เมื่อวานมีเหตุต้องไปที่Bic Camera สาขาShin Yokohama ทำธุระเสร็จก็สองทุ่มกว่า ๆ ตั้งใจกันตั้งแต่ก่อนออกจากบ้านแล้วว่าวันนี้เราจะกินนอกบ้าน

ที่จริงฉันอยากจะลองร้านอาหารจีนในDaiei Supermarket ใกล้บ้าน เพราะน้องคานิเคยมาคุยให้ฟังว่ารสชาติใช้ได้ ที่สำคัญมีyamchaแบบกินไม่อั้นจ่ายราคาเดียว ฉันก็รีบเล็ง ๆ ทันที โอ้ว..มีเป็ดปักกิ่งด้วย ดี ๆ จะได้ไม่ต้องถ่อไปถึง China Town เป็นที่น่าเสียดายอาทิตย์นี้น้องคานิติดงานราษฎร์ ไว้คราวหน้านะน้อง

ตาอ้วนได้ใจ ไม่อยากกินแบบเหมาหัวอยู่แล้ว รีบเกลี้ยกล่อมให้ฉันกินเนื้อย่างเกาหลีแทนทีเดียว ก้อด้าย.... ยังไงก็ของโปรดเหมือนกัน

เมื่อเสร็จธุระที่Bic Cameraตาอ้วนไม่พูดไม่จา ขับรถไปเรื่อย ๆ เอ๊ะ...นี่จะพาไปกินร้านไหนเนี่ย ตาอ้วนว่าร้านนี้เคยอยากกินมาตั้งนานแล้ว แต่ทุกทีที่ขับรถผ่านร้านมักจะเต็ม เออ...ฉันจำไม่ได้เลย ว่าพูดถึงร้านไหน

พอจอดรถแบบเสียเงินจอด ตาอ้วนก็พาฉันเดินมาหน้าร้าน โอ้ว...จำได้แล้ว ร้านนี้นี่เอง ใช่จริง ๆ ด้วยเราเคยผ่านมากัน แต่ไม่ได้กิน เพราะคนรอคิวเยอะ

เปิดประตูเข้าไปข้างใน เป็นร้านคูหาเดียว มีเก้าอี้แบบนั่งพับขา และนั่งยืดขา นับดูแล้วไม่น่าเกิน 10 โต๊ะ (แต่ละโต๊ะนั่งได้ 4 คน) บรรยากาศในร้านดูมอซอเล็ก ๆ ที่ผนังทั้ง 2 ด้านจะมีแผ่นกระดาษสีเหลืองแปะบอกเมนู และราคาติดไว้เต็ม 2 ด้าน แต่ราคาไม่มอซอเหมือนบรรยากาศ

ฉันบอกให้ตาอ้วนสั่งอาหาร ส่วนฉันก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ อาหารยกมาเสริฟไวมาก ส่วนใหญ่พวกเนื้อย่างแบบนี้ ทางร้านจะหมักเนื้อล่วงหน้าอยู่แล้ว แค่จัดใส่จาน ยกมาเสริฟได้เลย

ฉันมองหาโถพริกที่โต๊ะ ไม่มีสักโถเดียว มีแต่น้ำจิ้มสีน้ำตาลอ่อนรินเทใส่ถ้วยน้ำจิ้มวางตั้งไว้ พร้อมกับตะเกียบ และผ้าร้อนเท่านั้น

"อ้วน ๆ เอาพริก" ฉันขอให้ตาอ้วนสั่งให้

อาเฮียในชุดพ่อครัวก็หยิบโถน้ำจิ้มผสมต้นหอมสับมาให้ ดูสีแล้ว ก็น่าจะเผ็ดใช้ได้ แต่มันเค็มปี๋เลย ตักมาผสมถ้วยน้ำจิ้มฉัน ลองใช้ตะเกียบแตะชิม ๆ ดู ไม่เผ็ดว่ะ

"อ้วน ๆ เอาโทการาฉิ(พริกขี้หนูสด)" ตาอ้วนตะโกนสั่งให้ แล้วฉันก็ได้พริกชี้ฟ้าหั่นละเอียดมาถ้วยนึง...ก็ไม่เผ็ดอยู่ดี เวนกำ

อาหารเริ่มทะยอยถูกนำมาเสริฟ

"หยู้ดดด.....หากยังไม่ได้ถ่ายรูป ห้ามแตะนะอ้วน!"

ตาอ้วนสั่งกิมจิแบบรวม (moriawase kimchi) ซุปวากะเมะถ้วยเบ้อเริ่ม ดีเลย ๆ ....ฉันก็ยึดช้อนที่มากับซุปซ้า

ข้าวถ้วยใหญ่ 2 ถ้วย ที่ในภายหลังมาขอแบ่งจากฉันไปอีก 2 ใน 3 ตาอ้วนกินข้าวดุเดือดจริง ๆ

ใบผักกาดหอม (sanchu) และมิโสะ (sanchu miso) อันนี้ขาดไม่ได้เลย ใบผักกาดหอมไม่มีรีฟิล แต่มิโสะขอใหม่ได้

