Entertainment blog . . . ชีวิตก็คือความบันเทิง
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2549
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
16 มีนาคม 2549
 
All Blogs
 

โคโยตี้ บุหรี่ เหล้า และสิ่งมอมเมาที่เราเต็มใจ ! ( ภาคสิบสาม )

สวัสดีครับ ! ทุกท่าน ...

หายไปนานเลย พอดีงานเยอะมั่ก ๆ แถมคอม ฯ ที่บ้านยังเจ๊งกะบ๊ง อีกตะหาก ก็เลยไม่ได้เข้ามา up blog ในส่วนนี้น่ะครับ !

พูดไปพูดมาก็เป็นข้ออ้างนั่นแหละ .. ว่ากันตามจริงแล้ว เรื่องของเรื่องก็คือ ยังไม่มีฟีลจะเขียนนั่นเอง แฮ่ ๆๆ !

ไหน ๆ ก็เลท ไปมากแล้ว จะไม่ขอเยิ่นเย้อละกันนะครับ .. เริ่มเรื่องเลยดีกว่า วันนี้ตามสัญญา ( ที่คงจะลืมกันไปหมดแล้ว ) ว่าจะพาไปเยี่ยมชมแหล่งรวมตัวของสาว ๆ ที่ทำงานกลางค่ำกลางคืนกัน บางท่านก็คงจะรู้ แต่เชื่อว่าอีกหลายท่านยังไม่รู้ เอาเป็นว่าจะรู้หรือไม่รู้ก็ลองอ่านดูละกันนะครับ ...

..........................................................................

หลังตี 2 น้อง ๆ เลิกงานกันเสร็จสรรพ เค้าก็ต้องหิวข้าวกันเป็นธรรมดาใช่มั้ยครับ !?

คำถามก็คือเค้าจะไปกินข้าวกันที่ไหน ?

1. แล้วแต่ลูกค้าพาไป
2. ร้านข้างทาง
3. ล็อบบี้โรงแรม
4. บะหมี่รถเข็น
5. สั่งจากคอนโด
6. ต้มมาม่ากินที่ห้อง
7. ยังไม่กิน รอนอนตื่นก่อนค่อยกิน
ฯลฯ

ก็แล้วแต่ รสนิยมใคร รสนิยมมันครับ แต่ส่วนใหญ่ ถ้าเป็นไปได้ .. น้อง ๆ พวกนี้เค้าเลือกที่จะไป ( แถ่น แทน แท้นนนน ! )

" ห้ ว ย ฝ า ง " ( สำเนียงน้อง ๆ บางคน ) ครับ !

อันว่าห้วยขวางเนี่ย ก็คือนับตั้งแต่หัวถนน เริ่มจากแยกห้วยขวางเดินลึกเข้าไปจนถึงตลาดห้วยขวางโน่นเลย

ใครเคยไปเดินซื้อของจะเห็นว่ามันมีการวางขายของตามข้างทาง ทั้งเสื้อผ้า ของกระจุ๊กกระจิ๊ก ซีดีเพลง หมวก แว่น โทรศัพท์ แถมด้วยร้านอาหารเลิศรสมากมาย กระจายอยู่ตามซอกซอย และริมถนนใหญ่

ถ้าคิดว่าไปเย็น ๆ ค่ำ ๆ ดึก ๆ แล้วคนมันเยอะ .. ลองไปดูอีกทีหลังตีสองครับ แล้วคุณจะเปลี่ยนใจ !

ภาพที่คุณได้เห็นคือ ประชากรส่วนใหญ่ ที่มีสายพันธุ์ Cosmaticasapian ที่มีเครื่องสำอางค์หนาเตอะเต็มหน้า ( ส่วนใหญ่ยังไม่ล้างหน้า และเวลาทำงานในร้านมืด ๆ ต้องแต่งให้เข้ม ๆ หนา ๆ เวลาโดนไฟจะดูดี ) แต่งตัววัยรุ่น กระโปรงสั้นเสื้อยืด แขนกุด ทำสีผม กลิ่นน้ำหอมโชยแต่ไกล เดินกันขวักไขว่ไปหมด

เค้ามาทำอะไรกัน ?

