กลับไปชาร์ตแบตอีกครั้ง

ผ่านไปเกือบสองเดือน
ที่ฉันห่างหายไปจากการทำสมาธิภาวนา
ปล่อยให้วันเวลาเกาะติดอยู่กับอารมณ์หลากหลาย
เหนียวหนืดจนรู้สึกอึดอัด

เหนื่อยกับงาน..จนเริ่มเหลวไหลเอาแต่นอน
กังวลกับเรื่องบางเรื่อง..จนปรุงแต่งอะไรต่อมิอะไรล่วงหน้า
ยิ่งรู้ว่าพ่ออันเป็นที่รักไม่สบายด้วย
มันช่างยากที่จะปล่อยวางได้จริงๆ


หมดแรง
จิตเริ่มไม่ตั้งมั่น
ฉันไม่สามารถกำหนดรู้อยู่กับปัจจุบันได้
จะหาเวลากลับไปทำความเพียรเพื่อชาร์ตพลังให้ตัวเอง
ก็ช่างยากเย็นแสนเข็ญซะเหลือเกิน

5 วันของฉัน
จึงเป็นเหมือน 5 วันอันแสนวิเศษ
ที่ธรรมะจัดสรรให้ฉันได้กลับไปชาร์ตแบตใหม่อีกครั้ง
........
.....


ฉันแผ่เมตตา และอุทิศส่วนกุศลทั้งหมด
ให้เจ้ากรรมนายเวรของพ่อทุกวัน
ไม่น่าเชื่อ...ว่าวันแรกที่กลับมาทำงาน
ฉันได้รับโทรศัพท์สายแรกเป็นข่าวดีว่า "พ่อหายแล้วลูก"

ร่างกายของพ่อฉันตอบสนองต่อยาที่ได้รับ
อาการจึงเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆตามลำดับ

ฉันเริ่มตั้งสติได้
หันกลับมากำหนดรู้ดูใจตัวเองครั้ง
เวลาของฉันเหลือน้อยลงไปทุกวัน..ทุกวัน
ไม่มีเวลาให้ฉันเหลวไหล
ปล่อยวันเวลาให้เกาะติดอยู่กับอารมณือีกต่อไปแล้ว

บันทึกจากวัดหนองบัว 21-25 สิงหาคม 2554

Create Date : 09 กันยายน 2554		0 comments
Last Update : 18 กันยายน 2554 10:09:12 น.
Counter : 1056 Pageviews.
Share Tweet