Entertainment blog . . . ชีวิตก็คือความบันเทิง
Group Blog
 
 
มกราคม 2549
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
 
6 มกราคม 2549
 
All Blogs
 
โคโยตี้ บุหรี่ เหล้า และสิ่งมอมเมาที่เราเต็มใจ ! ( ภาคสอง )

มามะ ! มาต่อกันเลยดีกว่า เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา

คราวนี้มากล่าวถึงอาชีพมาม่า หรือเซลล์ ในร้านซักนิดนะครับ ..

เซลล์ ( ผมชอบเรียกแบบนี้มากกว่า ) จะเป็นคนดูแลเรา เวลาเรามาที่ร้าน เนื่องจากร้านพวกนี้เป็น เมมเบอร์คลับ จึงมักจะมีแต่ลูกค้าชักชวน บอกต่อ เพื่อนแนะนำมา ฯลฯ ไม่ค่อยเห็นพวกที่เดินมาดุ่ม ๆ แล้วเปิดเมมเบอร์ เพราะฉะนั้นเซลล์ของเราก็มักจะเป็นคนเดียวกันกับคนที่แนะนำเรามานั่นแหละ หน้าที่เค้าคือ มารับเราที่หน้าร้าน พาไปหาที่นั่ง ตามเด็ก ( น้อง ๆ ) ให้ ถ้าเรามีน้องประจำ หรือจัดตามสเปคให้ ทั้งหมดนี้ไม่มีค่าใช้จ่ายใด ๆ เพราะเค้าได้เปอร์เซ็นต์จากการเปิดเมมฯ ไปแล้ว แต่ถ้าเรามีน้ำใจก็ให้เค้าดื่ม สองดื่ม ไม่น่าเกลียดหรอกครับ หรือทิปเอาก็ได้ แต่ให้เป็นดื่มจะดีกว่า เพราะเซลล์ก็ต้องทำยอดดื่มเหมือนกัน

พูดถึงเรื่องทำยอดดื่ม .. อธิบายเพิ่มเติมนิด
คือเงินเดือนของเซลล์ และน้อง ๆ จะขึ้นอยู่กับยอดดื่มด้วยนะครับ เช่น แดนเซอร์ ใน 1 เดือน ถ้าทำได้ 150 ดื่ม ( ตกคืนละ 5 ดื่มเองนะ ถ้ามาทำงานทุกวัน จะได้เงินเดือน 15,000 บวกกับเปอร์เซ้นต์จากจำนวนดื่ม ดื่มละ 120 บาท ก็เท่ากับ 15,000 + ( 120x150 ) = 33,000 บาท ไม่รวมทิป มาลัยเงินสด ฯลฯ

ถ้าทำได้เกิน 200 ดื่มเงินเดือนก็จะเพิ่มเป็น 20,000 บาท เป็นขั้นเป็นตอนอย่างนี้ไปเรื่อย ๆ ส่วนถ้าทำไม่ถึง 100 ดื่มก็จะถูกย้ายไปอยู่ร้านอื่น ๆ ในเครือผู้บริหารเดียวกันนี้ แต่เกรดต่ำกว่า หรือไม่ก็ถูกพิจารณาให้ออก เป็นต้น

จะว่าน่าอิจฉาก็ใช่ แต่ก็น่าสงสารไม่น้อยเหมือนกันนะครับ เพราะเงินที่ได้มานั้นแลกกับสุขภาพกาย ( กินเหล้า เมาทุกวัน ) และสุขภาพจิต การลวนลาม และล่อลวงทางร่างกาย วาจา ใจ ฯลฯ เพราะ 95% ที่มาเที่ยวสถานที่แบบนี้ก็หวังจะได้มีอะไรกะน้องเค้าทั้งนั้นแหละครับ

