You Can't hurry love : Phil Collins

I need love, love
Ooh, ease my mind
And I need to find time
Someone to call mine;

My mama said
You can't hurry love
No, you'll just have to wait
She said love don't come easy
But its a game of give and take
You can't hurry love
No, you'll just have to wait
Just trust in a good time
No matter how long it takes

How many heartaches must I stand
Before I find the love to let me live again
Right now the only thing that keeps me hanging on
When I feel my strength, ooh, its almost gone

I remember mama said
You can't hurry love
No you'll just have to wait
She said love don't come easy
It's a game of give and take
How long must I wait
How much more must I take
Before loneliness
Will cause my heart, heart to break

No, I can't bear to live my life alone
I grow impatient for a love to call my own
But when I feel that i, I can't go on
Well these precious words keep me hanging on

I remember mama said
You can't hurry love
No, youll just have to wait
She said love don't come easy
Well, its a game of give and take
You can't hurry love
No, you'll just have to wait
Just trust in a good time
No matter how long it takes, now break!

Now love, love don't come easy
But I keep on waiting
Anticipating for that soft voice
To talk to me at night
For some tender arms
Hold me tight
I keep waiting
Ooh, till that day
But it ain't easy (love don't come easy)
No, you know it ain't easy

My mama said
You cant hurry love
No, you'll just have to wait
She said love don't come easy
It's a game of give and take...

ตอนที่เขียนบทนี้ ยังไม่มีเพลงไหน ๆ เลยในขมองอิ่ม ได้แต่ฟังเพลงเซ็ทใหญ่ของบทเล่นต่อเพลง

จู่ ๆ ดนตรีของเพลงนี้ลอยมาจากซอกในของขมองอิ่มก็ไม่รู้ เท่านั้นแหละ หาเพลงนี้ให้จ้าละหวั่น...

ขอฟังให้ชัด ๆ กรี้ดด-ด-ด-ด เนื้อเพลงช่างตรงกับอารมณ์อธิศ และวัศนิจริง ๆ ...

แถมยังตอบเพลง What Can I do ของบทที่แล้วได้อีก

แล้วบทนี้ก็ได้เพลงนี้ ชอบเนื้อ และจังหวะของเพลงมากมาย

ฟังกี่ที ๆ ก็ต้องโยกตัวตาม แถมยังโดดลุกขึ้นมาเต้นแก้ง่วงอีกต่างหาก อิอิ

อ่านเรื่อง ฟังเพลง ร้องและขยับตัว หรือเต้นตามอย่างมีความสุขนะคะ...



ขอเปิดโหมดอัตโนมัติเลย ตาชักปรือได้ที่ 555 เต้นมากไปหน่อย ขอไปงีบสักหนึ่งอึดใจ...

มีความสุขกับเดือนกุมภาพันธ์ ทุก ๆ ท่านนะคะ ขอให้ความรักอยู่รอบ ๆ ตัวอย่างมีความสุขค่ะ

สวัสดีครับพี่อ้อ

แวะเข้ามาดูความกดดัน ทำไมนางเอกไม่บอกไปเลยอ่ะครับ จะได้รู้ดำรู้แดง ใครหมู่ใครจ่าเดี๋ยวก็รู้

วัศนิบอกไปเลยสิ บอกเลย! บอกเลย! บอกเลย!

แบบว่าวัยรุ่นใจร้อนอ่ะครับ


เอิ๊ก เชียร์สะใจจริงๆ กลับเข้าป่าดีกว่า...

คุณวรบรรณ

ให้รีบบอกเดี๋ยวจบเร็วสิคะ

ทำไมรีบไล่ให้จบซะแย้วววว เอ หรือเบื่อเรื่องนี้แล้วละนี่...

เรื่องยังไม่ไปไหนไกลเลย เดี๋ยวรอคนช่างวางแผนอย่างน้องโน้ต ที่ยังจะฝืนไหลลงคลอง ออกแม่น้ำ ไปอ่าวไทย ออกมหาสมุทร ทำให้มันยุ่งเข้าไปอีกค่ะ

ไม่งั้น ไม่องก์สุดท้าย สิค่ะ อิอิ นี่เพิ่งจบองก์แรกเองหงะ

เชียร์ซะอย่างกะแข่งแบต ชิงจิ้มจุ่ม เชียร์กินราดหน้าดีกว่านะคะ

เดินทางดี ๆ นะคะ

แวะมาอ่านต่อค่ะพี่อ้อ อืมมม อยากรู้ต่อแล้วสิคะว่าความสัมพันธ์ของคนแปลกหน้าทางตัวอักษร ระหว่างคน 2 คน จะมีผลกระทบอะไรบ้างหาก อธิศรู้ความจริงขึ้นมาว่าคนที่เขากำลังคุยด้วยเป็นใคร ..

