All About Shoes

ถึงจะเข้าฤดูใบไม้ร่วงแล้ว แดดก็ยังจัด อากาศร้อนเหงื่อพอซึม ตาอ้วนเคยบอกว่าคนที่แต่งตัวแฟชั่นจ๋า(おしゃれの人)ก่อนฤดูกาลจะเปลี่ยน จะรีบแต่งตัวของฤดูกาลหน้า เร็วกว่าคนปกติเสมอ เช่น เข้าเดือนกันยายน ถือว่าเป็นฤดูใบไม้ร่วง แต่พวกแฟชั่นจ๋า จะเริ่มใส่เสื้อผ้าของฤดูใบไม้ร่วงตั้งแต่กลางเดือนสิงหาคม ทั้งๆที่อากาศยังร้อนอยู่ ถือว่าล้ำหน้ากว่าใคร

ฉันไม่ใช่คนที่วิ่งตามแฟชั่น จึงแต่งตัวยึดหลักความพอใจ กาละเทศะ ความสบายตัวสบายใจ รัดกุม เรื่อยมา หลายครั้งตาอ้วนหงุดหงิด ไล่ให้ไปเปลี่ยนอยู่บ่อยๆ

ตาอ้วนเตือนอยู่เสมอๆว่า เวลาขึ้นรถไฟให้สังเกตสังกาว่าคนอื่นเค้าแต่งตัวกันยังไง ถึงเราจะไม่ใช่พวกนำแฟชั่น แต่อย่างน้อยก็ไม่ควรหลุดโลก ต้านสังคม ให้เป็นเป้าหมายจิกสายตาของคนอื่น ดังคำพังเพยที่ว่า "เข้าเมืองตาหลิ่ว ก็ควรหลิ่วตาตาม เข้าเมืองตาเข ก็ควรเหล่ตาตาม" ฉันใดฉันนั้น

เมื่อวานนี้วันเสาร์ที่ 5 กันยามีเรียนช่วงเช้า ก้ำกึ่งว่าจะใส่รองเท้าหุ้มส้นดีหรือไม่ แต่ความสบายก็ยังมาเหนือเหตุผล ก็อากาศยังร้อนอยู่ น่านะ...ขอนิดนึง จึงคว้าคู่แตะหนังสีแดงตุ่นที่ซื้อมาตั้งแต่สมัยอยู่ฮ่องกงมาใส่ ก้าวขึ้นรถไฟก็โล่งอก ยังพอมีอยู่2-30%ที่ใส่รองเท้าเปลือย

ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นดี จนกระทั่งขากลับ ที่สถานีกำลังจะเดินไปซื้อตั๋วรถไฟ ขาสะดุดหัวเกือบทิ่มเล็กน้อย มาดู...พื้นรองเท้าลายเหมือนขนมวัฟเฟิลหลุดร่อนออกมา ตอนแรกนึกว่าไปเผลอเหยียบขนมวัฟเฟิล ที่ไหนได้ มันหลุดมาจากรองเท้าเราเอง แป่ว...เก็บชิ้นส่วนขึ้นมาใส่กระเป๋า ทำตัวเหมือนปกติ ประหนึ่งไม่มีอะไรเกิดขึ้น ถึงเดินเขยกเล็กน้อย เพราะส้นรองเท้าระดับสูงต่ำไม่เท่ากัน

ขึ้นรถไฟมาจนถึงสถานีบ้านตัวเอง รองเท้าเจ้ากรรมก็พื้นหลุดอีกข้างนึง เวรกรรมซัดซ้ำจำพราก ก็เก็บชิ้นส่วนขึ้นมาอีก ในใจนึกแช่งชักหักกระดูกตัวเอง ไม่น่าเลยตรู...หน้าฝนปีที่แล้ว ใส่ไปลุยน้ำฝนบ่อยไปหน่อย รองเท้าคู่โปรดเลยดับอนาถเช่นนี้

พอกลับถึงบ้าน รีบส่งเสียงแจ๋วรายงานตาอ้วนที่กำลังนอนกลิ้งเกลือกอยู่บนเตียงอยู่หน้าทีวีกับน้องกะหล่ำ

"ป่าป๊า รองเท้ามันพังแล้ว" พร้อมกับชูซากรองเท้าให้ดู

"อืม ทิ้งไปเลย"

"เสียดายน่ะ เอาไปซ่อมได้มั้ย"

"สงสัยจะเยียวยาไม่ไหว ทิ้งไปเถอะ"

"ปกติเค้าใส่รองเท้าคู่นึงกี่ปีน่ะป่าป๊า"

"2-3ปีมั้ง"

"โห...นี่ก็ใช้คุมแล้วเนอะ ใส่มาตั้ง 8-9ปีแล้ว"

พอตอนเย็น ชวนตาอ้วนไปหาซื้อกระดาษเช็ดก้นให้น้องกะหล่ำ ได้ยินจากป่าป๊าหม่าม้าว่า อะกะจังฮมโปะจะมาเปิดบนห้างSeibuที่ติดกับบ้าน ดีใจตะละล้า ไม่ต้องขับรถไปสถานีข้างๆอีกแล้ว...เพราะสาขาใหม่เดินจากบ้าน 2 นาทีถึง ก็เอ้อระเหยลอยชาย กะเวลาว่าไปก่อนห้างปิดสัก 1 ชั่วโมงก็ทัน พอไปถึง อ้าว...มันยังอยู่ในระหว่างจัดร้าน จัดสถานที่ เปิดกลางเดือนตุลาโน่นแน่ะ

