" I tried my hardest just to forget everything -- Because of you ... "
Group Blog
 
 
ตุลาคม 2553
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
8 ตุลาคม 2553
 
All Blogs
 
ชั่วฟ้าดินสลาย / ข้างหลังภาพ

ความละเมียด ละไมในฉากแต่ละฉาก ที่บรรจงกำกับ..และทุ่มเทแสดง ของผู้กำกับ นักแสดง รวมไปถึงผู้สร้าง....

ต้องขอคารวะแด่หม่อม...ที่ทำให้มีโอกาสได้ชมหนังคุณภาพของคนไทยอย่างนี้...อีกสักครั้ง!!

คนกำกับตั้งใจ และมีฝีมือ...นักแสดงยิ่งมีความรู้สึกที่ต้องทุ่มเท ทุกตัวนักแสดง...ในบางครั้งจึงได้เห็นบทแสดงของ "ทิพย์" ที่เป็นบ่าวคู่ใจของพะโป้ อาจจะดูเด่น และมีมากพอ ๆ กับนักแสดงตัวเอก...

ยังไม่นับเรื่อง เครื่องแต่งกาย ฉากธรรมชาติที่ไม่ต้องปรุงแต่งอะไรมาก...ก็ทำให้บรรยากาศในแต่ละฉากดูกลมกลืน และสดสวย...อย่างไม่เบื่อที่จะติดตาม..และคอยลุ้นไป...

แต่ที่ดูประหลาดใจ ก็คือ...plot เรื่องของ "ชั่วฟ้าดินสลาย" กับ "ข้างหลังภาพ" ทำไมดูคลับคล้าย คลับคลา กันเหลือเกิน!!!

เพียงแต่....จุดพลิกผันแตกต่างกัน เท่านั้น...

นพพรกับ กีรติ...ใน "ข้างหลังภาพ" ต่างพบกันสายเกินไป ในลักษณะที่ กีรติ ต้องแต่งงานกับชายแก่สูงอายุคนหนึ่ง ซึ่งเป็นผู้มีพระคุณของนพพร!

ในขณะที่ ส่างหม่องเป็นหลานแท้ ๆ ของพะโป้ และพบกับ ยุพดี ...สายเกินไปเช่นกัน ในลักษณะที่ยุพดีต้องแต่งงานกับพะโป้ ที่เป็นชายแก่สูงอายุ และเป็นผู้มีพระคุณสูงสุดคนหนึ่งของส่างหม่อง!! ในเรื่อง "ชั่วฟ้าดินสลาย"

มิหนำซ้ำ ....นพพรเป็นนักเรียนทุนที่ข้ามน้ำข้ามทะเลไปเรียนถึงญี่ปุ่น..
และ...........ส่างหม่องเป็นนักเรียนที่เอาแต่เรียนเช่นกันในมหาวิทยาลัยเมืองย่างกุ้ง ประเทศพม่า!!!
ทั้งสองคน....ต่างไม่ประสีประสากับเรื่องรัก...และเรื่องใคร่!
แต่จุดที่แตกต่างกันของทั้งสอง...คือความเป็นไปต่อศีลธรรม จรรยา!!!

นพพร...มีโอกาสอยู่สองต่อสองกับ กีรติบ่อยครั้ง...และเป็นไปในลักษณะไกด์นำเที่ยว....โดยเฉพาะการท่องเทียวบนภูเขา และสายน้ำเล็ก ๆ บนภูเขา!!
ไม่ต่าง...อะไรกับส่างหม่อง ที่พะโป้เปิดโอกาสให้นำพายุพดีท่องเที่ยวบริเวณปางไม้ ซึ่ง...มีทิวทัศน์ของภูเขาคล้ายกับที่นพพรพากีรติเที่ยว!!

โอกาสที่ผู้มีพระคุณ...สูงวัย เปิดให้ทั้งคู่...แม้เปรียบเสมือน ไฟใกล้เชื้อ..
ทำให้ทั้งคู่ต่างชอบพอกันและกัน....
แต่คู่ของนพพรกับกีรติ...ต่างมีขอบเขต ต่างมีความยับยั้งชั่งใจ สูงกว่าคู่ของส่างหม่องกับยุพดี...