เรื่องที่น่าเห็นใจอีกเรื่องก็คือเวลาส่วนตัวมักจะไม่ค่อยมี เวลากลางวันก็นอน เพราะง่วง แฮงค์ เที่ยวต่อหลังเลิกงาน ( ตีสอง ) จนเช้า หรือมีเรียนตอนเช้า-บ่าย ฯลฯ และใน 1 เดือนต้องมาทำงานทุกวัน นัดประชุมต้องมา แดนเซอร์ต้องซ้อมเต้น หยุดได้เดือนละ 2 วัน มาสาย ไม่มา ไม่มีการใช้เหตุผลอะไรมาอ้างได้เลย ต้องโดนหักเงิน 10 ดื่ม ( 2,800 ) ในวันธรรมดา 15 ดื่ม ในวันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ เทศกาลพิเศษ ( สงกรานต์ ปีใหม่ ฯลฯ ) 30 ดื่ม ... เพราะฉะนั้นถ้าคุณไปติดใจน้องคนไหน แล้วอยากชวนไปกินข้าว ดูหนัง เที่ยวต่างจังหวัด ก็ต้องจ่ายค่าหยุดงานให้เค้าตามอัตราราคาเหล่านี้ล่ะครับ ภาษาในวงการเค้าเรียก "ซื้อดื่ม"

มาถึงคนเที่ยวบ้าง คนที่มาเที่ยวส่วนใหญ่ ก็มักเป็นคนทำงาน เสี่ย ลูกคนรวย เจ้ามือบ่อน ฯลฯ ใครก็ได้ที่มีเงินมาเที่ยว .. บางคนก็มาแบบ นาน ๆ มาที มีเงินก็มาซื้อความสุข ให้สาว ๆ เอาใจ แล้วก็กลับบ้าน

บางคนก็มาเพราะติดสาว น้องขอร้องให้มา ( เสียเงิน ) คุยด้วย เพราะน้องคุยด้วยแล้วถูกใจ ( ในกระเป๋าตังค์ ) เรา บางคนก็มาเพราะสังสรรค์กับเพื่อน ๆ บางคนพาลูกค้าสำคัญมาเลี้ยง บางคนพาฝรั่งมาเที่ยว บางคนมาทุกวัน !

อีพวกมาทุกวันนี้ก็มีหลายแบบ
*แบบแรก มาหาเด็ก ( น้อง ๆ ) เพระอยู่ในช่วงจีบอยู่ คั่วอยู่ ลองเชิงกันอยู่ว่าน้องจะเสร็จเราก่อน หรือเงินเราจะหมดก่อน
*แบบต่อมาคือพวกขาประจำ มาให้คนไหว้ นั่งเป็นศาลพระภูมิ เซลล์ น้อง บ๋อย บาร์เทนเดอร์ แขกโต๊ะอื่น ๆ รู้จักมันหมด มาแบบโชว์พาว ( show power ) โชว์รวย
*อีกแบบคือมาเพราะไม่มีอะไรจะทำ มาจนเคยชิน ไม่ได้มาเหมือนไม่ได้ทำอะไรที่คุ้นเคย มาบ่อยกว่าเด็กทำงาน มาเหมือนเค้าจ้างเป็นลูกค้าประจำ ได้เงินเดือนในการมาเที่ยว

ผมจัดอยู่ในประเภทหลังนี้
เหตุผลก็คือ เพื่อนผมติดแดนเซอร์คนนึงอยู่ จีบมานาน จริงจัง หวังเป็นแฟน ผ่านมาปีกว่าก็ยังไม่คืบหน้าไปถึงไหน แต่ยังมีใจอยู่ก็เลยยังคงมาหาต่อไป

ด้วยเหตุนี้แหละผมถึงรู้จักสถานที่นี้ดีพอสมควร

แต่ผมไม่กินเหล้านะ บุหรี่ก็ไม่สูบ เด็กก็ไม่เรียก ( แล้วมึงจะมาทำไม ) มาเพราะเพื่อนนี่แหละ มันให้มาเป็นเพื่อนเพราะมาคนเดียวมันเขิน บางทีคนอื่น ๆ ว่างก็มาเป้นกลุ่ม แต่ส่วนใหญ่จะมากันสองคน สามคน อีกอย่างเวลามันเมาผมจะได้ขับรถให้มัน หรือดูแลมันได้ เพราะผมไม่เมา ไม่กลัวด่าน

มาทุกวัน เว้นวันที่ร้านหยุด หรือติดธุระปะปังที่อื่น ๆ มาแล้วก็ไม่เรียกเด็ก เหล้าก็ไม่กิน ตังค์ก็เลยไม่กระเด็นออกจากกระเป๋า เสียแค่ทิปบ๋อยร้อยนึงเวลาจะกลับ ( ส่วนของเพื่อนที่เรียกน้อง ๆ มาให้ดื่มนั้น ต่างคนต่างออก ) ที่รู้จักน้อง ๆ ก็เพราะเพื่อนเนี่ยแหละ เวลามันเรียกมาคุยผมก็พลอยรู้จักไปด้วย นับไปนับมาก็น่าจะเกิน 40 - 50 คนนะที่รู้จักชื่อ-หน้า ที่คุย ๆ สนิท ๆ ก็สิบกว่าคน

