เดินทางไปเที่ยวนาขั้นบันได เมืองหลงเซิ่ง 龙胜 หลงจี๋ 龙脊
อย่ารังเกียจความเศร้า มันเป็นเส้นทางช่วงระยะหนึ่ง ก่อนไปถึงความสุข - นิ้วกลม -
วันก่อนเข้ามาดูถึงได้รู้ว่า "ลืม" 555 ตลอดๆ นี่ขนาดว่าเขียนทิ้งไว้เมื่อ 03/11/2015 อะไรจะยาวนานขนาดนี้ อย่าไปนับตั้งแต่ตอนเที่ยวเลยนะ นานกว่าอีก พี่นี่เพลีย 555 แต่ได้ทีก็ลุยซะหน่อย ว่าแต่...เราจะยังจำรายละเอียดได้ไหมล่ะนั่น อะจ๊ากกก เอาเป็นว่าหนักรูปเหมือนเคยดีกว่า ฮี่ๆๆ
หลังจากแวะเที่ยวที่เมืองลับแล ก็ได้เวลาขึ้นรถ และนอน ! เพราะว่าอีกยาวเลยจ๊ะ กว่าจะถึงที่หมายต่อไป หลับไปก็หลายตื่น กินขนมไปก็หลายแบบ ระหว่างทางก็มีบางช่วงที่แอบน่ากลัว เพราะเป็นเลนคู่ แต่ก็เบียดกัน ปาดกัน แซงกันแบบไม่แคร์สื่อ แตรนี่บีบกันแทบจะพอๆกับที่เวียดนามเลย เหมือนอยากจะทะเลาะกันเลยนะ โชคดีที่ไม่มีอันตรายใดๆ ในที่สุดเราก็มาถึงค่ะ ณ หลงเซิ่ง 龙胜
อากาศกำลังเย็นสบายมากๆเลยค่ะ ชอบๆ เราแพลนกันว่าจะนอนที่นี่สักคืน ก็เลยจัดกระเป๋าเอาเฉพาะของที่จำเป็นไปพอสำหรับ 1 คืน จะได้ไม่ต้องแบกให้หนัก เพราะถ้าจ้างลูกหาบขึ้นไปก็เสียคนละ 50 หยวนจ๊ะ แล้วนัดแนะกับคนขับรถ ว่าให้มารับตอนสายๆของวันรุ่งขึ้น
ตอนนี้ยังอยู่บริเวณทางขึ้น จากตรงป้ายนี่วิวดีงามนะ เราไม่ได้มาหน้าฝนที่จะมีน้ำขังๆ นั่นคงจะสวยมากๆค่ะ
กล้องเราดีมากๆ เลย ณ จุดๆนี้ มีหน้าเบลอหลังชัด ดีงาม 555 ทุกคนเลยสวยซ๊า
จัดการค่าผ่านทาง เตรียมตัวไปสัมผัสความสวยงามตามรูปที่อวดด้านบน
เค้าจะมีรถบัสให้ขึ้นไปนะจ๊ะ ทางคดเคี้ยวใช้ได้ มีให้หวาดเสียวเล็กๆ พอเป็นกระสัย
นี่แค่บรรยากาศระหว่างทาง ก็เริ่มฟินและ
ใช้เวลาไม่นาน ก็ถึงที่หมาย ก็ถ่ายรูปซะหน่อย งามแต้ๆ หมอกเพียบ อากาศเย็นทีเดียวเชียวแหล่ะ
ส่วนบริเวณที่เรามานี่ เรียกว่า 龙脊 หลงจี๋ ที่แปลว่า สันหลังมังกร เพราะว่าเป็นนาขั้นบันไดที่สวยงาม เปรียบเหมือนดังมังกรที่เลื้อยรอบเขา ข้อมูลอย่างอื่น คงจะต้องหาเพิ่มเองละกัน เพราะไม่รู้เหมือนกันค่ะ 555 คิดว่าคงไม่ยากสำหรับยุคนี้ในการหาข้อมูลอะไรก็แล้วแต่ และอีกอย่างคือขี้เกียจ เอิ๊กๆ
แต่ ช้า แต่...เรายังไม่ถึงจุดหมายสำหรับคืนนี้จริงๆ ป้ายเนี่ย พึ่งจะถึงทางเข้าเองจ้า
