Group Blog
 
 
กรกฏาคม 2554
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
22 กรกฏาคม 2554
 
All Blogs
 

แค่เพียงเพราะ...รัก




สวัสดีค่ะ วันนี้มีเรื่องสั้นมาให้เพื่อนๆช่วยอ่านกันค่ะ
ยินดีรับคำวิจารณ์เพื่อนำไปปรับปรุงค่ะ


เขาทำหน้าหน่ายโลกกับแฟ้มเอกสารงานวิจัยซึ่งแพทย์ประจำบ้านทุกคนต้องทำวิจัยอย่างน้อยหนึ่งเรื่องในช่วงระหว่างเรียนต่อเฉพาะทาง เขาทำวิจัยเกี่ยวกับผู้ป่วยที่ได้รับอุบัติเหตุโดยเก็บข้อมูลย้อนหลังจากเวชระเบียนผู้ป่วย ความจริงงานใกล้เสร็จแล้ว แต่มีผู้ป่วยอีก 2-3 รายที่ไม่ได้มาติดตามอาการ ทำให้เขาต้องมานั่งหาที่อยู่,เบอร์โทรติดต่อเพื่อสอบถามข้อมูลและอาการ อันจะทำให้ได้ข้อมูลอย่างสมบูรณ์ แล้วจะได้ทำการวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติเสียที

เขาถอนหายใจก่อนเปิดแฟ้มหนาเตอะที่ตั้งอยู่บนสุด
‘อืมห์..นายพิเชษฐ์’ เขาพึมพำชื่อที่อยู่บนหน้าแฟ้ม
หวนนึกไปถึงวันที่นายพิเชษฐ์มาถึงโรงพยาบาลเป็นครั้งแรก
เขายิ้มมุมปาก จำได้…มันเป็นเวรแรกของเขา…อย่างกับนรกแตก!!!
………………………………………………………………………..
พิเชษฐ์มาโรงพยาบาลด้วยอาการไม่รู้สึกตัว หลังกระโดดลงมาจากชั้นสองของบ้าน
“คุณๆๆ ได้ยินไหม” เขาปลุกเรียกคนไข้ และตามด้วยการกระตุ้นให้เจ็บเพื่อดูการตอบสนอง
“BP เท่าไหร่” เขาหันไปด้านซ้ายมือ เมื่อผู้ช่วยพยาบาลวัดความดันเสร็จ
“100 กับ 60 ค่ะ” 100 หมายถึงความดันตัวบน หรือ systolic blood pressure และ 60 หมายถึงความดันตัวล่าง หรือ diastolic blood pressure ตัวเลขดังกล่าวยังพบว่าปกติ
“เตรียมใส่ tube” เขาหันไปสั่งพยาบาลขณะใส่หน้ากากช่วยหายใจให้ผู้ป่วย

เขาใส่ ET-tube หรือท่อช่วยหายใจให้ผู้ป่วยเนื่องจากผู้ป่วยไม่รู้สึกตัว หลังจากผ่านการประเมินเบื้องต้นแล้ว เขาตรวจร่างกายซ้ำ คลำได้กะโหลกด้านขวายุบและมีแผลเปิด ขาขวาบวมผิดรูปชัดเจน คงหักสักท่อนใดก็ท่อนหนึ่ง ตอนนี้ต้องดามไว้ก่อน รวมถึงอาจมีการบาดเจ็บในทรวงอกหรือช่องท้องร่วมด้วย ซึ่งตอนนี้ทีมแพทย์ศัลยกรรมและศัลยกรรมกระดูกได้ลงมาช่วยประเมินและรักษาผู้ป่วยร่วมกัน เมื่อสัญญาณชีพของพิเชษฐ์..ซึ่งมาทราบชื่อภายหลังเมื่อเพื่อนของผู้ป่วยเดินทางมาถึงรพ….คงที่ ผู้ป่วยถูกนำตัวไปเอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมอง,กระดูกสันหลังระดับคอ และช่องท้อง

การผ่าตัดสมองเพื่อแก้ไขกะโหลกส่วนที่ยุบและเอาเลือดที่คั่งในสมองออกถูกกำหนดขึ้นอย่างเร่งด่วนหลังผลเอกซเรย์คอมพิวเตอร์สมองออก
“ญาติอยู่ไหน” เขาถามพยาบาล
“ไม่มีญาติ มีแต่เพื่อนอยู่หน้าห้องฉุกเฉินค่ะหมอ”

