กิ๊บ เพื่อนรักก๊าบ ๆ ตอนที่ 3 "แม่เป็ดจำเป็น" ตอนที่ 3 " แม่เป็ดจำเป็น" เด็กชายเดินถือถุงเป็ดและถุงอาหารไปจนถึงประตูรั้วไม้ระแนงหน้าบ้านสีเหลือง ซึ่งมีพุ่มต้นเฟื่องฟ้าสีชมพูขนาดใหญ่คลุมอยู่จนแทบไม่เห็นประตู ในใจก็กล้า ๆ กลัว ๆ ว่าพ่อกับแม่จะไม่ยอมรับเจ้ากิ๊บ และให้เอาไปคืนที่ร้าน ในที่สุดเด็กชายก็เดินเลี่ยงไปตรงที่ดินรกร้างข้างรั้วบ้านอีกด้านหนึ่ง ซึ่งมีต้นไม้ใบหญ้าขึ้นครึ้มสภาพคล้ายป่าละเมาะ เมื่อไปถึงก็นั่งลง แล้วค่อย ๆ เปิดปากถุงออก ลูกเป็ดน้อย โผล่หัวเล็ก ๆ สีเหลืองออกมาแทบจะทันที แล้วก็เอียงหัวด้านขวา ขึ้นมาสบตากับเด็กชาย ก่อนจะร้องกิ๊บ ๆ ๆ ท่าของลูกเป็ดที่เอียงหัวขึ้นมาสบตาเขานั้น ประทับใจเด็กชายมาก ตาสีน้ำตาลเข้มของเจ้ากิ๊บ เป็นประกายใสแจ๋ว ไร้เดียงสาและน่ารักน่าเอ็นดูเหลือเกิน รูม่านตาที่ขยับกว้างและแคบลง ด้วยความตื่นเต้นเป็นระยะ ๆ ยามที่ลูกเป็ดเอียงหัวไปขวาที ซ้ายที เพื่อสังเกตบรรยากาศใหม่รอบตัวนั้น ราวกับเด็กตัวเล็ก ๆ ไม่มีผิด เด็กชายค่อย ๆ ช้อนเจ้ากิ๊บออกมาจากถุงกระดาษด้วยมือขวาอย่างทะนุถนอม ลูกเป็ดน้อยดิ้นขลุกขลักเล็กน้อย ขณะพยายามใช้เท้าพังผืดเล็ก ๆทั้งสองข้างนั้นพยุงตัว ไม่ให้เสียหลักหล่นจากมือที่รองรับตัวของตนเองอยู่ เด็กชายจึงใช้มือซ้ายประคองตัวด้านบนของลูกเป็ดไว้ แล้วค่อย ๆ วางเจ้ากิ๊บลงบนพื้นหญ้าอย่างระมัดระวัง เมื่อเท้าพังผืดทั้งสองสัมผัสพรมหญ้านุ่มสีเขียวเรียบร้อยแล้ว เด็กชายก็ผละมือออกจากตัวลูกเป็ด แต่เจ้ากิ๊บกลับโผตามมือที่เลื่อนออกไป ใช้จงอยปากจิกปลายนิ้วเบา ๆ แล้วร้องกิ๊บ ๆ ๆ "หิวเหรอ กิ๊บ" เด็กชายเอ่ยถามลูกเป็ด เจ้าลูกเป็ดน้อย ยังคงง่วนอยู่กับการจิกไซร้รอบ ๆ นิ้วมือของเขาเบา ๆ "โอ๊ย อย่าดิ จั๊กจี้" เด็กชายหัวเราะ เมื่อปากของลูกเป็ดและเล็มเยื่อบาง ๆ ที่กั้นระหว่างนิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ของเขา "อืม มือและเท้าคนเราก็มีพังผืดเหมือนกันนี่นะ เหมือนที่คุณครูวิชาสปช. สอนว่า สัตว์บนผืนโลกทุกชนิด ล้วนกำเนิดมาจากมหาสมุทร" เมื่อคิดว่าอาการซุกไซร้ของเจ้ากิ๊บน่าจะเป็นเพราะว่าหิว เด็กชายจึงเอี้ยวตัวไปหยิบถุงอาหารออกมา ลูกเป็ดหยุดยืนอยู่หน้าจุดที่เขานั่ง แล้วเอียงหัวขึ้นมามองกริยาของเด็กชาย เห็นแล้วก็อดขำไม่ได้ ที่ตำแหน่งตาทั้งสองข้างของเจ้ากิ๊บอยู่ด้านข้างของหัว เวลาจะมองอะไรที่สูงกว่าระดับแนวสายตาของตน เจ้ากิ๊บจึงต้องคอยแหงนหัวเอียงขึ้นเสมอ เด็กชายคิดว่ากิ๊บน่าจะถนัดขวา เพราะยังไม่เคยเห็นเจ้าเป็ดน้อย เอียงหัวด้านซ้ายขึ้นมามองสักที เด็กชายล้วงมือขวาลงไปในถุงอาหารเป็ด กลิ่นอาหารเม็ดนั้นโชยขึ้นมาเตะจมูก กลิ่นไม่น่าอภิรมย์เอาเสียเลยนะเนี่ย นายกินได้ไงอะกิ๊บ จะเรียกว่านาย หรือหนูดีล่ะ ตัวผู้หรือตัวเมียก็ยังไม่รู้ เขาใช้มือกำอาหารเม็ดขึ้นมาเล็กน้อย แล้วก็ยื่นมาแบตรงหน้าลูกเป็ด เจ้ากิ๊บรีบใช้ปากแบนเล็กกระจิ๋วหลิวนั้น ไซร้เม็ดอาหารอย่างรวดเร็ว เด็กชายขำท่าทางการกินที่ตะกละตะกรามของลูกเป็ดน้อย แต่จู่ ๆ เจ้ากิ๊บก็หยุดกิน สะบัดหัวไปมา แล้วทำเสียงหืดในคอ กิ๊บอ้าปากกว้าง แล้วส่งเสียงแหบ ๆ ออกมา