It is not how much we have, but how much we enjoy, that makes happiness.

<<
กรกฏาคม 2555
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
7 กรกฏาคม 2555
 

บินเดี่ยว คิดเดี่ยว ฉายเดี่ยว เกือบสายเดี่ยว ตอนที่ 5 Toronto (ตอนจบ)

วันที่ 14 มิถุนายน 2555 (2012)

นั่ง Greyhound จาก Ottawa มา Toronto ประมาณ 5 ชั่วโมง ในราคา $45.06…แอบกลัวๆ Toronto ยังไงก็ไม่รู้ เพราะตามข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตบอกว่าบางพื้นที่อันตราย

สถานีขนส่งเมืองนี้ทำเลดีสุด เพราะอยู่ในดาวทาวน์เลย ง่าย สะดวกต่อการเดินทาง...เราเดินทางไปพักกับเพื่อนของเพื่อนอีกทีหนึ่ง...ต้องขอขอบคุณมา ณ โอกาสนี้เลย ...เพราะไม่รู้จักกัน แต่มีน้ำใจ (แต่เราอ่ะดิ่ ไม่ได้เกรงใจเขาเล้ย เพิ่งมาสำนึก)

ที่พักของเพื่อนคนนี้อยู่ในดาวทาวน์เลย สะดวกมาก ใกล้ทุกอย่าง...เก็บของเสร็จ กินข้าวเสร็จก็ได้เวลาเดินทางยามเย็น...ระหว่างทางขอ Map จากซุ้มที่ขาย City Sightseeing Tour ได้ข้อมูลมาพอสมควรว่าอะไรคือแหล่งท่องเที่ยวที่ควรไปเยือน...ที่แรกเราเดินผ่าน St. Lawrence Market เป็นตลาดสดที่ขายผักและผลไม้เหมือนไทยเรา ดูสะอาดตากว่าเยอะเลย ไม่มีกลิ่นด้วย





ถัดไป ก็เป็นตึกทรงสามเหลี่ยมที่แปลกตาและสวยดีนะ เก๋ไก๋ มีสไตล์



โบสถ์ที่นี่ไม่อลังการเท่าโซนฝั่ง Quebec City และ Montreal เท่าไหร่…ระหว่างทาง...เจอหนังเรื่องอะไรไม่รู้กำลังถ่ายทำ ปิดถนนเลยแหล่ะ...เป็นฉากเหมือนเมืองโดนระเบิด มีรถตำรวจ และการปฐมพยาบาลวุ่นวายไปหมด...เพื่อนถาม “นี่ถ่ายหนังหรือเรื่องจริงเนี่ย”



เดินเรื่อยๆผ่าน Young Street ไป Old City Hall ตึกสวยดี ประวัติความเป็นมาเราไม่ได้ศึกษาข้อมูลมาก เพราะแผนคือ มาขึ้น CN Tower...การจราจรแออัดนะ...คนเดินขวักไขว่ รถเยอะแยะไปหมด









เสร็จแล้วเดินต่อไปยัง...จำชื่อไม่ได้ เพื่อนบอกว่า เป็นบ้านที่มหาเศรษฐีคนหนึ่งยกให้กับรัฐบาล...ตอนนี้ก็กลายเป็นสำนักงานและห้องโถงให้เช่าเพื่อประชุมและจัดงานต่างๆ...เดินเข้าไปดู ไม่มีอะไรมากนัก...แต่ก็ได้เห็นว่าคนรวยสมัยก่อนอยู่กันยังไง











เดินเรื่อยๆ แวะนั่งคุยที่สวนสาธารณะเล็กๆ ข้างๆ University of Toronto หน้าตึกนี้...คุยชิวๆๆ ทำความรู้จักเพื่อนใหม่ไป ได้ความคิดดีๆกลับมาเพียบ ...อืม...นี่แหล่ะเนอะการเดินทางคนเดียว กับสิ่งที่เราจะได้รับคือทัศนะคติต่างๆ จากเพื่อนใหม่ และผู้เดินทางทั่วไปที่เราพูดคุยบ้าง