เขาออกมาคุยกับเพื่อนผู้ป่วย…ญาติ ที่ยังเหลืออยู่ตอนนี้
“ช่วงนี้เขาเศร้ามากครับ เพิ่งอกหัก ปกติพวกผมก็จะคอยอยู่ด้วย แต่วันนี้เพื่อนคนนึงไปทำงาน ผมก็ออกไปซื้อข้าว กลับมาอีกทีเขาก็โดดลงมาแล้วครับหมอ ยังไงก็ขอให้ช่วยเพื่อนผมให้สุดความสามารถนะครับ” เพื่อนของพิเชษฐ์เล่าด้วยเสียงสั่น หลังจากเขาอธิบายเรื่องอาการและการรักษาซึ่งต้องผ่าตัดด่วน

‘ให้ตายเถอะ…อกหัก!! แล้วโดดลงมาจากชั้น 2 เนี่ยนะ…ฆ่าตัวตายรึไง?’ เขาคิดในใจ

ทำไมนะ … คนเราถึงกับต้องทำร้ายตัวเองจนถึงปลิดชีพเพื่อคนที่ไม่รักเราเพียงคนเดียว แล้วคนอื่นๆอีกหลายคนที่ยังรักเราล่ะ? อย่างน้อยๆ ผู้ป่วยรายนี้ยังมีเพื่อนอีก 2 คนที่ยังรักเขา …เขาคิดว่าอย่างนั้น

เพราะอะไรน่ะหรือ?

ก็เพราะประโยคที่บอกว่า .. ‘ขอให้หมอช่วยให้สุดความสารถ’ …มันเป็นประโยคยอดฮิตของญาติคนไข้เหมือนในละคร แต่นี่คือชีวิตจริง!! …ชีวิตจริงที่คนมีความรักในตัวผู้ป่วยคนนั้นกำลังขอร้องให้หมอยื้อชีวิตคนที่เขารักจากเงื้อมมือของมัจจุราชอย่างเต็มความสามารถ

เขาฟังแล้วมันฮึกเหิมยังไงไม่รู้…เขาไม่ได้ไปออกรบที่ไหนหรอก…แต่รู้สึกมีกำลังใจไปผ่าตัด มันอาจเป็นเพราะเขารู้สึกว่า..ตัวเองกำลังทำงานอยู่ท่ามกลางความรัก!!

3 ชั่วโมงคือเวลาที่ใช้ในการผ่าตัด หลังผ่าตัดพิเชษฐ์อาการดีขึ้นเรื่อยๆ ความจำ,กำลังกล้ามเนื้อ,การพูดเริ่มกลับมาใกล้เคียงปกติ แต่พิเชษฐ์ยังคงดูซึมเศร้าและไม่เคยยิ้มเลย

จากการได้พูดคุยกับญาติและเพื่อนของพิเชษฐ์ ทำให้เขาทราบว่า พิเชษฐ์เป็นลูกชายคนเดียวทำงานเป็นพนักงานบัญชีของบริษัทแห่งหนึ่งในจังหวัด เช่าบ้านอยู่กับเพื่อนสนิทอีกสองคน..คนที่มาโรงพยาบาลตั้งแต่วันแรกนั่นเอง พิเชษฐ์คบหาดูใจกับสาวสวยดาวคณะรุ่นน้องมาตั้งแต่สมัยยังเรียนมหาวิทยาลัย เมื่อพิเชษฐ์เรียนจบและตัดสินใจกลับมาทำงานที่บ้านเกิด ทั้งคู่มีปากเสียง ระหองระแหงกันบ่อยๆ อีกทั้งสาวน้อยดาวคณะก็กำลังมีหนุ่มคนใหม่ซึ่งรวยกว่ามาติดพัน จึงไม่แปลกที่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะยิ่งง่อนแง่นเข้าไปอีก ความเหงาอันเกิดจากความห่างไกลของฝ่ายหนึ่ง บวกกับความระแวงอันเกิดจากความไม่ไว้ใจของอีกฝ่ายหนึ่ง ยิ่งผลักดันให้คนทั้งสองห่างกันออกไปมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งช่องว่างนั้นมากเกินกว่าที่มือของคนทั้งคู่จะเอื้อมจับจูงกันเดินต่อไปได้อีก วันสิ้นสุดของความสัมพันธ์ก็มาถึง คำบอกเลิกราจากสาวน้อยหน้าหวานผู้อยู่ในดวงใจของชายหนุ่ม เปรียบเสมือนฟางเส้นสุดท้ายบนหลังของลาโง่อย่างพิเชษฐ์