เหมือนคนหายใจติดขัด "อาหารติดคอล่ะสิ ตะกละนักนี่เรา" เด็กชายรีบจับเจ้ากิ๊บใส่ถุงกระดาษ อีกมือหนึ่งก็คว้าถุงอาหาร ลุกขึ้นวิ่งกลับไปบ้าน เปิดประตูรั้วไม้ระแนงเข้าไป ก็กระหืดกระหอบตรงไปบ่อน้ำหลังบ้านก่อน รีบโยนถังน้ำสังกะสีลงไปในบ่อ แล้วลากสายดึงถังที่มีน้ำใสสะอาดเย็นเฉียบนั้นขึ้นมา พ่อไปทำงานยังไม่กลับ ส่วนแม่อยู่ในบ้านจึงไม่ทันเห็นว่าเด็กชายกลับมาแล้ว ตอนยังเล็กอยู่ พ่อกับแม่จะไม่อนุญาตให้เด็กชายใช้ถังผูกสายเชือกนี้ตักน้ำในบ่อ เพราะกลัวว่าเด็กชายจะพลาดล้มคะมำหัวทิ่มตกลงไปในบ่อ ที่น้ำลึกกว่า 5 เมตร เพราะจำนวนปล่องซีเมนต์ที่ขุดบ่อน้ำหลังบ้านนั้น มีถึง 18 ปล่องเลยทีเดียว อีกอย่าง เด็กชายก็มักจะทำสายถังหลุดมือทำให้ถังสังกะสีจมลงไปก้นบ่อน้ำบ่อย ๆ เป็นภาระให้พ่อต้องคอยเอาไม้ไผ่ลำยาวมาเกี่ยวหูถังกลับขึ้นมา ซึ่งไม่ได้ทำได้ง่ายดายนัก หลังจากเอาเจ้ากิ๊บออกมาจากถุงอีกครั้ง เด็กชายก็ห่อมือเป็นรูปก้นถ้วย แล้วจ้วงลงไปในถัง วักน้ำขึ้นมา แล้วเอาไปจ่อตรงปากเล็ก ๆ ของลูกเป็ดน้อย เจ้ากิ๊บรีบจุ่มปากแบน ๆ ของตัวลงไปในน้ำที่ขังอยู่ในมือซ้ายเขาอย่างกระหาย เสียงปากของกิ๊บไซร้น้ำดัง พริบ พรับ เป็นจังหวะ "ไม่ต้องรีบหรอก ระวังสำลักอีกล่ะ" เด็กชายพูดกับเจ้ากิ๊บ อย่างขัน ๆ ปนอาทร เขาหลงรักเจ้าเป็ดน้อยนี่เข้าแล้วสิ หลังจากให้น้ำเจ้ากิ๊บกินจนอิ่มแล้ว เด็กชายก็วางเจ้ากิ๊บกลับลงไปในถุง แล้วเดินไปหน้าบ้าน เพื่อจะบอกแม่เรื่องสมาชิกใหม่ แต่เจ้าเป็ดน้อยกลับใช้ตัวชนข้างถุงจากด้านในให้ล้มลง แล้ววิ่งตามเขามาอย่างรวดเร็ว จนหัวชนด้านหลังของเท้าเขา "เฮ้ย กิ๊บ เกือบเหยียบนายแล้วไหมล่ะ" เด็กชายอุทานอย่างตกใจ เด็กชายหันกลับไปมองลูกเป็ด ซึ่งเอียงหัวด้านขวาขึ้นมามองเขาเช่นกัน เจ้ากิ๊บส่งเสียงกิ๊บ ๆ ๆ ไม่หยุดปาก เขาลองก้าวเท้าไปข้างหน้า เพื่อดูว่ากิ๊บจะทำอย่างไร ลูกเป็ดน้อยก็ถลันตามเท้าที่ขยับไปในทันที เด็กชายรู้สึกประหลาดใจ ระคนกับเกิดความรู้สึกหวงแหนในตัวเจ้ากิ๊บที่อธิบายไม่ได้ ความผูกพันนั้นทวีมากขึ้น เมื่อเห็นลูกเป็ดน้อยวิ่งตามเขาไปทุกฝีก้าว ลูกเป็ดตัวอ้วนกลมขนฟู วิ่งขาไขว้กัน บางครั้งก็สะดุดขาล้มลงกลิ้งหลุน ๆ แต่ก็ลุกขึ้นมาใหม่อย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าจะไล่ตามเด็กชายที่เจ้ากิ๊บคิดว่าเป็นแม่เป็ดไม่ทัน ดูน่ารักน่าขันจริง ๆ "จ๊ะเอ๋ กลับมาแล้วเหรอ แล้วนั่นไปเอาลูกเป็ดมาจากไหน" เสียงของแม่ดังขึ้นมาจากระเบียงบ้าน ซึ่งเป็นราวเหล็กดัด ลวดลายพันธุ์ไม้งดงาม ทาสีส้มสดใส แต่เด็กชายไม่ชอบใจเลย เวลาพ่อกับแม่ขอให้เขาใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดทำความสะอาดซี่ลูกกรงราวระเบียงเหล็กดัดนั้น มันมีมุมซอกสลับซับซ้อนไปหมด เขาต้องนั่งเช็ดเป็นชั่วโมง ๆ และไม่กี่วัน ฝุ่นและใยแมงมุมก็จะมาเกาะเต็มราวนั้นอีก พ่อกับแม่ก็จะขอให้เขาช่วยเช็ดใหม่เรื่อยไป เป็นงานที่หาความสนุกไม่ได้เอาเสียเลย แม่เห็นเจ้ากิ๊บแล้ว ตายล่ะ แม่จะว่ายังไงนะ.....   Create Date : 14 เมษายน 2549 19 comments Last Update : 14 เมษายน 2549 23:12:07 น. Counter : 610 Pageviews. Share Tweet

