ปัจฉิมนิเทศ

ปัจฉิมนิเทศ...ปิดฉากชีวิตม.ต้น

24 กุมภาพันธ์ 2553 ณ โรงเรียนเทศบาล ๖ นครเชียงราย

อัน ที่จริงจะบอกว่า ปิดฉากชีวิตม.ต้น ก็ไม่ใคร่จะถูกต้องเสียทีเดียว คงต้องรอให้ประกาศผลสอบและมีคะแนนผ่านทุกวิชาเสียก่อน จึงจะพูดได้เต็มปากว่า ปิดฉากชีวิตม.ต้น

ถึงกระนั้น หลังจากสอบวิชาสุดท้ายเสร็จ เราก็รู้ตัวว่า ชีวิตม.ต้นจะไม่หวนคืนมาอีกแล้ว

ใช่...หลายสิ่งหลายอย่างเราจะไม่ได้สัมผัสมันอีก หลายสิ่งหลายอย่างจำต้องเปลี่ยนแปลง

เพื่อนที่คุ้นเคย... อาจารย์ที่ปรึกษาตลอดสามปีที่ผ่านมา... ครูหลาย ๆ ท่าน... ห้องเรียนที่เราและเพื่อน ๆ เคยนั่งเรียนนั่งคุยด้วยกัน...

ทุกอย่างจะไม่หวนคืนมาอีกแล้ว หรืออย่างน้อย บรรยากาศของมันก็จะไม่เหมือนเดิม

ช่วงหนึ่งเดือนก่อนจบม.3 เรายังเขียนเฟรนด์ชิพอย่างสบาย ๆ เหมือนกับว่าเวลาอยู่ด้วยกันยังมีอีกมาก...อย่างน้อยก็อยากรู้สึกเช่นนั้น

จนวันปัจฉิมนิเทศมาเยือน เราได้ตระหนักว่า การลาจาก น่าเศร้าและปวดร้าวเพียงใด

การที่น้ำตาไหลรินย่อมเป็นเรื่องปกติ แต่ผู้ที่ผ่านพ้นคืนนั้นโดยไร้น้ำตา..ใช่ว่าจะไม่เศร้าโศกเสียใจ

เราต่างเจ็บปวด เราต่างไม่อยากแยกจากกัน เราต่างอยากให้เวลาหยุดลงและย้อนกลับไปเริ่มใหม่

ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ทั้งที่รู้ว่างานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา ทั้งที่รู้ว่า...เวลาไม่เคยหยุดรอสิ่งใด

แต่จดจำไว้เถอะ ภาพความทรงจำที่ผ่านไปจะอยู่ในใจเราเสมอ...

.

..

ช่วงหนึ่งปีนี้ เราได้ผ่านพ้นอะไรหลายอย่าง ทั้งการเข้าค่ายลูกเสือครั้งสุดท้าย การทำกิจกรรมมากมายร่วมกัน หรือเข้าแข่งขันหมวดวิชาต่าง ๆ ในวันสถาปนาโรงเรียน(เปิดบ้าน ท.๖)

การเปลี่ยนแปลงมากมายก็เกิดขึ้นเช่น กัน ไม่ว่าจะเป็นตึกเรียนสร้างใหม่ อาจารย์สอนวิชาต่าง ๆ เปลี่ยนไป เพื่อนหลายคนหายไป และหลายคนก็ไม่เหมือนเดิม... แต่หากเทียบกับการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นหลังจบม.3นี้ การเปลี่ยนแปลงในช่วงม.3ก็ดูจะหดเล็กลงไปทันที

ถึงกระนั้น ใช่ว่าเรื่องราวต่าง ๆ ในช่วงปีนี้จะไม่ควรค่าแก่การจดจำ ทุกเวลาที่ผ่านไปควรจดจำไว้เสมอ เพราะเราไม่สามารถย้อนมันคืนมาได้อีก

หลายสิ่งหลายอย่างในช่วงม.3 เราไม่อาจเห็นได้ในสองปีก่อนหน้า และอีกหลายเรื่องที่เราไม่รู้ว่าเมื่อขึ้นม.4จะได้พบมันอีกหรือไม่

สิ่งที่น่าเศร้าที่สุดก็คือ เรารู้แล้วว่ามีหลายเรื่อง ซึ่งหลังจากจบม.3จะไม่มีวันได้เจออีก

ครู ปุ้ย ครูแก้ว ครูหนาน ครูธเนศพล ครูฝน ครูกวาง ครูออย ครูออย(กาญจนา) ครูปริยานุช ครูโอ๋ ครูโอ ครูแตน ครูเตี๊ยม ครูแอ๋ว ครูแขก ครูพงษ์ ครูอา ครูที่ปรึกษาผู้แสนดีของเรา ท่านดูแลฝ่ายม.ต้น จึงไม่สามารถตามขึ้นไปคุมเราเหมือนหลาย ๆ ปีก่อนหน้าได้ ขอบคุณมากครับ และขอโทษที่หลายครั้งทำให้อาจารย์ลำบากใจ... อาจารย์อาจไม่ใช่ครูที่เก่งที่สุด แต่อาจารย์ก็เป็นครูที่ดีที่สุดในใจผมครับ

เพื่อนหลาย ๆ คนที่ต้องย้ายโรงเรียน... ไม่ว่าจะย้ายไปด้วยความสมัครใจ ย้ายตามพ่อแม่ หรือด้วยเหตุผลอื่น ๆ แต่อย่าลืมกันล่ะ กลับมาบ้างนะ โชคดีว่ะ เพื่อน


..

.

ขณะเขียนอยู่นี้ น้ำตาจะพาลจะไหลอยู่หลายครั้ง ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ

สุดท้ายนี้ ขอขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคน คุณครูทุกท่าน ในช่วงม.ต้นนี้ สำหรับผมมีความทรงจำที่ดีมากมายจริง ๆ ครับ ขอขอบคุณอีกครั้งครับ

หวังว่าจะได้พบกันอีก ไม่ว่าจะที่ไหนก็ตาม...

Create Date : 21 กุมภาพันธ์ 2553		0 comments
Last Update : 10 มีนาคม 2553 14:14:53 น.
Counter : 472 Pageviews.
Share Tweet