ก็เดินดูป้ายว่าร้านเก่าที่หมดสัญญาลงไปนั้นจะมีร้านใหม่อะไรมาแทนบ้าง เดินไปเดินมาตาอ้วนก็นำหน้าลิ่วเข้าไปในร้านรองเท้า ป้ายSALEติดหราอยู่ทั่วร้าน เลยเป็นที่มาของblogวันนี้

"ออยจังมีชุดใหม่เยอะแล้ว แต่รองเท้าที่ใส่กับชุดใหม่ยังไม่มีเลย" ตาอ้วนว่า พร้อมกับรีบเดินไปสำรวจว่าคู่ที่ตัวเองชอบมีคู่ไหนบ้าง
หมายเหตุ : คู่ที่ตัวเองชอบ หมายถึง คู่ที่ตัวเองชอบแล้วบังคับให้เมียใส่แบบที่ตัวเองชอบ

เริ่มด้วยPumaคู่นี้เลย มิใยที่ฉันปฏิเสธหลายตลบ บอกว่าไม่อยากได้ลุคบึกบึนเฉกเช่นชายชาตรี ขอลุคที่ดูหญิงๆหน่อยเถอะ แล้วพูม่าที่ดูคล้ายๆแบบนี้ ตาอ้วนก็เคยซื้อให้ทีแล้ว พี่แกกลับบอกว่า

"นั่นมันสีขาว นี่สีน้ำตาล"

พี่แกยืนกรานว่าคู่นี้เหมาะกับฉันที่สุด ราวกับเกิดมาเพื่อเป็นของกันและกันเข้ากับสไตล์แต่งตัวของฉันมั่กๆ (เข้าตรงไหนวะ)ขนาดฉันกระบิดกระบวน ยกเหตุผลมาอ้างล้านแปดที่จะไม่เอา เช่น ใส่แล้วเดินหลุดๆบ้างแหล่ะ ต้องใส่ถุงเท้าไม่งั้นจะเจ็บเท้าบางแหล่ะ แต่พี่แกก็ยังไม่ฟัง สุดท้ายก็อย่างที่เห็น...

คู่นี้ ตาอ้วนว่าให้ซื้อมาแทนคู่เก่าที่พังไป แต่จริงๆคู่เก่าดูดีกว่านี้เยอะเลย คู่นี้มันดูแตะมากๆ หากไม่ใช่ฤดูร้อนจริงๆ ก็คงใส่ไม่ได้ เพราะไม่เข้ากับฤดู แต่จริงๆฉันชอบนะ รองเท้าสไตล์นี้ เดินแล้วไม่ต้องเกร็งน่อง ไม่ต้องกลัวล้ม เหมาะกับแม่ลูกอ่อนมากๆ

สามคู่นี้ฉันเลือกเอง โดยมีตาอ้วนยืนหน้านิ่วคิ้วขมวดไม่ค่อยถูกใจพี่แก แต่ฉันยื่นไม้ตายว่า ฉันซื้อเองก็ได้ พี่แกก็เลยหุบปากหุบคำ ฉันยกเหตุผลมาสนับสนุนเสียตั้งกระบุงโกยว่า จะเอาไปใส่ตอนกลับไทย ซื้อเก็บไว้ใส่หน้าร้อนปีหน้า ที่เมืองไทยเห็นคนฮิตกัน ลดราคาถูกแบบนี้ไม่ซื้อตอนนี้จะซื้อตอนไหน ฯลฯ สุดท้ายฉันก็ได้มาโดยไม่ต้องเสียอัฐ ตอนนี้นั่งภาวนาให้อากาศร้อนต่อไปอีกสักหน่อย จะได้ใส่ซะเลย กำลังเห่อเชียว

คู่สุดท้ายนี้ตาอ้วนเป็นคนเลือก บอกว่าใส่ได้สบายๆ ต่อให้ไม่ใส่ถุงเท้าก็ยังใส่ได้ เข้ากับเสื้อผ้าได้ง่าย ยีนส์ก็ได้ กระโปรงก็ได้

วันเดียว ก็เลยได้มา 6 คู่ที่เห็น ราคาสุดถูก หากบอกราคาทุกคนจะต้องตาค้าง (แต่ไม่บอกหรอก ฮ่า...) จะเห็นว่าสไตล์ฉันกับสไตล์ตาอ้วนต่างกันโดยสิ้นเชิงใช่มั้ยคะ แต่ยังไงก็ขอบคุณป่าป๊ามากค่า คงไม่ซื้อรองเท้าเพิ่มแล้วช่วงนี้ รอให้ต้นเดือนธันวาที่มีเซลฤดูหนาวก่อน แล้วค่อยว่ากันอีกที

Create Date : 06 กันยายน 2552		0 comments
Last Update : 6 กันยายน 2552 9:06:08 น.
Counter : 2635 Pageviews.
Share Tweet