[Books] ชัยชนะของหลวงนฤบาล - ดอกไม้สด
(สปอยเล็กน้อย สปอยเยอะมาก)
หลวงนฤบาลหลงรักวไลหมดจิตหมดใจ แต่เจ้าหล่อนกลับไปรักและแต่งงานกับหลวงปราโมทย์ หลังจากอยู่ด้วยกันจนมีลูกหนึ่งคนก็เกิดมีปากเสียงเพราะหลวงปราโมทย์ไปมีเมียน้อย วไลหนีกลับบ้านพ่อ หลวงปราโมทย์ทะนงตนว่าไม่ผิด ทั้งยังพาเมียน้อยเข้ามาอยู่ในบ้านเสียสองคน
เวลาผ่านไป 5 ปี หลวงปราโมทย์คิดถึงลูก บวกกับเพิ่งรู้ตัวไม่มีผู้หญิงคนไหนจะดีเท่าวไลอีก จึงกลับตัวกลับใจเลิกความเจ้าชู้ พยายามกลับไปงอนง้อ แต่วไลทิฐิแรงกล้าไม่รับไมตรีอยู่ร่ำไป
หลวงนฤบาล หลังจากอกหักสำมะเลเทเมาอยู่สักพักก็เบื่อ จึงหันกลับมาขยันขันแข็ง บวกกับเป็นคนปราดเปรื่องเก่งกล้า จึงได้ดิบได้ดีไปรับตำแหน่งข้าหลวงนครสวรรค์ แต่จิตใจมั่นคงทำให้หลวงนฤบาลยังไม่เลิกอาลัยรักในตัววไล จึงหงอยเหงาเศร้าสร้อยอยู่เป็นพักๆ
ความที่วไลเคารพในตัวหลวงนฤบาลมาก เมื่อวไลกับพ่อเดินทางมาพักผ่อนที่นครสวรรค์ หลายคนจึงหันไปขอร้องให้หลวงนฤบาลช่วยให้วไลกับหลวงปราโมทย์ได้กลับมาเชื่อมสัมพันธ์กันอีก หลวงนฤบาลผู้อาภัพถูกคนรอบข้างกดดันให้ทำในสิ่งที่ขัดต่อหัวใจเป็นที่สุด แต่นิสัยช่างพินิจของเขาอ่านขาดว่าหลวงปราโมทย์มีความตั้งใจจริงและวไลยังมีเยื่อใยกับสามีเก่า เพื่อความสุขของคนที่ตนรัก จึงยับยั้งชั่งใจช่วยเหลือเหลือให้สองสามีภรรยาได้คืนดีกัน
หลังจากนั้นทุกคนถึงได้สำนึกว่าตัวเองทำให้หลวงนฤบาลต้องช้ำรักรอบสอง ทุกคนจึงหมายมั่นปั้นมือว่า...
...จะหาเจ้าสาวให้หลวงนฤบาลให้จงได้ (^^)v
เป็นนิยายเก่าที่หยิบมาตอบโจทย์ Reading Bingo โดยเฉพาะ เนื่องจากเป็นเรื่องสมัยเมื่อแปดสิบปีที่แล้ว เราอ่านไปต้องตอกย้ำตัวเองไปว่าบริบทของสังคมไม่เหมือนปัจจุบัน โดยเฉพาะค่านิยมผู้ชายมีชู้
เราไม่เห็นว่าเสียหายอะไรที่วไลกลับไปหาสามี แต่ออกจะเคืองผู้คนรอบข้างที่พากันติว่าวไลเล่นตัวเกินเหตุ ที่ผ่านมาฝ่ายชายไม่เคยขัดใจยกเว้นเรื่องมีเมียน้อย ซึ่งเป็นความผิดเล็กน้อยอย่างที่ผู้ชาย 90% ผิดกันเท่านั้น แค่นี้ทำไมยกโทษให้ไม่ได้ ไม่เห็นแก่ตัวเองก็ควรเห็นแก่ลูกบ้าง
หรืออย่างตอนที่ผู้ชายแก้แทนกัน
เปรียบเมียกับหมวก "อย่างหมวกถ้าเราใช้ใบไหนจำเจอยู่ใบเดียวมันก็จะเก่าเสีย ทำให้เราเบื่อมัน ถ้าเรามีหลายใบ ใช้ใบนั้นบ้างใบนี้บ้าง ทุกๆใบก็ใหม่อยู่เสมอ"
เรื่องผู้หญิงจะแต่งงานใหม่ "ผู้หญิงจะมีผัวกี่คนก็ตาม ขออย่างเดียวอย่าให้มันอยู่ในโลกพร้อมๆกันเท่านั้น ผมเคยนึกสงสัยเสมอว่าเวลาผัวใหม่กับผัวเก่ามาจ๊ะเอ๋กันเข้า นางคนกลางเขาเก็บหน้าไว้บนบ่าได้อย่างไร"
