|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
วันแรก เดินทางสุวรรณภูมิ - นาริตะ
ในที่สุด บริษัทก็หลวมตัวพลาดพลั้งส่งเรากับรุ่นน้องที่แสนดีไปดูงานที่ญี่ปุ่น มามะ ไปเที่ยวญี่ปุ่นกันดีกว่า
ครั้งนี้เราเดินทางกับสายการบินประเทศไทยค่ะ คุณพนักงานใจดี จัดที่นั่งให้เราแบบนั่งสบายๆ ท้ายเครื่อง และเนื่องจากเป็นไฟลท์เช้า จึงมีแต่ชาวต่างชาติ กับกระเหรี่ยงสองตัวที่ท้ายเครื่อง
เราจะเดินทางไปกับเครื่องบินลำนี้ค่ะ ไฟลท์รอบ 8.20 ไฟลท์เบอร์ TG676
เครื่องใกล้จะขึ้นแล้วค่ะ ฟ้ายังไม่สว่างเลย พอๆกะคนสองคนที่กำลังจะวูบหลับ เงิ่ม ง่วงงงงงงง พอคุณแอร์ใจดีเอาอาหารมาให้หม่ำ และแล้วกระเหรี่ยงสองตัวก็หลับค่ะพี่น้อง ตื่นอีกที ตอนที่เค้าเริ่มแจกขนม อ่ะ ฟ้าสว่างแย้ว
มองลงไป ไม่เห็นไรเยย
ตื่นมานั่งเม้าท์แตกกันนานสองนาน คุณแอร์ก็มาคุยด้วย เป็นกันเองมากค่ะ มีฟามสุข เครื่องมาถึงนาริตะ เวลาท้องถิ่น(+ 2 ชั่วโมง) 16.30 น. ค่ะ ฟ้าเริ่มมืดแล้ว เดินลงจากเครื่องกระเหรี่ยงสองตัว รู้สึกว่าอากาศเย็นๆ เดินไปเม้าท์ไป จนกระทั่งผ่านตรวจคนเข้าเมือง ผ่านด่านกักกัน(ได้ไง)มาได้ ก็เดินหาที่ซื้อตั๋วรถไฟแบบใช้ 1 วัน(เอาไว้ไปเที่ยว) กับตั๋วรถบัสไปที่ TCAT (Tokyo City Air Terminal) สุดท้ายก็ได้ตั๋วมาค่ะ
และแล้วแกงค์กระเหรี่ยงบุกโตเกียวก็ได้ขึ้นรถแบบใจหายใจคว่ำ (เกือบตกรถง่ะ) นั่งรถอีก 1 ชั่วโมงค่ะ แล้วเราก็มาถึง TCAT เดินเข้ามาแว้บแรก เงียบจังเยย
เข้ามาในสถานี เจอการแต่งต้อนรับเทศกาลเข้าไป วุ้ยตื่นเต้น หนาวค่ะ ตอนที่ไปถึงนาริตะ แล้วออกมาด้านหน้ารอรถบัส อากาศเหลือ 6.8 องศาค่ะ คุ้ยถุงหาเสื้อกันหนาวแทบไม่ทัน แล้วเราก็ต่อแท็กซี่ไปโรงแรมค่ะ โรงแรมที่พักคือ Villa Fontaine Nihonbashi ทางบริษัทเป็นคนจองให้ค่ะ นั่งแท็กซี่ไปก็ลุ้นไป เพราะถามเค้าว่าฟังภาษาอังกฤษรู้เรื่องไหม ตอบได้ชัดถ้อยชัดคำมากว่า "ไม่" ฮืออออออออออ ใจร้าย ไม่เกิน 10 นาที เราก็ไปถึงโรงแรมค่ะ ค่ารถแท็กซี่ 800 เยน (กรี๊ดดดดดดดดด 240 บาทเยยนะ) ขึ้นไปก็รับคีย์การ์ดค่ะ เอากระเป๋าไปเก็บกัน มามะ จะพาไปชมห้องพัก
เข้าไป ห้องไม่กว้างมากค่ะ ในห้องมีเตียง ตู้ โต๊ะ ทีวี ห้องน้ำ กาต้มน้ำร้อน หมดแระ เยอะกว่านี้อาจจะไม่มีที่เดินได้
เตียงนอนค่ะ กว้างขวางดีสำหรับคนเดียว นอนแล้วเด้งๆ
มุมนี้ มองเห็นทีวีค่ะ จอ LCD ที่เปิดดูน้อยมาก เนื่องจากเปิดแล้ว มันพูดอะไรของมันฟะ ยิ่งอยู่คนเดียวเหงาๆ อย่าเปิดเด็ดขาด เปลืองยาแก้ปวดหัวค่ะ
