ริมหาด พรายทราย ฟองคลื่น จิบกาแฟ ริมหน้าต่างข้างๆ สวน
...สตูดิโอริมหาด...
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2548
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
20 พฤษภาคม 2548
 
All Blogs
 

... ว่างเปล่า ...

เคยรู้สึกบ้างมั้ย...
ไม่ได้เหงา... ไม่ได้ว้าเหว่
ไม่ได้ลอยล่อง... ไม่ได้อ้างว้าง
ไม่ได้เคร่งเครียด...ไม่ได้เศร้าหมอง

แค่เพียงความรู้สึกหนึ่งในอารมณ์
ที่มัน...ว่างเปล่า....

*****************************
ครั้งนี้เป็นภาพว่าง ๆ เปล่า ๆ เหมือนเฟรมผ้าใบ
ที่เตรียมพร้อมสามารถจะเติมสีสันต่าง ๆ ได้
ว่าไปแล้ว เป็นภาพหนึ่งที่งามมากจริง ๆ นะ

มามองด้วยกันนะคะ
ว่าเห็นอะไรในความรู้สึกว่างเปล่าของพวกเราน่ะ




 

Create Date : 20 พฤษภาคม 2548
32 comments
Last Update : 20 พฤษภาคม 2548 1:07:43 น.
Counter : 1767 Pageviews.

 

สำหรับเรา อย่างที่เขียนไว้ข้างบนน่ะค่ะ
สมองโล่ง จิตโล่ง ...
วาบ ๆ ใส ๆ เหมือนวาเป๊ก เลยยยย

เวลาเราเครียดจนถึงที่สุดเต็มที่แล้วเราก็จับตัวเองเขย่า ๆ ๆ ๆ ๆ
เคลียร์ทุกสิ่งให้มันว่างนะ
เพื่อจะเติมสีสัน เติมทุกสิ่งได้อย่างง่ายดาย

แต่ตอนนี้เรายังเคลียร์ให้ว่างเปล่าไม่ได้หมดสักที แหะ แหะ

 

โดย: พรายทราย 20 พฤษภาคม 2548 1:13:20 น.  

 

คิดถึงเพื่อน ๆ ชาวบล็อกนะคะ
ตอบหน้าความคิดถึงต่อแล้วน๊า

ขอสลายอะตอมผ่านควอนตั้ม
ไปทำ defrag ตัวเองใหม่อีกรอบ
แล้วจะแทรกอณูของความว่างเปล่ามาใหม่น๊า
พร้อมเดินสายเยี่ยมเพื่อน ๆ อีกที

 

โดย: พรายทราย 20 พฤษภาคม 2548 1:22:25 น.  

 

มานั่งว่างเป็นเพื่อนค่ะ

 

โดย: แบ่งปัญญ์ 20 พฤษภาคม 2548 1:38:45 น.  

 

เป็นช่วยหยุดพักของชีวิตไงคะ
หลังจากที่อะดรีนาลีนหลั่งกระฉูดไปแล้ว
บ้าพลังไปแล้ว
ธรรมชาติก็ set อารมณ์ให้เราได้พัก (ใจ) ซะบ้าง

 

โดย: gxup 20 พฤษภาคม 2548 1:48:19 น.  

 

โห
ภาพนี้

เหอ เหอ เล่นแบบนี้เลยเหรอครับ
แต่นั่นล่ะความว่างก็คิอไม่ว่าง เพราะความไม่ว่างคือความว่าง ดังนั้นมันเลยไม่ว่างเพราะว่ามันว่าง

ไปล่ะ ชักจะสมองว่างๆ เหมือนกัน

^____^..

 

โดย: GTW IP: 58.8.141.11 20 พฤษภาคม 2548 4:33:32 น.  

 

เคยเหมือนกันค่ะ
ว่างเปล่า ไม่รู้สึก ไม่คิดถึงอะไร บางทีก็ตื้อๆ จนไม่เข้าใจตัวเองทำไมเป็นแบบนั้น

 

โดย: yuki san 20 พฤษภาคม 2548 12:08:43 น.  

 


คิดถึง...วันเวลา...ที่ผ่านเลย
คิดถึง...คนเคย...ชิดใกล้
คิดถึง...หนทาง...ที่ยาวไกล
คิดถึง...ใครคนนั้น...ที่เฝ้าคอย ^_^

 

โดย: Big Spender 20 พฤษภาคม 2548 17:40:20 น.  

