บทที่ 4 ผลงานของเจ้าดื้อทั้งสาม...
เล่าเรื่องอดีต นึกถึง สามดื้อ (ที่ตอนนี้.ไม่รู้เธออยู่ไหน ??)
ผ้าคลุมเครื่องซักผ้่า ที่อุตส่าลงมือ (ลงมั่ว) เย็บคลุมเองแบบไม่มี pattern เพราะสงสาร พึ่งถอยมาใหม่ ๆ
แต่ทะว่า... อิสามดื้อมันโตขึ้น ๆ โตขึ้น
เริ่มปีนโน่นนี่เป็น จากสภาพเรียบร้อย ๆ ทำจาก ผ้ายืด หุ้มด้วยลูกไม้ แล้วเอาพลาสติกบางมาทับอีกที.. เพราะมันตั้งอยู่ติดชายคา
มาเป็นสภาพแบบนี้...
ไหนดูหน้าตัวการหน่อยซิ... มาแอบอยู่หลังเครื่องซักผ้านี่เอง...หน้าสลอนเชียวนะ
ชัด ๆ อีกทีกับร่องรอยที่น่าจดจำ
เห็นแล้วยังนึกเศร้า...แต่ตอนนี้คิดถึงตัวการมากมาย...
ปีนเสร็จ หมดแรงก็ไปกินนม...มะมี้...
กินเสร็จ ก็นอนหลับปี๋....(ดูดิ่ สาดแสงแฟลชใส่ ยังไม่ตื่นเรย..)
อิดื้อเล็กนั่น ยังจะไปนอนก่ายเค้าอีกนะ... (ตัวที่ถูกเค้าเอาขาพาด คือตัวที่พัฒนาการช้าที่สุด ขี้เซาที่สุด)
และแล้วก็คิดถึงเจ้าดื้อมากมาย
ยังไม่ทันจะตั้งชื่อให้เลย...หนีไปซะละ
Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2553 |
|
12 comments |
Last Update : 25 กุมภาพันธ์ 2553 22:26:17 น. |
Counter : 1856 Pageviews. |
|
|
|
น้องแมวน่ารักจังเลยค่ะ