สัปดาห์นี้เรายังคงออกนอกเมืองกันอีก ฟาร์มโชคชัยนั่นเอง (แม่มาน)อยากไปมาตั้งนานแระ Thank you คุณแม่ Bee1stที่แนะนำให้จองตั๋วล่วงหน้าจากกรุงเทพฯ ไม่งั้นคงแย่แน่ วันหยุดเสาร์-อาทิตย์อย่างนี้ คนค่อนข้างเยอะทีเดียว

จองตั๋วไว้รอบ 11 โมง เช้านี้เราเลยล้อหมุนเร็วหน่อย 7 โมงครึ่งออกจากบ้าน หนูยังงัวเงียอยู่ ยังไม่รู้สึกสนุกเท่าไหร่

ตามคาด พอออกไปซักครึ่งทาง หนูก็หลับเอาแรงก่อน ประมาณ 10 โมงกว่าๆ พ่อกับแม่แวะกินข้าว หนูก็ตื่นพอดี จากนั้นขับมาอีกซัก 15 นาทีก็ถึงฟาร์มโชคชัย ตอนเลี้ยวเข้าฟาร์มมีรูปปั้นวัวตัวใหญ่มาก หนูตื่นเต้นชี้เรียกว่า หมา (อีกแล้ว!!)


คอนเฟิร์มตั๋วเสร็จ มีเวลาเตร็ดเตร่อยู่หน้าฟาร์อีกแป็บนึง พอได้เวลาเจ้าหน้าที่ก็เรียกเข้าไปชมวิดิโอความเป็นมาของฟาร์ม ตอนแรกนึกว่าหนูจะป่วนไม่ยอมเข้าห้องซะแล้ว โชคดีที่มีตัวช่วย คือสวนย่อมข้างๆห้องน่ะเอง หนูไปยืนเกาะกระจกจ้องอยู่นานเชียว แม่เลยได้ชมวิดีโอได้อย่างราบรื่น(พอสมควร) มีหันมาถามบ้างนั่นอะไร นี่อะไรไปตามเรื่อง ขำๆ หนูชี้ถามก้อนกรวดเรียกว่าอะไร แม่ก็ตอบไป หนูเรียกตามว่า "ก้อนปวด"


พอเข้าไปข้างในโดยผ่านระบบฆ่าเชื้อของฟาร์ม(อย่างเน้นๆ) เดี๋ยววัวติดหวัด อิอิ เค้าพาชมรถรุ่นแรกๆของฟาร์ม แล้วก็กรรมวิธีการรีดนม ดูท่าหนูจะชอบพี่วัว ม้วนตัวหลายตลบอยากวิ่งเข้าไปจับ สุดท้ายต้องออกมาสงบสติอารมณ์ (พ่อแม่) ด้านนอกเรือนรีดนมและก็ชมอยู่ห่างๆ


จากนั้นมีสไลด์์วิธีการทำไอศครีม และให้ชิมนิดหน่อย แล้วก็ไปนั่งรถพ่วงชมฟาร์ม (หนูเรียกว่ารถไฟ) ผ่านไปทั้งซ้ายขวามีแต่วัวๆๆๆและหญ้าๆๆๆ รถวิ่งใต้ลมด้วย อื้อหือ...กลิ่นใช้ได้เลยทีเดียว ระบบการจัดการและเรื่องความสะอาดของเค้าก็ดีนะ แต่ยังไงมันก็ต้องมีกลิ่นเป็นธรรมดาแหละ ก็เลี้ยงวัวนี่เนอะ



หนูชื่นชอบกับการนั่งรถ(ไฟ)ชมฟาร์มเป็นอย่างยิ่ง พอเค้าแวะที่จุดแสดงคาวบอย หนูยังไม่ค่อยอยากจะลงจากรถเท่าไหร่ จากนั้นหนูนั่งลั๊ลลาอยู่ที่ชิงช้านานมั๊กๆ กว่าจะแซะออกมาถ่ายรูปได้ ต้องหลอกล่อน่าดู แล้วก็เข้าไปชมการแสดงของคาวบอย ที่นั่นมีม้าจำลองไว้ให้ถ่ายรูป หนูขึ้นไปขี่ เสร็จแล้วก็มารอชมการแสดง แต่อารมณ์ไหนไม่รู้้ ดันร้องให้หาพี่จิมโบ้ซะงั้น คิดว่าม้าจำลองเป็นพี่จิมโบ้หรืองัยเนี่ย ดีที่พี่ไกด์คนสวยเอาลูกโป่งมา(ล่อ) จึงหยุดร้องไห้ได้ สรุปก็ได้ชมการแสดงห่างๆอีกตามเคย



จากนั้นขึ้นรถ(ไฟ)ไปที่สวนสัตว์ขนาดย่อมและการแสดงสัตว์แสนรู้ ระหว่างทางมีการโชว์สุนัขต้อนแกะ น่ารักเชียว

พอถึงสวนสัตว์ หนูเจอพี่ม้าน่ารักอีกแล้ว เข้าไปจับตัวพี่ม้า(ตัวที่เชื่องๆ) หัวเราะร่วนเลย ชอบมาก นอกนั้นก็มีทั้งกระต่าย กวาง สมัน อูฐ แกะ ลูกวัว และก็นกต่างๆ ก็ให้อาหารเพลิดเพลินกันไป มาถึงคิวการแสดงสัตว์แสนรู้ นั่งดูได้แป๊บนึง หนูเริ่มงอแงอีกละ พ่อเลยอุ้มออกไปหม่ำนมให้สบายใจก่อน

จากนั้นคาราวานรถ(ไฟ)พามาส่งที่หน้าฟาร์ม แวะซื้อของที่ระลึกกับหม่ำรองท้องอีกนิดหน่อย หนูได้พี่ตุ๊กตาแกะมาตัวนึง ณ บัดนาวมีชื่อแล้วเรียกว่า "พี่แกะจุ๋มจิ๋ม" อันนี้หนูตั้งของหนูเองนะ แม่ก็ไม่รู้ว่าหนูมีศัพท์แบบนี้อยู่ในสารระบบด้วยเหรอเนี่ย

หนููคงเหนื่อยมากมาย ขึ้นรถปุ๊บหลับปั๊บเลย พ่อขับมาแวะที่ FN Outlet เผื่อจะได้เสื้อผ้าราคาย่อมเยาว์กลับไปมั่ง เอาเข้าจริงๆแล้วราคาก็ไม่ได้ย่อมเยาว์อย่างที่คิด เลยไม่ได้ซื้ออะไรเลย นั่งจิบกาแฟวาวีซักพัก ซื้อของที่ร้านดอยคำแล้วก็กลับกรุงเทพฯกัน

สรุบแล้วช่วงเวลา 2 ชั่วโมงครึ่งของการชมฟาร์ม ก็ถือว่าได้พาหนูไปสัมผัสกับบรรยากาศอีกแบบหนึ่ง ทีู่่หนูยังไม่เคยเห็นมาก่อน ก็ไม่รู้ว่าหนูจะจดจำมันได้ซักเท่าไหร่ อย่างน้อยได้เห็นหนูสนุกสนานมีความสุข แม่ก็พอใจแล้ว (ถึงจะกลับมาแล้วแม่เป็นลมพิษก็ตาม คันคะเยอไปทั้งตัวเลย ไฮโซจริงๆช๊านนน...โดนฝุ่น ละอองฟางแค่เนี๊ย )

รอให้หนูโตกว่านี้แม่จะพาหนูไปกางเต๊นท์ที่เขาใหญ่กัน