เมื่อถึงเวลาที่เพื่อนเก่าของฉันกลับมาเยี่ยมเยียนกันอีกครั้ง เพื่อนเก่าคนนี้จะมาหาฉันประมาณสองสามเดือนครั้งหนึ่ง เมื่อวานตอนเที่ยงฉันเผลอกินอาหารรสเผ็ดไปสองสามคำ เพื่อนของฉันคนนี้ก็รีบปรี่เข้ามาหาทันที รู้สึกเบื่อตัวเอง รู้สึกหงุดหงิดเป็นที่สุด ฉันทรมานมากๆ มีใครที่มีเพื่อนเก่าคอยมาเยือนเหมือนกับฉันบ้างไหม เพื่อนที่ว่าก็คือเจ้าโรคกระเพาะนี่เอง ฉันไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเวลาที่เป็นนั้นจะเจ็บทรมานเหมือนใจจะขาดเสียให้ได้ ปวดแบบจุกตรงลิ้นปี่ ทั้งอาการที่อยากอาเจียน แต่ก็ไม่อาเจียนมันจะทรมานอยู๋อย่างนั้น ภาพวันนี้กับเรื่องราวที่พูดไม่สอดคล้องกันหรอก แต่ฉันแค่อยากเอามันมาลงแค่นั้นเอง เพราะเห็นแล้วทำให้ฉันคิดถึงบ้าน คิดถึงท้องทุ่งที่ตอนนี้คงจะเป็นสีทองเต็มท้องนาจากรวงข้าวสุกไปแล้ว

วันนี้เป็นวันหยุด...แต่ฉันกลับต้องมานอนทรมานกับเพื่อนเก่า ยังไม่ได้ไปโรงพยาบาล ยาที่เคยมีตอนนี้ก็หมดไปแล้ว เพราะฉันเป็นคนที่ขี้เกียจไปหาหมอเป็นอย่างมาก หลายครั้งที่ฉันปวดท้องแล้วกินแค่ยาแล้วนอนทรมานอยู่อย่างนั้น แล้ววันนี้ฉันจะทนไหวอีกไหม...ตอนนี้ฉันเฝ้าถามตัวเอง และได้คำตอบว่า "ไม่ไหวแล้ว" ฉันคงจะต้องลากสังขารตัวเองไปหาหมอแล้วละ ทรมานเหลือเกิน...

Create Date : 23 ตุลาคม 2551
Last Update : 23 ตุลาคม 2551 17:15:35 น.		18 comments
Counter : 607 Pageviews.
Share Tweet