|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
Alone in Hochimin #2
โดนทวงซะยิก ๆ หาว่าเราอู้ ไม่จริงเลยนะจ๊ะ ลำเนา ที่รัก โยแค่เช็คเรตติ้งไง ว่ามีใครสนใจรึป่าว ฮะ ฮะ ฮ่า
หลังจากที่คืนนั้นจะต้องนั่งรถบัสเพื่อเดินทางไปเมืองดาลัท ก็เลยต้องนอนบนรถ พี่เล้ง พี่คนไทยที่ไปเจอที่นุ้น ที่เดินทางมาคนเดียวเช่นกัน นั่งไปด้วยกันให้พออุ่นใจ
แต่หนุ่มเวียดนามที่นั่งข้างๆ พี่เล้ง ชวนคุยมาก ไอ้เราก็เข้าใจว่าเค้าอยากจะฝึกภาษาอังกฤษอะนะ และอยากจะสานสัมพันธ์ ผูกมิตร แต่เวลานี้ เที่ยงคืนกว่าแล้ว พี่เล้งก็เริ่มจะทนไม่ไหว เลยต้องขอบอกตามตรงไป ว่าผมขอนอนก่อนนะครับ เหนื่อยและเพลียมาก แต่..พี่แก คงยังไม่เข้าใจ ขนาดว่านอนหลับตาแล้ว ยังจะสะกิตชวนคุยอยู่นั่น โชคดีที่ไฟบนรถดับลง พี่เล้งเลยได้หลับสนิทสักที
จริงๆ แล้วระยะาทางจากเมืองโฮจิมินห์ ไปยังเมืองดาลัท ไม่ได้ไกลมากสักเท่าไหร่ ประมาณสามร้อยกว่ากิโล แต่ใช้เวลาเดินทางนานมาก เนื่องจากว่าที่นี่ห้ามขับรถเร็ว เลยทำให้การเดินทางอยู่ที่ราว ๆ 6 ชั่วโมง ก็ขึ้นรถตอน ห้าทุ่ม ถึงที่โรงแรม ประมาณ ตีห้า กว่า ๆ ได้ พอใกล้ๆ จะถึงเมืองดาลัท เจ้าหน้าที่หนุ่มหล่อบนรถ ก็มาเก็บหมอนและผ้าห่ม กำลังสบายเลย ตื่นมาก็โอ๊ะ ไอน้ำเกาะเต็มกระจกไปหมดเลย ใจก็คิดจะหนาวสักแค่ไหนนะ แต่ก็เตรียมแจ็คเก็ตไว้แล้วล่ะ พอถึงที่ท่ารถ ทุกคนก็เตรียมใส่เสื้อกันหนาวตัวหนา ๆ กันเต็มที่ ไอ้เราก็ได้แต่มองน้ำลายย้อย ๆ ว่า หนาวขนาดนั้นเลยหรอไง เพราะเสื้อที่ใส่มาทีแรก ก็เป็นแค่เสื้อกล้าม และแจ็กเก็ตธรรมดาๆ จะเอาอยู่ไหม แต่โยยังชะล่าใจ ก้าวลงรถก่อน ขอสัมผัสอากาศก่อนซิ พอลงปุ๊บ อืมม อ่าาา ปากสั่น ระริก ขนลุกซู่วววว โอ้วว แทบจะใส่แจ็คเก็ตไม่ทัน...... แต่ดีนะที่เรามีไขมันเยอะ เลยทนทานได้นานหน่อย
ลงมาถึงปุ๊บก็จะมีรถตู้จอดอยู่หลายคันเพราะจะแวะไปส่งให้ถึงที่ ใครไปโซนไหนก็ขึ้นรถตู้โซนนั้นดได้เลย นั่งรถต่อไปอีกหน่อย เราก็มาถึงที่โรงแรมแล้ว แต่ว่า.......... มืด เงียบ และ ปิด
โอ้ แม่เจ้า อากาศก็เย็น อยู่ก็ต่างบ้านต่างเมือง ในใจคิดแต่ว่า เห้ย จะทิ้งฉันไว้แบบนี้หรอ เสียงเพลง ประมาณ มาลีวัลย์ ก็ดังก้องในหัวขึ้นมา
"ยืนอยู่กลางลมฝน สู้ทนฟันฝ่า" (ไม่มีฝน แต่กรูหนาวว) "กายที่มันอ่อนล้า แทบยืนไม่อยู่" (คือ กรูง่วง อ่ะค่ะ) "เดินต่อไปคงล้ม มันหมดแรงจะสู้" (เดินไม่ได้ ไม่สู้ อยากนอน ๆ อยากห่มผ้า อยากเป็นเกโยในผ้าห่ม) "เปิดประตู รับหน่อย ได้ไหม" (ตามนั้นเลย)