มากินข้าวครับอันดับ 1 เลย หลังเลิกงานหลายคนไม่อยากไปกับลูกค้าเพราะว่าไม่มีอะไรรับประกันความปลอดภัย หรือถ้าไปก็ไม่ถูกปากกับรสชาติอาหาร ต่อให้เป็นอาหารโรงแรมก็เถอะ .. อันนี้ผมคอนเฟิร์ม ขนมจีนห้วยขวางอร่อยกว่าเยอะ นอกนั้นก็มีให้เลือกอีกมากทั้ง ส้มตำ ข้าวแกง ซีฟู้ด หมูจุ่ม หมูหระทะ ข้าวต้ม ฯลฯ อร่อย ๆ ทั้งนั้น ลองไปดูเถอะครับว่าง ๆ ซักวัน จะเห็นสาว ๆ เต็มไปหมด ( ที่ว่าเครื่องสำอางค์หนาเต็มหน้านั้น ไม่ใช่ว่าดูไม่ได้นะครับ น่ารัก ๆ สวย ๆ ก็มี .. เยอะซะด้วย )

วัตถุประสงค์ถัดมาก็คือ พวกน้อง ๆ เค้าไปช้อปปิ้งกัน เพราะส่วนใหญ่ พวกนี้กลับถึงบ้านอาบน้ำปุ๊บ กระโดดขึ้นเตียงหลับเป็นตาย ตื่นอีกทีโน่น บ่าย ๆ ( หลายคนที่ได้เบอร์น้องเค้าแล้วโทรหาก่อนเที่ยงไม่ต้องสงสัยว่าทำไมโทรไปไม่รับ อยู่กับแฟนรึเปล่า ? จริง ๆ แล้วนี่แหละครับคือสาเหตุ ! ) ตื่นมาก็ได้เวลาอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานแล้ว จะเที่ยวจะช้อปอะไร ต้องโน่น เสาร์-อาทิตย์ แล้วก็ต้องแหกขี้ตาตื่นด้วย เมาแฮ้งค์มาก ๆ ก็ไม่อยากจะไปอีก เพราะฉะนั้น ช้อปมันก่อนกลับบ้านนี่แหละสะดวกสุด .. ของที่ซื้อก็มีตั้งแต่ ซีดีเพลงที่เอาไว้แดนซ์กันในห้อง เอ็มพี3 มั่ง รีมิกซ์มั่ง คาราโอเกะมั่ง หรือไม่ก็หนังดีวีดี ( พากย์ไทยขายดี ) นอกเหนือไปจากนั้นก็คือเสื้อผ้า .. ที่เห็นใส่สวย ๆ ไปทำงานนี่แหละครับ แถวนี้ทั้งนั้น ยี่ห้ออะไรก็มี แว่นตา รองเท้า หมวก กระเป๋า น้ำหอม โทรศัพท์ บัตรเติมเงิน ฯลฯ เลือกกันตามสบาย หรือจะสั่งตัดเสื้อผ้าก็ได้ มีร้านฝีมือดี ๆ ไว้บริการ แถมรู้รสนิยมกับวัตถุประสงค์ในการใช้ของผู้ซื้ออีกต่างหาก สั่งได้เลยว่าจะเปิดนั่นปิดนี่ มีกระเป๋าไว้เหน็บทิปตรงนั้นตรงนี้ เหมาะสำหรับคนที่ไม่ค่อยชอบของซ้ำ ๆ และมีความเป็นส่วนตัวสูง

