อย่างที่เจ๊Zuling68ได้เขียนไว้ในบล็อคเจ๊ว่า กลุ่มแม่บ้านรอยตะเข็บโตเกียว-คานากาวะเจอกันบ่อย ๆ นั้นขอนั่งยันว่าเป็นเรื่องจริง โดยเฉลี่ยประมาณ เดือนละ 2 ครั้ง (ช่วงนี้ถี่หน่อยแทบจะอาทิตย์ละครั้ง) และถ้าเจอกันบ่อย ๆ อย่างนี้อีก ซิปกางเกงต้องระเบิดแน่ ๆ เพราะทุกครั้งที่มาเจอกัน สาเหตุมักจะมาจากความอยากกินอาหารไทยเป็นหลัก มีหลายปาร์ตี้ที่ฉันไม่ได้เอารูปมาลงบล็อค มิฉะนั้นจะกลายเป็นบล็อคแม่บ้านสังสรรค์ไปเสีย

- ปาร์ตี้หมี่กรอบบ้านพี่วา
- ปาร์ตี้ก๋วยเตี๋ยวเนื้อตุ๋นบ้านน้องTD
- ปาร์ตี้ปีใหม่ที่ร้านอาหาร
- ปาร์ตี้ขนมจีนน้ำยาบ้านฉัน
- ปาร์ตี้ราดหน้าบ้านเจ๊หลิง
- ปาร์ตี้มะม่วงน้ำปลาหวานบ้านฉัน (เพิ่งมีสด ๆ ร้อน ๆ ไปเมื่อวาน)

หากไม่ใช่เป็นการนัดกะทันหัน(แบบเมื่อวานที่บอกสมาชิกล่วงหน้า 1 วัน)แล้วล่ะก็ แม่บ้านรอยตะเข็บเป็นต้องได้ฝึกวิทยายุทธเอากับข้าวกับปลามาร่วมวางโต๊ะเปิบข้าวกันทุกครั้ง เคยมีการพูดกันเล่น ๆ ว่า ตั้งแต่แต่งงานย้ายมาอยู่ไกลบ้านแบบนี้ เสน่ห์ปลายจวักพัฒนาขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

ครั้งนี้ก็เหมือนกัน ที่น้องใหม่ไฟแรง แม่บ้านที่เพิ่งย้ายสำมะโนครัวมาได้ไม่นานชนิดก้นหม้อข้าวยังไม่ดำอย่างเจ๊หลิงเกิดอยากกินก๋วยเตี๋ยวราดหน้า (ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านั้นไม่นาน พี่วา เจ๊ และฉันก็นัดกันไปเดินเที่ยวตลาดเกาหลี และเจ๊ก็สั่งราดหน้ามากินทีแล้ว...งานนั้นสาวTDยังไม่กลับจากเมืองไทย เลยพลาดไปนะน้องนะ ส่วนน้องค่านิกับคุณนายมิกกี้ก็นัดกันไปดูGibli Museumก็พลาดไปอีก) พวกเราลูกพรรคมีเหรอจะขัดศรัทธาที่จะยอมเป็นหนูทดลองกินราดหน้าที่เจ๊เพิ่งจะหัดทำเป็นครั้งแรกในชีวิต

*จริง ๆ มีธุระที่ต้องไปบ้านเจ๊อยู่แล้ว เลยถือโอกาสให้เจ๊ทำอาหารเลี้ยงซะ*

วันนั้นวันที่ 14 มกรา เป็นวันบรรลุนิติภาวะของญี่ปุ่น จึงถือเป็นวันหยุดราชการ แม่บ้านที่มารวมตัวกันก็มี ฉัน น้องคานิ เจ๊เจ้าของบ้าน สาวเจด้า และน้องTD (พี่วาติดธุระ / คุณนายมิกกี้ติดไปสวนสตอร์เบอรี่ / ไม่กล้าชวนน้องจุ๊บเพราะคาดว่าสามีหยุดอยู่กับบ้าน / ส่วนเจ๊ดี้ ก็เกรงใจว่าต้องใช้เวลาอยู่กับครอบครัว)

น้องTD เด็ดสุด วันอาทิตย์ส่งเมลมือถือมาบอกเพื่อน ๆ ว่ากลับมาญี่ปุ่นแล้ว

ただいま！タイ料理の材料をたくさん買ってきたよ。皆一緒に食べましょう！

ในทันทีที่ได้รับเมล ฉันก็รีบโทรไปจิกให้น้องมาปาร์ตี้ราดหน้าวันจันทร์ และน้องก็รับปากว่าจะมาอย่างง่ายดาย (โหย...ใจง่ายสุด ๆ)

ก็เป็นอันว่างานปาร์ตี้คราวนี้มีสมาชิก 8 คน (เจ๊หลิง+เฮียกอล์ฟ / สาวเจด้า + เฮียคราฟท์ / น้องTD+ชายเหงี่ยม / น้องคานิ + ฉัน...คุณโน็ตของน้องคานิเหนื่อยจากการทำงานจึงขอพัก ส่วนตาอ้วนของฉันก็มีbusiness tripเลยมาไม่ได้) ก็นับว่าคับคั่งพอดู แม้ว่าจะไม่ถึงกับบ้านแตก...