ป้าๆ มาทำอะไรกันอะ ฮี่ๆๆ ขายอะไรกันมั่งก็ไม่รู้
"จะออกไปแตะขอบฟ้า แต่เหมือนว่าโชคชะตาไม่เข้าใจ" แหม่ ร้องเพลงกล่มตัวเองซะหน่อย เพราะเรายังจะต้อง Keep Walking กันต่อไป เพื่อให้ไปถึงที่พักกันก่อนที่จะค่ำ
แรกๆ ก็ตื่นเต้น สนุกสนานกันใหญ่
ระหว่างทางก็มีอะไรแปลกๆ ที่เราไม่คุ้น ก็ถ่ายไป หอบไป
และก็ยังคงได้กลิ่นหอมพริกคั่ว ที่ไม่ฉุนมากนัก ตั้งแต่ที่เรามากุ้ยหลิน ก็จะเห็นเรื่อยๆ ในหลายๆที่ที่ขายกัน บริเวณนี้ก็เช่นเดียวกันค่ะ หอม น่าทานนะ แต่ไม่ได้ซื้อกลับมาลองเลย เสียดาย
ยังค่ะ มันยังไม่ถึงฝั่งฝัน เรายังคงมุ่งมั่น(เดิน)กันต่อไป ฮึบๆ
ระหว่างทางก็ยังเพลินๆ มีขายของที่ระทึก เอ้ย ระลึก เอ้ย ถูกแล้วววว จ๊ะ..เป็นภาวะเพี้ยน เนื่องจากเดินขึ้นที่สูงมากไปหน่อย
หินเนื้อหมู 555 รู้สึกเหมือนตัวเองโดนเฉือนไปยังไงก็ไม่รู้ค่ะ
คาราบาวก็มานะ
ของแห้งก็เพียบค่ะ
เห็นป้าๆกลุ่มนี้กำลังเผาอะไรอยู่ ไม่ได้หิวนะ แต่กลิ่นมันหอมมว๊ากกก พี่นี่เดินพุงนำนม ล้ำไปถึงป้าทันที ่เลยได้ซื้อมันเผาร้อนๆ มากิน มันช่างฟินมาก เข้ากันดี๊ ดี กับอากาศตอนนั้นเลยค่ะ
เหมือนเดินมาไกลนะ แต่ยังไม่ไปไหนเล๊ย 55555 คืออะไร ... ฮึบๆๆๆ
ที่เห็นนี่ พี่หมีไม่ได้อ่านออกเลยนะนั่น จ๊ากกก เก็กตลอด !
พี่หมีต้องเดินระวังๆ นะฮะ น้ำหนักตัวเยอะ ค่อยๆเดินนะ หุหุ
เดินมาสักระยะ ก็ได้เจอกับวิวนี้ อร๊ายยย ฟินนนน ระดับ7 คลายความเหนื่อยลงได้เล็กน้อย
ทางแคบๆ ต้องเดินสวนกัน มีน้ำใจแบ่งๆกันไปนะ สังคมจะได้สงบสุข ดูดีขึ้นมาเชียว ...พี่นี่หลบมุมให้เลย พี่กลัวน้องม้า+ลา เหยียบเท้าเอาน่ะ
จริงๆแล้วจะเห็นบ่อยจนเริ่มชินละ ที่จะเห็นน้องล่อแบกของขึ้นมาอย่างเยอะเลยค่ะ ส่วนมากจะเป็นพวกซีเมนต์ ซึ่งคนที่นำม้านี้ว่า รับจ้างแบกขนวันละ 10 เที่ยว
ระหว่างทางบรรยากาศดีๆ ทำให้หายเหนื่อย พี่หมีทำหน้าแบ้วๆ เหมาะกับวิวงามๆเน๊อะ
เดินกันเข้าไป ฮึบๆ
ยังต้องไปต่อค่ะ นี่ขนาดว่ากล้องเอ๋อมาก พี่แกยังถ่ายได้อย่างเยอะ ชัดๆ เบลอๆ แบบว่างงๆกันไป
เมื่อมาถึงตรงนี้ เราได้พักกันแปปนึง เพราะหาทางกันค่ะ ว่าที่พักเราแยกไปทางไหนฟระเนี่ย
อิแม่หมี ถ่ายแต่รูป ให้เค้าดูกันไป เพราะไม่รู้อะไรสักอย่างจริงๆ มาแต่ตัวสุดๆ