หรือบางทีก็เป็นพวกของแต่งห้อง เพราะน้อง ๆ เค้าจะอยู่ห้องกะที่ทำงานเป็นส่วนใหญ่ ถ้าเคยไป ร้อยทั้งร้อยจะต๊กกะใจ ว่าห้องน้องเค้าจะแพทเทิร์นเดียวกันซะเป็นส่วนใหญ่ คือน่ารัก สะอาด เรียบร้อย และมีหิ้งพระ ทีวีจะเป็นชุดมินิโฮมเธียร์เตอร์ ผ้าปูที่นอนเป็นเซ็ทน่ารัก ๆ ลายดอกไม้ การ์ตูน ฯลฯ ตุ๊กตาตัวโต ๆ จากลูกค้า รูปถ่ายตัวเองจากร้าน "โฟโต้มี" ใบเขื่อง ๆ ในกรอบใหญ่ ๆ มุมหนังสือ ซุบซิบดารา ทีวีพูล คาวาอิ๊ คอสโม ฯลฯ

และในละแวกนั้นจะมีร้านขายยาร้านใหญ่ที่ข้างในมีขายยา เครื่องสำอางค์ ขนมกระจุ๊กกระจิ๊ก ที่คนแน่นตลอด ผมเคยเดินเข้าไปที สังเกตุเห็นน้อง ๆ แต่ละคนเข้าคิวจ่ายเงินนี่หอบของเต็มสองมือกันทุกคน ไม่ว่าจะเป็นยาย้อมสีผม แป้ง ครีมนวด ไวท์เทนนิ่ง ครีมโน่นครีมนี่ที่ผู้ชายไม่มีวันแยกความแตกต่างออก และที่เด็ดไปกว่านั้น ... ถุงยางอนามัยครับ !

จริงอยู่ ป้องกันไว้ดีกว่าไม่ป้องกัน .. โลกสมัยนี้เรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องน่าอาย .. เค้าโตแล้ว ดีซะอีกที่รู้จักรับผิดชอบตัวเอง ฯลฯ ใครจะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ แต่ส่วนตัวแล้ว ผมเห็นแล้วอายแทนง่ะ .. จริง ๆ นะ .. ไม่ได้ตำหนิอะไรใคร แค่อายเฉย ๆ เพราะบางคนซื้อแบบเป็นกล่องเลย ( กล่องแบบยกโหลนะ ไม่ใช่กล่อง 3 ชิ้น )

ปล. ผมมารู้ทีหลังว่าคนที่ซื้อยกโหลส่วนใหญ่เค้าคือพวกหมอ*** ที่ทำงานละแวกถนนรัชดาน่ะครับ แหะ ๆ เข้าใจผิดไปซะตั้งนาน

อันดับต่อไปก็คือ การไปเพื่อไปชิว ๆ เพ้นท์เล็บ เดินเล่น ดูโน่นดูนี่ หรือมาเดินกับลูกค้า เพราะคนเยอะ จอแจ เพื่อนก็อยู่ใกล้ ๆ แค่ร้านถัด ๆๆๆ ไป เวลาจะกลับ ถ้าลูกค้าไม่น่าไว้ใจก็กลับกับเพื่อนได้ หรือเรียกเพื่อนมากลับด้วยได้ ดีกว่าไปกับลูกค้าสองต่อสอง หรือ หนึ่งต่อสาม

นอกเหนือไปจากนั้นก็คือไปไหว้พระ ไปบน กับพระพิฆเณศ หรือไปดูหมอ ดูดวง .. แต่ส่วนใหญ่ ถ้าจะทำบุญน้อง ๆ พวกนี้มักจะไปวัดหัวลำโพงมากกว่า และถ้าจะไปดูดวงก็มักจะไปสำนักดูดวงที่มีชื่อกันเลย .. ดังนั้น ถ้าไปคุยกะน้องเค้าในร้านแล้วบอกว่ารู้จักหมอดูแม่น ๆ หรือที่สักการะขลัง ๆ น้องเค้าจะสนใจใคร่รู้ ตื๊อถามคุณเป็นพิเศษ ว่าอยู่ที่ไหน ไปยังไง ( ถ้าโชคดีก็จะมีแบบ .. ) พาหนูไปหน่อยสิ อะไรประมาณนั้น .. เพราะน้อง ๆ พวกนี้เค้าจะเชื่อเรื่องพวกนี้มากเป็นพิเศษ

ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อนะครับ ! คนทำงานอาชีพประเภทนี้เนี่ย ส่วนใหญ่เงินกว่า 20 % ของรายได้ ใช้ไปกับการทำบุญ ไม่ว่าจะเป็นการทำบุญโลงศพ บริจาค ไหว้พระ ซื้อดอกไม้ธูปเทียนบูชาในห้อง ให้เด็กขายพวงมาลัยตามสี่แยก ซื้อดอกไม้เด็กที่เดินขายตามโต๊ะอาหาร ถวายสังฆทาน ฯลฯ

.....
....
...
..
.

