All Blog |
ลิงตัวน้อยของอา เมื่อวันที่ 26 สิงหาคม 2544 จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันอาทิตย์ เวลาประมาณ 6 โมงกว่าๆ อากำลังหลับสบายเลย..ได้ยินเสียงโทรศัพท์..นึกโมโหอยู่ในใจ..ใครฟะโทรมาได้แต่เช้าไม่รู้รึงัยว่าวันนี้วันอาทิตย์...ก็งัวเงียคว้าหูโทรศัพท์ขึ้นมาฟังว่าใครโทรมา..เสียงที่ปลายสายเป็นเสียงพ่อบอยของหนูนั้นแหล่ะ...ตื่นเต้นน่าดู..บอกว่า..แม่อ้อยปวดท้องตอนนี้อยู่โรงพยาบาลแล้ว...คุณหมอกำลังผ่าตัดให้หนูออกมา.. เท่านั้นแหล่ะ..อาตาสว่างหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง..กระโจนลุกจากเตียง..ปลุกป้าต่าย..แล้วก็ออกมาเคาะประตูห้องย่า...ปากก็ตะโกนบอกข่าวไปด้วย...ทุกคนในบ้านตื่นเต้นที่จะได้พบหนู...ย่าก็รีบโทรบอกปู่ที่นครฯ..(สงสารปู่เหมือนกันคงตื่นเต้นอยู่คนเดียวที่โน่น)...ใช้เวลาไม่นานเลยก็ถึงโรงพยาบาล..555..ไม่ได้อาบน้ำด้วยอ่ะ..แต่ล้างหน้าแปรงฟันนะ..เพื่อนๆทีอ่านอยู่อย่าเพิ่งยี้หล่ะ..แฮะๆ.. พอขึ้นลิฟท์มาที่หน้าห้องคลอดก็เจอกับพ่อบอย...เดินสวนเข้ามาในลิฟท์พร้อมกับคุณพยาบาลเข็นรถที่ใส่เด็กแรกคลอดเข้ามาด้วย..อา,ป้า แล้วก็ย่าก็เลยไม่ออกไป..แต่ก็งงๆ ว่าพ่อบอยจะไปไหน..หรือว่าเราขึ้นชั้นผิด.....จนพ่อบอยชี้ให้ดูที่รถเข็นมีเด็กตัวเล็กๆ แดงๆ นอนอยู่แล้วมีแก้วคลอบอีกทีเรียกไม่ถูกเหมือนกันว่าอะไร.....พ่อบอยบอกว่า "นี่งัย" (พ่อบอยก็คงตื่นเต้นมากๆ นะ..พูดไม่ค่อยออกเลยตอนนั้น..555) พวกเราทั้งหมดก็ยังไม่ get จนพ่อบอยต้องบอกอีกทีว่า นี่งัยหนูคลอดมาแล้ว...เราก็ทั้งตกใจทั้งดีใจ...ก้มลงมอง..อาเห็นหนูลืมตาด้วย...ตาดำๆ เล็กๆ อยู่บนหน้ากลมๆ แป้นๆ ผมก็ไม่ค่อยจะมีตัวก็เล็ก..แต่หนูรู้มั้ยว่า..อารักหนูเหลือเกิน.... จากวันนั้นจนถึงวันนี้...6 ปีมาแล้ว...เวลาช่างรวดเร็วอะไรอย่างนี้..อายังจำได้ว่าเพิ่งไปเลือกซื้อชุดเด็กทารกให้เมื่อไม่นานมานี้เอง..แป๊บเดียวคว่ำแล้ว...ต่อมาอีกนิดก็คลาน,เริ่มอ้อแอ้..ต่อมาอีกเดี๋ยวก็เดินได้พูดได้...จนเดี๋ยวนี้เถียงได้แล้วหน่ะ..พาไปเที่ยวไหนถ้าหนูซนมากแล้วโดนดุ....หนูก็มักจะหาเหตุผลอันชวนขำหรือคำพูดตลกๆ ของสาเหตุความซนมาให้อาได้หัวเราะเสียทุกครั้งไป...เอาเถอะ..ถึงแม้จะเหนื่อยกับการวิ่งไล่ตามหนูตอนหนูเล่นซน..แต่อาก็มีความสุขที่ได้ทำอะนะ..เจ้าลิงน้อยของอา.. รูปหลานมุกเมื่อ 2 ปีก่อน ตอนอยู่ อ.1 สังเกตุอยู่นิ่งๆ ไม่ได้นาน เริ่มเอียงแล้ว.. ใช่แล้วจ้ะขวัญ...เป็นไข่แดงในบ้านเลย...เป็นหลานคนแรกและคิดว่าคงจะเป็นคนเดียวของบ้าน...55555...
โดย: ฝน วนันฯ (fon_wanan ) วันที่: 6 มกราคม 2551 เวลา:1:58:47 น.
น้องหนูน่ารักจังเลย อิอิ ไว้เดี๋ยวจะเอารูปน้องมาให้ดูเหมือนกันค่ะวัยเดียวกัน อิอิ
โดย: อัศวินสองแคว วันที่: 6 มกราคม 2551 เวลา:12:24:07 น.
น่ารักค่ะพี่ฝน เด็ก ๆ จะมีความน่ารักที่เป็นเสน่ห์ เฉพาะตัวของเค้าจิง ๆ เลยนะพี่
โดย: คุณนายขาวมณี วันที่: 7 มกราคม 2551 เวลา:1:23:19 น.
ได้เลยค่ะปู่..
เวลาว่าเขาซน เขาก็จะบอกว่า "โธ่อาผล หนูหน่ะยังเด็กอยู่นะก็ต้องเล่นสิไม่ได้แก่เหมือนอาผลนี่ " 5555..อาซึมไปเลย เวลาเล่นเยอะแล้วจะให้เขาทำการบ้านตามที่สัญญากันไว้..เขาก็จะบอกว่า...ขอโทษคะคุณทักคนผิดแล้วค่ะ... เออ.เอากะเจ้าลิงดิ...มีเยอะค่าวีรกรรมเนี่ย..เดี๋ยวจะค่อยๆ ทะยอยเล่านะคะ..อิๆ โดย: ฝน วนันฯ (fon_wanan ) วันที่: 9 มกราคม 2551 เวลา:14:00:46 น.
5555...ฮาจิงจิง หลานมุกเนี่ย.....
หอมแก้มทีนึงน๊า......จ๊วบ โดย: NuHring วันที่: 10 มกราคม 2551 เวลา:14:43:58 น.
แวะมาเยี่ยมพี่ฝน คนดีจ้า....
และก็ มาเยี่ยม นู๋น้อยคนนี้ด้วย ชอบจริงๆๆ เลยเนี๊ยะ อิอิ... โดย: naragorn วันที่: 14 มกราคม 2551 เวลา:18:14:00 น.
ดีจ้า พี่ฝน จ๋า.....
แวะมาเยี่ยมจ้า.... เจ็บขา ดีขึ้น อะยางงงง จ๊ะ โดย: naragorn วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:12:05:17 น.
|
Friends Blog
Link |
ขวัญใจของบ้านเลยสิค่ะเนี่ย........
อีกเด๋ว บันไดบ้านก็ไม่แห้งแว้วววววว พี่ฝน