 

ว่างเปล่าจริงๆ ด้วยค่ะ
หากอยู่ในอารมณ์แบบนั้นจริงๆ ก็น่ากลัวนะคะ
เพราะเราไม่ทราบว่า
จะมีสีอะไรมาแต้มใจของเรา

 

โดย: mda IP: 203.159.36.10 20 พฤษภาคม 2548 18:20:18 น.  

 


แวะมาบอกพี่สาว

ว่า...จะควงสาวน้อยไปเที่ยวแล้ว

ไปนอนดูทะเลเปียกฝน...ซะให้สบายใจ

 

โดย: Big Spender 21 พฤษภาคม 2548 7:46:10 น.  

 

อิจฉา และขอบคุณจังค่ะ คุณ แบ่งปัญญ์ มีเวลาว่าง
ชอบชื่ออีกต่างหาก
ทั้งแบ่งปัน และปัญญา ดีจัง
ยินดีที่รู้จักนะคะ

 

โดย: พรายทราย 21 พฤษภาคม 2548 10:02:29 น.  

 

คุณ gxup ยินดีที่รู้จักนะคะ
อึมม์ บ้าพลัง อิอิ คิดถึงหยินมี่ BB อิอิ
แอบเป็น FC BB กับเขาเหมือนกัน

บางครั้งก็เป็นช่วง ๆ หลังบ้าพลังอย่างว่านะคะ
แหะ แหะ แต่เราต้องใช้พลังเยอะอ่ะ
ภารกิจ ภารกรรมเยอะจริง ๆ
เลยต้อง defrag บ่อย ๆ น่ะ
เพราะ harddisk หัวใจเราเต็มเร็ว
เฮ้ออ แบบชอบใช้หัวใจทำงานมากกว่าขมองอ่ะ

 

โดย: พรายทราย 21 พฤษภาคม 2548 10:05:02 น.  

 

จานจีจ๋า
เราป่าวเกเรเล่นขี้โกง เล่นง่าย จานก็รู้นี่นา
เราทำงานด้วยหัวใจ
มันเลย error เร็ว ต้องเคลียร์ใจ เคลียร์จิต บ่อย ๆ แบบนี้แหละอ่ะ

ทำให้ว่าง จริง ๆ แล้วมันทำยากเนอะคะ
มองในมุมนั้นกว่าจะว่าง มันก็จะกลายเป็นมีความว่าง
เหมือนเฟรมนี้ยังไง ๆ ก็ล้นด้วยสีขาว

เนอะ
เนอะ

 

โดย: พรายทราย 21 พฤษภาคม 2548 10:10:02 น.  

 

สวัสดี และยินดีที่รู้จักนะคะคุณ yuki san
แบบนั้นแหละค่ะ ว่าง ๆ ไม่คิดอะไร
มันอื้อ ๆ เหมือนเสียงโหวง ๆ ในหู
แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไร
กำลังพยายามเรียนรู้ และเข้าใจอยู่

บางทีอาจเป็นเสียงระหว่างการ defrag
จิต กับ ขมองอิ่ม จริง ๆ เนอะ

 

โดย: พรายทราย 21 พฤษภาคม 2548 10:12:05 น.  

 

อิอิ เสียดายน่าเอาไปใส่หน้า คิดถึง
แต่อย่างไรก็คิดถึงเป็นประจำไม่มีเวล่ำเวลาเนอะ เนอะ

เป็นบทกลอนที่อ่านแล้วยิ้ม อิ่มใจฟู ฟู จริง ๆ จ้า

แอบอิจฉาอ่ะ ทะเลหน้าฝน นี่งามจริง ๆ นะ
ปลื้มมากกว่า ทะเลหน้าหนาว
เที่ยวเผื่อด้วยนะจ๊ะ สาวสวยทั้งสองสาว

 

โดย: พรายทราย 21 พฤษภาคม 2548 10:14:30 น.  

 

ชอบที่คุณ mda ว่านะคะ
เราคงต้องดูแลเฟรมนี้ดี ๆ
เวลามีสีแปลกปลอมเข้ามา

แต่บางทีเราก็ยังชื่อเสมอว่า
มีสีแปลก ๆ เข้ามา ให้เราได้เรียนรู้อะไรใหม่ ๆ ก็ดีเนอะคะ

คิดถึงนะคะ ^___^

 

โดย: พรายทราย 21 พฤษภาคม 2548 10:16:12 น.  

 

อณูของช่องว่างเริ่มใกล้หมดแล้ว...
คิดถึงเพื่อนชาวบล็อคทุก ๆ คนนะคะ
จะพยายามแบ่งเวลามาเดินสายเยี่ยมเพื่อน ๆ ด้วย

ตอนนี้ภารกิจส่งตาปิ้ง ๆ ยั่วยวนให้กลับไปทำงานต่อแล้ว

ฝนเริ่มตกเป็นเม็ดเป็นสาย เป็นเวลา เป็นเรื่องเป็นราวแล้ว
รักษาสุขภาพกันถ้วนทั่วทุก ๆ คนนะคะ

 

โดย: พรายทราย 21 พฤษภาคม 2548 10:23:26 น.  