สาเหตุที่สาว ๆ ทำงานกลางคืนมักจะมารวมตัวกันที่ "ห้วยฝาง" โดยมิได้นัดหมายนั้นก็เพราะว่าสถานที่ตั้งของย่านนี้มันเอื้อต่อการมาของคนทำงานครับ เพราะร้านเหล่านี้ส่วนใหญ่จะอยู่เส้นรัชดา เหม่งจ๋าย เอกมัย สุขุมวิท เพชรบุรี ( หมายรวมถึงคุณหมอด้วยนะครับ ไม่ใช่สาวเม็มเบอร์คลับอย่างเดียว ) เลิกร้านแล้วมันง่ายที่จะมา แล้วก็มีของครบทุกอย่างไม่ต้องไปที่ไหนต่อ หรือถ้าไม่ใกล้ที่ทำงาน มันก็จะเป็นทางผ่าน หรือใกล้ที่พักของน้อง ๆ เหล่านี้ .. ไอ้พวกแมนชั่น คอนโด อพาร์ทเม้นท์ แถวนั้นน่ะครับ .. ถิ่นเค้าเลย อย่าให้ต้องเอ่ยชื่อเลยครับ บางที่นะ ขึ้นไปส่งที่ห้อง กำลังจะเข้าห้อง ห้องข้าง ๆ เปิดประตูมา ... "อ้าวพี่ !?" เราแทบจะนึกคำพูดไม่ทัน ส่วนคนที่เรามาส่งก็ช่วยตอกย้ำ "แหม รู้จักกันก็ไม่บอก" แล้วทั้งสองสาวก็คุยกัน

"นี่ พี่คนนี้เค้านิสัยดีนะ นั่งกะชั้นไม่เคยจับมือเลย"
"พี่เค้าฟอร์มน่ะสิ นี่นั่งมาในรถนะ มือแทบไม่ได้จับพวงมาลัยเลย"
"เอ่อ ... พี่กลับละ ลืมไปว่าพรุ่งนี้มีงานเช้า"

แล้วก็ระวังด้วยนะครับ หากคุณเป็นคนที่จีบสาวหลาย ๆ คนพร้อมกัน เวลาน้องเค้าชวนไปเดินห้วยขวาง คุณอาจจะเจอน้องอีกคนที่คุณจีบอยู่ก็ได้ ถ้าน้องเค้าโปร ( โปรเฟสชันนอล = มีความเป็นมืออาชีพ ) ก็ดีไป เค้าก็จะทำเป็นไม่ใส่ใจ หรือทักทายแค่แบบ สวัสดี .. แต่ถ้าน้องเค้ามีใจให้คุณบ้าง คราวนี้ก็มีอยู่สองอย่างครับคือ
1. งอน แล้วคุณก็ต้องไปง้อ
2. แกล้ง เข้ามาอี๋อ๋อ พูดประชดประชัน หรือมากัดน้องคนที่มากับคุณ ไปถึงขั้นชวนทะเลาะ ซึ่งรับรองได้ว่า หากมาถึงขั้นนี้แล้ว คุณวืดทั้งคู่เกือบจะแน่นอน

ว่างก็ลองไปเดินเล่นดูนะครับ ตีสอง ถึง ตีสี่กว่า ๆ เวลาพีคไทม์ครับ .. ถือว่าไปเดินเล่น อาจได้ของถูกใจ และได้บริหารสายตาไปในตัว