มีเสื้อนอนไว้บริการค่ะ แต่ไม่เคยใช้บริการ (เนื่องจากยัดตัวลงไปไม่ได้) สู้เสื้อยืดคอย้วยของเรามะได้
ห้องน้ำค่ะ กว้างขวางอลังการดี แต่ว่าพื้นเย็นเจี๊ยบเลย
ละเลยไม่ได้ค่ะ พระเอกของงานเลย ส้วมสุดไฮเทค เป็นส้วมที่จะส่งเสริมให้เราเป็นง่อยง่ายขึ้น ครือ ไม่ต้องทำไรเยย นอกจากนั่ง พอนั่งปุ๊บที่นั่งจะอุ่นๆ ทำให้ก้นเราอุ่นไปล่วย สารพัดปุ่มด้านขวามือ เป็นปุ่มอเนกประสงค์ค่ะ มีปุ่มช่วยล้าง ปุ่มพ่นน้ำ ปุ่มสร้างเสียง(กลบเสียงไม่ปรารถนา) และปุ่มหยุดการทำงานข้างต้น แหะๆ กระเหรี่ยงตกใจค่ะ ไม่เคยเจอ เลยลองมันทุกปุ่มเลย สนุกจัง
หลังจากนัวเนียกะสารพัดปุ่มไปแล้ว เราก็ต้องออกไปหาข้าวเย็นกินค่ะ และภารกิจสำคัญวันนี้คือ ตามหาบริษัทค่ะ มะง้านพรุ่งนี้กระเหรี่ยงหลงทางแน่... ว่าแล้วก็ไปกัน
ระหว่างทางเดินไป สิ่งที่เห็นเสมอคือ สารพัดตู้กดค่ะ มีหลากหลายสินค้าให้เลือกกด ตู้กดน้ำกระป๋อง ตู้กดน้ำแบบขวด ตู้กดน้ำแบบแก้ว(ร้อนและเย็น) ตู้กดบุหรี่ ตู้ขายการ์ดโทรศัพท์ และที่ขาดไม่ได้ ร้านสะดวกซื้อค่ะ มีเรียงรายตลอดทางเดิน จากโรงแรมไปบริษัท เดินไปเจอร้านสะดวกซื้อทั้งหมด เกือบสิบร้านค่ะ มีหลายยี่ห้อ หลายแบรนด์ให้เลือก
เย้ ในที่สุดเราก็หาบริษัทเจอ หลังจากเดินทรหดมาเกือบ 1 กิโลเมตร (ต้องเดินงี้ทุกวันป่าวเนี่ย) พอหาเจอ ท้องก็เริ่มร้องประท้วง เพราะนอกจากอาหารบนเครื่องแล้ว เราสองคนก็ยังไม่ได้กินอะไรกันอีก น้องไผ่ฉลาดค่ะ ลากพี่ฝนลงไปใต้ดิน คาดเดาว่า คงมีอะไรให้กิน โอวววววววววววววว ลงไป เป็นอีกเมืองนึงเลยค่ะ อุ่นกว่าข้างบนมากด้วย มีร้านขายอาหารเรียงราย มีร้านสะดวกซื้อ มีสารพัดสินค้าวางขาย แล้วเราก็เจอกับร้านที่เป็นร้านอาหารน่ากิน มีข้าวหลายแบบ และมีราเม็ง แต่......... อ่านมะออก แล้วมันเป็นแบบต้องหยอดเงินกดคูปองค่ะ กรี๊ดดดดดด หิวทำไงอ่า
น้องไผ่ ถ่ายรูปมะทำให้ช่วยหายหิวเน้อ ไปตายเอาดาบหน้าดีไหม ดาบนี้คงไม่ได้แล้วหละ ว่าแล้วกองทัพ(กระเหรี่ยง)ก็ออกเดินหาร้านที่เราสามารถทำการกินได้ต่อค่ะ
ว่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่าฮ่า สุดท้ายก็มาพบรักที่ร้านนี้ค่ะ ร้านโอโคโนมิยากิ ในเมื่อเราพูดได้แต่อังกฤษ แล้วเค้าพูดได้แต่ญี่ปุ่น รักของเราจบลงที่นิ้วชี้ค่ะ จะกินอะไรชี้ อยากได้อะไร ชี้ ท่าทางเค้าก็เต็มใจบริการค่ะ
มาแว้ว อูว หน้าตาน่ากินมั่กๆ เมนูนี้ 900 เยนค่ะ (อย่าหารเป็นเงินไทยนะ เด๋วกินไม่ลง) อร่อยมากค่ะ รสชาดดี บรรยายไม่ถูก รู้แต่ว่าอร่อย กระเหรี่ยงสองตัวฟาดกันเกลี้ยงจาน(ด้วยความเสียดายเงิน) อิ่มแล้ว ชำระเงินแล้ว ก็ย้ายพุงกันออกมาจากร้าน