“พิเชษฐ์เป็นไงบ้างวันนี้ ปวดหัวไหม” เขาทักทายพิเชษฐ์ในช่วงออกตรวจผู้ป่วยของเช้าวันหนึ่ง พิเชษฐ์ส่ายหน้า
“เดี๋ยวหมอทำแผลให้นะ นอนนิ่งๆล่ะ” เขากลับเตรียมอุปกรณ์สำหรับทำแผล และเริ่มทำแผลให้คนไข้
“ทำไมเรากระโดดลงมาล่ะ พิเชษฐ์” พิเชษฐ์เหลือบมองหน้าเขา ก่อนหลุบตาลง เขาจึงเริ่มแกะผ้าก๊อซอันเก่าออกอย่างเบามือ
“ใช้ยารึเปล่า”
“เปล่า” พิเชษฐ์ตอบทันควัน ขณะที่เริ่มทายาเบตาดีนลงบนแผล
“ผมไม่อยากอยู่..หมอ”
“ทำไม”
“เขาไม่รักผมแล้ว”
“ใคร…แฟนเราหรอ”
พิเชษฐ์พยักหน้า
“เขามีคนอื่น..ผมไม่รู้อยู่ไปทำไม..นี่เขาก็ไม่มาเยี่ยมผมเลย”
เขาแปะเทปกับผ้าก๊อซอันสุดท้ายเสร็จพอดีเมื่อพิเชษฐ์พูดประโยคนี้ จึงเป็นช่วงที่พิเชษฐ์หันหน้ากลับมาหาเขาอีกครั้ง
“แล้วพิเชษฐ์คิดว่าตัวเองทำถูกไหม”
...เงียบคือคำตอบ...
“นี่พิเชษฐ์ ฟังหมอนะ คนๆเดียวที่ไม่รักพิเชษฐ์ แต่ยังมีอีกหลายๆคนรักและเป็นห่วงพิเชษฐ์มากรู้ไหม อย่างน้อยๆที่หมอเห็นก็มีเพื่อนของเธอ 2 คน เขาเป็นห่วงและรักพิเชษฐ์มากนะ วันที่พิเชษฐ์มาโรงพยาบาลเขาบอกหมอให้ช่วยพิเชษฐ์จนสุดความสามารถ ถ้าไม่รักเขาไม่พูดแบบนี้หรอก ยังมีแม่พิเชษฐ์อีก คนที่ให้ชีวิตพิเชษฐ์มา แต่ต้องมานั่งดูแลพยาบาลพิเชษฐ์ซึ่งเจ็บป่วยเพราะทำลายชีวิตตัวเองเพื่อใครก็ไม่รู้ที่ไม่ได้รักพิเชษฐ์และเขาไม่ได้มาเยี่ยมเธอเลย เลิกเสียอกเสียใจได้แล้ว มองดูให้ดี มองไปรอบๆตัว พิเชษฐ์มีคนรักตั้งมากมาย ดีแค่ไหนที่พิเชษฐ์เจ็บแค่นี้ หากสมองได้รับการกระทบกระเทือนมากกว่านี้กลายเป็นเจ้าชายนิทราอย่างบิ๊ก ดีทูบี ต้องให้แม่ป้อนน้ำป้อนข้าว เช็ดตัว เช็ดขี้ เช็ดเยี่ยว จะทำยังไง”

เขามองหน้าพิเชษฐ์..แม้สีหน้าจะเรียบเฉย แต่เขาเห็นแววตาสำนึกผิดของพิเชษฐ์ ทำให้เขาใจชื้น อย่างน้อยๆคำพูดของเขาคงไปสะกิดใจพิเชษฐ์บ้าง
“ส่งปรึกษาทางจิตเวชด้วยนะ” เขาหันไปบอกพยาบาลขณะยื่นใบส่งปรึกษาแผนกจิตเวชให้

