" I tried my hardest just to forget everything -- Because of you ... "
Group Blog
 
<<
เมษายน 2550
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
29 เมษายน 2550
 
All Blogs
 
Curse of the Golden Flower

ที่จริงเรื่องวุ่นวายในโลกนี้เกิดขึ้นก็เพราะคน
หรือจะว่าไปแล้ว...ก็วนเวียนแต่ในเรื่องครอบครัว...
ถ้าเริ่มต้นดี...ครอบครัวแข็งแรง
พื้นฐานมาจากความรัก...ความห่วงใย ความจริงใจระหว่างกัน
...ปัญหาต่าง ๆ ก็จะถูกแก้ไขได้อย่างง่ายดาย...
เหมือนที่เขาบอกว่า...
รักบ้านให้ล้อมรั้ว...รักครอบครัวให้ล้อมรัก

เพียงแต่..เรื่องนี้เป็นเรื่องครอบครัวของฮ่องเต้
ครอบครัวของกษัตริย์จีนยุคปลายของราชวงศ์ถัง
ก่อนคริสต์ศักราช 928...
ช่วงที่จีนเรืองอำนาจ...พรั่งพร้อมด้วยทรัพย์และศิลปะนานา
ใครจะรู้...เปลือกนอกของราชวงศ์ที่ดูสง่า น่าเกรงขาม...
เปลือกนอกที่ดูสวยงาม...ของพระราชวัง
กลับซุกซ่อนความเหลวแหลก...ไว้เบื้องหลัง

เหมือนสำนวนจีนที่บอกว่า...ข้างนอกสุกใส แต่ข้างในเป็นโพรง...

ฮ่องเต้ (Chow Yun Fat)..ขึ้นครองราชย์ด้วยการไต่เต้าจากขุนนางเล็ก...
ด้วยการทรยศคนรัก...
แจ้งทหารหลวงฆ่าล้างโคตรทั้งตระกูล...
เอาความดีความชอบนั้น...เป็นบันไดขึ้นสู่อำนาจ
...เออซินะ...คน ทำไมชอบเหยียบหัวคนเพื่อได้ตำแหน่ง?

ดีว่า...ฟ้าไม่เป็นใจ...นางยังหนีรอดไปได้
แม้นว่าเป็นเพียงหนึ่งเดียวของตระกูล...
นางใช้เวลาที่เหลือของชีวิต...หลังจากถูกช่วยเหลือโดยหมอหลวงประจำฮ่องเต้....
อยู่อย่างเจ็บแค้น....
รอโอกาส....เพราะเกรงว่าจะกระทบต่อรัชทายาท
ที่เป็นโอรสองค์ใหญ่ของฮ่องเต้....
และเป็นลูกของนาง...ด้วย

ความเหลวแหลกที่ฮองเฮา...เป็นชู้กับรัชทายาท
ฮ่องเต้...ไม้ไว้ใจฮองเฮาถึงกับวางยา
รวมไปถึงการไม่ไว้ใจลูกทั้งสองคนของฮองเฮาด้วย
พัวพันยุ่งเหยิง....

หากอยู่กันอย่างระแวง...แคลงใจ
อยู่กันด้วยผลประโยชน์...และใส่หน้ากากเข้าหากัน
ผลสุดท้ายจะลงเอยอย่างไร...ไม่ต้องเดาก็รู้!!

จริง ๆ ชอบผลงานการสร้างของจางอี้โหมวอยู่แล้ว
ที่พิถีพิถันในการกำกับ...การแสดง...ฉาก และ Action
ไม่ผิดหวัง...กับความอลังการของท้องพระโรง
การจำลองสภาพในวังที่เลิศหรู...
หรือฉากบู๊...ที่ใช้ตัวแสดงมากมาย ชนิดที่ไม่ด้อยไปกว่าAlexandre The Great...

กลศึกที่กองทหารวัง...เอาชนะทหารขององค์ชายรอง
ชนิดที่เรียกว่า...บดขยี้ให้แหลก ก็คงไม่เกินเลย...ไปนัก

ไม่ผิดหวังกับการแสดงของ Chow Yun Fat และ Gong Li
น้อยนักที่จะเห็นการแสดงพร้อมทั้งการถ่ายทอดอารมณ์..
ความรู้สึก...ที่ยากจะแยกแยะได้ ให้เราได้ซึมซับ..
โดยไม่ต้องทำความเข้าใจลึกซึ้งมากนัก...

