Headache, Sore Throat, Fever, Broken arm and elbow... What's happen to me!!!

สวัสดีค่า แมวน้อยเองค่า

อย่าต๊กกะใจทำไมจู่ๆมาอัพเร็วมาก รวมกับชื่อคราวนี้มัน...

เรื่องของเรื่องคือ วันนี้มันอึดอัดคับใจแล้วค่า แต่ด้วยความที่ว่ากรี๊ดออกมาไม่ได้ เพราะเกรงใจเพื่อนๆพี่ๆน้องๆในหอ (และเกรงว่าเค้าจะมาตื๊บถึงห้อง) เลยต้องมาระบาย

เริ่มแรกวันจันทร์ แมวน้อยเกิดอาการบิดมวนในท้องอย่างรุนแรง หนักจนไม่สามารถเรียนไหว หน้าซีดอย่างกับขาดเลือด(เพื่อนบอก) เหงื่อออกในห้องแอร์ เพื่อนก็ไล่ให้กลับไปนอนพักที่หอ แมวน้อยเลยลากสังขารเดินกลับหอ เป็นอันต้องโดดเรียนสามวิชา สามชม.รวด แล้วกลับมาเรียนภาษาญี่ปุ่นตอนห้าโมงครึ่งถึงทุ่มครึ่งอีกรอบ และอาการปวดท้องนี้ กินยาก็ยังไม่หาย เป็นมาตลอด แต่ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้ว ทว่า คืนนั้นแมวน้อยมีอันต้องคุยงานกับเพื่อนจนสี่ทุ่มกว่า แล้วไม่ได้เอาเสื้อหนาวไป คุณเพื่อนสุดที่รักก็เป็นหวัดพอดี แถมตอนนี้แถวมหาวิทยาลัย หนาวมากๆ ลมโกรกซะน่ากลัว ผลก็คือ หวัดกินค่ะ วันรุ่งขึ้นตื่นมา เจ็บคอมากๆ เสมหะมีเลือดปนแน่ะ

และในวันอังคาร ก็อย่างที่แมวน้อยบอกไปเมื่อคราวก่อนแล้วว่าแมวน้อยแขนหัก แล้ววันอังคารต้องไปพบหมอและเอ็กซเรย์... ซึ่งวันนั้นสุดแสนจะโมโหมากๆ เพราะแมวน้อยต้องออกจากมหาลัยมาแต่เช้าเพราะนัดหมอกายภาพตอนเก้าโมงครึ่ง(แน่นอนว่าโดดเลคเชอร์ไป เพราะถ้าไม่โดดก็ไม่รู้จะไปเมื่อไหร่แล้ว เนื่องจากตารางสอนแมวน้อย เต็มเกือบทุกวัน) หลังจากนั้นก็ไปพบหมอซึ่งนัดไว้ตอน 11.15am แต่ต้องไปก่อนชม.นึง เพื่อไปเอ็กซเรย์ ซึ่งแมวน้อยก็ไปเอ็กซเรย์ตอน 10 am แล้วกลับมานั่งรอคิวตอน 10.45 am ทีนี้ล่ะค่ะ รอมันจะบ่ายครึ่งก็ไม่ถึงคิว ไปถามพยาบาล พยาบาลก็ไล่ให้ไปรอตลอด รอจนแมวน้อยทนไม่ไหว ขอไปกินข้าว ก็บอกว่าให้รีบกลับมาภายในครึ่งชม. เพราะจะเรียก พอกลับมาก็ยังปล่อยให้รอ จนพยาบาลเปลี่ยนกะ คนไข้จะหมดแล้ว แมวน้อยเลยเดินไปที่แคชเชียร์ด้วยสีหน้าบึ้งตึง ถามว่า เมื่อไหร่จะถึงคิว รอมาตั้งสองชม.กว่าแล้วนะ นั่นล่ะค่ะ เลยได้คิวถัดไป

จริงๆจะไม่อาละวาด ถ้าไม่ใช่ว่า เห็นคนไข้คนนึงที่เค้าเพิ่งขึ้นไปแผนกเอ็กซเรย์สวนกับแมวน้อยตอนเดินออกมาเพราะเอ็กซเรย์เสร็จแล้ว เค้าไปหาหมอก่อน รวมทั้งคนที่พึ่งมาถึง ทั้งๆที่คิวแมวน้อยคือสิบเอ็ดโมงสิบห้า แถมตอนเอ็กซเรย์เสร็จหมอก็ให้นั่งรอจนเค้าส่งผลเอ็กซเรย์ไปให้หมอผ่าตัดแล้ว และเพราะช้าแบบนี้ ทำให้แมวน้อยเข้าติวเตอเรียลที่มหาลัยไม่ได้เลย เพราะแมวน้อยสายเกินกว่าที่เผื่อไว้ เพราะกว่าจะกลับถึงมหาลัย ก็ราวๆเกือบชม.นึง

พอไปเจอหมอ ช็อกอีกรอบ เพราะหมอบอกว่า

"umm.. your elbow is no problem. it has joined already but your arm haven't joined yet. If like that you may need re-operation!"

เป็นช็อกสิคะงานนี้... อึ้ง พูดไม่ออก... ทำใจ นิ่งๆไว้ จนเสร็จ แล้วก็กลับมา โทรกลับบ้านไปหาพ่อ ปรึกษากับพ่อ แต่ที่งงคือ ถ้ากระดูกยังไม่ต่อ ทำม๊ายยยยย แมวน้อย บีบ hand grips ได้... เลยคิดว่า จะกลับไปเอ็กซเรย์ที่เมืองไทยซะหน่อย (ตอนก่อนผ่าตัด หมอก็บอกว่า อาจจะต้องใส่ข้อศอกปลอม... พอวันผ่าตัด พยาบาลก็มาบอกว่าผลข้างเคียงของยาสลบอาจจำทำให้ตายได้ โอ๊ย แมว อยากบ้า)

วันนั้นก็เป็นหวัดแล้วด้วย สุขภาพจิตไม่ต้องพูดถึง แถมงานกำลังท่วมหัว ต้องเรียนให้ทันกับเลคเชอร์ที่โดดไป อาทิตย์หน้าสอบ Language Puzzle มีแลบทดสอบ แถมมีกิจกรรมไอซีเอฟเอฟ แล้วอาทิตย์ถัดไป Analog Electronics แล้วก็รายงานแลบต้องส่งก่อนรีเซส กรี๊ดดด สรุปใกล้บ้าแล้วค่ะท่าน อ้อ แถมช่วงนี้ภาษาญี่ปุ่นมีเมคอัพคลาสสำหรับวันตรุษจีน จึงเรียนเพิ่มอีกคาบละครึ่งชม. เป็นห้าโมงครึ่งถึงสองทุ่ม ทั้งหมดสี่คาบ กลายเป็นว่าวันจันทร์เรียน แปดโมงครึ่ง ถึงสองทุ่ม

โอ๊ย... ไม่ไหวแล้ว เครียด เปื่อย เอ๊ย ป่วย สุขภาพจิตย่ำแย่อีก อ๊ากกก ต้องระบาย เอาล่ะค่ะ ดีขึ้นแล้ว แล้วเจอกันนะคะ ไปอ่านหนังสือ ไปนอนก่อนละค่า บ๊ายบาย

Create Date : 01 กุมภาพันธ์ 2550		0 comments
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2550 13:58:13 น.
Counter : 452 Pageviews.
Share Tweet