พิเชษฐ์ค่อยๆเริ่มมีชีวิตชีวามากขึ้น เขาต้องรักษาตัวในโรงพยาลนานร่วมเดือนเนื่องจากได้รับบาดเจ็บหลายระบบ ทั้งช่องท้องซึ่งมีตับแตก ดีแต่ว่าไม่ต้องผ่าตัด และขาขวาหักต้องผ่าตัดใส่เหล็กดามกระดูก และกายภาพบำบัดอยู่นาน แม่,และเพื่อนทั้งสองของพิเชษฐ์มารับในวันที่หมออนุญาตให้กลับบ้านไปพักรักษาตัวและกายภาพบำบัดต่อ แม้จะต้องนั่งรถเข็นและมีไม้เท้าสำหรับหัดเดินและยืนที่บ้าน แต่เขาก็ยังได้เห็นรอยยิ้มของพิเชษฐ์ก่อนที่จะออกจากหอผู้ป่วยไป
………………………………………………………................................
‘พิเชษฐ์เป็นยังไงบ้างแล้วนะ’
เขาก้มดูแฟ้มเวชระเบียน มีแต่ที่อยู่แต่ไม่มีเบอร์ติดต่อกับพิเชษฐ์ อ้อ..ยังดีที่ยังมีเบอร์ญาติ ซึ่งเป็นเบอร์ของเพื่อนคนหนึ่ง และอีกเบอร์ลงประวัติไว้ว่าเป็นเบอร์โทรของพ่อพิเชษฐ์…พระครูกิตติ!!
‘หือ..พ่อพิเชษฐ์เป็นพระหรอเนี่ย’
เขาเริ่มกดติดต่อเบอร์เพื่อนของพิเชษฐ์ก่อน อาจเป็นเพราะความคุ้นเคย มั้ง
“อ๋อ ตอนนี้ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้วครับหมอ ที่เจอกันล่าสุด ก็สบายดีครับ เดินได้ดี แข็งแรงดีครับ” เพื่อนพิเชษฐ์ตอบมาตามสาย หลังจากเขาแนะนำตัวและขอเบอร์ติดต่อกับพิเชษฐ์ รวมทั้งถามถึงอาการล่าสุดของผู้ป่วยรายนี้ ก่อนสิ้นสุดการสนทนาเพื่อนพิเชษฐ์ยังให้เบอร์โทรติดต่อกับพิเชษฐ์ซึ่งเป็นเบอร์เดียวกับที่เขามีอยู่ …เบอร์ของพระครูกิตติ

เขาจึงต้องโทรไปหาพระครูอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ พร้อมทั้งแนะนำตัวด้วยประโยคเดิม และอธิบายว่าที่ต้องโทรมารบกวนท่านเพราะเพื่อนพิเชษฐ์ให้เบอร์ติดต่อมาเบอร์นี้
“ไม่เป็นไร พิเชษฐ์สบายดี แข็งแรงดี แต่ตอนนี้ไม่ว่างเพราะกำลังสอนพวกเณรน่ะหมอ”
“หือ..ท่านว่ายังไงนะครับ”
“พิเชษฐ์บวชแล้วหมอ พอเขารักษาตัวหายดี เรียบร้อย เขาก็มาขอบวช บอกว่าอยากศึกษาพระธรรม นี่ก็บวชได้เกือบสองปีแล้ว”
เขาคุยอีกสองสามประโยคก่อนวางสาย
…ชายหนุ่มที่เคยพ่ายแพ้ในรัก อกหักจนคิดจะทำบาปขั้นสูงสุดด้วยการทำลายชีวิตอันมีค่าของคนเอง ตอนนี้กำลังอยู่ในร่มกาสาวพัตร์ หันหน้าเข้าศึกษาพระธรรม และเผยแพร่ธรรมะให้กับคนอื่นๆ

พิเชษฐ์…กับเส้นทางใหม่ที่เขาเลือกเดิน…เส้นทางที่เปลี่ยนไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง


เขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกอย่างไร
นายแพทย์หนุ่มปิดแฟ้มเวชระเบียนของพิเชษฐ์อย่างช้าๆ จรดปากกาเขียนข้อมูลที่ได้รับมาลงในแบบสอบถามสำหรับการทำวิจัย ก่อนเก็บเอกสารลงแฟ้มตามเดิม







 

Create Date : 22 กรกฎาคม 2554
56 comments
Last Update : 22 กรกฎาคม 2554 22:35:29 น.
Counter : 1419 Pageviews.

 

โอ้โห...แปะไว้ก่อนนะครับน้องเปิ้ล
เดี๋ยวพี่ก่าเข้ามาอ่านอย่างตั้งใจอีกครั้งครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 22 กรกฎาคม 2554 23:10:17 น.  

 

สวัสดีครับคุณเปิ้ล...

อ่านจบสองรอบแล้วครับ ผมวิจารณ์ไม่เก่งนะครับ และผมก็ไม่ใช่นักอ่านซะด้วยสิ อิอิ แต่ผมว่าเขียนได้โอเคแล้วครับ ถ้าเป็นผม ผมคงเขียนไม่ได้แบบคุณเปิ้ลแน่ๆ เป็นกำลังใจให้นะครับ

 

โดย: nongmalakor 22 กรกฎาคม 2554 23:32:20 น.  

 



หลับฝันดีนะคะคุณเปิ้ล

 

โดย: ญามี่ 22 กรกฎาคม 2554 23:45:36 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องเปิ้ล







 

โดย: กะว่าก๋า 23 กรกฎาคม 2554 5:32:56 น.  

 

อ่านจนจบแล้วครับน้องเปิ้ล
สนุกดีครับ อ่านแล้วคิดว่าเป็นเรื่องจริงเลย

ให้แง่คิดกำลังคนที่กำลังผิดหวังความรักได้ดีครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 23 กรกฎาคม 2554 8:10:37 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับน้องเปิ้ล..