 

คิดถึงนะคะ
หลับฝันดีน๊า

ทำจิตใจว่างในบางเวลา

 

โดย: prncess 22 พฤษภาคม 2548 0:17:50 น.  

 


คุณพรายทรายจ๊ะจ๋า


มัชว่างมั่งไม่ว่างมั่ง

แวะมาดูรูปว่างว่าง ที่มันไม่ค่อยจะว่าง

ว่าจะอยากว่างอีกแล้ว แต่ก็ยังว่างไม่ได้ซะที



เอิ๊กกกกกกกก ...งง เรื่อง ว่างไม่ว่าง จัง

 

โดย: มัชฌิมา 22 พฤษภาคม 2548 11:56:50 น.  

 

ฮ้า หายไป หลายวันเลยครับ ...

เพราะ ไม่ว่างเอาซะเลย ...

ไว้ตั้งสติได้ดีๆ จะมาคุยกันนะครับ

 

โดย: harmonica sunrise 22 พฤษภาคม 2548 15:44:33 น.  

 

คุณพรายทรายหายไปนานเลยนะคะ
คิดถึงนะคะ

ไม่ได้คุยกันนานเชียวค่ะ
เดี๋ยวจะเอาสีสวยๆ มาแต้มให้ศึกษากัน

 

โดย: MDA 23 พฤษภาคม 2548 0:40:05 น.  

 

ภาพวาดขาดสีสรรไม่เป็นไร

แต่อย่าให้ใจขาดสีที่จะแต่งแต้มก็แล้วกันนะจ๊ะ

แล้วจะเอา พู่กัน จานสี พร้อมกับสี มาฝาก

ตอนนี้ขอตัวไปหามาให้ก่อน

 

โดย: Xenosaga 25 พฤษภาคม 2548 13:10:34 น.  

 

คิดถึงจังเลย
คิดถึงงงงง

 

โดย: prncess 26 พฤษภาคม 2548 22:59:14 น.  

 

คิดถึง จึงมาหา
จริงๆนะคะ

 

โดย: ป้ามด 27 พฤษภาคม 2548 18:00:18 น.  

 

สวัสดีตอนเช้าค่ะเจ้าหญิง
คิดถึงเช่นกันค่ะ

ตอนนี้พยายามทำว่างเหมือนกันค่ะ
ทั้งกาย และ จิต
ยังเติมอะไรด้วยความยากเหมือนกัน แหะ แหะ

 

โดย: พรายทราย 28 พฤษภาคม 2548 7:58:54 น.  

 

คุณมัชจ๋าจ๊ะ

การว่าง คงถือเป็นศิลปะชั้นสูง
ที่เข้าใจยากมาก ๆ
ยิ่งปรัชญาด้วยแล้ว คงยิ่งมึนตึบ
กับโลกความจริงแล้วยิ่งไม่ต้องพูดถึง
มันยากเหลือเข็ญจริง ๆ

ยิ่งต้องทำตัวให้กลมกลืนจัดระบบภาพว่าง
เฮ้อออออออออออออออ
แค่นี้ก็เหนื่อยเหลือกำลัง

 

โดย: พรายทราย 28 พฤษภาคม 2548 8:01:39 น.  

 

คุณ xeno
เรารอจานสี กับ พู่กัน ของคุณนะ
แล้วเรามาแต่งแต้มให้โลกนี้
เต็มไปด้วยสีสัน นะ นะ

ขอบคุณหลาย ๆ สิ่งเสมอมานะคะ
ขอบคุณที่ช่วยเป็นความว่างให้เราเสมอ ๆ

 

โดย: พรายทราย 28 พฤษภาคม 2548 8:03:22 น.  

 

เจ้าหญิงคะ
เรากำลังแทรกอณูความว่างกลับมา
ยากอยู่เล็กน้อย แต่ก็จะพยายามด้วยความคิดถึง
มันยากเอาเรื่องจริง ๆ กับเวลานี้
แต่ก็คิดถึงทุก ๆ คน ที่เป็นเพื่อนของเราตลอดเวลานะคะ

 

โดย: พรายทราย 28 พฤษภาคม 2548 8:05:01 น.  