Theme ของเรื่อง...ขอยกให้กับการแสดงออกถึงความกตัญญู...ที่องค์ชายรองให้แก่ฮองเฮา
รู้ทั้งที่รู้...ว่าคิดก่อกบฎครั้งนี้...ยากจะสำเร็จ
และแค่คิด...หนทางแพ้คือตายสถานเดียว!!
องค์ชายรองก็ยังช่วยเหลือ...

เพราะ "กตัญญู" ...
ที่ยอมทนเห็นแม่ตนเองถูกบังคับดื่มยาพิษ..ต่อไปไม่ได้

จน...แม้นวาระสุดท้าย...
เมื่อศึกปราชัย...
ฮ่องเต้...บอกว่าเตรียมใจที่จะยกโทษการก่อการครั้งนี้ให้
ถ้า...องค์ชายรองจะดูแลแม่ให้ดี ด้วยการป้อนยาตามเวลาทุกครั้ง....
องค์ชายรอง...ยังเลือกที่จะตาย...อย่างพลีชีพ
มากกว่าจะเป็นผู้ทำร้ายแม่ของตนเอง

กับบางอย่างที่ค้างใจ...อีกนิด
ฮองเฮารู้อยู่แล้วว่ายารักษาที่ถูกบังคับกินทุกช่วงยาม...
ที่ฮ่องเต้กำชับ...และควบคุมดูแลด้วยตนเอง
นั้น...ต้องมีปัญหา
และยากที่จะต่อต้าน ขัดขืนได้...

แค่ดื่มไม่หมด...เหลือเพียงนิด ยังถูกฮ่องเต้บังคับดื่มภายหลัง...เติมเต็มให้ครบส่วน!!
เป็นเพราะ...อยากแสดงอำนาจของฮ่องเต้หรือเปล่า?
สั่งอะไร ...ทุกคนต้องปฏิบัติตาม...
สั่งให้กิน...ถึงจะรู้ว่าเป็นยาพิษ ก็ต้องกิน!!!

หรือ....เป็นเพราะ รู้ว่าฮองเฮาเป็นชู้กับรัชทายาท (ลูกตนเอง)...จึงตั้งใจจะฆ่า แต่ไม่อยากพลอยลามไปถึงลูกด้วย???

อีกนิด....
เกือบท้ายเรื่อง....
เมื่อรัชทายาทรู้ความนัยเรื่องก่อการกบฎของฮองเฮา
แค้นใจจนลงมือทำร้ายตัวเอง..บาดเจ็บสาหัส
ทำไมฮองเฮา...ไม่ลงมือปิดปากรัชทายาท
และชิงลงมือก่อนล่วงหน้า???

รู้ทั้งที่รู้...ว่าปล่อยรัชทายาทให้พบฮ่องเต้เมื่อใด ความลับก็ต้องถูกเปิดเผย....ก็..แพ้ตั้งแต่ยังไม่รบ???

เป็นเพราะอะไร?
หากบอกว่า...รักองค์รัชทายาทมาก จนฆ่าไม่ลง...
ก็แปลก...เพราะเดิมพันครั้งนี้....ไม่ใช่แค่ลูกน้องอีกเป็นร้อยเป็นพัน...
มันหมายถึงชีวิตขององค์ชายรอง...และชีวิตของตนเองด้วย

ที่ฮ่องเต้...บอกกับฮองเฮา
ว่า...รัชทายาทบอกความลับเรื่องกบฎทั้งหมดแล้ว
และฮองเฮาก็ตอบว่า...ก็คิดเช่นนั้น!!!
แต่...ก็ยังฝืนทำต่อ....
ฮ่องเต้จึงบอกว่า...ฮองเฮาบ้าไปแล้ว!!!

