ดูแลสุนัขชราอย่างไรให้มีความสุข

ราจะนับสุนัขที่มีอายุมากกว่า 7 ปีขึ้นไปว่าเป็นสุนัขที่เข้าสู่วัยชรา การดูแลเอาใจใส่สุนัขในวัยนี้จึงจำเป็นต้องมีรายละเอียดมากกว่าสุนัขที่มีอายุน้อย ข้อสังเกตว่าสุนัขเริ่มเข้าสู่วัยชรา คือจะเริ่มพบว่าขนบริเวณใบหน้าหรือรอบปากเริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวหรือสีเทา บางตัวจะเริ่มลุกขึ้นยืน เดิน หรือเปลี่ยนอิริยบทท่าต่างๆ ได้ช้าลง ในบางรายหูจะเริ่มไม่ค่อยดี ตาก็อาจจะเริ่มมองไม่ค่อยเห็น หรือพบว่าปัญหาเลนส์ตาเสื่อม กล้ามเนื้อตามขาหน้าและขาหลังหรือตามตัวที่ตำแหน่งอื่นๆ เริ่มลีบเล็กลง อั้นปัสสาวะหรืออุจจจาระไม่ค่อยได้ อาจมีการปัสสาวะระหว่างช่วงกลางคืน เนื่องจากไม่สามารถอั้นไว้จนถึงเช้าได้

นอกจากนั้น ฟันและเหงือกก็อาจเริ่มมีการอักเสบ มีหินปูน ฟันผุ กินอาหารได้ช้าลงหรือลำบาก บางตัวอาจเริ่มพบก้อนเนื้องอกตามส่วนต่างๆ ของร่างกาย เริ่มพบการเสื่อมของอวัยวะภายใน เช่น เกิดภาวะไตวาย ซึ่งการเปลี่ยนแปลงทุกอย่างจำเป็นต้องอาศัยการดูแลที่ต่างกันไปดังนี้ค่ะ


การมองเห็นที่ไม่ชัดเจนเหมือนเดิม เนื่องจากเลนส์ตาเสื่อมสภาพตามอายุขัย ทำให้สุนัขอาจเริ่มเดินชน หรือมองไม่ชัดในเวลากลางคืน เจ้าของต้องเริ่มหมั่นสังเกตสุนัข ในบางรายจะแสดงอาการลังเลที่จะขึ้นบันได หรือกระโดดข้ามพื้นที่ต่างระดับ หากเป็นเช่นนี้ต้องนำสุนัขไปพบสัตวแพทย์เพื่อทำการตรวจการมองเห็น และเมื่อพบว่าสุนัขมีอาการเช่นนี้ ให้พยายามหลีกเลี่ยงไม่ปล่อยให้สุนัขขึ้นบันไดเอง พยายามวางสิ่งของ โต๊ะ หรือเฟอร์นิเจอร์ให้เป็นที่เป็นทาง อย่าเคลื่อนย้ายสิ่งของหรือเปลี่ยนสถานที่บ่อยๆ สุนัขที่มองไม่เห็นหรือเห็นไม่ชัด จะใช้วิธีการจดจำว่าสิ่งของต่างๆ ในบ้านตั้งวางอยู่ตรงไหนบ้าง การวางของให้เป็นที่ก็เป็นการช่วยเหลือสุนัขในการดำเนินชีวิตให้ง่ายขึ้นค่ะ


หากสุนัขลุกเดินลำบากในพื้นที่ลื่น เจ้าของอาจต้องช่วยปูพื้นในบริเวณที่สุนัขอยู่ประจำ โดยใช้วัสดุที่มีความหยาบและด้าน เพื่อปูรองกันลื่นให้สุนัข ส่วนในรายที่มีปัญหาของข้อเสื่อม อาจจำเป็นต้องใช้วิตามินหรือยาที่มีสารช่วยหล่อลื่นภายในข้อต่อและลดความเจ็บปวด เพื่อให้สุนัขสามารถดำเนินชีวิตได้ตามปกติ