อืมม บางทีการคุยกันโดยไม่ต้องรู้จักหน้าค่าตา ก็ให้ความรู้สึกที่ดีๆได้มากทีเดียวนะคะ ...

ชอบตรงที่กินราดหน้า เอ๊ย ตอนที่กินราดหน้าเสร็จจังครับ ตอนที่วัศนินึกเปรียบเทียบตัวเองกับอธิศ ความสุข กับสิ่งที่ต้องทำ ชีวิตภาคกลางวันกับกลางคืน

โอ้ เจ๋งอะ เพียงไม่กี่บท พี่อ้อทำให้คนสองคนสอดคล้องกันขึ้นมาจนถึงขนาดนี้ นี่ท้ายองก์แรกแล้วใช่มั้ยครับ รู้สึกประเด็นเริ่มรุมเร้า หลังจากปูตรงนั้นตรงนี้มาจนเพียบพร้อมแล้ว

ตอนที่แล้วหงุดหงิดตาอธิศเหมือนกันนะครับ ที่แกแข็งๆ บทนี้เริ่มเข้าใจแกแล้ว ว่าแกมอง "เจ้าหญิง" ยังไง และถึงจะอบอุ่นลื่นไหลหน้าไมค์ แต่การเจอหน้าเจอตากัน มันก็เป็นทักษะคนละอย่าง และรู้สึกคนละอย่างด้วย สงสารตาอธิศเรื่องหนูแซ็กฯ นะเนี่ย แกกลัวเป็นโลลิฯ ซะขนาดนี้ พี่อ้อจะแกล้งแกไปถึงมะไหร่อะ

ชุดไทยศิวาลัย ทาทางสวยเชียว แต่ถ้าเป็นคนเดียวในงาน มันจะเด่นไปมั้ยน้อ คุณย่าคิดอะไรหว่า

คุณคำรณไม่สนเด็กๆ อย่างวัศนิเหรอครับ คุณพีทตาโตขึ้นมาทันที ห้าสิบกว่าๆ ใช่มะ ซ้วบ

วันนี้ได้ฟังเพลงแล้ว เย้ ไม่เคยได้ยินเลยครับเพลงนี้ ชอบประโยคนี้จัง

She said love don't come easy
Well, its a game of give and take

(พี่อ้อบีบไฟล์ได้เล็กดีจังเลยครับ เพลงตั้งหลายนาที ไม่ถึงเม็กเอง)

คุณเทียนสี

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ

กว่าอธิศจะรู้คงกลาง ๆ ค่อนไปท้าย ๆ องก์ที่สอง หรือต้น ๆ องก์ที่สาม นั่นแหละค่ะ

ขืนรู้เร็วก็ไม่เป็นเรื่องแน่ ๆ ค่ะ อดใจไว้นิดนะคะ อย่าเพิ่งรีบร้อนอิอิ ตามต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ

บางทีค่ะในตอนเริ่มต้น แต่มนุษย์เป็นสัตว์สังคมที่ต้องอยู่รวมกัน อินเตอร์เน็ตเป็นแค่เครื่องมือสื่อสารอีกชนิดหนึ่ง เหมือนโทรศัพท์

ยังไงคนเราก็ต้องเจอหน้ากันค่ะ ความรู้สึกเชื่อมต่อของคนเรา มันไม่ได้มีแค่ เสียงและตัวอักษรเท่านั้นนะคะ
ไม่งั้นมันไม่มีวันสมบูรณ์ไปได้ค่ะ

คุณเทียนเคยเล่นเกมซิมมั้ยคะ หากเล่นจะเข้าใจว่าการติดต่อกันแค่โทรศัพท์ หรือคุยกันทางอินเตอร์เน็ต ความสัมพันธ์ของคนเรา ไม่ว่ารูปแบบไหน มันไม่มีวันสมบูรณ์ค่ะ ...

นอกจากบางคนที่ต้องการเพียงแค่นั้นอ่ะ...