บางคนไม่จบ ม.6 บางคนเรียนมหา'ลัยอันดับ 1 ของประเทศ บางคนต่อโทอยู่ บางคนมาทำงานเพราะความจำเป็น บางคนหาเลี้ยงแฟน บางคนมีเสี่ยเลี้ยง บางคนทำเพราะสนุกไหน ๆ ก็เที่ยวทุกวันอยู่แล้ว นี่เหล้าฟรี เต้นโชว์ได้ แถมเจอผู้ชายอีก มีเงินเดือนด้วย .. แต่ทุกคนมาด้วยความเต็มใจครับ

ไม่มีใครโดนบังคับ สมัครใจกันทุกคน บางคนได้เงินพอก็เลิก บางคนเลิกแล้วกลับมาทำใหม่ บางคนถอนตัวไม่ได้ทำนานเกินไปจนไม่รู้จะไปทำอะไรดีที่ไม่ใช่อาชีพได้เงินง่าย ๆ แบบนี้ บางคนแอบพ่อแม่มาทำ บางคนแม่มารอรับ-ส่งทุกวัน บางคนกลับกับลูกค้าไม่ซ้ำหน้า ... เฮ้อ ! เอาไว้เล่าเป็นรายบุคคล ที่น่าสนใจ ๆ ก็แล้วกันครับ

กลับเข้ามาในร้านต่อ

ส่วนตัวแล้วผมชอบสถานที่แบบนี้นะ มันมีครบ ทั้งมายา เล่ห์เหลี่ยม สิ่งมอมเมา ( เหล้า นารี โชว์บนเวที เลิศหรูอลังการ แบบมีคลาสด้วยนะ ไม่ใช่โชว์โง่ ๆ เง่า ๆ เน้นเซ็กซืแบบถูก ๆ ) แถมมีเป๊ปซี่ ( ถ้าเปลี่ยนเป็นโค้กได้จะดีมาก ๆ ) กินฟรีอีกต่างหาก ( อย่าลืมสิ มิกซ์ฟรีนะครับ ) โชว์ฟรี สาวสวยเซ็กซี่ พร้อมเครื่องดื่มฟรีทุกคืนแบบนี้ ทำไมผมจะไม่ชอบล่ะครับ แถมบางวันมีเพื่อนคุยฟรี ๆ อีกต่างหาก อาจจะเลยเถิดด้วยการไปกินข้าวหลังร้านเลิก ส่งน้องกลับบ้านเป็นน้ำใจเล็กน้อย แล้วแต่โอกาส ... อ้อ .. ทั้งหมดนี่ยังไม่รวมสิ่งที่เรียกว่า "ความจริงใจ" นะครับ เชื่อรึเปล่าล่ะ ว่ามันมีจริง ในสถานที่แบบนี้ อยู่ที่ว่าคุณจะมีความจริงใจให้ใคร บวกกับดวงอีกเล็กน้อยรึเปล่า .. เท่าที่ผมประสบพบเจอมา ผมมี "เพื่อน" และ "น้อง" จากสถานที่แบบนี้มากพอสมควรเลยทีเดียว ชนิดที่ว่า เรื่องเงินไม่มีมาเกี่ยวข้องซักนิดเลยล่ะ

ใครหลายคนบอกว่า นี่คือแหล่งมั่วสุม ที่อโคจร โลกียชนสถาน สินค้าฟุ่มเฟือย แหล่งเพาะนิสัยเสีย ร้านทำลายคน หรือ คนดี ๆ เค้าไม่เที่ยวที่แบบนี้กัน อบายมุขชัด ๆ หรืออื่น ๆ อีกมากมาย

ผมก็ยังว่าผมชอบที่แบบนี้อยู่ดี ไม่ได้ชอบแบบ "ชอบมากกก .. กกก" ไม่ได้ไปแล้วจะตาย หรือ "ที่นี่ดีที่สุด" หรอก .. แต่มันก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรมาก ( แต่มุมเลว ๆ ก็มีนะ แต่ไว้เล่าทีหลัง )

เพราะผมยอมรับว่าผมก็ไม่ได้ดีเด่ วิเศษ วิโส อะไร ผู้ชายที่มาเที่ยวที่แบบนี้มันไม่ใช่เรื่องที่น่านิยมนักหรอกครับ

... แต่มันก็ไม่ผิดมาก ไม่ใช่เหรอ !?