สรุปกันได้ว่าวันนี้เราควรไสหัวไปนอน พรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปทำงาน แล้วก็เดินกันกลับค่ะ ระหว่างทาง แวะซื้อขนมจากร้านสะดวกซื้อกันมา มามะ มาดูขนมกัน
ไม่รู้ชื่ออะไร เป็นแป้งข้าวโพดกรอบๆ โรยผงเค็มๆ เพลินดีค่ะ 105 เยน
ต่อด้วยช็อคโกแล็ตปนกับถั่วลิสง อ่ะ เข้าท่าๆ 105 เยนค่ะ
ตบท้ายด้วยเยลลี่รสส้ม อร่อย อร่อยมาก ส้มหวานเจี๊ยบเลยค่ะ เยลลี่เค้าไม่ได้หนืดๆ แต่เด้งๆ เปรี้ยวๆ หวานๆ ถ้วยนี้ผ่านค่ะ 275 เยน
วันแรกจบลงด้วยความชื่นมื่นค่ะ กลับมากินขนม(บำรุงความอ้วน) แล้วก็เตรียมงาน เตรียมเสื้อผ้า แล้วก็นอนค่ะ ฝันดีจ้า
Create Date : 11 ธันวาคม 2550 |
Last Update : 5 สิงหาคม 2552 11:41:29 น. |
|
15 comments
|
Counter : 1546 Pageviews. |
|
|
|
โดย: น้ำตาล (ladysugar ) วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:18:50:16 น. |
|
|
|
โดย: Title_boy วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:19:14:53 น. |
|
|
|
โดย: นู๋ฟุ้ง IP: 124.122.137.98 วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:19:38:53 น. |
|
|
|
โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:22:14:20 น. |
|
|
|
โดย: มิสเตอร์ฮอง วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:23:06:13 น. |
|
|
|
โดย: นภสินธุ์ IP: 58.9.132.243 วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:11:49:23 น. |
|
|
|
โดย: ลิลลี่ IP: 202.149.97.71 วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:11:58:40 น. |
|
|
|
โดย: ฝน (joruno_jostar ) วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:12:03:03 น. |
|
|
|
โดย: นก (มินตรานรี ) วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:13:24:45 น. |
|
|
|
โดย: เจ๊นง วันที่: 12 ธันวาคม 2550 เวลา:16:57:09 น. |
|
|
|
โดย: เหมียว IP: 125.26.141.43 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:10:13:27 น. |
|
|
|
โดย: missmarple IP: 202.183.145.114 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:10:25:35 น. |
|
|
|
โดย: papuwajung IP: 203.153.181.66 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:15:14:14 น. |
|
|
|
โดย: นู๋เมย์ IP: 221.128.84.130 วันที่: 17 ธันวาคม 2550 เวลา:11:55:44 น. |
|
|
|
โดย: ฝน (joruno_jostar ) วันที่: 18 ธันวาคม 2550 เวลา:11:49:46 น. |
|
|
|
|
|
|
|