Bloggang.com : Gdnzz : ตอนที่13: ~~คลอดแล้วจ้า~~

ตอนที่13: ~~คลอดแล้วจ้า~~

6/09/07~~วันเกิดเจ้าชะเอมจอมซน~~

แม่รู้สึกเจ็บท้องตอนราวๆตีสอง มันมาพร้อมกับอาการปวดท้องฉี่ก็เลยลุกไปเข้าห้องน้ำ แล้วก็รู้สึกหิวข้าวมาก ลงไปดื่มนมแล้วก็ยังไม่รู้สึกอิ่มเลย เลยตบท้ายด้วยข้างกล่องซะเลย กลับขึ้นมานอน ราวๆตีสี่ เจ็บท้องอีกแล้ว แต่ซักพักก็หายไป พอใกล้ๆหกโมงก็เจ็บอีก คราวนี้เจ็บเป็นพักๆ นึกว่ามันจะหายไปในที่สุด แต่มันเจ็บขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งแปดโมงเช้า ลองจับเวลาดู มันจะเจ็บทุกๆ 15 นาทีเลย คราวนี้รีบโทรหาหมอ หมอบอกอาจจะเป็นได้ทั้งเจ็บจริงเจ็บหลอก ถ้าเจ็บจริงมันจะเจ็บทุกๆ 5-10 นาที ถ้าเจ็บหลอกอาจรอดูอาการได้อีก 2-3 ชั่วโมง อาการเจ็บก็จะหายไป แต่ถ้าจะผ่าวันนี้เลยก็ได้ หมอเค้าให้แม่ตัดสินใจเอง แม่คิดว่าไหนๆก็พร้อมทุกอย่างแล้วจึงบอกหมอว่าขอผ่าวันนี้เลย พ่อหนูกำลังแต่งตัวจะออกไปทำงานอยู่แล้วเชียว จึงต้องโทรไปเลื่อนลูกค้าก่อน โชคดีที่เป็นเคสที่สามารถเลื่อนได้ ไม่งั้นก็คงแย่เหมือนกัน จากนั้นแม่ก็อาบน้ำแต่งตัว เตรียมข้าวของไปโรงพยาบาล หมอนัดผ่าตอนบ่ายโมงครึ่ง ระหว่างทางที่ไปโรงพยาบาลแม่เจ็บท้องตลอด ไปถึงโรงพยาบาลราวๆสิบโมง พยาบาลพาเข้าไปห้องรอคลอด วัคอัตราการเต้นของหัวใจหนูและการบีบรัดตัวของมดลูก พบว่าเริ่มรัดตัวทุกๆ 10 นาทีแล้ว คราวนี้แม่เจ็บท้องมากขึ้น รู้เลยว่านี่แหละเจ็บจริงแล้ว

ระหว่างรอคลอดก็ต้องสรุปเรื่องชื่อของหนูแล้วหล่ะ ชื่อที่เลือกไว้คงใช้ไม่ได้แล้ว เพราะหนูเกิดวันพฤหัสฯ วันนี้ตามหลักแล้วเค้าว่าเป็นวันดีเหมือนกัน เป็นวันแรม 9 ค่ำ เดือน 9 ตกราชาฤกษ์ จำได้ว่าเป็นวันที่ในหลวงเสด็จมาทำพิธีปล่อยเรือลำใหม่ที่ปากน้ำด้วย เลยแอบเหมาเอาว่าต้องเป็นวันมงคลแน่ๆ จึงสรุปได้ชื่อจริงที่เรียบง่ายว่า “อารยา” (Araya) แปลว่าผู้ประเสริฐ ใช้ชื่อเล่นแบบไทยๆว่า “(ชะ)เอม” แปลเป็นอังกฤษได้อย่างมีความหมายว่า จุดมุ่งหมาย (AIM)

