|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
|
อิสรภาพของหัวใจ
"อิสรภาพของหัวใจ" ฉันเคยได้อ่านบทความของบุคคลสำคัญผู้หนึ่ง ขณะที่เขาถูกจองจำ ด้วยข้อกล่าวหาว่าเป็นผู้ก่อการร้ายของบ้านเมือง ด้วยประโยคที่ว่า...เขากักขังตัวของฉันได้ แต่ไม่อาจกักขังหัวใจของฉัน นั่นแสดงให้ฉันรับรู้ได้ว่า...หัวใจของเขายังคงได้รับอิสรภาพอยู่
ครั้งหนึ่ง...ฉันก็เคยถูกจองจำ และทำให้ฉันขาดอิสรภาพ ทั้งๆ ที่ฉันไม่เคยทำผิดต่อบ้านเมืองใดๆ แค่ฉันผิดตรงที่ฉันรักใครคนหนึ่ง ฉันรักเขาจนหมดหัวใจ และเขาก็ได้จองจำหัวใจของฉันไว้กับเขา แทบทุกลมหายใจเข้าออกของฉัน มีแต่คำว่ารักเขาอย่างเปี่ยมล้นตลอดเวลา
ตอนนั้น...ฉันรู้สึกว่าโลกนี้ ช่างมีแต่เรื่องราวที่สวยสดงดงาม ฉันไม่นึกมาก่อนเลยว่า ความรัก ช่างทำให้ฉันมีความสุขได้มากมาย หัวใจของฉันในเวลานั้น มีเพียงเขาคนเดียวที่อยู่ในสายตาของฉัน ฉันยินดีให้เขาจองจำหัวใจของฉัน ไว้กับเขาอย่างแน่นหนา
แต่ต่อมาวันหนึ่ง...เขาทำให้ฉันรู้สึกเสียใจเจียรบ้า ด้วยคำพูดสั้นๆ ว่า เราเลิกกันเถอะนะ เพราะเราไปด้วยกันไม่ได้ เพียงแค่ประโยคเดียวนั้น ทำให้ฉันรู้สึกราวกับฟ้าฝ่าลงมาที่กลางหัวใจของฉัน น้ำตาของฉันไหลพรั่งพรูออกมาอย่างมากมาย จนแทบจะเป็นสายเลือด
ในวันนั้น...เขาทำให้ฉันรู้สึกว่า ความตายกลายเป็นเรื่องเล็ก แต่การจะต้องพลัดพรากจากเขา กลับกลายเป็นเรื่องที่น่ากลัวยิ่งกว่า ขณะที่ฉันสะอึกสะอื้นร้องไห้ต่อหน้าฝูงชนจนแทบจะเสียสติ เขากลับไม่ใยดี ถึงความเศร้าโศกเสียใจ ที่บังเกิดขึ้นกับฉันในขณะนั้น
ฉันก้มกราบแทบเท้าของเขา เพื่อวิงวอนขออย่าให้เขาทิ้งฉันไป คำคร่ำครวญพรรณนาของฉันมากมาย ก็ไม่อาจยับยั้งเขาได้ เขาตัดสินใจจากฉันไป โดยที่เขาไม่ได้รู้สึกเห็นใจฉันแม้แต่น้อย ว่าฉันจะดำเนินชีวิตต่อไปได้อย่างไร ถ้าฉันไม่มีเขาอยู่ข้างกายเหมือนเคย
เขาได้กังขังหัวใจของฉัน ให้อยู่ในห้องมืดนานกว่า 3 ปี ราวกับฉันทำผิดร้ายแรงจนไม่อาจให้อภัย ด้วยข้อหาแค่ฉันรักเขาหมดใจ หัวใจของฉันถูกปิดตายอยู่ในห้องมืด ที่มีแต่ความหลังที่โศกเศร้า เหนือกว่าจะหาคำพูดใดมาพรรณนา ได้อย่างละเอียดลึกซึ้ง
นานกว่า 3 ปี ที่หัวใจของฉันต้องอดทนอยู่ในโลกที่มืดมิด แต่ฉันก็ยังแอบฝันเล็กๆ ว่าสักวันหนึ่ง...เขาจะกลับมารักฉันอย่างเคย หนึ่งวันผ่านไป...หนึ่งเดือนผ่านไป...หนึ่งปีผ่านไป ฉันมีแต่ความบอบช้ำ เมื่อได้นึกถึงภาพคืนวันของเรา ที่เคยหวานชื่นและสวยสดงดงาม