แม้นจะบอกว่า...ยุพดี เคยมีสามีมาแล้วหลายคนก็ตาม แต่ไม่ใช่บทสรุปของความเป็นไปที่แตกต่างกัน...ที่ทำให้คู่ของส่างหม่องและยุพดีเป็นคดีพิศวาส ฆาตกรรม และคู่ของนพพรกับกีรติ...ต่างเดินไปคนละทาง

ในมุมมองที่ต่าง....กลับทำให้ได้คิดว่า
ผู้ประพันธ์ของ "ชั่วฟ้าดินสลาย" คุณมาลัย ชูพินิจ มองความเป็นไปของคนที่ขาดความยับยั้ง ชั่งใจ ปล่อยตัว ปล่อยใจให้ลอยไปตามอารมณ์ใคร่ ด้วยสัญชาติญาณลึก ๆ ของคน หรือด้วยเหตุการณ์ที่พาไป หรือด้วยการยั่วยุของฝ่ายใด ฝ่ายหนึ่งก็ตาม....ที่หากอยู่ในเหตุการณ์นั้น ๆ หลายต่อหลายคนอาจพลาดพลั้ง...ถลำลึกในห้วงดำฤษณาอย่างถอนตัวไม่ขึ้น...

บางคน...ปากอาจบอกถึงความยึดถือมั่น ในคุณธรรม ในศีลธรรม จรรยา แต่เมื่อถึงเหตุพลิกผัน...สิ่งที่ทำอาจต่างกับสิ่งที่พูด!! หากไม่เจอกับตัวเอง คงไม่รู้หรอกว่า ยากเพียงไหน...ต่อการ ต่อต้านความรู้สึกแท้ ๆ ของตัวเอง!!

ในเหตุการณ์เช่นนั้น....หลายคนคงตกอยู่ในสภาพเช่นเดียวกับส่างหม่อง และยุพดี ที่ไม่คำนึงถึงผลบั้นปลาย ว่าความสัมพันธ์เพียงชั่วคืน...จะขมขื่นชั่วฟ้าดินสลาย!!

ในสภาพของนพพร และกีรติ....มีโอกาสสองต่อสอง ที่จะเป็นไปเช่นเดียวกับส่างหม่องและยุพดี...
แต่ความยับยั้ง ชั่งใจของทั้งสอง...แม้จะไม่ส่งผลเป็นโศกนาฎกรรมเหมือนส่างหม่องกับยุพดี แต่บั้นปลาย....ก็กลับกลายเป็นความรัก..ที่อยู่เพียง "ข้างหลังภาพ" ให้คนรุนหลังกล่าวขานถึง ...เท่านั้น!!!

ความรู้สึกกินใจ...กับความรักของกีรติ ที่เก็บซ่อน ลึกซึ้ง ถวิลหา อย่างไม่ผิดศีลธรรมจรรยา...เป็นพฤติกรรมที่เจ็บปวด ร้าวลึก และน่าสงสาร
มีค่าของการจดจำ...และอยู่ในใจ ในแนวทางปฏิบัติดีแต่เจ็บช้ำ!!
แตกต่างกับความรักของยุพดี...ที่แสดงออกถึงความกล้าได้ กล้าเสียในอารมณ์ ความรู้สึกของตนเองอย่างเปิดเผย อย่างที่ใช้บทกวีของยิบรานเป็นสื่อ.... กลับไม่น่าจดจำ ไม่น่าระลึกถึง....แม้นเจตนาจะเป็นการแสดงออกของความเป็นตัวตนแห่งคนอย่างไม่ลำเอียง และปิดบัง...ก็ตาม...

ไม่รู้ว่า...ระหว่าง "ศรีบูรพา" กับ "มาลัย ชูพินิจ" คิดโครงเรื่องทั้งสองได้คล้ายคลึงกัน....ในยุคสมัยไม่ต่างกัน ได้อย่างไร...
แต่....ความเป็นไปของทั้งสองเรื่อง ก็ดูเป็นอมตะ...ที่เหมือนคุ้นเคย ได้พบ ได้เห็นในยุคปัจจุบันเช่นกัน....

เพียงแต่.....เรื่องใด จะสอนคนให้เลือกปฏิบัติ เลือกใช้ชีวิตได้ลงตัวกับชีวิตตนเอง???

อย่าบอกเลย...ว่าจะรัก...ไปชั่วฟ้าดินสลาย
เพียงแค่....รักไว้ตลอดไป ก็เพียงพอแล้วล่ะ...
ที่เหลือ...พิสูจน์ด้วยการกระทำดีกว่าไหม???




