน้ี อิ อิ .. จดหมายเก่าๆ มันอ่านแล้ว ได้ความรู้สึก ดีจริง ๆ นะ แต่เสียดาย ไม่ได้เก็บไว้ ว่าแต่ เงินท่ียืมไป อย่าลืมบวก ดอกเข้าไปด้วยนะ 5555...   โดย: tifun 20 มิถุนายน 2555 12:55:18 น.

penfriend ไม่ได้ยินคำนี้มานานแล้วครับ คุณพู่ จดหมายเก่าๆ ตอนนี้สงสัยแม่จะทิ้งไปหมดแล้วมั้งนั่น ว่าจะกลับไปหาดูหลายทีละ   โดย: เป็ดสวรรค์ 20 มิถุนายน 2555 14:24:29 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะคุณพู่ เิงิน 20000 ได้คืนยังคะ 5555   โดย: maitip@kettip 20 มิถุนายน 2555 14:38:26 น.

จบแบบหักมุมเหมือนกันนะครับ 555++ อ่านแล้วก็คิดถึงอดีตนะครับ เขียนแล้วก็รออ่านจม.มันบอกไม่ถูกเลยครับ   โดย: วนารักษ์ 20 มิถุนายน 2555 15:54:33 น.

อ้าว พู่ จดหมายถึงเพื่อน ทวงหนี้ซะงั้น อุตส่าห์ซึ้งมาตอนต้น...ยังคิดจะชมเลย เออเนาะ สมกับเป็นเจ้าของโจทย์ อ่านเพลินๆ ซึ้งๆ มาฮาเอาตอนท้าย เออเนาะ   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 20 มิถุนายน 2555 16:12:24 น.

สวัสดีค่ะคุณพู่ กำลังอ่านแบบซึ้งๆมาหักมุมเป็นทวงตัง เง้อ..ตาค้าง อิ อิ แอมอร   โดย: peeamp 20 มิถุนายน 2555 21:23:34 น.

มาหักมุมตอนท้ายซะอย่างงั้น ตอนแรกอ่านซึ้งๆ ดีครับ เวลาจัดห้องแล้วเจอพวกของเก่าๆ หรือจดหมายนี่จัดได้ว่าเป็นหายนะเลยนะครับ เพราะจะทำให่เราจัดห้องไม่เสร็จ ขออภัยที่แวะมาช้า พอดีงานยุ่งด้วยเลยมาช้าไปหน่อย +   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 21 มิถุนายน 2555 1:02:39 น.

อรุณสวัสดิ์ครับคุณพู่   โดย: กะว่าก๋า 21 มิถุนายน 2555 6:05:25 น.

ผมโตมาแบบการเลี้ยงลูกเป็นลูก พ่อเป็นพ่อ ไมไ่ด้มีความเป็นเพื่อน สังเกตดูผมเลยไม่ค่อยคุยกับพ่อ มีปัญหาอะไรก็แก้เอง ทั้งๆที่บางครั้งในวันเด็กเราต้องการที่ปรึกษาครับ "ที่ปรึกษา" น่าจะเป็นหน้าที่ที่สำคัญมากๆของคนเป็นพ่อเป็นแม่เลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 21 มิถุนายน 2555 8:52:32 น.

เอโส หิ อุตฺตริตโร ภาราวโห ธุรนฺธโร โย ปเรสาธิปนฺนานํ สยํ สนฺธาตุมรหติ ผู้ใด เมื่อคนอื่นล่วงเกินกันอยู่ ตนเองกลับหาทางเชื่อมเขาให้คืนดีกันได้ ผู้นั้นแล ชื่อว่าเป็นคนเอาภาระ เป็นผู้จัดธุระที่ดียอดเยี่ยม มีความสุขกับการให้ความเมตตาในทุกสรรพสัตว์ ตลอดไป...นะคะ   โดย: พรหมญาณี 21 มิถุนายน 2555 10:52:21 น.