พันไมล์แสดงสีหน้าเหมือนไม่ค่อยจะเชื่อคำพูดของพี่ชาย


“ขนาดนั้นเลยหรือ...โหดหน้าดู”


“แต่เขาก็ยุติธรรม และใจกว้างกับเพื่อนทุกคน เขาจึงเป็นที่รักของเพื่อนๆ ในรุ่น”


พันไมล์พยักหน้าเข้าใจ “ยุติธรรมในแบบของเขาสินะ”


“เรามันอคติไม่เลิก” แทนไทตำหนิ


“อคติที่ไหน พายก็พูดไปตามเนื้อผ้า” เธอย่นจมูกดูถูก “เชอะ! กฎของเขา”


คราวนี้แทนไทหัวเราะ พร้อมถามด้วยความสงสัย “กฎของเขามันเป็นยังไง!?”


“มันก็บ่งบอกว่า ชีคคนนี้มีนิสัยเอาแต่ใจ และก็บ้าอำนาจไงคะ ใครทำอะไรไม่ถูกใจก็จะใช้วิธีรุนแรงจัดการกับคนพวกนั้น”


แทนไทยกมือเขกหัวตัวยุ่งอีกครั้งอย่างอดใจไม่ไหว “เรานี่มันจริงๆ เลย ยังไม่เคยพบหน้าเขา แต่ก็ขอมีอคติไว้ก่อน”


พันไมล์ค้อน พร้อมกับลูบศีรษะของตนเอง และบ่นพึมพำเบาๆ “ถ้าพี่แทนเขกหัวพายอีกครั้งเดียว โดนเอาคืนแน่” น้องสาวมีขู่


“พายแตะต้องเขาไม่ได้เลยนะ พี่แทนเป็นต้องแก้ตัวและออกรับแทนกันตลอด”


“เราไม่เคยเจอเขาสักครั้งแต่ก็ตั้งป้อมต่อต้านไว้ก่อนแล้ว พี่ว่ามันไม่ยุติธรรมสำหรับเขานะ” แทนไทกล่าว


“และการเดินทางมาบารัซในครั้งนี้ ชีคอัมรานเขาก็ดูแลในเรื่องค่าใช้จ่ายทั้งหมด เรื่องที่พักเราก็ไม่ต้องวิตกกังวลอะไร เพราะเพื่อนของพี่เขามีบ้านใหญ่มากพอ ที่จะให้เราไปพักอยู่ร่วมกับเขาที่นั่นได้อย่างสะดวกสบาย เรียกว่าฟรีตลอดทริปเลยนะแม่ตัวยุ่ง แล้วยังจะไปตั้งป้อมมีอคติกับเขาอีก”


“มันดีตรงฟรีนี่แหละ แบบนี้สิที่พายชอบ” พันไมล์หัวเราะจนตาหยี


“งกไม่เลิกเลยนะเรา”


“ใครบอกว่าพายงก เขาเรียกว่าประหยัดต่างหาก”


ในระหว่างที่ทั้งสองคุยกันรถจิ๊ปก็วิ่งเข้าสู่ตัวเมือง พันไมล์ตื่นตาตื่นใจกับบ้านเรือนสีขาว สีน้ำตาลน้อยใหญ่ที่ปลูกเรียงรายอย่างเป็นระเบียบอยู่ริมถนน


“นี่หรือคะบ้านที่พี่แทนบอกว่าทำมาจากดิน”


“ใช่”


“ไม่น่าเชื่อเลยนะคะว่าบ้านที่พายเห็นเรียงรายอยู่นี้จะทำมาจากดิน แต่ก็สวยและก็คลาสสิกไปอีกแบบหนึ่ง”


“คนที่นี่เขาเก่งและชำนาญหลายเรื่องโดยเฉพาะการต่อสู้ ถ้าพายได้เจอเพื่อนของพี่พายอาจจะทึ่ง ตอนอยู่อังกฤษพี่เคยเห็นเขาล้มฝรั่งร่างยักษ์ด้วยมือเปล่ามาแล้ว”


“ฟลุคหรือเปล่าคะ” พันไมล์เหล่มองพี่ชายด้วยสีหน้าไม่เชื่อถือคำพูดของเขา


“เรื่องจริง พวกนั้นมาดูถูกคนเอเชีย เขาเลยจัดการสั่งสอนซะให้เข็ด เวลาจะพูดอะไรจะได้ใช้หัวคิดก่อน ไม่ใช่สักแต่ว่าพูดจาพล่อยๆ ”


“กะแค่ล้มฝรั่งคนเดียวทำเป็นคุย”


“ใครบอกว่าคนเดียว สามต่อหนึ่งต่างหาก” พี่ชายยกมือประกอบ “และมือเปล่า”


ตรงจุดนี้เองที่สามารถดึงความสนใจของพันไมล์ไว้ได้ เพราะเธอเองก็ชื่นชอบและฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ทุกรูปแบบอยู่เสมอ หญิงสาวจึงหมายมั่นปั้นมือว่าจะต้องหาโอกาสหยั่งเชิงฝีมือกับเพื่อนพี่ชายสักครั้ง


‘แล้วจะได้รู้กันว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ จะขอประกาศศักดาของหญิงไทยใจห้าวหาญ ให้พวกเขาได้ทึ่งและประจักษ์ด้วยสายตาของตัวเอง’ พันไมล์นึกในใจ


เธอเองก็จัดได้ว่าเป็นหนึ่งในสยาม และก็เป็นคนที่มีฝีมือมากพอตัวคนหนึ่งเหมือนกัน เพราะมักจะหาเวลาไปฝึกซ้อมศิลปะการต่อสู้อยู่เป็นประจำสม่ำเสมอ


จากนั้นพันไมล์ก็เพลินไปกับการนั่งมองตึกรามบ้านช่อง แม้ว่าบารัซจะรับเอาอารยะธรรมของชาวตะวันตกมาบ้าง แต่ก็ถือได้ว่ายังคงรักษาความเป็นเอกลักษณ์ของชาวอาหรับไว้ได้เป็นอย่างดี อย่างการปลูกสร้างอาคารบ้านเรือนที่ทำมาจากดินของชาวบารัซที่เห็นเรียงรายอยู่นี้ ก็ได้มีการนำเอาอารยะธรรมทางตะวันตกมาผสมผสานกับเอกลักษณ์ของชาวอาหรับได้อย่างลงตัว


“อีกไกลไหมคะพี่แทนกว่าจะถึงที่พัก”


“ไม่ไกลหรอก อีกไม่เกินยี่สิบนาทีเราก็คงจะไปถึงที่นั่น”

Create Date : 20 กรกฎาคม 2556
Last Update : 20 กรกฎาคม 2556 0:38:11 น.		2 comments
Counter : 417 Pageviews.
Share Tweet