คุณพีทคุง

5555 เนื่องจากคนเขียนอยากกินราดหน้า ถึงเนรมิตรร้านนี้มา จะหาได้หรือเปล่าก็ไม่รู้

ปมของเรื่องนี้ประมาณนี้แหละคะ สิ่งที่ชอบต้องหลบซ่อนทำ (หรือทำตอนกลางคืน) กับสิ่งที่ไม่ชอบต้องทำอย่างเปิดเผย

คนเรามีความสุขไปไม่ได้ทุกเรื่อง สิ่งที่ชอบกับสิ่งที่ต้องทำเดินสวนกัน

ประมาณนี้แล...

นั่งอยู่ตรงหน้า ใกล้กันแค่นี้แท้ ๆ แต่วัศนิก็พูดออกไปไม่ได้ อธิศเองในใจก็คิดถึงแต่แซ็ก ทั้ง ๆ ที่เขาก็อยู่ตรงนี้

อย่างคุณพีทว่าแหละค่ะ บางคนหน้าจอคุยกันจ้อ พอเจอตัวจริงคุยกันไม่ค่อยออก
การสื่อสารต่อหน้าต่อตากันนี่เรียกว่าไม่ง่ายนะคะ...

55555 เคยได้ยินมั้ยคะ ว่าอยู่หน้าจอจี๋จ๋ากันหวานชื่นน่าดู แต่พอมาเจอหน้ากันกลับไม่ชอบกัน เหมือนไม่เคยจี๋จ๋ากันมาซะงั้น 55555

อธิศจัดวัศนิไว้อีกส่วนหนึ่ง เขาเลยไม่ค่อยสนใจอะไรมาก
ผิดกับแซ็กฯ นี่ เธอมาแบบกระแทกใจเขาตั้งแต่แรก ความรู้สึกมันเลยต่างกันอย่างที่คุณพีทว่าแหละล่ะค่ะ

กับแซ็กโซโฟน อธิศค่อนข้างเป็นคนคิดมากเหมือนกัน การเป็นสื่อฯ ถึงแม้ไม่ดังมากมาย ค่อนข้างวางตัวลำบาก

บางคนไม่สนใจ แต่คงไม่ใช่อธิศ โลลิฯ นี่นากลัวนะคะ จริง ๆ ช่องว่างมันเยอะอีกต่างหาก เผลอ ๆ ติดคุกง่าย ๆ นะเมืองไทยนี่
เอ แต่เมืองไหน ๆ ก็เหมือนกันนิ หากเด็กโวยวายขึ้นมา เรื่องมันโอละพ่อง่าย ๆ มีข่าวให้เห็นอยู่บ่อย ๆ


จบองก์แรกแล้วค่ะ ปูปัญหามาแล้ว ตอนนี้ก็ถึงตอนเคี่ยวแล้ว บทต่อ ๆ ไป คงเริ่มชุลมุนอุตลุด แล้วล่ะค่ะ


ชุดไทยศิวาลัย สวยค่ะ ส่วนใหญ่เจ้าสาวมักจะใส่กันตอนงานเลี้ยงกลางคืน หรือออกงานสโมสรดูอลังการอย่างยายโน้ตว่า
คุณหญิงย่าอยากให้เด่น สะดุดตา การกลับมาของเธอต้องอลังการ
แต่คุณหญิงลืมไปข้อหนึ่ง.........รออ่านฉากงานเลี้ยงแล้วกันค่ะ อิอิ


บอกแล้วคุณคำรณเก็บไว้ให้คุณพีทอยู่แล้วล่ะ อิอิ รออ่านฉากงานเลี้ยงนะคะ คงปลื้มคุณคำรณไปอีกแน่ ๆ


เพลงนี้ดังนะคะ แต่หาฟังยากไปซะแล้ว กลุ้มใจจริง ๆ รายการวิทยุไม่ค่อยมีเพลงสากลแล้ว น้อยจริง ๆ
เพลงนี้ความหมายดีค่ะ ดีใจที่คุณพีทชอบนะคะ


พี่อ้อใช้ windows movie maker แปลงเพลงจาก mp 3 จากเพลงในซีดี ตอนรวมเพลงเยอะ ๆ บทก่อนหน้านั้นด้วยค่ะ
มันย่อไฟล์เพลงให้เองค่ะ แล้วแต่เราจะเลือกคุณภาพเสียงประมาณไหน จริง ๆ ย่อได้อีกเยอะเลยนะคะ แต่เสียงจะดรอปไปเยอะเลย

