|
**จัดขึ้นเพื่อ เล่าประสบการณ์ให้เป็นวิทยาทาน ในการเพียรปฏิบัติธรรมและผลที่ได้จากการปฏิบัติธรรม เป็นสิ่งที่พบเจอได้เฉพาะบางบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน** คำเตือน สิ่งศักดิ์สิทธิเป็นสิ่งที่ไม่ควรนำมาพูดเล่น โปรดอย่าใช้ความหยาบของตนทำให้ท่านแปดเปื้อน
บางอย่างอย่าทดลองทำตามหากยังไม่มีความรู้เพียงพอ ทุกอย่างมีทั้งคุณและโทษ
การไปปฏิบัติธรรม ที่ถ้ำปู่ใหญ่ เทพโลกอุดร(รอบที่1)(EP2/2)
หลังจากที่ นั่งรอบแรกไป แล้ว อ.ก็ให้ไปพัก พอกลับมา ก็เหมือนเดิมค่ะ **จะบอกว่า การพักไปเข้าห้องน้ำคือ ต้องเดิน จากชั้น8ไปชั้น1 แล้วก็ขึ้นบันไดไปปากถ้ำ ถึงปากถ้ำลงบันไดลงไปถึงพื้น แล้วก็เดินไปอีกซักพักเข้าห้องน้ำ*** ความเพียรต้องมาค่ะขอบอก นอกจากความเพียรแล้ว สติต้องมาค่ะ ไม่เช่นนั้นไม่ลื่นหัวโคกหิน ก็สะดุดหินล้มหัวฟาด ข้างบนมีหินย้อยอาจชนหัวแตกได้ ยังๆ บันไดอีกคร่า การฝึกจิตที่แท้จริงง 5555555
ก็เข้าห้องน้ำเรียบร้อย ก็ขึ้นมาก่อนเพื่อนค่ะ แสดงมากกก 5555 พอถึงโถงห้องชั้น8 อยู่ดีๆก็หยุดเดิน สั่นคร่า ด้านในรู้สึกกลัวเหมือนมีพลังงานบ้างอย่างที่ดูกดดันๆก็เลยถอยหลังไปตั้งหลัก หรอออ ถอยไปถามอ. ว่า อ.ค่ะ เหมือนมีอะไรเต็มโถงเลยค่ะหนูกลัว อ.ก็ขำ ก็เจ้ากรรมนายเวรหนูนั้นแหละ เขามารอ นี้ก็ อ่อออ ใจดีสู้เสือคร่า เดินไปนั่งที่เดิม (รู้สึกทำไมมันมืดกว่าเดิมหว่า)ปกติก็มืดทำไมเหมือนมืดๆ เปล่าหรอก มึงกลัวค่ะ ก็นั่งค่ะ ปล่อยจิตที่กลัวไป นั่งซักพัก ก็ปวดขาค่ะ ข้างเดิมเลย ปวดหนักเลยเลยค่ะ น้ำตาก็ไหลไป เพราะไม่ยอมปล่อยความเจ็บปวดนั้นไปซักที ยึดไว้เพราะมันปวดจริงๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาในจิตว่า “ก็ปล่อยซะซิ” ดวงจิตก็เลยนึกไปว่า “รู้ว่าต้องปล่อย แต่แล้วปล่อยยังไงละ”ก็เลยพยายามดึงจิตกลับมาที่ลมหายใจแล้วก็ปล่อยก็หายแต่พอนึกขึ้นได้ก็ปวดใหม่ ก็เลยแผ่เมตตาไปพร้อมอธิฐานจิตว่า กรรมใดที่ข้าพเจ้าได้กระทำขอความเมตตาท่านให้ข้าพเจ้าได้รับรู้ในสิ่งที่ข้าพเจ้ากระทำด้วยเถิด ตั้งแต่กรรมเล็กไปจนถึงกรรมใหญ่ตามกำลังบารมีของข้าพเจ้าจะรับไหว(นี้คือต้องดูบารมีตัวเองด้วยค่ะ ไม่เช่นนั้น อาจถึงตายได้) **เกร็ดความรู้ อธิฐานผิดชีวิตเปลี่ยนนะคะ** ซักพักพอจิตรู้ก็ปล่อย จิตก็ยังภาวนา “อะระหัง พุทธัง” มีภาพหนึ่ง ปรากฏขึ้น คือภาพ ที่ตัวเองตอนเด็กเคยได้เอาเท้าไปกระทืบเจดีย์ทรายในวัด ครั้งแรก จิตก็คิดว่า ปรุงแต่งหรือเปล่า แต่ก็เถียงกับตัวเองในจิตว่าเราก็ไม่ได้คิดอะไรแล้วตอนที่ทำตอนนั้นยังเด็กมากน่าจะอยู่ ประถม (การคิดไปเองหรือการปรุงแต่งของจิตเป็นสิ่งที่ต้องระวังและน่ากลัวมากค่ะ) ก็ดึงมาอยู่ที่ลมหายใจใหม่ ซักพัก ภาพเดิมก็ปรากฏขึ้นอีก ประมาณ2-3ครั้ง จิต ก็เลยคิดว่า