ความผูกพันธ์นั้นเป็นทุกข์

จะเป็นเพราะวันนี้มันเป็นวันแรกของการทำงานแล้วะงานเยอะ.จนทำให้เครียดหรือเปล่าหว่า...บรรยากาศตอนนี้ท้องฟ้าก็ขมุกขมัว...นั่งๆ ทำงานไป..จิตใจมันก็หดหู่งัยก็ไม่รู้...งานยุ่งมาก..แต่ทนไม่ไหว..ต้องมานั่งเขียนอะไรก็ม่ายรู้..บ่นๆๆ ไปเรื่อย...

เฮ้อออ...การที่เราผูกพันธ์กะสิ่งใดหรือใครแล้ว..มันก็คงจะอดเป็นห่วงเป็นใยสิ่งนั้นหรือคนๆ นั้นไปไม่ได้..บางทีก็นั่งๆ นึกๆ ว่า..เอตอนนี้จะเป็นงัยหว่า..ไม่สบายหายหรือยัง..สารพัดนะที่จะนึกเป็นห่วง...แต่ว่า..ด้วยนิสัยดั้งเดิม(อันนี้เรียกเพราะแล้วนะ..นิสัยดั้งเดิม..555) เป็นคนที่ไม่ค่อยชอบยึดติดไม่ค่ออยชอบอะไรที่ทำเป็นแบบแผน หรือว่าสิ่งที่ต้องทำเป็นประจำ...ก็เลยรู้สึกว่าความผูกพันธ์บางทีมันเป็นสิ่งที่ดีนะ...แต่บางครั้งมันทำให้เราต้องติดอยู่กับที่กับสิ่งๆ นั้นหรือคนๆ นั้นไปไหนไม่ได้เหมือนพันธนการที่มองไม่เห็นแต่มันยึดติดแน่นหนา...ไม่สามารถปลดออกไปได้อย่างง่ายดาย...ก็เลยทำให้รู้สึกอึดอัดในบางช่วง..เช่นช่วงนี้เป็นต้น...ไม่อยากให้รู้สึกสับสนอย่างนี้เลย...รักนะห่วงนะ..แต่อย่างที่บอก...บางครั้งอึดอัดกับความผูกพันธ์ที่ตัวเองมีจนทำให้เป็นทุกข์...

เฮ้อ...ไปทำงานต่อดีกว่า...

Create Date : 18 พฤษภาคม 2552 Last Update : 18 พฤษภาคม 2552 12:41:11 น. Counter : 481 Pageviews.		8 comments
Share Tweet