ที่เหลือ ( อีกเยอะ ) ต่อพรุ่งนี้นะ .. ท่าทางจะเป็นซีรี่ย์ยาวแฮะ

*** ใครมีโอกาส หรือหลงเข้ามาได้อ่านแล้วมีคำถาม หรืออยากให้เล่าอะไรเพิ่มเติมบอกได้นะครับ ***


Create Date : 06 มกราคม 2549
Last Update : 6 มกราคม 2549 16:29:49 น. 8 comments
Counter : 394 Pageviews.

 
รออ่านตอนต่อไปครับ


โดย: Zantha วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:16:58:35 น.  

 
แวะมาอ่าน แล้วปักหลักรอ ค่ะ


โดย: loveme_loveu วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:17:47:53 น.  

 
อ่านเพลินค่ะ เจ้านายที่ออฟฟิศก็เปิดเมมเบอร์ร้านแนวๆ นี้ไว้เหมือนกันค่ะ (ชื่อร้านเซนจูรี่ รึอะไรทำนองนี้แหละ) แต่ไม่เคยได้ถามซะทีว่าข้างในมีอะไร เป็นยังไง

นับเป็นการเปิดโลกทัศน์ดีค่ะ แล้วจะตามอ่านนะคะ



โดย: นางสาวอาร์ต (นางสาวอาร์ต ) วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:19:37:30 น.  

 
สนุกจัง ^^"
มาอัพต่อเร็วๆนะคะ อยากอ่านๆ


โดย: สวยที่สุด วันที่: 6 มกราคม 2549 เวลา:20:00:49 น.  

 
สนุกจัง ยังกะ night safari เลย


โดย: buo วันที่: 7 มกราคม 2549 เวลา:9:18:05 น.  

 
โอย...อ่านแล้วติดงอมแงมเลยเนี่ย


โดย: YohEy วันที่: 7 มกราคม 2549 เวลา:19:33:23 น.  

 
ok .


โดย: ae IP: 58.11.14.45 วันที่: 19 มกราคม 2549 เวลา:18:10:13 น.  

 
ที่พี่บอกว่าน่าสงสารหนูคิดว่า มันก็ไม่น่าสงสารหรอกค่ะ ผู้หญิงที่มาทำงานแบบนี้ใครไม่ได้บังคับให้มานี่ค่ะ ต่างคนก็มาทำให้คนอื่นเอาเงินฟาดหัวทั้งนั้น ถ้าไม่อยากโดนลวนลาม เสียสุขภาพทางด้านร่างกาย ก็ไม่ต้องมาทำงานแบบนี้สิค่ะ หนูว่านะพวกที่เปนกรรมกรแบกหาม ชาวนา ชาวสวน ไม่น่าสงสารกว่าอิพวกนี้อีกหรอ อันนี้ได้แต่แต่งตัวสวยๆ จะกินอะไรก็มีคนเลี้ยง เงินก็ได้มาเยอะ แบบนี้ควรค่ากับความน่าสงสารหรอค่ะ แล้วผู้หญิงบางคนที่เค้าก็เกิดมาไม่มีอันจะกินแต่ว่ามีความทะเยอทะยานในการใช้ชีวิตอย่างมีศักดิ์ศรี ไขว่คว้าหางาน หาเงิน โดยใช้สมอง แทบเป็นแทบตาย แบบนี้มันคงจะไม่น่าเห็นใจ หรือน่าสงสาร ในสายตาของผู้ชายอย่างว่าแบบพวกคุณหรอก ใช่มะ นู๋เรียกผู้ชายที่ชอบเที่ยวสถานที่อย่างว่า เป็น ผู้ชายอย่างว่า นะค่ะ คงจะไม่ด่าหนูนะค่ะ เพราะว่าไม่รู้จะเรียกว่าอะไรดี


โดย: นู๋ม่ายซน IP: 118.172.48.185 วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:0:13:56 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เบื่อจัง ... เบื่อคุง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add เบื่อจัง ... เบื่อคุง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.