เดินต่อไปใน University of Toronto...อาคารบางอาคารมีต้นไม้พันด้วย...ชอบอ่ะ...แถมมองเห็นวิว CN Tower ระยะไกล...สวยไปอีกแบบ







เดินออกมาถนนด้านหน้า University of Toronto ได้ขึ้นรถราง หรือ Street Car เราชอบอะ...มันเหมือนวิถีชีวิตเก่าๆ ผสมผสานกับสังคมยุคใหม่...เพิ่งเคยนั่งครั้งแรกเลย ตื่นเต้นมากกกกกกกกกกก ไม่รู้จะตื่นเต้นทำไม...เราชอบตรงที่มันมีลวดที่ลากไปตามทางนี่แหล่ะ (ไม่รู้มันเรียกอะไร) หนูช๊อบ ชอบ





ลงจากรถรางมาก็เดินมาอีกนิ๊ดดดดดนึง เดินไปเรื่อยๆก็จะเห็นตึก CN Tower ข้างๆกันจะเป็น Roger Center ตึกสวยดีนะ แต่ไม่ได้ถ่ายรูปมาเพราะคิดว่า เดี๋ยวเดินมาเก็บตกล่ะกัน...แต่สุดท้ายไม่ได้ทำ...ไม่รู้ว่าเพราะมันใกล้แม่น้ำหรือเปล่า ลมเลยแรง ตอนดึกก็อากาศเย็น แต่สำหรับเรามันหนาวเลยแหล่ะ...เสียค่าเข้า CN Tower ไป $27.11…วิวตอนกลางคืนสวยดีนะ...เราขึ้นไปตั้งแต่แสงเกือบลับขอบฟ้า จนกระทั่งไม่มีแสงอะไรแล้วบนท้องฟ้า...เราสามารถเดินไปชมบรรยากาศรอบๆตึกได้นะ แต่ลมแรงมากอ่ะ หนาวได้อีก แสงไฟจะเปลี่ยนสีไปเรื่อยๆ เราไม่ได้นับว่ามีกี่สี แต่ไม่เยอะมากหรอก













ตู้หยอดเหรียญที่ระลึกแบบนี้ เราชอบมาก เริ่มสะสมตั้งแต่อยู่ที่อเมริกาล่ะ ได้เกือบครบเล่มเลย ไปทุกที่ หยอดทุกที่ แต่ที่แคนาดาไม่นิยมเท่าเมกา...ไม่รู้ทำไมนะ...เครื่องที่นี่ก็เสียอีก...เซ็งเลยอ่ะ



จบภารกิจวันแรกด้วยแสงไฟยามค่ำคืน กับบรรยากาศที่วังเวง โดดเดี่ยว เดินไปคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยอย่างเดียวดาย



วันที่ 15 มิถุนายน 2555 (2012)

วันนี้ต้องรีบตื่นแต่เช้าเพื่อไป Niagara Falls… Toronto นี่มีแหล่ง shopping ที่ใหญ่เนอะ สังเกตจากถนนสาย shopping อย่าง Young Street สิ ยาวมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ผู้หญิงส่วนใหญ่คงชอบกันน่าดู ส่วนเราเฉยๆอ่ะ