Create Date : 08 ตุลาคม 2553
Last Update : 8 ตุลาคม 2553 16:41:16 น. 0 comments
Counter : 1022 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

icechick
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เพลง “ Because Of You ”

นักร้อง “ Kelly Clarkson ”



เนื้อเพลง


I will not make the same mistakes that you did

will not let myself cause my heart so much misery

I will not break the way you did You fell so hard

I learned the hard way, to never let it get that far

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I lose my way

And it's not too long before you point it out

I cannot cry

Because I know that's weakness in your eyes

I'm forced to fake a smile, a laugh

Every day of my life

My heart can't possibly break

To take your heart away

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I watched you die

I heard you cry

Every night in your sleep

I was so young

You should have known better than to lean on me

You never thought of anyone else

You just saw your pain

And now I cry

In the middle of the night

Over the same damn thing

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

-------

ขอขอบคุณ:: http://www.esnips.com, Blog ป้ามด

________________

________________

________________

________________


LifE MessageS '' Zz ~~*

----

>> 1st Day : ทุกชีวิตย่อมมีปัญหา ปัญหามีมาให้แก้ ไม่ใช่มีมาให้กลัดกลุ้ม...

---

>> 2nd Day : อย่าโกรธฟุ่มเฟือย อย่าโกรธจุกจิก อย่าโกรธไม่เป็นเวลา และอย่าโกรธมาก จะเสียสุขภาพกาย และสุขภาพจิต

---

>> 3rd Day : ควรหัดพูดคำว่า “ไม่เป็นไร” ให้เคยปากมากกว่าการพูดคำว่า “จะเอายังไง”

---

>> 4th Day : นึกไว้เสมอว่าการโกรธ 1 นาที จะทำให้ความทุกข์อยู่กับเธอ 3 ชั่วโมง

---

>> 5th Day : ทะเลาะกับใครๆ พร้อมรอยยิ้ม เรื่องราวจะจบง่ายกว่าที่คิดเยอะ

---

>> 6th Day : ชม เกินจริง = เป็นโทษ || ติ เกินเหตุ = เสียน้ำใจ

---

>> 7th Day : ยิ่งงานหนักเท่าไร ยิ่งเป็นกำไรของชีวิต

---

>> 8th Day : การทำงาน ย่อมต้องมี "อุปสรรค" ทุกคนจึงกลัวอุปสรรค แต่อุปสรรค... กลัว "คนทำจริง"

---

>> 9th Day : ยินดีกับสิ่งที่ได้มา และ ยอมรับกับสิ่งที่เสียไป

---

>> 10th Day : อย่าทำลายความหวังของใคร เพราะเขาอาจเหลืออยู่แค่นั้นก็ได้

---

>> 11st Day : หัดทำสิ่งดีๆให้กับผู้อื่นจนเป็นนิสัย โดยไม่จำเป็นต้องให้เขารับรู้

---

>> 12nd Day : จิตใจของคุณก็เหมือนกับไข่ 1 ฟอง ที่ดูภายนอกแล้วแข็งแกร่ง. . . . . แต่เมื่อคุณลองกระเทาะ เปลือกออกมา ก็จะเห็นว่าคนๆนั้นๆ. . . . . . ไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่าคุณเลย

---

>> 13rd Day : เขียนชื่อคนที่เราเกลียดใส่กระดาษแล้วฉีกทิ้งความเกลียดจะเบาบางลงเรื่อยๆ

---

>> 14th Day : พยายามอ่านหนังสือทุกชนิดในมือให้จบเล่มอาจไม่สนุกแต่มีประโยชน์แฝงอยู่

---

>> 15th Day : ในวงสนทนาถ้ายังนึกไม่ออกว่าจะคุยอะไรรอยยิ้มช่วยแก้สถานการณ์ได้

---

>> 16th Day : แค่.. "ซื่อสัตย์" และ "เก่ง" คงไม่พอ (อยู่ไม่ได้) ต้อง.. "ทันเกม" และ "มีปฏิภาณไหวพริบรอบคอบ" ด้วย

---

>> 17th Day : อย่ากลัวที่จะลงโทษคนที่ทำผิด...

---

>> 18th Day : อย่าขีดเส้นวงกลมรอบตัวเอง...

---

>> 19th Day : มันเป็นกรรม.. ที่เราต้องทำใจให้ได้ว่า.. "ไม่มีใครเข้าใจอะไรใครได้ง่ายๆ ..."