 

ป้ามดคะ
ขอบคุณที่โลกนี้มีเสียงเพลง ดอกไม้สวย ๆ
และบล็อกบ้านน่ารัก ๆ ของป้ามด
ที่จัดเตรียมไว้ต้อนรับ
ทำให้พรายทรายรู้สึกทำให้ช่องว่างของตัวเองค่อย ๆ หายไป
มีสีสันและเสียงเข้ามาบ้าง

คิดถึงนะคะ

 

โดย: พรายทราย 28 พฤษภาคม 2548 8:07:03 น.  

 

สรุปแล้ว
เราทำตัวเข้ากับความว่างเปล่า มาหนึ่งอาทิตย์

เราคงยังนิ่งไม่พอกับความว่างเปล่า
เพราะเราพบว่าในความว่างเปล่าไม่มีสิ่งใด ๆ เลย

ไม่มีเพื่อน
ไม่มีเสียงเพลง
ไม่มีเสียงหัวเราะ
ไม่มีแม้แต่ธรรมชาติอันสวยงาม
ไม่มีแม้แต่กาแฟรสชม

สิ่งที่เราได้รับกลับออกมา
กลายเป็นน้ำตาสีขาวมากมายเกลื่อนไปหมด

ยากเย็นยิ่งนักสำหรับเราที่จะหลุดพ้น...
คงต้องใช้เวลาอีกเนิ่นนาน

แล้วเราก็คงยอมรับความเป็นจริงที่เป็นตัวเรา
ว่าแล้ว เราก็เติมสี แสง เสียง
เข้าไปในเฟรมผ้าใบของเราดีกว่า

ภาพที่สมดุลอาจทำให้เราว่างมากกว่านี้
ว่างเปล่า แบบที่ยังมีความว่าง น่ะ

อุอุ แหะ แหะ เริ่มงง ๆ กับความว่างเปล่าแล้วเหมือนกัน

 

โดย: พรายทราย 28 พฤษภาคม 2548 8:14:40 น.  

 


............................


............................



............................


.............................


// ในความว่าง มีความไม่ว่าง จริงๆ นะคะ

 

โดย: มัชฌิมา 28 พฤษภาคม 2548 22:23:25 น.  

 

แหะ แหะ คุณมัชจ๋าจ๊ะ

เราว่าบางที "ไม่ว่าง" นี่อ่ะ
ดีกว่า "ว่าง" นะ
ดีกว่าไม่มีอะไรเลยอ่ะ...

ตู่แล้วล่ะ ว่าอย่างน้อยเราก็มีคุณมัช กับเพื่อนชาวบล็อกละนะ
งั้นทำตัวไม่ว่างต่อไปดีกว่าอ่ะ อิอิ
^____^

 

โดย: พรายทราย 29 พฤษภาคม 2548 18:03:40 น.  

 

 

โดย: พรายทราย 9 มิถุนายน 2548 22:11:52 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


พรายทราย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]








** ภาพสวยๆ เล็กตรงนี้ Tuscan Terrace ผลงานของ Sung Kim

เคยมั้ยนั่งอยู่ในสวนสวย พร้อมกับจิบกาแฟนั่งมองเกลียวคลื่นซึมซับเข้าหาทราย มันเป็นมุมพักผ่อนที่แสนจะเป็นสุขของเรา...

ขอยืมภาพวาดสวยๆ มาใช้ประดับบ้านเฉพาะกิจก่อน
เก็บไว้นานแล้ว ของใครบ้างหนอ...



**สำหรับคนชอบลอก แอบโกปี้ และตัดปะ**

คิดเอง เขียนเองเถอะค่ะ ...

ความสนุกของการเป็นนักเขียนเรื่องสั้น นิยาย มันอยู่ตรงนี้
แม้มันจะเหนื่อย ล้า เปลี้ย หมดพลัง แค่ไหนเราก็ยังพอใจ ที่ได้สนุกสนาน ได้ร่วมโลดลิ่ว..

ได้รัก ได้เกลียด ได้กินข้าว ได้เต้นระบำ ได้ตบตี ได้เจ็บช้ำ ไม่สบาย ร้องไห้ หัวเราะ ได้ร่วมไปในทุกๆ อารมณ์ กับตัวละคร

ที่พวกชอบลอกนี่จะไม่มีวันได้รู้แน่ๆ ว่าอารมณ์อย่างนั้นมันเป็นอย่างไร...

**และคุณก็ไม่มีวันเป็นคนเขียน เป็นนักเขียนได้เลย


******************************


Friends' Blogs

ลายปากกา

นิตยสารออนไลน์รายสัปดาห์ อ่านสนุก


Branica Web Counters
Friends' blogs
[Add พรายทราย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.