เจ๊หลิงของน้อง ๆ เป็นคนที่มีพรสวรรค์(หรือพรแสวง)ในการหั่น ๆ ปอก ๆ เตรียมอาหารมาก เมื่อฉันกับน้องคานิไปถึง(เป็นรายแรก)เจ๊เตรียมทุกอย่างไว้พร้อมสรรพ

- ราดหน้า ก็ทำน้ำราดหน้าไว้หม้อหนึ่ง ผัดเส้นใหญ่-เส้นหมี่แยกกันไว้ และลวกผักไว้อีกกะละมังหนึ่ง แค่อุ่นน้ำราดอีกรอบ ก็พร้อมกิน

- ทอปโปะกี่ ก็ผัดเสร็จแล้ว ใส่จานตั้งไว้บนโต๊ะ รอกินได้

- ยำวุ้นเส้น ก็ลวกวุ้นเส้น หั่นผัก+เครื่องปรุง คั้นน้ำมะนาวใส่ขวด ละลายน้ำตาลปี๊บใส่โหล รอฉันมายำอย่างเดียว

- บนโต๊ะ โหลเครื่องปรุง พริก น้ำปลา น้ำตาล น้ำมะนาว น้ำส้มพริกดอง และอะไรต่อมิอะไรตั้งเรียงรายวางไว้พร้อมพรรคมูล

ส่วนเฮียกอล์ฟก็กำลังติดเตาถ่านที่ระเบียง เตรียมย่างโมจิเตาถ่านให้เรากิน (เอาจิ้มกับผงคิโนะโกะ เป็นของโปรดของเจ๊เลยแหล่ะ)

ฉันเอาปอเปี๊ยะไป ฉันผัดใส้และห่อแผ่นแป้งไว้ล่วงหน้าตั้งแต่เมื่อคืน แล้วไปทอดบ้านเจ๊ เพราะน้องคานิบอกว่าหากทอดไปจากบ้านฉัน กลัวว่าจะหายกรอบ อีกอย่างก็เมี่ยงปลาทู แต่ที่ญี่ปุ่นไม่มีปลาทู ฉันจึงต้องใช้ปลาอะจิแทน หอมแดงที่บ้านก็ไม่มี ใช้หอมใหญ่แทน ผักกาดหอมที่ใช้ห่อก็แข็งไปนิด แล้วก็ตำน้ำจิ้มใส่ขวดโหลไป พอไปถึงบ้านเจ๊ก็ขอผักชีซอยผสม ตามสูตรต้องใส่ขนมจีนด้วย ก็ใช้เส้นโซวเมงดึกดำบรรพ์แทน เจ๊ลวกให้ แล้วฉันกับน้องคานิก็มาจับเป็นคำ ๆ ด้วยความที่โซวเมงของฉันเก็บไว้นานไปหน่อย น้องคานิที่ตาดีสุด ๆ ก็เห็นเหมือนมีแมลงตัวเล็ก ๆ แฝงอยู่ 5555+

เจ๊ยืนยันว่าเอาแมลงออก แล้วก็กินได้(เอร่อ...มีหลายตัวอยู่) ฉันก็กินได้ น้องคานิลังเลนิดหน่อย แต่ก็ไม่มีปากมีเสียง 555+ ยอมหยิบแมลงออกให้ ที่น่าสงสารก็เห็นจะเป็นเฮียกอล์ฟ ทำหน้าตาสยดสยอง แต่เมื่อเห็นเมียตัวเองไม่มีทีท่าจะเอาโซวเมงถุงใหม่มาต้มให้ พี่แกก็บอกว่ากินได้ กินแมลงแล้วได้โปรตีนเยอะดี ก๊าก ก๊าก