ผัวง้อเมีย (ในวงเล็บเป็นความเห็นของข้าพเจ้า) "พี่มีเมียน้อยก็เพราะเห็นแก่สนุกเท่านั้น ไม่ได้มีความรักเลย เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะหมู่นั้นน้องทิ้งให้พี่อยู่คนเดียวมากเกินไป (จากเวลา เดาว่าเพราะเมียเพิ่งมีลูกอ่อน) เมื่อผู้หญิงมันให้ท่า พี่เป็นผู้ชายก็คะนองไปตามนิสัยผู้ชาย (โยนความผิดให้ผู้หญิงอีก) แต่เมื่อน้องสั่งให้พี่ทิ้งมัน มันก็มีท้องเสียแล้ว ลูกในท้องมันลูกของพี่ พี่จะทิ้งมันได้ยังไงลงคอ พี่บอกน้องแล้วจะเลี้ยงมันอย่างจำลอง (เมียน้อยอีกคน) ไม่ให้มันมาขวางหูขวางตาน้องได้ พี่อ้อนวอนน้องเท่าไร น้องคิดดูมั่งซีจ๊ะ (โดดถีบก้านคอ)"
หลวงนฤบาลเป็นพระเอกที่ดีพร้อม แต่ไม่ถึงขั้นเป็นพ่อพระ เรามองเห็นว่าคุณหลวงเป็นคนมีชีวิตจิตใจ มีโกรธ มีน้อยใจ มีอารมณ์เหมือนคนธรรมดาทั่วไป อย่างตอนที่หลวงนฤบาลกระชากเสื้อออกจากตัวเพื่อกระโดดลงไปช่วยหลวงปราโมทย์ที่ตกน้ำ ดอกไม้สดเขียนได้ดีมากๆ แค่ย่อหน้าสั้นๆคนอ่านสัมผัสได้ทั้งสถานการณ์คับขัน ความคับแค้นในโชคชะตา และความผิดชอบชั่วดีที่ขัดแย้งในจิตใจ จะบอกว่าความตื่นเต้นในซีนนั้น ทำให้เราลุ้นยิ่งกว่า ตรีเนตรทิพย์ ทั้งเล่มซะอีก
สงครามระหว่างจิตกับใจของหลวงนฤบาลที่ต่อด้วยการเผชิญหน้าระหว่างคุณหลวงกับวไลนั่นได้บรรยากาศกดดันดีชะมัด เราว่าเป็นไคลแม็กซ์ของเรื่องเลย
"ความรักคือความมีใจจดจ่ออยู่เสมอ เมื่อจดจ่อแล้วก็ย่อมคอยสังเกตอยู่ทุกฝีก้าว ผมชอบอ่านคนเท่ากับอ่านหนังสือ ยิ่งคนที่ผมรักผมยิ่งตั้งใจอ่านมาก"
อ่านไปสงสารคุณหลวงไป
เราชอบตอนหลังๆที่คุณหลวงเริ่มจีบอัมพร เงอะงะน่ารักดีอะ แต่บทจะร้อนขึ้นมาเท่านั้นแหละ
"ถ้าคุณเป็นลูกสาวใครคนหนึ่งในนครสวรรค์ ผมจะพาตัวไปเสียคืนวันนี้!" //สิ้นสมประดี
จากการหาข้อมูลทำให้รู้ว่า หลวงนฤบาล เป็นตัวละครที่อกหักมาจากเรื่อง "ความผิดครั้งแรก" ส่วน อัมพร พลาดรักจากเรื่อง "กรรมเก่า" เป็นอะไรที่น่าสนใจดีทีเดียวที่ดอกไม้สดนำตัวละครทั้งสองมาผูกสมัครให้สมหวังกันในเล่มนี้ ปัญหาคือ เราไม่เคยอ่านเรื่องกรรมเก่า และในชัยชนะของหลวงนฤบาล ดันมีเชิงอรรถบอกว่า "ดูในเรื่อง กรรมเก่า" orz
อัมพรเป็นนางเอกที่เรารู้สึกว่าคนเขียนยกมาเป็นของขวัญฉลองชัยชนะของหลวงนฤบาลแท้ๆ เราชอบเธอนะ ดูมีหัวคิดดี อย่างอุปมาเรื่องเมียกับหมวกข้างต้นนั่น เธอเป็นคนเดียวที่พูดขึ้นมาว่า "คนในโลกนี้ไม่เหมือนกันทุกคน" *ปรบมือ*
ส่วนวไล เราก็โอเคกับเธอ ถึงจะรำคาญบ้างบางครั้ง แต่ออกจะชื่นชมด้วยซ้ำเพราะเธออยู่กับความเป็นจริง เธอรู้ว่ากลับไปคืนดีงวดนี้ ถ้าสามียังไม่เลิกลายเจ้าชู้ เธอก็จะต้องทำใจ และจะไม่ตีโพยตีพายหึงหวงแบบไร้สติ ประเด็นหลักที่เธอกลับไปหาสามีก็เพื่อลูกด้วย
เนื่องจากหนังสือเก่ามาก เลยแอบอมยิ้มเป็นระยะ อย่าง "เปรียบตนเองประหนึ่งปลาจุมพวดที่หมกตัวไว้ในตม" ข้อติก็คือ เรียงพิมพ์แย่ การจัดหน้าแบ่งวรรคผิดพลาดพอสมควร บางจังหวะผ่านตาแล้วต้องกลับมาอ่านซ้ำ ส่วนสำนวนการเขียนของดอกไม้สดนั้นยอดเยี่ยมอยู่แล้ว ถูกใจฉากบรรยายเป็นพิเศษ ฉากต่างๆแลเห็นเป็นภาพชัดเจนขึ้นมาเลย
Create Date : 09 พฤษภาคม 2557 |
|
9 comments |
Last Update : 25 ธันวาคม 2562 10:43:29 น. |
Counter : 2997 Pageviews. |
|
|