ดีใจที่คุณพีททั้งอ่านทั้งฟัง สมความตั้งใจของพี่อ้อเลย

สุ ข ภ า พ ดี === ใ จ มี สุ ข จ๊ ะ

แวะมาตอนดึกๆ หลับหรือยังเอ่ย
ป้ายังอยู่อีกนาน ยังไปไม่ครบบ้านเลยจ๊าาาาาาา

อยู่กับใจที่อิ่มเย็นและดูแลสุขภาพนะจ๊ะ

เข้ามาอย่างแรกที่สะดุดก็คือเสียงของท่าน Phil Collins
เคยฟังงานของแกตั้งแต่สมัยอยู่กับวง genesis ในมาดของวงโปรเกรสซีฟ จนอัตตาแก่กล้าออกมาตั้งวงเอง

มาฟังเพลงรักของแกก็แปลกไปอีกแบบครับ

เชื่อไหมไม่รู้ แต่อ่านหมดแล้วต้งแต่ 1-10 ค่ะ...รวดเดียว

เขียนเก่งจังค่ะพี่!

มีแรงจะเขียนของตัวเองต่อๆไปแล้วค่ะ!!

หนูชื่อซินค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

ธุป้ากุ๊ก ร่มไม้เย็นค่ะ

ตอนป้ากุ๊กมา หนูหลับไปแล้ว เพลียจัดไปหน่อย แหะ แหะ ขอบคุณป้ากุ๊กมาส่งเข้านอนพร้อมด้วยภาพสวย ๆ

ป้ากุ๊กอย่านอนดึกมากนักนะคะ ท่าทางจะเดินสายเยี่ยมชาวบล็อก อย่าหักโหม รักษาสุขภาพด้วยนะคะ

จะห้าโมงเย็นแล้ว ป้ากุ๊กทานข้าวเย็นหรือยังคะ

ธุจานจี GTW

แหะ แหะ ท่าทางจะมาคุมเข้มหานายโจว์ ดีใจจังจารย์จีแวะมาเยี่ยมเจ้าหญิงบ่อย ๆ

ชอบเพลงหรือเปล่า ฟังแล้วสดใสดีนะคะ ความจริงย้อนไปบทที่ 8 ไม่รูจารย์ได้ฟังเพลงมั้ย มีบัลลาดร็อคหลายเพลงน่าจะถูกใจจารย์

หากไม่มีอะไรผลิกโผ โจว์มาแน่ ๆ ค่ะ อาจเช้ามืดวันพรุ่งนี้ ก่อนหนูเดินสายอีกแระ

ไม่อยากแกล้งแฟนนายโจว์ อิอิ

แล้วมาฟังเพลงอีกนะคะ เรื่องนี้รับรองมีเพลงถูกใจจารย์จีแน่ ๆ เลย

คุณสาวน้อยแมนัวร์

สวัสดีค่ะคุณสาวน้อยแมนัวร์ น้องซิน โอ้ ! อ่านรวดเดียวเลยหรือคะ

อ่านแล้วชอบหรือเปล่าคะ ยังไงตามติดไปเรื่อย ๆ นะคะ
ขอบคุณสำหรับคำชมนะคะ

ยินดีค่ะ หากเป็นกำลังใจได้ ด้วยความยินดีเลย แวะมาพูดคุยได้บ่อย ๆ เลยค่ะ
เอาใจช่วยให้เขียนเรื่องต่อได้นะคะ

ยิ่งอ่านยิ่งหวาน... อิอิ ...เเอบโดนกับความคิดของพ่อหนุ่มดีเจ... เวลาที่คิดถึงเเม่สาวเเซ็คฯ... หวานๆกุ๊กกิ๊กๆ... น่ารักดีจังเลยค่ะ...พี่พรายขา

น้องตูน ปณาลี

มายิ้มหวาน พี่อ้อยิ้มตอบก่อนนะคะ วันนี้เดินสายยาวเลยค่ะ

กลับมาแล้วจะแวะไปหาที่บล็อกนะคะ (อยากไปที่ทำงานยังหาเวลาไม่ได้ซักที)

ยังไงก็คิดถึงเสมอนะคะ

คุณอมิธิสท์ น้องบัว หรือน้องพลอย (ชักไม่แน่ใจ)

เรื่องยังไม่ค่อยพาไปหวานเลยล่ะ สองอารมณ์สองคนยังขม ๆ อยู่นะคะนี่

อยากให้อธิศกับวัศนิหวานกับมากกว่า แต่ก็ไม่รู้จะหวานได้ซักแค่ไหน กลัวตัวเองเลี่ยนไปซะก่อน แหะ แหะ