ขอติดใว้ก่อนนะครับเดี๋ยวแวะกลับมาอ่าน
พอดีตาลายหัวยังหมุนๆอยู่เลยครับ
แต่ใจคิดถึงอยากแวะมาเยี่ยม..อิอิ

เอด้าได้หยุดยาวเลยครับ
ปิด Midterm Break เรียนอีกทีเดือนหน้า 555+




Morning วันเสาร์ ผมและเอด้าไม่มีไข้แล้วครับ..
เหลือแค่น้ำมูกนิดหน่อยครับ ขอบคุณเพื่อนๆพี่ที่แวะมาเยี่ยมนะครับ..^^

 

โดย: Little Knight 23 กรกฎาคม 2554 8:20:26 น.  

 

สวัสดีครับคุณเปิ้ล..

วันนี้ไปต่างจังหวัดก่อนนะครับ เดี๋ยวเย็นๆพรุ่งนี้กลับมาคุย ฝากบ้านด้วยจ้า

 

โดย: nongmalakor 23 กรกฎาคม 2554 9:07:58 น.  

 

ในที่สุดก็ได้มาอ่านจนจบจนได้
เนื้อเรื่องพี่ว่าโอเคนะ
แต่ศัพท์แพทย์แรกเริ่มต้นทำให้คนที่ไม่คุ้นเคยมึนไปบ้างเหมือนกัน

 

โดย: มัยดีนาห์ 23 กรกฎาคม 2554 20:09:29 น.  

 

ตอนแรกนึกว่าเป็นเรื่องจริงอ่านๆมาเรื่อยๆ ชอบตรงประโยคนี้

เขาฟังแล้วมันฮึกเหิมยังไงไม่รู้…เขาไม่ได้ไปออกรบที่ไหนหรอก…แต่รู้สึกมีกำลังใจไปผ่าตัด มันอาจเป็นเพราะเขารู้สึกว่า..ตัวเองกำลังทำงานอยู่ท่ามกลางความรัก!!

ตอนแรกเดาว่าจะให้หมอคือคนที่เป็น คนรักของดาวคณะ
ซะอีก

จบได้ดีค่ะ เป็นกำลังใจคนที่อกหัก

 

โดย: panaruss 23 กรกฎาคม 2554 20:45:30 น.  

 

อ่านจบแล้วรู้สึกโล่งใจที่ตอนต้นร้ายตอนปลายดีครับ คุณหมอเปิ้ล
ช่วงกลาง ๆ อ่านไปลุ้นไปและกลัวว่าตอนท้ายเรื่อง จะได้รับคำตอบจากพระครูกิตติว่า "พิเชษฐ์ตายแล้วหมอ" แทนที่ประโยค "พิเชษฐ์บวชแล้วหมอ" และถ้าเป็นอย่างนั้นผู้อ่านที่อ่อนไหวอย่างผม คงจะรู้สึกสะเทือนใจอย่างยิ่ง...
ในทางกลับกันถ้าเป็นคำพูดแฝงคติธรรมของพระครูกิตติก็น่าจะกระชากความรู้สึกของผู้อ่านแบบผมได้เ่ช่นกันนะครับ เช่น "พิเชษฐ์ตายแล้วหมอ...เขาตายจากเพศฆราวาส แต่ได้เกิดใหม่ในเพศบรรพชิต"
สรุป...ชอบครับ ผมเองก็อยากแต่งได้เก่ง ๆ แบบคุณหมอเปิ้ลเหมือนกัน แต่ตอนนี้ขอติดตามผลงานเรื่องสั้นของคุณหมอเปิ้ลไปก่อน

 

โดย: Yes Coffee 23 กรกฎาคม 2554 21:43:32 น.  

 

ยังไม่ได้อ่านนะคะ แต่จะหาเวลามาอ่านให้ได้ เชื่อว่ามันต้องฮาแน่นอน

สวัสดีนะค๊าา

 

โดย: ทิพย์ (Siriporn&Flemming ) 23 กรกฎาคม 2554 21:59:18 น.  

 

ด้วยความยินดีครับ ^^

 

โดย: Yes Coffee 24 กรกฎาคม 2554 5:42:28 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับ






 

โดย: กะว่าก๋า 24 กรกฎาคม 2554 6:13:55 น.  

 

ภาพประกอบจากไอโฟนครับน้องเปิ้ล
ไอโฟนมาดามครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 24 กรกฎาคม 2554 16:26:41 น.  

 

หอบแฮกกลับบ้านแล้วครับ ตอนนี้เอาของเก่ามารีวิวก่อน เดี๋ยวของใหม่ค่อยๆทยอยอัพครับ อิอิ

 

โดย: nongmalakor 24 กรกฎาคม 2554 19:34:29 น.  