หากให้เดา...
คิดว่า...งานนี้...ไม่ต้องการชัยชนะ
ต้องการแค่...ประจาน เท่านั้น!!
ด้วยเดิมพันทุกอย่างที่มี....ชีวิตตัวเองและลูก ด้วย...
หากชนะ...ก็ให้องค์ชายรองเป็นฮ่องเต้
หากแพ้...อยู่ไปก็ต้องตายทั้งเป็นอยู่ดี

ความลับถูกเปิดเผยก่อนล่วงหน้าก็ดี...
ยังไงงานนี้ ไม่คิดมีชีวิตอยู่แล้ว...
การต่อกรกับคนที่ทรงอำนาจ....เป็นเรื่องที่โง่เขลาก็จริง
แต่ความกล้าเช่นนี้...ก็เป็นเรื่องน่ากลัวเหมือนกัน
ใครล่ะ บังคับให้เกิดเรื่องเช่นนี้???












Create Date : 29 เมษายน 2550
Last Update : 5 พฤษภาคม 2550 0:10:21 น. 2 comments
Counter : 559 Pageviews.

 
"รักบ้านให้ล้อมรั้ว...รักครอบครัวให้ล้อมรัก"

แต่บ้านนี้คงถือคติ รักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี ฮ่องเต้ถึงได้ตีองค์ชายจนตายคามือ

เป็นเพราะ...อยากแสดงอำนาจของฮ่องเต้หรือเปล่า?
สั่งอะไร ...ทุกคนต้องปฏิบัติตาม...
สั่งให้กิน...ถึงจะรู้ว่าเป็นยาพิษ ก็ต้องกิน!!!


มีตอนนึงที่ family นี้ นั่งร่วมโต๊ะเสวยกัน ฮ่องเต้ได้ตรัสประมาณว่า ต้องมีวินัย ทีนี้วินัยที่มีโดยเคร่งครัดแบบไม่ยืดหยุ่นเลยนี่ ก็ไม่รู้ว่าเพราะตั้งใจจะแกล้งหรือว่าเป็นเพราะฮ่องเต้มีความผิดปกติทางจิต

การมีวินัย นัยหนึ่งก็คือการทำอะไรที่คาดหวังได้ มีผลลัพธ์ที่คาดหมายได้แน่นอนในระดับหนึ่ง การสั่งให้ทำอะไรแล้วผู้รับคำสั่งปฎิบัติตาม ก็คือวินัยอย่างหนึ่ง

การส่งคนโน้นคนนี้ไปรับผิดชอบงานต่าง ๆ คิดว่าส่วนหนึ่งก็เป็นการฝึกวินัยด้วย

ส่วนเรื่องบังคับให้ฮองเฮาเสวยพระโอสถตามเวลานี่ จะเป็นการแกล้งให้ตายโดยไม่ให้มีผลไปถึงรัชทายาทหรือไม่นั้น ก็ไม่รู้สินะ แต่คิดว่าเป็นเพราะความผิดปกติทางจิตที่ต้องการให้ทุกอย่างเป็นไปตามนิยามวินัยของตัวเองที่สร้างขึ้น



โดย: Plin, :-p วันที่: 7 พฤษภาคม 2550 เวลา:18:11:43 น.  

 
คนมีอำนาจ มากอำนาจ มักหลงอำนาจ
สั่ง แล้วทุกคนต้องปฏิบัติตาม
ไม่เช่นนั้น ต่อไปก็อาจมีคนกระด้างกระเดื่อง
หลงอำนาจ...ก็กลายเป็นบ้าอำนาจ
บ้าอำนาจ ก็น่าจะเข้าข่ายผิดปกติทางจิตเหมือนกันน่ะ..


โดย: icechick วันที่: 13 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:07:53 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

icechick
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




เพลง “ Because Of You ”

นักร้อง “ Kelly Clarkson ”



เนื้อเพลง


I will not make the same mistakes that you did

will not let myself cause my heart so much misery

I will not break the way you did You fell so hard

I learned the hard way, to never let it get that far

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I lose my way

And it's not too long before you point it out

I cannot cry

Because I know that's weakness in your eyes

I'm forced to fake a smile, a laugh

Every day of my life

My heart can't possibly break

To take your heart away

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

I watched you die

I heard you cry

Every night in your sleep

I was so young

You should have known better than to lean on me

You never thought of anyone else

You just saw your pain

And now I cry

In the middle of the night

Over the same damn thing

Because of you

I never stray too far from the sidewalk

Because of you

I learned to play on the safe side So I don't get hurt

Because of you

I find it hard to trust

Not only me, but everyone around me

Because of you

I am afraid

-------

ขอขอบคุณ:: http://www.esnips.com, Blog ป้ามด

________________

________________

________________

________________


LifE MessageS '' Zz ~~*

----

>> 1st Day : ทุกชีวิตย่อมมีปัญหา ปัญหามีมาให้แก้ ไม่ใช่มีมาให้กลัดกลุ้ม...