วันนี้เดินสายค่อนข้างยาวอีกแล้วค่ะ จะพยายามกลับมาตกแต่งโจว์ให้ได้ อดใจหน่อยนะคะ

ขอให้มีความสุขกับวันพุธ เดือนแห่งความรักทุก ๆ คนนะคะ

อูยยย ได้ยินเเล้วยิ่งดีใจ จะได้เห็นหวานกว่านี้อีก... อิอิอิ ของชอบบบบ

พุ ท ธ ส วั ส ดี จ๊ ะ

ประเดี๋ยวว่าจะไปขยับแข้งขยับขาซะหน่อย
หาข้ออ้างขี้เกียจมาหลายวันจนอืดดดดดดดดดดแล้ว
ไปด้วยกันมั๊ยจ๊ะ

คมคำ : ร้อยปีฝัน ไม่เท่าหนึ่งวันทำจริง

เดินสายหรือครับ
อืมม์
กลับมาหรือยังหนอ
มารอโจว์และหาเพลงเพราะๆฟังจากตอนเก่าๆครับ

หนูใยบัว อมิธีสท์

จะพยายามอ่ะค่ะ ไม่รู้จะได้หวานแค่ไหน อย่างที่บอกอ่ะค่ะหวานมากคนเขียนเลี่ยนเองนะสิ เฮ้อออ...

ธุป้ากุ๊ก ร่มไม้เย็น

ป้ากุ๊กพาไปขยับแข้งขาที่ไหนหรือคะ เดี๋ยวหนูตามไปที่บล็อก เพิ่งกลับมาค่ะ ขาแข็งหนูแทบจะขยับไม่ออก เมื่อยจริง ๆ ค่ะ

อย่านอนดึกนักนะคะ

ธุจานจี GTW ค่ะ

เพิ่งกลับมาจากเดินสายทำงานที่ศรีราชา ถึงเมื่อทุ่มนี้เองค่ะ สองวันเดินทาง เหนื่อยจริง ๆ ...

ไม่ผลัดวันละคะ หนูผิดนัดกะโจว์จังเลยเนอะ จะพยายามไม่ผิดล่ะ แต่ขอไปนอนก่อน ตื่นมาแล้วจัดการโจว์ให้เป็นที่เรียบร้อย ก่อนจารย์จะหายไป

ไม่ค่อยได้ทักทายคุยเลย พอมาถึงก็เปิดโหมดอัตโนมัติทุกที

ช่วงนี้ตะลอนเดินสายใกล้ ๆ เหมือนไกลทุกที ไว้เหตุการณ์สู่ภาวะปกติ คงได้คุยกันเหมือนเคย ๆ นะคะ

แฟน ๆ โจว์ พรุ่งนี้เช้าได้อ่านแน่นอนค่ะ แต่ตอนนี้ขอลาไปเติมพลังก่อนนะคะ

ฝันดี และมีความสุขกับวันพฤหัสบดีค่ะ

หวัดดีวันศุกร์ค่ะ พี่อ้อ

มาบอกรักพี่อ้อช่วงเย็นๆ ค่ะ

น้องตูน ปณาลี

ว๊าวว!! แจกจ่ายความรักเร็วจัง ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ขอมอบความรักกลับคืนให้น้องตูนด้วยนะคะ

มีความสุขกับค่ำคืนวันศุกร์ค่ะ

น่าอิจฉาคนไปเที่ยวเอ้ย..ไปทำงานศรีราชา
คงได้บรรยากาศของการทำงานไปอีกแบบนะครับ
กับคุณพรายทรายผมว่าสบายอยู่แล้ว
ประสบการณ์ทำงานมากมายคงทำให้สนุกกับงาน

^__^...

จานจีเจ้าขา

ไปทำงานค่ะ ไปเที่ยวก็ดีละสิ สนุก็สนุกค่ะ แต่เหนื่อยตอนเดินทางจริง ๆ ...
เอาลุยต่อไปกว่าจะเสร็จ ต้องขอโทษจารย์ด้วยนะคะ ที่ปล่อยให้รอร๊อรอ เดี๋ยวอาทิตย์หน้าไม่ให้พลาดอีกค่ะ

ขอบคุณนะคะที่จารย์แวะมาหน้านี้ด้วย

ไม่เป็นไรครับ
ยกโทษให้ครับ

(โห....พูดหน้าตาเฉย)
^___^.........

รอได้ครับ

ธุจานจี GTW

ขอบคุณจานจีค่ะ จะพยายามนะคะ ไม่ให้ต้องรอนานอีกแระ

อิอิ คราวนี้แฟนคลับวัศนิต้องรอตอนใหม่เหมือนกัน
ไม่น้อยหน้าเลยยยย