กะหล่ำน้อยตุ๋นจนเปื่อย

นี่แหล่ะน้า ที่เค้าว่าโกหกพกลมแล้วจะเกิดเรื่อง....

สองอาทิตย์ก่อน ฉันอยากจะให้ตาอ้วนพาน้องกะหล่ำไปตรวจสุขภาพครบ 10 เดือน มันแย่ตรงที่ว่าทุกวันเสาร์ฉันต้องไปเรียนน่ะสิ ก็เลยฝากฝังกับตาอ้วนไว้ว่าให้พาลูกไปคนเดียว แต่ในใจก็รู้สึกผิดนิดๆตามประสาแม่แสนดี

สุดท้ายไปๆมาๆก็เกิดความรู้สึกว่าโดดเรียนเสาร์นี้ดีกว่า ก็เลยให้ตาอ้วนโทรไปลาครูตอนเช้าของวันนั้น โดยให้เหตุผลว่า "ลูกไม่สบาย"

เอ๊ะ...ทำไมไม่บอกไปตรงๆว่าจะพาลูกไปตรวจสุขภาพล่ะอ้วน ฉันติง เพราะนิสัยชอบพูดอะไรตรงๆ

ก็เพราะว่าการตรวจสุขภาพเรารู้ก่อนล่วงหน้าไง แต่นี่เล่นโทรไปวันที่มีคลาสเลย มันเป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นอย่างมากกก ตาอ้วนให้เหตุผลสะกัดจุด เลยเจอลูกค้อนปะหลักปะเหลือกของฉันเข้าไป

สองคนก็พาน้องกะหล่ำไปตรวจร่างกาย(เสาร์ที่ 12 กันยา) พยาบาลชั่งน้ำหนัก วัดส่วนสูง วัดรอบหัว-รอบอก คุณหมอก็เอาหูฟังจ่อเข้าที่อก-หลัง ถามนู่นถามนี่พอเป็นพิธี แล้วก็สรุปว่าน้องกะหล่ำแข็งแรงสมวัยดี

น้องกะหล่ำ 10 เดือน 8 วัน
สูง 77 ซม.
หนัก 9910 กรัม
รอบอก 45 ซม.
รอบหัว 46 ซม.

ยัยแม่ลั้นลันลา...คิดเมนูอาหารเตรียมจะไปปิคนิคกับเพื่อนๆ เป็นตัวตั้งตัวตีเจ๋อเสนอตัวเป็นorganizerจัดปิคนิคครั้งนี้ พร้อมเลือกสถานที่เองเสร็จสรรพ นัดกับเพื่อนเป็นมั่นเป็นหมายว่าวันจันทร์ที่ 21 กันยา เจอกันที่ Umi no Koenนะพวก

วันพฤหัสที่ 17 กันยา ไปชิมลางเจอเพื่อนๆกันที่บ้านแกะ เม้าส์หลุดโลก กินอาหารไทยอร่อยพุงกาง ได้เจอ
- แม่ปุ้ย+น้องพิชญ์ หลานชายที่เพิ่งคลอดได้ไม่นาน น่ารักน่าชังสุดๆ เลี้ยงง่ายไม่โยเยเลย
- แม่จุ๊บ+น้องยู...แบบว่าไม่ได้เจอน้องจุ๊บกับเจ้ายูนานแล้ว คิดถึงมั่กๆ
- พี่วา โอย...คิดถึงน้ำพริกหนุ่มฝีมือพี่วาทุกค่ำเช้า เที่ยวนี้พี่วาหอบเต้าเจี้ยวหลนมาทำให้กินอีก อร่อยลืมโลก
- พี่ดี้ ที่กิจกรรมครอบครัวรัดตัว น้านนานทีจะได้พบหน้ากัน ดีใจเหลือหลาย

และแม่หลิง(น้องไหม)-แม่ต๋อย(น้องยูริ)-แม่แกะ(น้องเซียน่า)...ที่เจอกันบ่อยๆอยู่แล้ว

เป็นการเจอเพื่อนๆที่สนุกสุดๆ ขาไป-กลับ น้องต๋อยขับรถมารับที่สถานีShin Kawasaki ก็เลยทำให้การเดินทางไปบ้านแกะสะดวกขึ้นมากๆ ไม่ต้องเปลี่ยนรถ 3 รอบ นั่งต่อเดียวถึงเลย ขอบคุณน้องต๋อย 10 ทีนะจ๊ะ

ขากลับ น้องกะหล่ำหลับเป็นตาย ตั้งแต่ก่อนขึ้นรถไฟ เรื่อยมาจนเข้าประตูบ้าน ฉันก็เห็นว่าลูกหลับ ไม่อยากกวน ปล่อยให้ลูกหลับในรถเข็นที่玄関 คืนนั้นตอนอาบน้ำให้น้องกะหล่ำ สังเกตว่าหลังมือน้องมีตุ่มนูนขึ้นมา

พอวันศุกร์ก็พาน้องไปบ้านใหญ่ คุณย่าทักว่าหลังมือน้องไปโดนอะไรกัดมา ฉันก็บอกว่าสงสัยจะเป็นยุงมั้ง ย่าบอกว่าถ้าเป็นยุง ก็ต้องเป็นยุง 5 ตัวที่รุมกัดหลังมือน้องที่จุดๆเดียว เพราะมันบวมน่ากลัวมาก...