เจ้ากิ๊บๆน่ารักซะขนาดนี้ แม่จ๊ะเอ๋ใจดีออก คงไม่ว่าอะไรหรอกเนอะ อิอิ ขอบคุงที่มา up ให้อ่านฮับ จะติดตามตอนต่อไปจ้า..   โดย: P'Too IP: 84.56.184.172 14 เมษายน 2549 21:25:07 น.

เห็นภาพเด็กชายตัวน้อยก้าวเท้าโดยมีเจ้ากิ๊บพยายามวิ่งตามเลยอ่ะจ้ะ น่ารักจังเลย แต่ตอนนี้มารอลุ้นว่าแม่จะว่ายังไงบ้างนะ   โดย: Ing IP: 58.9.61.249 14 เมษายน 2549 22:24:22 น.

ต้าย....น้องตู่ มาเร็วกว่าพี่นะ ด้วยความน่ารักของน้องกิ๊บ รับรองได้เลยว่าคุณแม่ของน้องจ๊ะเอ๋ อนุญาตแน่นอน และเห็นสายตาของน้องจ๊ะเอ๋ที่มองน้องกิ๊บ คุณแม่ใจอ่อนแน่ ๆ เลย   โดย: Pygmy IP: 203.188.43.155 14 เมษายน 2549 22:52:04 น.

สวัสดีค่ะน้าเกย่าน้องใบบัวลูกเเม่บีค่ะ น้าตู่ , น้าอิงๆ , ป้าครู รีบมากันจังเลย มาก่อนน้องอีกอ่ะค่ะ555 "แม่เห็นเจ้ากิ๊บแล้ว ตายล่ะ แม่จะว่ายังไงนะ....." ตอบ.. น้องขอทายว่า คุณเม่ของน้าเกย่าต้องให้เลี้ยงเจ้ากิ๊บเเน่เลยค่ะ 99.99%คะ อิๆ   โดย: พี่บี IP: 124.120.35.190 14 เมษายน 2549 23:38:22 น.