 

เห็นเปิ้ลเขียนแล้วต่อมอยากทำงาน
หลังจากมัวไปทำมาหากินอยู่นานก็ลองเขียนลงบล็อกบ้าง
ไปอ่านดูๆๆ

 

โดย: มัยดีนาห์ 24 กรกฎาคม 2554 20:00:35 น.  

 

เปิดครับคุณหมอเปิ้ล เจ้าของร้านนี้เขางก...มากมาย
ใช้แรงงานลูกจ้างอย่างผมเสียจนตัวเป็นเกลียว หัวเป็นน๊อตไปแล้วครับ

 

โดย: Yes Coffee 24 กรกฎาคม 2554 20:55:12 น.  

 

ลองชิมไปแก้วนึงครับ ขมได้ใจ แต่ไม่มีปัญหาผมชอบกินน้ำขมอยู่แล้วครับ กินไป หน้าเบี้ยวไป อิอิ

 

โดย: nongmalakor 24 กรกฎาคม 2554 22:40:49 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องเปิ้ล







 

โดย: กะว่าก๋า 25 กรกฎาคม 2554 5:48:05 น.  

 

สวัสดีครับคุณเปิ้ล..

งานยุ่งเปล่า อย่าลืมทานข้าวด้วยละครับ นี่บ่ายสามครึ่งแล้วนะ อิอิ

 

โดย: nongmalakor 25 กรกฎาคม 2554 15:27:40 น.  

 

ว้าวววว ก่อนเลยค่ะคุณเปิ้ล
คุณเปิ้ลเขียนเรื่องสั้นด้วย
เกี่ยวกับประสบการณ์ตรงด้วยหรือเปล่าค่ะ
เริ่มเรื่องนี้มีเป็นคุณหมอด้วย

 

โดย: Sweety-around-the-world 25 กรกฎาคม 2554 16:30:04 น.  

 

แฮะๆ เพื่อนหลายคนก็เอรื้อยยยยยค่ะคุณเปิ้ล
ไก่วาก็ตั้งท่ามาหลายปี ถึงได้หยิบเข้าปากค่ะ
หลายแบบก็ใช้ได้เลยนะคะ แฮะๆ ดูสิ
คุณเปิ้ลไม่ ไม่ ไก่วายังจะมาโมษณาอีก อิอิ
วันนี้ยุ่งไหมค่ะคุณเปิ้ล
อากาสดี ทะเลสดชื่นนะคะวันนี้

 

โดย: Sweety-around-the-world 25 กรกฎาคม 2554 21:27:24 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับ






 

โดย: กะว่าก๋า 26 กรกฎาคม 2554 6:14:49 น.  

 

เมื่อวานทานข้าวเที่ยงบ่ายสองเหรอครับ แล้ววันนี้บ่ายสามทานยังครับ ถ้ายังผมจัดชุดเล็กมาฝากแล้วกันครับ อิอิ

 

โดย: nongmalakor 26 กรกฎาคม 2554 14:50:02 น.  

 

เมื่อวานทานข้าวเที่ยงบ่ายสองเหรอครับ แล้ววันนี้บ่ายสามทานยังครับ ถ้ายังผมจัดชุดเล็กมาฝากแล้วกันครับ อิอิ

 

โดย: nongmalakor 26 กรกฎาคม 2554 14:50:02 น.  

 

วันนี้ทานเที่ยงได้ตรงเวลาไหมค่ะคุณเปิ้ล
ทานอร่อยๆ นะคะ ตอนนี้ทางนี้เพิ่งสายๆ เองค่ะ
แต่เห็นอาหารข้างบน ไก่วาหิวซะงั้น อิอิ

 

โดย: Sweety-around-the-world 26 กรกฎาคม 2554 14:54:41 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องเปิ้ล






 

โดย: กะว่าก๋า 27 กรกฎาคม 2554 6:07:51 น.  

 

แวะมาทักทายตอนเที่ยงครับ เอามะม่วงน้ำดอกไม้มาให้ล้างปากครับ อิอิ

 

โดย: nongmalakor 27 กรกฎาคม 2554 12:34:13 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณเปิ้ล
วันนี้เป็นยังไงบ้างเอ่ย สบายดีนะคะ

 

โดย: Sweety-around-the-world 27 กรกฎาคม 2554 17:14:03 น.  