---

>> 2nd Day : อย่าโกรธฟุ่มเฟือย อย่าโกรธจุกจิก อย่าโกรธไม่เป็นเวลา และอย่าโกรธมาก จะเสียสุขภาพกาย และสุขภาพจิต

---

>> 3rd Day : ควรหัดพูดคำว่า “ไม่เป็นไร” ให้เคยปากมากกว่าการพูดคำว่า “จะเอายังไง”

---

>> 4th Day : นึกไว้เสมอว่าการโกรธ 1 นาที จะทำให้ความทุกข์อยู่กับเธอ 3 ชั่วโมง

---

>> 5th Day : ทะเลาะกับใครๆ พร้อมรอยยิ้ม เรื่องราวจะจบง่ายกว่าที่คิดเยอะ

---

>> 6th Day : ชม เกินจริง = เป็นโทษ || ติ เกินเหตุ = เสียน้ำใจ

---

>> 7th Day : ยิ่งงานหนักเท่าไร ยิ่งเป็นกำไรของชีวิต

---

>> 8th Day : การทำงาน ย่อมต้องมี "อุปสรรค" ทุกคนจึงกลัวอุปสรรค แต่อุปสรรค... กลัว "คนทำจริง"

---

>> 9th Day : ยินดีกับสิ่งที่ได้มา และ ยอมรับกับสิ่งที่เสียไป

---

>> 10th Day : อย่าทำลายความหวังของใคร เพราะเขาอาจเหลืออยู่แค่นั้นก็ได้

---

>> 11st Day : หัดทำสิ่งดีๆให้กับผู้อื่นจนเป็นนิสัย โดยไม่จำเป็นต้องให้เขารับรู้

---

>> 12nd Day : จิตใจของคุณก็เหมือนกับไข่ 1 ฟอง ที่ดูภายนอกแล้วแข็งแกร่ง. . . . . แต่เมื่อคุณลองกระเทาะ เปลือกออกมา ก็จะเห็นว่าคนๆนั้นๆ. . . . . . ไม่ได้แข็งแกร่งไปกว่าคุณเลย

---

>> 13rd Day : เขียนชื่อคนที่เราเกลียดใส่กระดาษแล้วฉีกทิ้งความเกลียดจะเบาบางลงเรื่อยๆ

---

>> 14th Day : พยายามอ่านหนังสือทุกชนิดในมือให้จบเล่มอาจไม่สนุกแต่มีประโยชน์แฝงอยู่

---

>> 15th Day : ในวงสนทนาถ้ายังนึกไม่ออกว่าจะคุยอะไรรอยยิ้มช่วยแก้สถานการณ์ได้

---

>> 16th Day : แค่.. "ซื่อสัตย์" และ "เก่ง" คงไม่พอ (อยู่ไม่ได้) ต้อง.. "ทันเกม" และ "มีปฏิภาณไหวพริบรอบคอบ" ด้วย

---

>> 17th Day : อย่ากลัวที่จะลงโทษคนที่ทำผิด...

---

>> 18th Day : อย่าขีดเส้นวงกลมรอบตัวเอง...

---

>> 19th Day : มันเป็นกรรม.. ที่เราต้องทำใจให้ได้ว่า.. "ไม่มีใครเข้าใจอะไรใครได้ง่ายๆ ..."

---

>> 20th Day : ความจริงย่อมคือความจริง ไม่มีวันตายจาก..

---

>> 21st Day : จะอยู่ช้าอยู่เร็วก็ยังไม่รู้ แต่ที่รู้ตอนนี้ก็ใช้เวลาทำในสิ่งที่อยาก

---

>> 22nd Day : เงินไม่มาก ...แต่บั่นทอนกำลังใจ

---

>> 23rd Day : นโยบายอยู่เหนือเหตุผล...