พอใกล้ถึงเวลาผ่า ซึ่งตอนนั้นแม่เจ็บที่สุดในชีวิตแล้ว มันเจ็บทุกๆ 5 นาที และเจ็บมากๆๆๆๆๆ ถึงขนาดตอบคำถามพยาบาลไม่ได้แล้ว มันพูดไม่ออก ตอนนี้พยาบาลเข็นแม่เข้าห้องผ่าตัดแล้ว กำลังจะฉีดยาชาเพื่อทำการบล็อกหลัง ถึงตอนนี้ฉีดยาเนี่ยถือว่าไม่เจ็บเลยเพราะเจ็บท้องมากกว่าหลายเท่า พอบล็อกหลังได้ซักพัก เริ่มเบลอๆ แต่ก็ยังรู้สึกตัวอยู่ มองหาพ่อหนูทำไมยังไม่เข้ามาซักที มันเป็นเสี้ยววินาทีที่แม่รู้สึกกลัวและโดดเดี่ยวยังไงก็ไม่รู้ พอพ่อหนูเข้ามาค่อยอุ่นใจหน่อย จับมือพ่อหนูแน่น น้ำตามันไหลออกมาเอง ตอนนั้นไม่ได้รู้สึกเจ็บแล้ว แต่ยังเบลอๆอยู่ตลอด พ่อหนูคอยบอกตลอดเวลาว่าหมอทำอะไร จนกระทั่งวินาทีที่หมอดึงหนูขึ้นมา ดึงเอาหัวออกมาก่อน ผมดกดำเชียว แล้วแม่ก็ได้ยินเสียงอุแว้ อุแว้ มันเป็นช่วงเวลาที่อธิบายความรู้สึกไม่ได้ มันแปลกประหลาด งุนงง ดีใจ โล่งใจ ผสมปนเปกันไป แม่ถามพ่อว่าลูกอยู่ไหน พยาบาลเอาหนูไปทำความสะอาด ซักพักเค้าอุ้มหนูมาให้แม่แล้วก็ถ่ายรูปเก็บไว้ให้ ตอนนั้นตัวแดงมากเลย บ้วนน้ำลายฟองฟอดเลย หนูก็คงงุนงงไม่แพ้แม่ เพราะหนูเพิ่งออกมาเจอกับสิ่งที่ไม่เหมือนกับอยู่ในท้องแม่ตลอดระยะเวลา 39 สัปดาห์ที่ผ่านมา สรุปว่าพ่อหนูลืมถ่าย Clip Video เพราะตื่นเต้นมากเลยได้ถ่ายได้แค่ภาพนิ่ง จากนั้นเค้าพาหนูไปเข้าตู้อบ จากนั้นแม่ก็หลับไป ตื่นมาอีกทีอยู่ในห้องพักฟื้น มีพยาบาลเฝ้าอยู่ ประมาณสี่โมงเย็นเค้าพามาที่ห้องพัก ตอนนั้นเริ่มได้สติแล้ว อยากเจอลูก เค้าบอกว่าจะพามาตอนสองทุ่ม พอถึงเวลาปุ๊บก็พามาเลย หนูยังตัวแดงอยู่เลย ตาไม่มีเหล่าเต๊งด้วย เวลาร้องไห้ก็ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด พ่อหนูบอกว่าเหมือนแม่มันเลย หนูได้อยู่กับแม่ถึงสี่ทุ่ม เค้าให้กลับไปที่แผนกเด็กอ่อนก่อน คืนนี้แม่ก็คงยังดูหนูไม่ไหวเพราะยังเพลียอยู่

หนูเกิดเวลา 13.43 น. น้ำหนักแรกเกิด 2,990 กรัม ตัวไม่เล็กไม่ใหญ่ กำลังดี

7/09/07
เมื่อคืนแม่นอนไม่ค่อยหลับ ตื่นทุกๆชั่วโมงเลย คงเป็นเพราะตอนกลางวันนอนเยอะไป ตอนเช้าพยาบาลพาหนูมาประมาณเก้าโมง วันนี้หนูจะได้อยู่กับแม่ทั้งวัน พ่อเค้าเห่อหนูน่าดูเลย อุ้มไม่ยอมวางเลย วันนี้น้ำนมแม่ยังไม่มา ต้องป้อนนมชงไปก่อน แต่หนูก็กินได้ทีละนิดแล้วก็หลับไป แต่หลับได้ไม่นานก็ตื่นขึ้นมาร้องกินนมอีก พอให้ดูดนมแม่หนูก็หงุดหงิดเพราะไม่มีน้ำนม แต่ก็ต้องให้ดูดเพื่อกระตุ้นน้ำนม วันนี้หนูเลยงอแงทั้งวันเลย พยาบาลมารับหนูตอนสี่ทุ่มกลับไปนอนที่แผนกเด็กอ่อน

8/09/07
เมื่อคืนแม่หลับรวดเดียวถึงเช้าเลย คงเพลียที่เมื่อวานเลี้ยงหนูทั้งวัน ตื่นขึ้นมาปวดเมื่อยตามร่างกายมากๆ ส่วนแผลผ่าตัดก็ไม่ค่อยปวดเท่าไหร่ วันนี้เริ่มเดินได้เยอะขึ้น หนูมาตอนเก้าโมงตรงเป๊ะ วันนี้ตัวไม่ค่อยแดงแล้ว วันนี้หนูหลับได้ยาวกว่าเมื่อวาน คงเพราะกินนมได้มากขึ้น ส่วนน้ำนมแม่ก็ยังไม่มาเหมือนเดิม คิดว่าอีก 2-3 วันคงจะมาแล้ว พ่อหนูก็ยังอุ้มไม่วางเหมือนเคย

Create Date : 26 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2554 17:42:02 น.

1 comments

Counter : 508 Pageviews.

ในที่สุดน้องชะเอมก็ออกมาแล้ว
โห ตัวหนักกว่าน้องน้อทตั้งสองขีดแน่ะ

ผ่าคลอดแล้วลูกร้องหิวนมก็ไม่มีน้ำนมให้ลูกกินเหมือนกันค่ะ
ต้องให้นมสูตรไปก่อน ตอนนั้นเครียดมากเลยล่ะ
แบบไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน ปั้มนมแล้วก็ไม่ออกค่ะ
แต่ตอนนั้นก็โล่งใจอย่างมากนะคะ ที่ลูกออกมาครบ
อย่างอื่นก็ค่อยปรับกันไปค่ะ
ตกลงน้องเอมเกิดก่อนน้องน้อทหนึ่งวัน
อายุใกล้ๆกันเลยนะคะ

โดย: แอล (aal990

) วันที่: 1 มีนาคม 2552 เวลา:21:18:26 น.