|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
ครั้งแรกกับภูกระดึง(ตอนที่ 4)
22 Jan 06 ตี 4 ครึ่ง เสียงนาฬิกาปลุกที่ตั้งไว้เริ่มทำหน้าที่ของมัน แม้จะค่อนข้างเช้าแต่พวกเราก้ไม่งัวเงียเท่าไหร่ เพราะความหนาวที่ 10 องศากว่าที่เล่นงานเราจนมือเท้าเย็นไปหมด เราจึงต้มน้ำร้อนชงชากินแก้หนาวกันก่อนที่จะถึงเวลาตี 5 ที่เจ้าหน้าที่นัดรวมตัวที่ศูนย์บริการนักท่องเที่ยว เพื่อจะพาไปดูแสงแรกของวันที่ผานกแอ่นกัน ที่จริงเส้นทางไปผานกแอ่นก้ไม่ได้ลึกลับซับซ้อนอะไรมาก เพียงแต่ที่ต้องไปพร้อมเจ้าหน้าที่ก้ด้วยเหตุผลที่ว่า ช่วงเช้ามืดยังมีสัตว์บางชนิดที่ออกหากินอยู่ และอาจทำร้ายนักท่องเที่ยวได้ ดังนั้นทางอุทยานจึงไม่อนุญาติให้นักท่องเที่ยวเดินไปเอง ดูท่าวันนี้ดูเหมือนจะมีเมฆหนาไปหน่อย กว่าพระอาทิตย์จะพ้นขอบฟ้าก็ปาเข้าไปเกือบ 6 โมงครึ่งแล้ว ทำให้มีบางคนกลับไปก่อน แต่ดวงอาทิตย์ที่นี่ก้ไม่ได้ทำให้เราผิดหวัง ออกมาอวดโฉมให้เราเห็นแบบสบายตา ก่อนที่จะสาดแสงอันร้อนแรงขับไล่ความมืดและความหนาวที่เกาะกุมเราทุกคนไว้ ทำให้เรารู้สึกเหมือนได้รับพลังชีวิตอย่างเต็มเปี่ยม ระหว่างทางกลับที่พัก พวกเราแวะไหว้พระที่ลานพระแก้วกันก่อน ถือเป็นการอำลาและขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายที่ช่วยคุ้มครองให้เราปลอดภัยในระหว่างอยู่บนภูกระดึง เสร็จแล้วก้กลับมาอาบน้ำและเก็บข้าวเก็บของเตรียมตัวกลับกรุงเทพกัน ด้วยความรีบทำให้เราไม่ได้กินข้าวเช้าก่อนเดินทาง เพราะกลัวว่าจะลงมาไม่ทันรถทัวร์ที่จองไว้ตอนบ่ายสาม กว่าจะเก็บของเสร็จก็ 10 โมงแล้ว พอลงจากหลังแปได้แค่ซำเดียวก็หิวซกเลย ต้องแวะกินข้าวกันที่ซำแคร่กันมื้อใหญ่แก้หิวและพักขาด้วย เพราะขาลงหัวเข่าและเอ็นร้อยหวายค่อนข้างรับศึกหนัก และทำเวลาได้เร็วกว่าขาขึ้นมาก หลังกินข้าวเสร็จเราปรับฝีเท้าให้ช้าลง จนมาถึงที่ทำการอุทยานตอนบ่าย 2 ครึ่ง พอพักกันจนหายเหนื่อยและแวะซื้อของฝากกันเรียบร้อยแล้ว พวกเราก้ขึ้นรถสองแถวที่จอดรออยู่ไปยังร้านเจ๊กิมทันเวลาพอดี ระหว่างทางบนรถสองแถว พวกเรานั่งมองภูกระดึงที่ค่อยๆเล็กลงด้วยความอาลัย และเสียดายที่ต้องจากไป แม้การเที่ยวคราวนี้จะไม่ได้เห็นช่วงที่สวยที่สุดของภูกระดึง ไม่ได้เห็นน้ำตกที่งดงามและต้นเมเปิ้ลสีแดงสด แต่ความลำบากของเส้นทางทำให้เราได้เห็นน้ำใจจากเพื่อน และผู้ร่วมทางมากมาย บรรยากาศแห่งมิตรภาพทำให้เราไม่อาจลืมเลือนช่วงเวลาแห่งความสุขที่อยู่บนภูกระดึงได้เลย เนินนานให้หลัง พวกเราหันกลับมาสบตากัน แม้ไม่มีคำพูดใดออกจากปาก แต่แววตาและรอยยิ้มบนใบหน้าเหมือนจะสัญญาต่อกันว่า พวกเราจะกลับมาอีกครั้ง กลับมาดูความสวยงามของเจ้า.....ภูกระดึง
Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2550 |
|
1 comments |
Last Update : 11 กุมภาพันธ์ 2550 22:54:06 น. |
Counter : 582 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: vodca 11 กุมภาพันธ์ 2550 23:58:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ใช่มะ
เราว่าวิวหรือ ต่างๆนานาัมันก้อไม่ได้สวยกวก่าที่อื่นนะ