หรือไม่อยากไปที่ ๆ คนจอแจพลุกพล่าน ผมมีอีก 5-6 ที่แนะนำให้ไปดักรอ

1. ร้านข้าวต้มละแวกเหม่งจ๋าย
2. หน้าซอยสุขุมวิท 38 ที่ขายอาหารเยอะ ๆ
3. โชคชัย 4 ตรงร้านข้าวต้มริมถนน
4. ที่เที่ยวที่ปิดตี 3 ตี 4 อาทิ แถว ๆ ถนนเพชรบุรีร้านชื่อเหมือนวงดนตรีอังกฤษคู่แข่ง Oasis
5. ร้านแถว ๆ รัชดา ที่เป็นร้านอาหารกึ่งผับก่อนถึงซอย 4
6. วัดหัวลำโพง

ประมาณนี้ล่ะครับ จะไปวันไหนก็แล้วแต่ รับรองเจอแน่ ๆ ดูให้ออกก็แล้วกัน แต่ดูไม่ยากหรอกครับ ซึ่งก็ไม่รู้จะไปดักดูทำไมเนอะ ? อย่างที่บอกล่ะครับ ชวนเพื่อน ๆ ไปเทื่ยวห้วยขวางดีกว่า ไปกินข้าว ( อร่อยทุกร้าน ) เดินดูของ แล้วก็ได้มองสาว ๆ เป็นของหวานตบท้ายไงครับ !

..........................................................................

โอเค ! ก็เป็นอันว่าจบแล้ว สำหรับเรื่องที่สัญญาเอาไว้ เท่านี้ก็ ( น่าจะ ) ไม่มีอะไรตกค้างแล้วนะครับ เพราะฉะนั้นผมก็ขอจบ Series นี้ไว้แต่เพียงเท่านี้ เพราะเท่านี้ก็เริ่มหมดไอเดียแล้วว่าจะขุดอะไรมาเขียน เรื่องจากที่เหลือมันเป็น Detail มาก ๆ ซึ่งผมบอกตรง ๆ ว่า ขี้เกียจพิมพ์ง่ะ คือพิมพ์ ไม่เก่ง เพราะฉะนั้น ผมขอปิดเรื่องชุดนี้ไว้ 13 ตอนแต่เพียงเท่านี้นะครับ !

แต่ .. แต่ครับแต่ ! แต่ผมยังไม่หมดเรื่องที่อยากเล่า เพราะฉะนั้นผมจะกลับมา up-date ต่อ ในสไตล์ของมินิซีรี่ย์ ตอนสั้นบ้าง ยาวบ้าง เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นจริง ที่ผมได้ประสบพบมา ถือว่าเล่าเป็นเรื่องน่ารู้ เล่าสู่กันฟังก็แล้วกัน ( ถึงไม่อยากรู้ก็อยากบอกอะไรทำนองนั้น ) อาทิ เรื่องของชายหนุ่มที่พากเพียรจีบสาวแดนเซอร์มาเป็นเวลาปีกว่า หมดเงินเป็นแสน ๆ แล้วจะลงเอยอย่างไร, เรื่องของมิตรภาพระหว่างคนเที่ยวกับคนทำงาน, เล่ห์เหลี่ยมที่มีทั้งทีใครทีมันของลูกค้ากับน้อง ๆ ที่ต้องดูเอาว่าใครเหนือกว่าใคร ฯลฯ

นอกจากนี้ใครสนใจเรื่องราวตรงจุดไหน ก็แนะนำกันเข้ามาได้นะครับ ผมจะได้มีไอเดียในการเขียนเรื่องด้วย .. ระหว่างนี้ก็ยินดีรับฟังคำติ-ชม และข้อเสนอแนะ เช่นเคยครับผม

สุดท้ายก่อนจบซีรี่ย์นี้ ต้องขอขอบคุณทุกท่าน ๆ ที่ติดตามอ่าน และคอมเม้นท์ มาก ๆ เลยนะครับ ไม่คิดว่าจะมีคนตามอ่านเรื่องราว และวิธีการเขียน แบบนี้

ขอบคุณน้อง ๆ ทุกคนที่ทำงาน ใช้ชีวิตในโลกกลางคืนด้วย

ขอบคุณเพื่อนเที่ยว ที่ไปกันได้เกือบทุกวัน ทำให้มีเรื่องมาเล่าต่อได้เรื่อย ๆ

ขอบคุณทุก ๆ ท่านอีกครั้งหนึ่งนะครับ ขอบคุณมาก ๆ ครับ
แล้วเจอกันใหม่ครับผม !