นี่แหล่ะ...งานเข้า....

พอวันเสาร์ที่ 19 ฉันก็ขอให้ตาอ้วนพาน้องไปหาหมอ ขอยามาทามือ ฉันไปด้วยไม่ได้ เพราะมีเรียน แล้วก็ไม่กล้าโดดเรียนอีกแล้วด้วย...พอกลับมาบ้าน คำแรกที่ถามตาอ้วน

パパ、先生はなんて？　(ป่าป๊า หมอว่าไงบ้าง)

หวัดปรอทแล้ว น้องมีไข้(38.8องศา) ก็แทนที่จะได้ยาแก้บวมมาอย่างเดียว หมอแถมพกยาแก้หวัดให้ด้วย 7 วัน...

พอตกคืนนั้น น้องก็เริ่มมีไข้ ตัวร้อน วัดปรอท ขึ้นไปเป็น 39++ วันรุ่งขึ้น(วันอาทิตย์) อาการดีขึ้นมาหน่อย ยังตัวร้อนอยู่ แต่ก็ไข้ลดลงมานิดนึง น้องเล่นและพูดงึมงำแบบที่เคยทำบ่อยๆ แต่พอตกเย็น อาการก็ทรุดลงไปอีก ฉันกับตาอ้วนก็พาน้องไปหาหมอฉุกเฉิน (ส่วนใหญ่รพ. และคลีนิคจะเปิดทำการวันเสาร์แค่ครึ่งวัน) น้องอาเจียน...อาหารเสริมไม่ต้องพูดถึง ไม่ยอมกิน นมกินเข้าไปก็อาเจียนออกมา ยาที่ละลายในนมก็ออกมาพร้อมนม...

หรือว่าน้องจะเป็นไข้หวัดหมู ทั้งพ่อทั้งแม่ร้อนรุ่ม...

คุณหมอที่คลีนิคฉุกเฉินยืนยันเหมือนคุณหมอคนแรกว่า น้องป็นหวัดธรรมดา เพราะหากน้องติดไวรัสinfluenzaแล้วละก็พ่อแม่ไม่เหลือซากหรอก...ต้องติดด้วยแล้ว อีกอย่างด้วยวัยของน้องที่ยังไม่เข้าเนิร์สเซอรี่ จึงมีความเป็นไปได้ต่ำที่จะติดไวรัสนี้มา ยาที่คลีนิคแรกให้มาโอเคอยู่แล้ว ให้น้องทานให้หมด เป็นยาปฏิชีวนะฆ่าเชื้อโรคหวัดธรรมดา ถ้าภายใน 1อาทิตย์น้องไม่หาย ก็มีความเป็นไปได้ว่าจะติดไวรัสinfluenza พร้อมกันนั้นคุณหมอก็ให้ยาอีกตัวมา สำทับว่าให้น้องกินถ้ากลางคืนน้องกระสับกระส่ายนอนไม่ได้ แต่ยาจะออกฤทธิ์อยู่เพียง 4-5ชั่วโมงเท่านั้น สิ้นฤทธิ์ยาน้องก็มีอาการแบบเดิมอีก ใช้เมื่อจำเป็นจริงๆ

คืนนั้น...ไข้ของน้องขึ้นสูงไปถึง 40.5 น้องโยเย ร้องไห้ มีอาการเพ้อนิดๆ กัดฟันกรอดๆ เป็นห่วงว่าน้องจะชัก เพราะไข้ขึ้นสูงมาก ฉันกับตาอ้วนสลับกันอุ้มลูกนอนแนบอกตลอดคืน ฉันอุ้มน้องจนถึงตีสี่กว่าๆ แล้วไปปลุกตาอ้วนที่หลับอยู่ให้มาอุ้มต่อ แล้วฉันก็นอนเอาแรง เรื่องไปปิคนิคไม่ต้องพูดถึง...ส่งเมลไปแคนเซิลกับเพื่อนๆแล้ว เสียใจก็เสียใจ เสียดายก็เสียดาย แต่อาการของลูกน่าเป็นห่วงอย่างนี้....