 

คุณหมอเขียนนิยายรัก(เพื่อนมนุษย์)ได้ไหลลื่น
อ่านเพลินๆไปเรื่อยๆ แถมมีบทพูดอีก
เรายังเขียนแบบนี้ไม่เป็นเลย
แม้ว่าจะลองเขียนงานตะพาบ ของเพื่อนๆมาบ้าง
และตอนจบหักมุมจากทางโลกไปทางธรรม
จากอาชีพสูงสุดคืนสู่สามัญ
ให้แง่คิดดีเหลือเกินค่ะ



ตัวการ์ตูน Betty Boop เป็นการ์ตูนดาราสาวสวย
สุด Sexy นิสัยดี เป็นVintage Style
ยุคเดียวกับดาราสาว "มาริลีน มอนโร" ค่ะ

 

โดย: เริงฤดีนะ 27 กรกฎาคม 2554 20:51:16 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับ





 

โดย: กะว่าก๋า 28 กรกฎาคม 2554 6:33:06 น.  

 

หายไปอย่างนี้ หนีไปเที่ยวเปล่าครับคุณเปิ้ล สบายดีนะครับ คืนนี้ฝันดีจ้า

 

โดย: nongmalakor 28 กรกฎาคม 2554 22:05:20 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับ






 

โดย: กะว่าก๋า 29 กรกฎาคม 2554 5:56:52 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับ





 

โดย: กะว่าก๋า 30 กรกฎาคม 2554 6:26:09 น.  

 

หมิงหมิงไว้ทรงเดียวตลอดครับน้องเปิ้ล
ดูแลง่ายดีครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ว่าจะให้พี่ชายพี่ก๋าไถให้อีกรอบครับ อิอิอิ

ขอบคุณนะครับที่ร่วมทำบุญด้วยกันกับอะธิงค์บุ๊คครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 30 กรกฎาคม 2554 13:42:39 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับ






 

โดย: กะว่าก๋า 31 กรกฎาคม 2554 6:24:41 น.  

 

จ๊าาก มาอีกรอบก็ยังไม่ได้อ่านนะคะ
แต่มาชวนไปเที่ยวต่อปารีสด้วยกันค่ะ



มีความสุขมากๆนะคะ

 

โดย: ทิพย์ (Siriporn&Flemming ) 31 กรกฎาคม 2554 20:39:57 น.  

 

สวัสดีจ้า..

สวนผลไม้ที่เข้าไป เค้าคิดค่าเข้าชมคนละ 200 บาท รวมค่ารถรางพาชมสวน แวะจุดแรกชิมผลไม้ทุกอย่างที่คุณเปิ้ลเห็นนั้นแหละครับ แล้วจุดที่สองร้านส้มตำกับผักปลอดสาร ชิมจนอิ่มครับ ทั้งหมด 200 บาทรวมหมดแล้วครับ คุ้มครับ อิอิ

ป.ล.ที่หายไปติดนิยายนี้เอง ตอนนี้กำลังอ่านนิยายเรื่องอะไรต่อครับ


 

โดย: nongmalakor 31 กรกฎาคม 2554 22:56:54 น.  

 

คุณเปิ้ลได้พักบ้างนะคะ
หรือยังต้องอยู่เวรวันเว้นวันเอ่ย
ติดนิยายเล่มใหม่ด้วยแบบนี้
แอบมากระซิบถามว่าเรื่องอะไร แนวไหนคะ

ทางคุณเปิ้ลท่าทางจะเย็นแล้ว
วันนี้กะทานมื้อค่ำที่ไหนเอ่ย

 

โดย: Sweety-around-the-world 1 สิงหาคม 2554 16:49:53 น.  

 

สวัสดีครับ..

มาเอาช่วยปั่นงานให้เสร็จเร็วๆนะครับ สู้สู้..

ป.ล.อ่านจบไปกี่เล่มแล้วครับ

 

โดย: nongmalakor 2 สิงหาคม 2554 21:36:23 น.  

 

ปั่นงานเสร็จยังครับ เข้ามาให้กำลังใจ ถ้าไม่ไหวเดี๋ยวส่งฉลามบุกไปให้สองขวด (อยากให้มากกว่านี้แต่เค้าบอกว่าห้ามดื่มเกินวันละสองขวดนะ 555)

 

โดย: nongmalakor 3 สิงหาคม 2554 16:09:24 น.  

 

มาทักทายน้องเปิ้ลตอนค่ำๆครับ




 

โดย: กะว่าก๋า 4 สิงหาคม 2554 21:19:58 น.  