ระหว่างเดินผ่านอีกละ บ้านนี้เค้าล้างผัก ธรรมชาติดีนะ น่ารักดีค่ะ สงสัยทำกับข้าวกินละซิ ที่พูดนี่ไม่ได้หิวนะ แต่กินได้ (ตลอดเวลา)
ไม่นานนักก็มาถึงที่พัก ปรบมือให้กับทุกคนที่ช่วยกันหาทางด้วยจ้า คืนนี้ที่พักชื่อ Lavendar เอาจริงๆ เราก็ไม่ได้เหนื่อยกันมากนะ เพราะอากาศดี และวิวสวย หมอกกำลังเริ่มลงแล้ว ความมืดเริ่มเข้ามาแทนที่ ไอเย็นเริ่มทำให้ขนลุกได้
พี่หมีขอแฮ่ดหน่อย ถ่ายกับวิวงามๆ
ห้องพักที่ดีทีเดียวล่ะ น้ำไหลแรง สะอาด มีไวไฟให้ด้วย แบบนี้อยากอยู่อีกสัก2 วันเลย ทุกคนได้ห้องที่เป็นวิวภูเขาหมด เพราะคงเหลือแค่นักท่องเที่ยวกลุ่มเรากลุ่มเดียว เนื่องจากเป็นวันอาทิตย์ที่เหล่านักท่องเที่ยวจะกลับกันซะเยอะแล้ว
วิวที่ห้องค่ะ
หมอกเริ่มลงแล้ว
ภายในห้องพัก
มีถ้วยชา กาน้ำร้อนให้พร้อม
ห้องน้ำก็ถือว่าไม่เล็กมากค่ะ แต่สะโพกทอร์นาโดอย่างโยนี่ก็ต้องระวังนิดนึง 555
ยุงหรืออะไร ตัวใหญ่มาก
หมอกกำลังเริ่มลงแล้ว ความมืดเริ่มเข้ามาแทนที่ ไอเย็นเริ่มทำให้ขนลุกได้ดีมาก
ทีแรกพวกเราคิดว่าจะไปหาทานข้าวเย็นกันที่อื่น เพราะคิดว่าโรงแรมน่าจะคิดแพง แต่พอเห็นเมนู ก็ถือว่าราคาพอรับไหวค่ะ
หน้าที่สั่งอาหารหลักๆ ก็คงไม่พ้นเหล่าซือของพวกเราค่ะ และพวกเรา อาวุธก็พร้อม กายพร้อม ท้องพร้อมค่ะ
นอกจากอาหารที่สั่งไปแล้ว มื้อนี้ยิ่งพิเศษขึ้นไปอีก ผู้ดูแลฝ่ายเสบียงไปจัดการทอดไข่เจียวเองให้พวกเราได้ชิม พี่มิกกี้นี่น่ารักที่สู๊ดดดดด
ไข่เจียวอร่อยล้ำของคุณพี่มิกกี้
ผัดอะไรไม่รู้ ลืมไปแล้ว แต่อร่อยนะ
อิ่มหนำสำราญกันเสร็จคุยสัพเพเหระกันไปเรื่อย โต๊ะข้างๆคือพนักงาน ก็นั่งเล่นเกมคณิตศาสตร์กัน
เราก็เลยงัดมันมาเล่นบ้าง ขำๆกันไป
โยพวกไม่เอาไหนอย่างแรงเลยเรื่องจะต้องมาคิดเลขเอย นั่งเล่นเป็นคู่ๆกันเนี่ย ขนาดว่าพี่เค้าอธิบายมาเรื่อยนะ ก็ยังงงได้ตลอด สรุปต้นทริป ยันจบทริป ได้แต่นั่งเชียร์ 555 วันนี้หลังจากเม้าท์มอยกับตามประสา ต่างคนก็เหนื่อยล้า เลยกลับไปพักผ่อน เพราะเป็นวันที่เดินทางซะเป็นส่วนใหญ่ ในบล็อคถัดไปจะพาไปชมวิวนาขั้นบันไดค่ะ
สวัสดี
Create Date : 03 พฤศจิกายน 2558 |
|
18 comments |
Last Update : 22 มิถุนายน 2559 9:53:17 น. |
Counter : 1888 Pageviews. |
|
|
|
ที่หน้าจอปุ่มโหวตหายไป ออกอาการงงเล็กๆ