ป้ายโฆษณา Megabus กับรถ Greyhound



จาก Niagara Falls มาถึง Toronto ประมาณ 17.30 น. สายไปประมาณครึ่งชั่วโมง...มาถึงปุ๊บก็นั่ง Subway ไป Casa Loma…One Day Pass ของที่นี่ $10.50 แต่เพื่อนให้เรายืมมาเลยไม่ต้องซื้อ แต่ถึงยืมมาก็เหอะ...เพราะเราก็ไม่รู้ว่าต้องขึ้นรถเมล์สายอะไร ไปไหน อะไรยังไง เพราะฉะนั้นมีบัตรก็เหมือนไม่มี ขึ้น subway อย่างเดียวเลย แถมนับครั้งได้ด้วย ...เมื่อออกจาก Subway Station แล้ว ก็เดินไปตรงทางที่มีสะพาน ตรงไปอย่างเดียวเลยนะ พอสุดทางก็เดินขึ้นบันไดไปได้เลย หรือจะเลือกเดินเลาะข้างทางตามริมรั้วก็ได้...ขาไปเราเลือกเดินขึ้นสะพาน ขากลับเดินเลาะข้างรั้วกลับ จะได้เห็นทางสองแบบ ไม่ชอบเดินซ้ำทางเท่าไหร่...Casa Loma เป็นตึกที่ภายนอกดูธรรมดานะ แต่ไม่รู้ด้านในเป็นอย่างไร ประวัติความเป็นมาน่าสนใจ แต่เราไม่ได้เข้าไปดูนะ หมดเวลาเข้าชมแล้วด้วย...จากข้อมูลทางเนตทำให้เราอยากเข้าไปชม แต่เพื่อนที่นี่บอกว่าไม่มีอะไรมากหรอก...จริงๆเราอยากเห็นด้วยตาตัวเองมากกว่า แต่เวลาไม่อำนวยจริงๆ











เป้าหมายต่อไปคือ Royal Ontario Museum เพื่อนบอกว่าตึกสวยมากมาก แปลกดีควรไปดู...ไปลงที่สถานีอะไรจำไม่ได้ล่ะ เดินตามแผนที่จาก IPhone มาโผล่สถานีที่มีสวนสาธารณะที่มีที่นั่งน่ารักแบบนี้







และแล้วเราก็เจอ Royal Ontario Museum ตึกมันแปลกและเด่นดีเนอะ...ไม่ได้เข้าไปดูด้านในนะ ขอถ่ายแค่ด้านนอกพอแล้ว...หลังจากนั้นแวะกินมื้อเย็นที่ Mac Donald เหมือนเดิม





อิ่มแล้ว...ได้เวลาไปตะลุยกันต่อที่ Toronto Island แล้ว เย้ เย ...อันนี้อยากไปรองจาก CN Tower ล่ะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เพื่อนทุกคนบอก “ต้องไป” เรือมีสามเส้นทาง เลือกไปเส้น Centre Island ตอนนั้นมัวเดินเตร็ดเตร่ ริมแม่น้ำ พอจะมาซื้อตั๋วเรือกำลังจะออก เซ็งมากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ต้องรออีกครึ่งชั่วโมง เฮ้อ!!!!!!! ไม่น่าเดินเตร็ดเตร่ขนาดนั้นเลยเรา…ได้เวลาลงเรือแล้ว...เรือออกจากท่าตอนฟ้ายังไม่มืดนะจ๊ะ













มาถึงแล้วจ้า...Centre Island มองหันหลังกลับไป วิวเมือง Toronto สวยเนอะ...เหมือนภาพวาดเลย แสงไฟ ตึกและอาคารสูง CN Tower สนามบินเล็กๆตรงแม่น้ำ มันลงตัวหมดเลยกับแสงยามค่ำคืน เราไม่ได้เดินไปดูอะไรมากนัก เพราะว่ามันมืดแล้ว อากาศเริ่มเย็น แมลงก็เยอะ นึกถึงใบตองที่บ้านเรา เอามาทาน้ำมัน รับรองบินมาเกาะปุ๊บไปไหนไม่ได้เลยทีเดียว









จบลงอย่างสมบรูณ์แล้วนะทริปนี้...พรุ่งนี้ก็กลับบ้านแล้ว ประทับใจ Toronto นะ เมืองที่เราเคยคิดว่าไม่น่ามีอะไรมาก นอกจาก CN Tower แต่จริงๆแล้วมันมีอะไรมากกว่าที่เราคิดแฮะ

วันที่ 16 มิถุนายน 2555 (2012)

วันนี้ตื่นแต่เช้า ไม่อยากกลับบ้านเท่าไหร่ อยากอยู่เที่ยวต่อนานๆๆๆ ทำไมเวลาแห่งความสุขมันช่างผ่านไปไวเหลือเกิน ...นั่ง Subway สายสีเขียวไปลงสุดสาย...แล้วต่อด้วยรถเมล์สายนี้นะคะ



