|
ตะวันส่องใส
แดดฉายลงมา
ทาบทาทิวทุ่ง
แผ่วลมผ่านโรย
เหมือนโปรยกลิ่นปรุง
ดอกฟางหอมลอย
ดอกหญ้าดาว
วับวาวทางเกลื่อน
เหมือนดังหยาดพลอย
แตะนิดต้องน้อย
มณีร่วงพรู
พลัดพรายลงดิน
จะอยู่แดนไหน
สุดฟ้าแสนไกล
คะนึงถึงถิ่น
ด้าวแดนแผ่นดิน
ที่เราจากมา
เนิ่นนานแสนนาน
ดอกหญ้างาม
งดงามดังก่อน
หรือร่อนร่วงราน
แดดร้อนดินแล้ง
ลมระงมแผ้วพาน
บ้านนาป่าเขา
ทุ่มกายทุ่มใจ
เข้าโหมแรงไฟ
หัวใจแรงเร่า
ยิ่งสร้างยิ่งทำ
ระกำหนักเบา
ดิ้นรนหนทาง
เจ้ามิ่งขวัญ
ยิ่งวันยิ่งเดือน
ยิ่งเลือนยิ่งราง
ทอดทิ้งทุ่งร้าง
วันและวันผ่านเยือน
เหมือนเดินทางไกล
ตะวันส่องแสง
สาดแสงลงมา
ทาบทาทางใหม่
ร่วมจิตร่วมใจ
ก้าวไปก้าวไป
ฝ่าภัยร้อยพัน
มิ่งขวัญเอ๋ย
หัวใจเรามั่น
เหมือนทานตะวัน
เฉิดแสงแรงฝัน
กลางรวีตะวัน
สีทองส่องใส
| |
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
