เราทุกคนล้วนเป็นดอกไม้
หายใจเข้า ฉันรู้ว่าหายใจเข้า
หายใจออก ฉันรู้ว่าหายใจออก
หายใจเข้า ฉันมองเห็นตัวฉันประหนึ่งดอกไม้ หายใจออกฉันรู้สึกสดชื่น
หายใจเข้า ฉันมองเห็นตัวฉันดั่งขุนเขา หายใจออก ฉันรู้สึกมั่นคง
.. ..
บางส่วนจากหนังสือ "ศานติในเรือนใจ" ติช นัท ฮันท์ เขียน
พวกเราแต่ละคนต่างเป็นดอกไม้ บางครั้งความเป็นดอกไม้ของเราก็เหน็ดเหนื่อย ถ้าเราหายใจเข้าออกลึกๆอย่างมีสติ เราจะเบ่งบานขึ้นมาทันทีและสดชื่นพอที่จะแบ่งปัน ความเป็นดอกไม้ในตัวเราให้แก่คนอื่นๆได้
นั่งมองดอกไม้แล้วนึกถึงหนังสือที่อ่าน ย่องๆมาชวนไปเป็นดอกไม้บานด้วยกัน
รักษาความเป็นดอกไม้ของเราให้สดชื่น แล้วหยิบยื่นให้คนอื่นบ้าง
ยิ้มกว้างๆ..ด้วยกันนะ ไหนดูจิ....เหมือนดอกไม้ไหม
Create Date : 03 กันยายน 2551 |
|
21 comments |
Last Update : 3 กันยายน 2551 22:18:21 น. |
Counter : 1095 Pageviews. |
|
|
|