เหมือนสวรรค์เป็นใจ หลังจากที่เกโยมัวเพ้อกับจินตนาการของตัวเอง พี่เล้งกดกริ่งได้สักพักแล้ว ก็มีเสียงเปิดประตู
กรี๊ดดดดดดดดดด ดีใจ ๆ
ได้ขึ้นไปนอนพักผ่อนประมาณ ชั่วโมง อารมณ์นี้มันนอนไม่หลับ เพราะอากาศเย็นเหลือเกิน พื้นเย็นมาก และสักเจ็ดโมงก็เลยออกไปเดินเล่น หาของกิน ก็ฝั่งตรงข้ามโรงแรมนั่นแล มีร้านขนมปัง น่าสนใจ เพราะคนมาซื้อกันเยอะมาก
แต่เราก็ซื้อแค่ครัวซองง่าย ๆ นี่ล่ะ ยังไม่กล้ากินแซนวิซ แบบที่คนมารอซื้อกันเพียบ เพราะเกรงว่าถ้าเกิดไรขึ้นจะลำบากกับการวิ่งหาห้องน้ำ
นี่คือรูปหน้าโรงแรม เป็นแค่ตึก แต่ข้างในก็พอโอเคอยู่นะ ที่สำคัญ อยู่ใกล้ตลาด
และเดี๋ยวจะเริ่มออกไปทัวร์แล้ว พร่ามซะเยอะเลย เดี๋ยวจะมาพร่ามใหม่นะ
สวัสดี
Create Date : 24 มีนาคม 2554 |
Last Update : 24 มีนาคม 2554 12:17:03 น. |
|
12 comments
|
Counter : 986 Pageviews. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:15:55:43 น. |
|
|
|
โดย: FreakGirL วันที่: 24 มีนาคม 2554 เวลา:16:12:17 น. |
|
|
|
โดย: ลำเนา วันที่: 29 มีนาคม 2554 เวลา:10:27:11 น. |
|
|
|
โดย: ลำเนา วันที่: 29 มีนาคม 2554 เวลา:10:29:19 น. |
|
|
|
โดย: FreakGirL วันที่: 30 มีนาคม 2554 เวลา:17:33:06 น. |
|
|
|
โดย: ลำเนา วันที่: 1 เมษายน 2554 เวลา:5:18:11 น. |
|
|
|
โดย: ลำเนา วันที่: 2 เมษายน 2554 เวลา:0:50:14 น. |
|
|
|
โดย: ลำเนา วันที่: 5 เมษายน 2554 เวลา:3:22:18 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 5 เมษายน 2554 เวลา:23:45:30 น. |
|
|
|
โดย: ลำเนา วันที่: 9 เมษายน 2554 เวลา:3:07:04 น. |
|
|
|
โดย: FreakGirL วันที่: 9 เมษายน 2554 เวลา:20:34:00 น. |
|
|
|
โดย: ปีศาจวสันต์ วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:21:37:01 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]
|
FreakGirL ผู้หญิงประหลาด ๆ คนนี้ หลายคนมองว่า เซอ ซ่า บ้า เปรี้ยว(ไม่เชื่อมาดมจุ๊กกาแร้ดูดิ อิอิ)
บางครั้งก็ เงียบ ซะจนได้ฉายาว่า เด็กหญิงอมทุกข์ เป็นคนชอบฟังมากกว่าพูด รักสันโดษ แต่เที่ยวเล่นเป็นบางเวลา ตอนนี้อยากขอบคุณท้องฟ้าที่ทำให้เราได้เจอกัน....
เกโย นั้นเกิดปีลิง หน้าตาจิ้มลิ้ม ตุ่งแช่ ตุ่งแช่ เกโย เป็นเด็กฮิพฮอพ จะจริงหรือหลอก ตุ่งแช่ ตุ่งแช่ เกโย เป็นคนบ๊องๆ ใครเชื่อก็ต๊อง ตุ่งแช่ ตุ่งแช่
ฮ่าๆๆๆ บ้าไปแล้น ปล. กรุณาเขย่าขวดก่อนกินยา ไม่ง้านอาจบ้า ตุ่งแช่ ตุ่งแช่ เย้้ยยย
|
|
|
|
|
|
|
|
หรือว่าถึงอู้ ก็เป็นอดีตนะค่ะเราว่า
ตอนนี้ไม่อู้แล้วล่ะ ตอนแรกมาตอนสอง
ก็ตามมาทันด่วนเลย