มาถึงวันนี้...วันที่ฉันโชคดี ที่ความสว่างได้บังเกิดขึ้นในหัวใจฉันอีกครั้ง หัวใจของฉันได้มองเห็นแสงสว่าง ที่ถูกจุดประกายขึ้นท่ามกลางความมืด แสงสว่างแห่งพระธรรมคำสอนที่ยิ่งใหญ่ ได้มาจุดประกายให้หัวใจของฉัน ได้พาลพบกับโลกใบใหม่ ที่เปี่ยมล้นไปด้วย ความรัก ที่งดงาม
ความรัก ที่หมายถึง ความปรารถนาดีต่อมวลมนุษยชาติทั้งปวง ความรักที่มีแต่การให้...มิใช่ความรักที่หวังเพียงจะครอบครองไว้กับตน ความรักที่พร้อมให้อภัย และความรักที่เปี่ยมไปด้วยความเห็นอกเห็นใจต่อกัน ความรักที่ทำให้หัวใจของฉันได้พบกับอิสรภาพอีกครั้งจากการจองจำอย่างยาวนาน
อิสรภาพของหัวใจ ที่ได้บังเกิดขึ้นในใจของฉันวันนี้ ทำให้ฉันได้ตัดสินใจอย่างแน่วแน่ ที่จะดำเนินชีวิตต่อไปอย่างอิสระ ฉันบอกกับตัวเองว่า...ฉันจะไม่รักใครอย่างที่ฉันเคยรักอีกตลอดไป ฉันจะไม่มีวันปล่อยให้ ความรัก มากักขังหัวใจของฉันไว้ในห้องมืดอีกต่อไป
ฉันตั้งใจปฏิบัติตน ตามพระธรรมคำสั่งสอนขององค์พระศาสดาผู้ยิ่งใหญ่ ฉันจะศึกษาพระธรรมคำสอน ฉันจะนั่งสมาธิและจะสวดมนต์ทุกคืนก่อนนอน ฉันจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ของชีวิตฉัน อุทิศตนเพื่อความสุขของเพื่อนมนุษย์ เพราะฉันมั่นใจแล้วว่า...นี่คือวิธีการเดียวที่จะทำให้ฉันได้พาลพบกับ
อิสรภาพของหัวใจ ที่แท้จริงนับจากวันนี้สืบไปจนนิรันดร
Create Date : 21 กรกฎาคม 2553 |
|
7 comments |
Last Update : 21 กรกฎาคม 2553 20:57:31 น. |
Counter : 1022 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: indyman IP: 58.9.14.177 วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:21:17:00 น. |
|
โดย: yzai วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:16:36 น. |
|
โดย: LoveTurJang วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:8:25:50 น. |
|
โดย: ไม้เอก IP: 192.16.1.118, 192.16.1.118, 127.0.0.1, 110.164.243.79 วันที่: 22 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:08:01 น. |
|
โดย: ติ๊ก IP: 192.168.0.134, 61.7.184.95 วันที่: 23 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:24:25 น. |
|
โดย: oat IP: 182.232.152.105 วันที่: 29 กรกฎาคม 2553 เวลา:23:43:10 น. |
|
| |
|
อิสรภาพของหัวใจ |
|
|
|
|
ยินดีด้วยจริงๆนะครับที่คิดได้เช่นนี้ ขอให้มีความสุขกับชีวิตครับ