และเหมือนกับทุกครั้ง ต้องสั่งกระเทียมสดในน้ำมันงา เพื่อเอามาย่าง เที่ยวนี้ไฟแรงมาก ๆ ย่าง ๆ ไปแรก ๆ ก็ได้ที่กำลังหย่อย กระเทียมกรุบกรอบ แต่ฟอยล์มันเก็บความร้อน ขนาดยกออกจากเตาแล้ว ความร้อนแฝงก็ยังทำให้กระเทียมสุกอีก...กลายเป็นว่าสุกเกินไป หลัง ๆ ฉันเลยให้ตาอ้วนจัดการให้หมด

เนื้อจานหลัก ตาอ้วนสั่งยุคเค (yukke) เป็นเนื้อดิบผสมกับไข่แดงดิบ และเครื่องปรุงรสทั้งหลาย โรยหน้ามาด้วยสาหร่าย และมีมะนาว 1 เสี้ยวมาให้ พอบีบมะนาวผสมลงไป คลุกเคล้าให้ทั่วกัน โอ้ว...สวรรค์รำไร

เมื่อวานฟาดไปหลายขนาน แม้กระทั่งตาอ้วนก็จำไม่ได้ว่าสั่งอะไรไปจริง ๆ เพราะเจ้าตัวอยากสั่งทุกอย่างเลยทั้งเครื่องใน (horumon) ทั้งลิ้นวัว (gyuutan) แต่ฉันบอกว่าให้ค่อย ๆ สั่งมาเถอะ เดี๋ยวกินไม่หมด ตอนหิวช้างตัวเท่ามด...รู้ตัวอีกทีกระเพาะปลิ้นทุ้กที

จานนี้ตาอ้วนคิดว่าน่าจะเป็นตับ (reba) แต่มอง ๆ ดูแล้ว หรือจะเป็นเนื้อส่วนharami...จำไม่ได้

หัวใจจานนี้หย่อยมาก ต้องสั่งมาเบิ้ล 2 รอบ เนื้อหั่นมาชิ้นหนา ไม่เหม็นคาว ย่างแบบสุก 80 เปอร์เซนต์ จิ้มกับน้ำจิ้ม...โห....เอา上カルビมาแลกก็ไม่ยอม เนื้อไม่แข็ง ไม่เหนียวเลย นุ่มลิ้นเป็นที่สุด

จานนี้ตาอ้วนอุตริสั่ง พี่แกอยากกินมาก เป็นเนื้อคาลบี้แบบพิเศษ (jyou karubi) ให้มา 5 ชิ้นบาง ๆ 1,800 เยน คือมันอร่อยสมราคานั่นแหล่ะ เพียงแต่ความที่เนื้อมันนุ่มเกินไปจนแทบจะละลายในปาก ผสมกับซอสที่หมักมามีรสชาติออกหวานปะแล่ม ๆ คนที่ชอบรสจัดอย่างฉันรู้สึกว่ามันไม่ถึงใจ! รสชาติผู้ดีแบบนี้คนญปชอบ แต่ไม่สะใจพี่ไทย

ร้านนี้มีดีที่เนื้อจริง ๆ คุณภาพเนื้อที่ใช้ดีมาก ฉะนั้นราคาจึงไม่ซอมซ่อเหมือนรูปลักษณ์ร้าน

คลี่ใบผักกาดหอม สลัดเอาน้ำออกนิด ๆ ค่อย ๆ บรรจงคีบเนื้อชิ้นโตวาง คีบกระเทียมย่างในน้ำมันงาวาง ตักมิโสะใส่หน่อย ตักพริกชี้ฟ้าสดใส่เยอะ ราดน้ำจิ้มหวาน ๆ เผ็ด ๆ อีกนิด.....เกินคำบรรยาย

แค่นั้นยังไม่พอ เมื่อทางร้านเก็บโต๊ะเคลียร์เรียบร้อยแล้ว ยังยกส้มหวาน ๆ ให้ล้างปากเป็นของกำนัลไม่คิดตังค์อีกด้วย หวานเจี๊ยบเลย...

พอเรียกเก็บตังค์ ในญปไม่ว่าร้านไหนร้านนั้นจะต้องแถมหมากฝรั่งให้มาเคี้ยวดับความเหม็น (ของอะไร กระเทียม หรือว่าเนื้อย่าง?) ตาอ้วนบอกว่าอย่างไปกินซูชิที่ร้าน ทางร้านจะไม่มีหมากฝรั่งให้ ต่อให้มือ / ปากเหม็นคาว ก็ไม่มีอะไรดับกลิ่น เพราะคนญปถือว่าความคาวของอาหารทะเลคือกลิ่นหอม! เอากะเค้าสิ

มื้อนี้ตาอ่วนจ่ายไป 8,650 เยน ก็ราคานี้มั้ง พักหลัง ๆ ไปกินเนื้อย่างเกาหลี 2 คนทีไร ตก 8 พันกว่าเยนทุกครั้งเลย สงสัยจะเป็นราคามาตรฐานของเนื้อย่างเกาหลี

ใครสนใจอยากมาชิมดูบ้าง ดูที่โฮมเพจของร้านTou Kai En ได้จ้า

mahalo

Create Date : 23 เมษายน 2550
Last Update : 23 เมษายน 2550 8:55:04 น.		0 comments
Counter : 1048 Pageviews.
Share Tweet