---

>> 20th Day : ความจริงย่อมคือความจริง ไม่มีวันตายจาก..

---

>> 21st Day : จะอยู่ช้าอยู่เร็วก็ยังไม่รู้ แต่ที่รู้ตอนนี้ก็ใช้เวลาทำในสิ่งที่อยาก

---

>> 22nd Day : เงินไม่มาก ...แต่บั่นทอนกำลังใจ

---

>> 23rd Day : นโยบายอยู่เหนือเหตุผล...

---

>> 24th Day : ทิฐิ..อยู่คนละฝั่งกับเหตุผล

---

>> 25th Day : จุดประสงค์จริง ๆ คือ...ความราบรื่นของการทำงานไม่ใช่หรือ?

---

>> 26th Day : ยศ ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีความเพียร มีสติ มีการงานสะอาด

---

>> 27th Day : ใคร่ครวญก่อน แล้วจึงทำ!

---

>> 28th Day : ..เป็นผู้สำรวม มีชีวิตอันประกอบด้วย เมตตาธรรม คุณธรรม และ..ไม่ประมาท

---

>> 29th Day : หากคิดว่า ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติ นั่นคือต้นทุนที่เราปล่อยให้มันเกิดขึ้นเรื่อย ๆ

---

>> 30th Day : มีบางคน ยอมตายอย่างพร้อมใจ ก็ไม่ปรารถนาทำเรื่องต่ำช้าให้เป็นที่อัปยศ อดสู นั่นจึงเป็นวีระบุรุษที่ยอมตาย โดยไม่ยอมถูกเหยียดหยาม ย่ำยี

---

>> 31st Day : จงเคารพ บูชา พระเจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่จงอย่า อ้อนวอน ขอร้องให้ท่านช่วย!

---

>> 32nd Day : จิตใจ มิใช่สิ่งที่ฝึกฝนได้ด้วย "ตำรา" แต่จะต้องฝึกฝนโดยผ่านการต่อสู้จริง ๆ โดยผ่านการปฏิบัติที่เป็นจริง

---

>> 33rd Day : การลำเอียง เข้าข้างตัวเอง เป็นอุปสรรคของการพัฒนาจิตใจ

---

>> 34th Day : ศัตรู มักอยู่ในพวกเดียวกัน

---

>> 35th Day : จงอย่ากลัว การมีชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยว

---

>> 36th Day : หัดวางตัวเอง ให้อยู่ในฐานะ "คู่ต่อสู้" และสร้างความหวั่นไหวให้กับจิตใจคู่ต่อสู้

---

>> 37th Day : ก้าวหน้าไปอีกขั้น ยิ่งทำให้ชีวิตลำบากไปกว่าเดิมหรือเปล่า? ...แต่ไม่ว่าทางข้างหน้าจะวิบากแค่ไหน ก็ต้องเดินไปอยู่ดี!!

---

>> 38th Day : ปัญหา...ที่ได้ยินมักจะบอกว่า..."ไม่รู้" ถ้าไม่รู้ แล้วจะจัดการได้อย่างไร? โดยเฉพาะ ภายใต้ทรัพยากรจำกัด และพลิกผันตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป

---

>> 39th Day : แผน ไม่เคยหยุดนิ่ง กลยุทธ์ต้องเท่าทัน หรือดักหน้าด้วยซ้ำ คำว่า "พอ" เท่ากับ "ไม่มี" มีแต่ว่า "แค่นี้" จะทำให้ดีได้อย่างไร!

---

>> 40th Day : มองปัญหาต่างกัน ผูกไปถึงการมองสาเหตุ และการแก้ไขที่ต่างกัน หลักวินิจฉัยเหมือนกัน หรือต่างกันไม่มาก ผลออกมาก็จะต่างกันไม่มาก แต่ถ้าหลักวินิจฉัยต่างกัน + มีอัตตา ก็จะทำให้เกิดปัญหาและอุปสรรคได้ในองค์กร

---

>> 41st Day : ความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่การครอบครอง

---

>> 42nd Day : น้ำที่ลึกและใสจึงจะมีปลา ป่าที่รกและทึบจึงจะมีสัตว์ คนที่มีคุณธรรม ความมั่งคั่งถึงจะมาเยือน

---

~~ To Be Continue ...

From Me...

-----------

CrediT For Every Good Msg. :: Everywhere, Fw Mails & Some Person


Seconds

Friends' blogs
[Add icechick's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.