---

>> 24th Day : ทิฐิ..อยู่คนละฝั่งกับเหตุผล

---

>> 25th Day : จุดประสงค์จริง ๆ คือ...ความราบรื่นของการทำงานไม่ใช่หรือ?

---

>> 26th Day : ยศ ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีความเพียร มีสติ มีการงานสะอาด

---

>> 27th Day : ใคร่ครวญก่อน แล้วจึงทำ!

---

>> 28th Day : ..เป็นผู้สำรวม มีชีวิตอันประกอบด้วย เมตตาธรรม คุณธรรม และ..ไม่ประมาท

---

>> 29th Day : หากคิดว่า ปัญหาที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติ นั่นคือต้นทุนที่เราปล่อยให้มันเกิดขึ้นเรื่อย ๆ

---

>> 30th Day : มีบางคน ยอมตายอย่างพร้อมใจ ก็ไม่ปรารถนาทำเรื่องต่ำช้าให้เป็นที่อัปยศ อดสู นั่นจึงเป็นวีระบุรุษที่ยอมตาย โดยไม่ยอมถูกเหยียดหยาม ย่ำยี

---

>> 31st Day : จงเคารพ บูชา พระเจ้า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่จงอย่า อ้อนวอน ขอร้องให้ท่านช่วย!

---

>> 32nd Day : จิตใจ มิใช่สิ่งที่ฝึกฝนได้ด้วย "ตำรา" แต่จะต้องฝึกฝนโดยผ่านการต่อสู้จริง ๆ โดยผ่านการปฏิบัติที่เป็นจริง

---

>> 33rd Day : การลำเอียง เข้าข้างตัวเอง เป็นอุปสรรคของการพัฒนาจิตใจ

---

>> 34th Day : ศัตรู มักอยู่ในพวกเดียวกัน

---

>> 35th Day : จงอย่ากลัว การมีชีวิตอยู่อย่างโดดเดี่ยว

---

>> 36th Day : หัดวางตัวเอง ให้อยู่ในฐานะ "คู่ต่อสู้" และสร้างความหวั่นไหวให้กับจิตใจคู่ต่อสู้

---

>> 37th Day : ก้าวหน้าไปอีกขั้น ยิ่งทำให้ชีวิตลำบากไปกว่าเดิมหรือเปล่า? ...แต่ไม่ว่าทางข้างหน้าจะวิบากแค่ไหน ก็ต้องเดินไปอยู่ดี!!

---

>> 38th Day : ปัญหา...ที่ได้ยินมักจะบอกว่า..."ไม่รู้" ถ้าไม่รู้ แล้วจะจัดการได้อย่างไร? โดยเฉพาะ ภายใต้ทรัพยากรจำกัด และพลิกผันตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนไป

---

>> 39th Day : แผน ไม่เคยหยุดนิ่ง กลยุทธ์ต้องเท่าทัน หรือดักหน้าด้วยซ้ำ คำว่า "พอ" เท่ากับ "ไม่มี" มีแต่ว่า "แค่นี้" จะทำให้ดีได้อย่างไร!

---

>> 40th Day : มองปัญหาต่างกัน ผูกไปถึงการมองสาเหตุ และการแก้ไขที่ต่างกัน หลักวินิจฉัยเหมือนกัน หรือต่างกันไม่มาก ผลออกมาก็จะต่างกันไม่มาก แต่ถ้าหลักวินิจฉัยต่างกัน + มีอัตตา ก็จะทำให้เกิดปัญหาและอุปสรรคได้ในองค์กร

---

>> 41st Day : ความก้าวหน้าที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่การครอบครอง

---

>> 42nd Day : น้ำที่ลึกและใสจึงจะมีปลา ป่าที่รกและทึบจึงจะมีสัตว์ คนที่มีคุณธรรม ความมั่งคั่งถึงจะมาเยือน

---

~~ To Be Continue ...

From Me...

-----------

CrediT For Every Good Msg. :: Everywhere, Fw Mails & Some Person


Seconds

Friends' blogs
[Add icechick's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.