นี้ขนาดไม่ได้กระทำความผิดกับมนุษย์หรือสรรพสัตว์ที่มีดวงจิตสามารถมีความรู้สึกสุขทุกข์ได้ เวลาที่ต้องชดใช้ยังขนาดนี้ แถมเป็นการกระทำที่ขาดไร้ซึ่งความไม่รู้ แต่ถ้าเป็นกรรมที่กระทำความผิดกับมนุษย์หรือสรรพสัตว์ที่มีดวงจิตสามารถมีความรู้สึกสุขทุกข์ได้ และยิ่งเกิดจากความตั้งใจแล้วละ จะขนาดไหน พอพิจารณาจบแล้วก็มา ภาวนารับรู้ลมหายใจต่อ ซักพัก มีคนมายืนจ้องในจิตรู้สึกได้ถึงความอาฆาตเขาและความกลัวของตน ก็ปล่อยไป ที่นี้ เริ่มปวดที่คอ ปวดมากๆเหมือนมีคนมากรีดคอด้วยมีดซ้ำๆหายใจติดขัดเหมือนมีคนมาบีบคอไว้ และไอเป็นช่วงๆ ไอเหมือนคนจะขาดอากาศหายใจใกล้จะตาย เป็นแบบนี้อยู่ประมาณหนึ่ง ก็ได้ตั้งจิตแผ่บุญกุศลและขอความเมตตา ก็ทุเลาลงก็แผ่เมตตาเรื่อยๆ ซักพักมีภาพปรากฏผู้ชายใส่โจงกระเบนด้านบนไม่ใส่เสื้อก็ค่อยๆพิจารณาจากด้านล่างขึ้นไป(กลัวจิตปรุง) พอถึงจุดลำคอ มีเลือดไหลเต็มไม่มีหัว ยืนอยู่ด้านหน้าตรงที่นั่งสมาธิ ก็รับรู้แล้วก็ปล่อย ซักพัก ภาพแบบเดิมก็ปรากฏขึ้นอีก ในจิตก็เลยรู้สึกหดหู่มากๆรู้สึกระอาย ในการกระทำของตัวเอง รู้สึกสงสาร ที่เขาต้องโดนจองจำหลายพบชาติเพราะความอาฆาตในการกระทำที่ขาดไร้ปัญญาของตัวเรา ก็เลยร้องไห้ และให้สัจจะกับเขา ว่า” จะนำเอาสิ่งที่เขาได้เมตตาให้ได้เห็นในการกระทำมาเป็นเครื่องย้ำเตือนในเวลาที่คิดจะทำสิ่งที่ไม่ดี และเป็นผู้หนึ่งที่จะทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา ให้สืบต่อไป “แล้วภาพเขาก็ได้หายไปก็เลยกลับมาภาวนาต่อ ก็มีเสียงองค์เทพท่านเมตตามาให้หัวข้อธรรม “จงพิจารณาน้ำที่หยดลงมาซิ” ก็เลยพิจารณาตาม องค์ธรรมก็เกิด ได้พระธรรมว่า“ หยดน้ำที่มันไหลลงมากระทบด้านล่างนั้น เราสามารถที่จะไปเปลี่ยนทิศทางและบังคับให้มันลอยขึ้นไปบนฟ้าแทนได้หรือไม่ นั้นแหละ การที่เราไปฝืนธรรมชาติ นั้นคือ บังคับให้ร่างกายหยุดเจ็บปวดทันทีนั้น ย่อมเป็นไปไม่ได้ แต่เราสามารถเรียนรู้ธรรมชาติ ความเจ็บปวดของร่างกาย ทำความเข้าใจ และปล่อย ทันทีได้ “พิจารณาธรรมแล้วก็กลับมาที่คำภาวนาเหมือนเดิมค่ะ ซักพัก เหมือนเห็นอะไรลอยวับไปวับมา ก็ปล่อย ซักพัก เริ่มชัด นี้ก็เอาแล้วไม่ปรุงๆ ที่นี้มาเต็มจ้า มังกร นี้ก็กลับมาๆไม่ปรุงๆ ซักพักบินเต็มห้องเลยค่ะ แล้วซักพัก อ.ก็ให้ลืมตา พัก10 นาที ก็เลยขอความเมตตา อ.ถามว่า “อ.ค่ะ ไม่รู้หนูปรุงไหม แต่เหมือนที่นี้มีมังกรหรอค่ะ” อ.ก็ยิ้มอ่อนๆ แล้วก็บอกว่า “ห้องนี้เป็นห้องที่ เทพทางสายญาณจีนมาปฏิบัติและเป็นห้องที่ 8 เซียนมาปฏิบัติด้วยเช่นกัน” อ.เลยบอกว่า ไปพักเช้าห้องน้ำ 15 นาที แล้วกลับมานั่งอีกรอบ
| Create Date : 30 พฤษภาคม 2563 |
|
0 comments |
| Last Update : 15 มิถุนายน 2563 9:40:01 น. |
| Counter : 841 Pageviews. |
|
 |
|