ต่อมาในรายที่เรียกไม่ค่อยได้ยิน อาจต้องใช้การเรียกด้วยเสียงที่ดังขึ้น และใช้ประโยคที่สั้นลงเพื่อให้เข้าใจได้ง่าย ร่วมกับการใช้ภาษามือเข้าไปพร้อมกัน เพื่อให้สุนัขเรียนรู้การใช้ภาษามือไปพร้อมกับการใช้คำสั่งเสียง นอกจากนี้ พยายามแยกพื้นที่เลี้ยงสุนัขออกจากบริเวณที่มีรถเข้าออก เนื่องจากมีสุนัขวัยชราหลายตัวที่ประสบอุบัติเหตุจากเจ้าของเป็นผู้ถอยรถทับ เพราะสุนัขไม่ได้ยินเสียงรถที่ขับเข้ามา หรือการลุกและขยับตัวทำได้ช้าลงค่ะ



สุนัขชราจะใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการนอน ทำให้ไม่ค่อยมีกิจกรรมใดๆ ระหว่างวัน ทำให้อ้วนง่ายขึ้น ซึ่งจะเป็นการส่งเสริมให้เกิดภาวะเสี่ยงอื่นๆ ตามมา เช่น เบาหวาน ข้อเสื่อม หรือแม้กระทั่งโรคหัวใจ ดังนั้นการดูแลเรื่องอาหารก็มีส่วนสำคัญ เจ้าของสุนัขจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนสูตรอาหารไปตามวัย เพื่อช่วยลดปริมาณสารอาหารที่เกินความต้องการ รวมถึงปริมาณโปรตีน แร่ธาตุบางอย่าง และเกลือก็ควรจะลดลง เพื่อช่วยลดการทำงานของไตซึ่งทำหน้าที่กรองส่วนเกินความต้องการออกไปจากร่างกาย เพื่อลดอัตราเสี่ยงในการเกิดภาวะไตวาย


ข้อแนะนำคือเจ้าของควรพาสุนัขที่เข้าสู่วัยชราไปตรวจสุขภาพปีละ 1-2 ครั้ง และให้สังเกตว่ามีอาการผิดปกติหรือไม่ เช่น กินน้ำบ่อย ปัสสาวะบ่อย กินอาหารลดลง อาเจียนบ่อยครั้ง เหล่านี้เป็นอาการเริ่มต้นของภาวะไตวาย ต้องรีบพาไปพบสัตวแพทย์ค่ะ ส่วนการตรวจเช็คฟันก็เป็นสิ่งที่ควรทำควบคู่กันไปด้วย โดยอาจจำเป็นต้องขูดหินปูนหรือถอนฟัน


สุนัขชราอาจมีปัญหาทางด้านอารมณ์ เช่น หงุดหงิดง่าย มีความอดทนต่อสิ่งแวดล้อมรอบๆ ตัวได้ลดลง บางตัวรำคาญเด็ก เจ้าของต้องพยายามสังเกตพฤติกรรมและป้องกันเพื่อไม่ให้เกิดอุบัติเหตุ โดยเฉพาะกับเด็ก ส่วนสุนัขบางตัวก็มีอาการหลงๆ ลืมๆ เช่น เห่าเรียกกินอาหารเพราะคิดว่าตัวเองยังไม่ได้กิน แก้ไขได้ด้วยการแบ่งอาหารเป็นหลายๆ มื้อ แต่มื้อละน้อยๆ อาจแบ่งเป็น 3 มื้อ ต่อวัน โดยระหว่างวันอาจเป็นอาหารเบาๆ หรือให้ในปริมาณน้อย หรืออาจจะให้นมก็ได้


การเพิ่มความถี่แบบนี้สามารถนำมาใช้กับการพาสุนัขออกไปเดินทำธุระด้วยเช่นกัน โดยพาเดินให้บ่อยขึ้นแต่ระยะเวลาที่ออกไปในแต่ละครั้งให้น้อยลง และไม่ควรหยุดทำกิจกรรม เพราะจะยิ่งทำให้สุนัขอ้วนง่ายขึ้น อาจมีวัสดุปูรองให้สุนัขรับรู้ ว่าใช้สำหรับการทำธุระในบ้านช่วงกลางคืนแทนเมื่อเจ้าของไม่ได้พาออกไป สุดท้ายคือเรื่องของเนื้องอก หากพบว่าสุนัขเริ่มมีก้อนเนื้อผิดปกติขึ้นตามตัว ให้รีบพาไปปรึกษาสัตวแพทย์ อย่ารอจนกระทั่งก้อนเนื้อใหญ่มากและแตกออก ซึ่งกรณีนี้จะยากต่อการรักษาและผ่าตัดออกค่ะ

Create Date : 16 ธันวาคม 2556		0 comments
Last Update : 16 ธันวาคม 2556 0:11:39 น.
Counter : 2799 Pageviews.
Share Tweet