สาวเจด้ามาพร้อมกับน้องเซียน่าที่กำลังน่าฟัด เฮียคราฟท์ทำชีสเค้กที่อุดมไปด้วยครีมมาร่วม ตอนแรกฉันกะว่าจะกินสักครึ่งชิ้น แล้วอีกครึ่งหนึ่งจะให้น้องคานิช่วย ที่ไหนได้ชีสเค้กอร่อยจนหยุดไม่ได้ เพื่อน ๆ ก็ขอสูตรเฮียกันเป็นแถว...สูตรนี้เหมือนสูตรในหนังสือทำชีสเค้กที่บ้านที่ฉันมี ต่างกันนิดตรงที่สูตรของฉันใส่ sour cream แต่สูตรของเฮียคราฟท์ไม่ใส่ ตั้งไฟอบก็ 180 องศาเท่ากัน...ฉันซื้อส่วนผสมมาไว้ที่บ้าน ง้าง ๆ ว่าจะทำชีสเค้กมาหลายอาทิตย์แล้ว แต่ความขี้เกียจเข้าครอบงำ สุดท้ายตาอ้วนก็เอาcream cheese+sour creamของฉันไปกินหมดเลยสาวเจด้ายืนยันว่าหากเฮียคราฟท์ทำได้ เพื่อน ๆ คนอื่นก็ต้องทำได้ 5555 (กลัวจะไม่เป็นอย่างนั้นน่ะสิ)

พอทุกคนกำลังหงุดหงิดงุ่นง่านโมโหหิวได้ที่ น้องTDก็หอบเอาของฝากจากเมืองไทยมาถึงบ้านเจ๊พอดี(รอดตัวไป มีของฝากมากำนัลแบบนี้) น้องรีบทอดไส้อั่วหลังจากได้ราดหน้าของเจ๊ไปเพิ่มพลัง 1 จาน ไม่ผิดหวัง ยังไงมือโปร(ของขาย)ก็ย่อมอร่อยกินขาดมือโปร(แทรกเตอร์)อย่างเรา ๆ น้องTDเอาลูกชิ้นหมู-เนื้อฮั่งเพ้ง แหนมกระดูกหมู และไส้กรอกอีสาน ส ขอนแก่นมาด้วย สุดท้ายฉัน เจ๊ น้องคานิ สาวเจด้าก็แบ่งกันเอากลับบ้านคนละอย่าง...ลาภปากสุด ๆ

พออิ่มหนำสำราญเตรียมที่จะเลื้อยได้แล้ว เฮียกอล์ฟก็ชวนเล่นไพ่Uno สาวเจด้าคนเดียวที่ขอบาย เพราะคอยอุ้มน้องเซียน่า จะบอกว่าเกมส์นี้ช่วย break the ice ได้เป็นอย่างดี (ซึ่งปกติiceมันก็ไม่ค่อยจะมีแล้วหล่ะ เพราะคุ้นกันอยู่แล้ว) เพราะเป็นครั้งแรกที่สาวเจด้าพาเฮียคราฟท์มาเปิดตัว ฉันน่ะเป็นมือบ๊วยประจำ น้องคานิท่าจะโชคดีin gameเพราะจั่วไพ่ทีไร ได้ไพ่ดีทุกครั้งเลย....

งานปาร์ตี้บ้านเจ๊สนุกจริง ๆ เสียดายที่สมาชิกอยู่ค่ำไม่ได้ พอ 4-5 โมงก็ทยอยกลับ (ไม่เหมือนเมื่อวานเนอะ อยู่กันจนไฟถนนไม่เปิดกลับไม่ถูก เม้าส์จนคอแหบเสียงแห้ง) สาวเจด้ามีถุงผ้าน่ารัก ๆ จากถนนคนเดินที่เชียงใหม่มาฝากด้วย ถูกใจเพื่อน ๆ ทุกคนเลย

ต่อจากนี้ไปก็ไม่รู้ว่าจะมีปาร์ตี้กันได้อีกเมื่อไร เพราะท้องเจ๊ก็ใหญ่ขึ้นทุกที ๆ น้องTDก็กำลังจะมีนัดกับหมอเรื่องทายาท แล้วฉันเองก็คงจะเริ่มการทำเด็กหลอดแก้วอีกในไม่ช้า กลุ่มจอมนางวังหลวงแด(รก)จัง(มรึง)ก็คงจะต้องพักยกการมาชุมนุมกันสักระยะหนึ่ง...แต่ก็คงไม่นานจนเกินคิดถึงแน่นอน

ปล. วันนี้หิมะตก อากาศขมุกขมัวมาก เหมาะสำหรับนอนคลุมโปงใต้ผ้านวม

*หากจะฝากข้อความ เชิญที่ ปราศรัย นะคะ*

mahalo

Create Date : 23 มกราคม 2551
Last Update : 23 มกราคม 2551 9:23:54 น.		0 comments
Counter : 1190 Pageviews.
Share Tweet