มาต่อเร็ว ๆ นะคะ เจ้ากิ๊บจะได้อยู่บ้านกับจ๊ะเอ๋ไหมเนี่ย   โดย: Cal-girl IP: 66.81.160.240 15 เมษายน 2549 0:24:20 น.

Hi Gay-ya, It's such a cute story. I cant wait to read more ka.   โดย: Migraine girl IP: 141.212.161.34 15 เมษายน 2549 3:56:58 น.

ลุ้นอยู่ค่ะ จะได้เลี้ยงมั๊ยน้อ.....   โดย: หลินค่ะ IP: 128.180.57.29 15 เมษายน 2549 4:43:39 น.

น่ารักดี พี่ภาก็เคยเอามาเลี้ยงที่บ้าน พี่ว่าแม่น้องไม่ว่าอะไรแน่ แถมช่วยเลี้ยงอีกนะ ติดตามตอนต่อไป ค่ะ   โดย: pa die IP: 80.228.193.33 15 เมษายน 2549 13:58:44 น.

ตั้งชื่อตอนได้น่ารักดี ดีนะที่จ๊ะเอ๋เลี้ยงเจ้ากิ๊บตั้งแต่เมื่อสิบปีที่แล้ว ถ้าเป็นตอนนี้มีหวังเจ้ากิ๊บอาจจะโดนระแวงว่าจะเป็นภาหะไข้หวัดนกเป็นแน่แท้   โดย: พี่เมี่ยง IP: 124.120.74.139 15 เมษายน 2549 17:56:57 น.

ตามมาอ่านฮับบบบ.... ลุ้นๆเจ้ากิ๊บ..... ฮี่ๆ   โดย: Anita IP: 62.94.69.125 15 เมษายน 2549 20:13:57 น.

อ่านไปเรื่อยๆ ชักจะหลงรักเจ้ากิ๊บซะแล้วสิคะ ก็มันน่ารักซะขนาดนี้ อ่านแล้วชักอยากจะหาลูกเป็ดตัวเล็กๆ มาเลี้ยงซักตัวแล้วสิ เพื่อนๆ อ่านแล้วชอบลูกเป็ดกันมั้ยคะ   โดย: หมูน้อย IP: 58.9.39.208 15 เมษายน 2549 21:19:11 น.

สนุกดีคะ....รออ่านต่อ   โดย: Kung IP: 134.102.71.94 16 เมษายน 2549 6:01:40 น.

นึกภาพตามตอนที่กิ๊บวิ่งตามขาต้อยๆ..น่ารักดีค่ะ   โดย: girlly_girl IP: 58.9.3.63 16 เมษายน 2549 10:31:09 น.

เป็ดน้อยมันก็น่ารักดีนะ แต่พอโตมาเอาไปต้ม เอาไปลาบมันแซ่บจริงๆเลยนิ ได้ฟังเรื่องนี้แล้วไม่อยากกินลาบเป็ดเลย คิดถึงตอนเด็กอีกตะหาก   โดย: ผ่านมาอ่าน IP: 202.129.32.7 16 เมษายน 2549 20:50:19 น.

ตามมาลุ้น อ่านแล้วนึกถึงตัวเองตอนเด็กเลย ชอบไปเก็บตัวอะไรมาเลี้ยงเหมือนกัน คิ คิ   โดย: ตุ๊กแกตาสก๊อต IP: 203.170.250.169 17 เมษายน 2549 17:18:09 น.

มาตามลุ้นต่อไปอ่ะ   โดย: ป้าเต่า IP: 202.12.74.6 20 เมษายน 2549 12:16:20 น.

เจ้าของ Blog กำลังโดนมรสุมหัวใจเล่นงานอยู่ สงสัยต้องรออีกนานกว่าจะได้อ่านเจ้าเป็ดน้อยกิ๊บๆต่อ ว้า... >.< ไงก็ขอให้เคลียร์กันได้ไวๆน้า จะรออ่านตอนต่อไปนะค้าบบ ^^   โดย: P'Too IP: 84.56.205.24 24 เมษายน 2549 6:38:31 น.

สนุกจังเลย รออ่านตอนต่อไปนะจ๊ะ   โดย: น้องสุดท้อง IP: 131.191.14.131 26 เมษายน 2549 9:25:25 น.

เรื่องน่ารักมากๆเลย อ่านได้รื่นมากๆเลยครับ ผมเองก็ชักจะเริ่มหลงเจ้ากิ๊บที่แสนจะไร้เดียงสานี่แล้วล่ะซี อ่านแล้วคิดถึงหนังสือที่อ่านตอนสมัยเป็นเด็กจังเลย รออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับ   โดย: T IP: 58.8.171.194 27 เมษายน 2549 22:22:14 น.