 

เป็นคำถามยอดฮิตเลยจ๊ะน้องเปิ้ล
แต่พี่เองก็ไม่รู้ว่ามันคือต้นอะไร
เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปบ้านพี่ชาย(บ้านพี่สะใภ้คนที่เจอกันวันนั้น)
แล้วจะเอาคำตอบมาให้น๊า

 

โดย: มัยดีนาห์ 4 สิงหาคม 2554 21:51:36 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องเปิ้ล





 

โดย: กะว่าก๋า 5 สิงหาคม 2554 6:11:06 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับคุณเปิ้ล

เข้ามาดูปู่โสม ขี้อิจฉาหน่อย วะ ฮ่ะ ฮา

อย่าอิจฉาผมเลยครับคุณเปิ้ล ไปทริปนี้ก็หมดท้องพระคลังแล้ว เดือนนี้คงขุดปลวกกินกันทั้งเดือนแน่ๆ 555

ป.ล.ปั้นงานเสร็จยัง เดี๋ยวหายยุ่งคุณเปิ้ลก็มีเวลาไปเที่ยวแล้วครับ

 

โดย: nongmalakor 5 สิงหาคม 2554 7:15:22 น.  

 

อ่านแล้ว รู้สึกดีเชียวเปิ้ล....จบแบบน่าประทับใจ
แต่ว่า คุณหมอ(ในเรื่อง)จะปิดเคสได้ครบแล้วหรือยังอ่ะ..

ปล.แวะเข้ามาถามว่าได้ดู grey 7 แล้วหรือยัง พี่ขวัญดูในเน็ตจบแล้วจ้า

 

โดย: พี่ขวัญ (NuHring) IP: 192.168.2.239, 61.19.24.122 5 สิงหาคม 2554 13:42:13 น.  

 

รายงานตั้งอีกหลายวัน ยังไงก็เสร็จทันอยู่แล้วเนอะ คุณเปิ้ลเก่งอยู่แล้ว

รูปศาลเจ้าแม่กอเหนี่ยวหายเหรอครับ เสียดายแทนเลยครับ เข้าใจความรู้สึก เพราะของผมก็เคยหายเหมือนกัน จะกลับไปใหม่ คน บรรยากาศ อารมณ์ ความรู้สึกมันก็ไม่เหมือนเดิมแล้วครับ ถ้าโดนไวรัสยังพอกู้รูปคืนได้บ้างนะครับ

ส่วนเรื่องอัพ คุณเปิ้ลอัพเกี่ยวกับโรค หรือการดูแลสุขภาพก็ได้นะครับ มีประโยชน์ดีด้วย

ป.ล.ผมหอบบุญจากอุดรมาฝากให้ด้วยครับ

 

โดย: nongmalakor 5 สิงหาคม 2554 21:24:10 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับ





 

โดย: กะว่าก๋า 6 สิงหาคม 2554 6:12:51 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าครับ.. วันนี้เข้าเวรเปล่าครับ หรือนอนอ่านนิยายที่บ้าน ยังไงก็ขอให้มีความสุขกับวันหยุดนะครับ

ป.ล.เอ..วันนี้ผมจะไปเที่ยวไหนให้ปู่โสมอิจฉาดีหนอ 555

 

โดย: nongmalakor 6 สิงหาคม 2554 8:09:40 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับ




 

โดย: กะว่าก๋า 7 สิงหาคม 2554 6:05:08 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณเปิ้ล
สบายดี อากาศดีนะคะ

 

โดย: Sweety-around-the-world 8 สิงหาคม 2554 20:11:46 น.  

 

วันหยุดอย่างเหนื่อยเลยครับ ไม่ได้ไปเที่ยวนะ ทำงานใช้หนี้เค้านะ 555 คุณเปิ้ลเป็นไงบ้างเงียบไปเลยนะครับ

 

โดย: nongmalakor 8 สิงหาคม 2554 21:45:58 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับ





 

โดย: กะว่าก๋า 9 สิงหาคม 2554 5:58:42 น.  

 

ปู่โสมเฝ้าทรัพย์ไปถึงไหนแล้วครับ เฝ้าดีๆนะ ระวัง รพ.หายละ อิอิ

ป.ล.วันนี้ที่นนท์ฝนตกตั้งแต่เย็นเลยครับ ที่หาดใหญ่เป็นไงบ้างตกเปล่าครับ

 

โดย: nongmalakor 9 สิงหาคม 2554 21:21:29 น.  

 

อรุณสวัสดิ์ครับน้องเปิ้ล





 

โดย: กะว่าก๋า 10 สิงหาคม 2554 5:55:03 น.  

 

สุดยอดเลยค่ะ
นี่เรื่องแต่ง มาจากเรื่องจริงมั๊ยค่ะ

 

โดย: Pujung IP: 202.12.73.65 19 ธันวาคม 2554 20:55:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


fondakelly
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




"ขอให้ดอกไม้เบ่งบานในหัวใจ" (จากหนังสือของดวงตะวัน)

Color Codes ป้ามด

ป้ามด :

Friends' blogs
[Add fondakelly's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.