| ฟ้ายามจะมีฝนพรำ อาจจะช้ำจึงได้พรำฝนมา ทุกครั้งที่เจ็บใจแต่ไม่รู้จะบอกใคร ก็ร้องไห้ออกมา
* ร้องมันออกมาให้พอ จะไม่ขอใครให้มาเห็นใจ มิคิดจะจดจำเจ็บและช้ำยิ่งกว่าใคร เมื่อรักมาจากลา
** ฟ้า... ฟ้ายังต้องมีฝน เกิดเป็นคนย่อมมีเสียน้ำตา ฝน... ฝนร่วงหล่นมาช้าช้า จากดวงตา จากส่วนลึกในใจ
เหลือเพียงแต่รอยน้ำตา อีกไม่ช้าคงจะเลือนลบไป แล้วฝนก็จะชากลับเป็นฟ้าที่สดใส ไม่เหมือนที่ผ่านมา
ฝน... ฝนร่วงหล่นมาช้าช้า จากดวงตา จากส่วนลึกในใจ
( ซ้ำ * / ** )
ฟ้า... ฟ้ายามที่มีฝน เปรียบดั่งคนช้ำใจ
| |