ถ้าอยากไปมากก็ไปเถอะ เดี๋ยวจะอยู่ดูแลลูกคนเดียวเอง ถูกตาอ้วนว่ามาอย่างนี้ ฉันสุดจ๋อย

วันจันทร์ที่22 คราวนี้น้องมีอาการถ่ายท้อง ควบคู่กับอาเจียน ซื้อIon drinksสำหรับเด็กมาให้ น้องก็ไม่ดื่ม ให้นมได้ทีละ 40ml แล้วดูอาการ บางครั้งน้องก็อ้วก บางครั้งก็ไม่อ้วก แต่ถ่ายเป็นน้ำ 4-5 ครั้ง ก็พาน้องไปหาหมอที่คลีนิคฉุกเฉินอีกรอบ...ที่ต้องพาไปคลีนิคฉุกเฉิน เพราะว่า ตั้งแต่วันเสาร์ที่ 19-วันพุธที่ 23 ญี่ปุ่นหยุดยาว 5 วันรวด...silver week...คราวนี้คุณหมอ(อีกคน)กล้าฟันธงว่า น้องเป็น おなかの風邪　คือ โรคหวัดลงกระเพาะ

คุณหมอบอกว่าก่อนจะรักษาอาการไข้ ต้องรักษาอาการอาเจียนควบคู่กับถ่ายท้องก่อน หมอเลยให้ยาแท่งเสียบก้นมา 3 แท่ง...เป็นยาที่ฆ่าเชื้อในกระเพาะ ให้เสียบห่างกันทุก 8 ชั่วโมง แต่ดูอาการควบคู่ไปด้วย ถ้าน้องถ่ายอย่างเดียว โดยไม่อาเจียนควบคู่กันก็ไม่ต้องใช้　เพราะร่างกายมีกลไกป้องกันตัวเองโดยการขับไวรัสออกมาทางอุจจาระ ภายในสามชั่วโมงหลังเสียบก้น น้องน่าจะไม่อาเจียน...ซึ่งก็จะทำให้น้องดื่มยาแก้หวัดได้

ยาวิเศษ....น้องไม่อาเจียนอีกเลย เริ่มดื่มนมได้มากขึ้น ก็เลยละลายยาในนมให้น้องดื่ม เริ่มต้มข้าวต้มใส่เกลือ ทำซุปมิโสะใสๆให้น้องกินได้ แต่ตาอ้วนก็ยังกลัวว่าท้องน้องจะทำงานหนักเกินไป ให้ทีละนิด...ซึ่งน้องกะหล่ำก็ร้องไห้ เพราะท้องหิว...และอาการถ่ายท้องยังคงมีอยู่

เช้าวันพุธที่ 23 ฉันตื่นมาพร้อมกับพบว่าตามตัวน้องมีรอยตุ่มขึ้น เริ่มจากหัวและหน้า ตามตัวและขายังมีน้อย พี่หลิงว่ามันคือ発疹(บางคนเรียกhatshin บางคนเรียก hotshin ซึ่งก็คือ ส่าไข้) จากเมื่อคืนที่ไข้สูง 40++ ก็เริ่มลดลงพร้อมกับตุ่มที่ปุดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆตามตัว

วันต่อๆมา จากตุ่มก็เริ่มกลายเป็นผื่นแผ่กระจายเต็มตัวน้อง ทั้งหัว หน้า ตัว หลัง แขน และขา พร้อมกับอาการที่ดีขึ้นเรื่อยๆ น้องเริ่มทานได้มากเหมือนปกติ แต่ยังถ่ายเหลว และไม่ค่อยเล่น สีหน้าซีดเซียว ปากซีดขาว เอาแต่เกาะแม่ และนอนทีละนานๆ

ใช้เวลาราว 4-5 วัน ส่าไข้จึงหายไปหมด ริมปีปากของน้องเริ่มมีสีสันมากขึ้น ความซนเป็นลิงก็เริ่มกลับมาเหมือนเดิม ณ วันนี้ น้องยังถ่ายเหลวอยู่นิดหน่อย แต่ก็ดีขึ้นมากแล้วเมื่อเทียบกับตอนป่วยที่ถ่ายเป็นน้ำ

แต่ตะกี้ตาอ้วนว่าน้องจาม และมีน้ำมูก เดี๋ยวก็คงต้องพาไปหาหมออีกช่วงบ่ายนี้

เฮ่อ...หัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่ ยามลูกป่วยนี่ใจเหมือนจะขาดรอนๆให้ได้เลย ไม่ขอให้หนูเก่งล้ำเด่นหน้าใคร ไม่ต้องหล่อเลิศเหลียวหลัง ขอให้หนูมีสุขภาพแข็งแรง กินอิ่มนอนหลับ สมบูรณ์ตามวัยแม่ก็พอใจแล้วลูก

Create Date : 27 กันยายน 2552		0 comments
Last Update : 27 กันยายน 2552 11:48:49 น.
Counter : 2753 Pageviews.
Share Tweet