ที่สนามบินมีหลาย Terminal ดีนะที่ West Jet บอกไว้ว่าขึ้น Terminal ไหน เลยรอดไป...เราเช็คอินก่อนเวลาประมาณสี่ชั่วโมง...ตอนแรกคิดจะเดินเล่นในดาวทาวน์ แต่เพื่อนทำงานเช้าเลยมารอที่สนามบินดีกว่า...แวะกินพิซซ่า(อยู่หน้าเดียว)...ฮาวายเอียน ของโปรด...พร้อมซื้อคุกกี้ที่อร่อยสำหรับเรา (ลองซื้อกินที่ Niagara Falls แล้ว)...อร่อยจริงๆนะ...Gate B4 พร้อมบินจ้า









ขอบคุณ Steven Paul Jobs เพราะคุณเลยทำให้แรงบันดาลใจและความฝันของเราเกิดขึ้นอีกครั้ง...การตายของคุณทำให้เราคิดได้ว่า ไม่ว่าคุณจะรวยล้นฟ้าเท่าไหร่ก็ตาม เราก็ไม่สามารถรักษาชีวิตเราได้ด้วยเงิน...เพราะฉะนั้นความฝันแห่งการท่องเที่ยวทั่วโลกของเราจึงเกิดขึ้นอีกครั้ง หลังจากมันดับไประยะเวลาหนึ่ง...เราไม่มีทางรู้เลยว่า เวลานั้นของเราจะมาถึงเมื่อไหร่ ความฝันและความสุขอะไรที่เราสามารถทำได้ ให้รีบทำซะก่อนที่จะสาย...ความประทับใจจากการท่องเที่ยวครั้งนี้มีนับครั้งไม่ถ้วน ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง เช่น ความเหงาโคตรๆๆๆๆ เป็นยังไง เรียนรู้ภาษาที่แปลกใหม่ที่เราไม่คุ้นชิน เช่นภาษาฝรั่งเศส...การเดินทางครั้งนี้ทำให้เรานึกถึงประโยคจากรายการ “หนังพาไป” ว่า...”จุดมุ่งหมายปลายทาง ไม่ใช่ที่สุดของความงดงาม(ของชีวิต)”...จริงแฮะ

ป.ล. การเดินทางกลับครั้งนี้เพลียมากกกกกกกกกกก ...West Jet เครื่องบินใหม่นะ แต่ที่นั่งแคบไปหน่อย...วันนี้เราเดินทางพร้อมอุปสรรคสามอย่าง คือ มีแมวเป็นผู้โดยสารด้วย นั่งอยู่เบาะด้านหน้า แต่คนละด้าน...มันส่งเสียงร้องอย่างน่าสงสาร...ผู้โดยสารต่างสงสัยว่า แมวขึ้นเครื่องได้ด้วยหรือนี่...ด้วยว่าลักษณะเบาะเป็นแบบสาม สามในหนึ่งแถว...เราได้นั่งกลางสุด คนริมหน้าต่างเป็นผู้หญิงตัวใหญ่ปานกลาง (เราเริ่มอึดอัดเล็กน้อย)...แต่...ช้าก่อน...ผู้หญิงที่นั่งริมทางเดินติดเรา...โอ้โนนนนนนนนนน...ตัวใหญ่มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ...ยังมีอีกนะ...แถวเดียวกัน แต่คนละฝั่ง เป็นครอบครัวพ่อแม่และเด็กสอง เด็กผู้หญิงตัวเล็กร้องไห้แทบจะตลอดทาง...สรุปแล้วนอนไม่หลับ หลับแค่ประมาณหนึ่งชั่วโมง แบบหลับๆตื่นๆนะ ...เป็นการเดินทางที่ปิดแบบ “ไม่ใช่ที่สุดของความงาม” จริงๆนะ เพลียเหลือเกิน


Create Date : 07 กรกฎาคม 2555
Last Update : 7 กรกฎาคม 2555 12:49:18 น. 0 comments
Counter : 1957 Pageviews.  
 
Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

pinkhug
 
Location :
Canada

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add pinkhug's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com