 

Create Date : 16 มีนาคม 2549
13 comments
Last Update : 16 มีนาคม 2549 11:48:20 น.
Counter : 822 Pageviews.

 

จบเสียแระ เคยได้ผ่านไปแถวนั้นตอนตีสาม เห็นครั้งแรกถึงกับตกใจทำไมมันเหมือนเที่ยงวันขนาดนั้น อุ่นหนาฝาคั่งน่าลงไปเดินเล่นเจงๆ

 

โดย: paper wing 16 มีนาคม 2549 22:59:02 น.  

 

มาติดตามอ่านอย่างเคยค่ะ
อิอิ

 

โดย: ลีนา IP: 203.151.10.61 17 มีนาคม 2549 12:59:02 น.  

 

ว้าจบแระ ชอบมากๆค่ะ สนุก ติดตามมาตลอดเลยค่ะ


มาอัพต่อเร็วๆนะคะ จะคอยค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

โดย: Hey Shorty IP: 222.153.231.23 17 มีนาคม 2549 13:05:15 น.  

 

...

 

โดย: ae IP: 58.11.14.77 23 มีนาคม 2549 18:32:53 น.  

 

สุดยอดครับ... เนื้อเรื่องเขียนได้น่าติดตามมาก นี่อ่านรวดเดียว 13 ตอนเลย แฉะไปหมดแล้ว (ตาแฉะ)
คนเขียนนี่คงเหนื่อยเหมือนกันนะ....
ทำให้ผมนึกถึงเพื่อนคนนึง ถ้าไปเที่ยวแบบนี้ มันก็คงทำตัวเหมือนกับพี่เลยแหละ

 

โดย: g9Ut IP: 124.120.204.40 22 เมษายน 2549 20:20:11 น.  

 

สนุกดีค่ะอ่านทีเดียว13ตอนเลยเพราะเจนทำงานกลางคืนอยู่

 

โดย: เจนนี่ IP: 202.57.170.208 23 กันยายน 2549 2:57:28 น.  

 

 

โดย: ปลา IP: 125.24.12.160 9 มกราคม 2550 14:36:45 น.  

 

 

โดย: มิดร IP: 203.113.56.74 14 กุมภาพันธ์ 2550 14:36:25 น.  

 

เยี่ยมครับ อ่านจบจนได้ ไว้ว่าง ๆ มาเขียนอีกนะครับ จะรออ่าน!

 

โดย: Killy IP: 203.146.41.120 12 กรกฎาคม 2550 11:42:39 น.  

 

อยากรู้จักพวกโคโตตี้เยอะๆๆอ่ะว่าเค้าทำงานยังไงอ่ะ อยากอ่านอีกอ่ะค่ะ

 

โดย: PaR ^__^ IP: 222.123.154.134 2 พฤศจิกายน 2550 13:43:58 น.  

 

ว่างมากไปแคะหอยทอดหนมครกขายมั้ยฮ้ะพดด !!

 

โดย: นอ IP: 203.155.135.45 12 กุมภาพันธ์ 2551 15:10:19 น.  

 

หนกมากอยากให้เขียนมาอีก

 

โดย: Jinoofthefody L IP: 125.25.205.7 21 กุมภาพันธ์ 2551 8:06:02 น.  

 

ไอ้บ้าเค้าเข้ามาดูรูปไม่ใช่มาอ่านข้อความ

 

โดย: wa IP: 118.175.237.225 19 กันยายน 2551 14:20:21 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


เบื่อจัง ... เบื่อคุง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add เบื่อจัง ... เบื่อคุง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.