การพัฒนาตนเอง เพื่อการพ้นทุกข์ การพัฒนาตนเอง เพื่อการพ้นทุกข์ จะพ้นทุกข์ได้จริงต้องทำไปในทางสัมมาทิฏฐิ (ทางถูก) ต้องเดินตาม มรรคมีองค์ ๘ ทางเดียว เท่านั้น และจิตวิญญาณบุคคลนั้น ต้องฝึกให้มีคุณธรรม สาราณียธรรม ๖ เป็นเครื่องหล่อเลี้ยงชีวิต เพื่อให้มีความสุข ตลอดระยะเวลาที่พัฒนาตน ทุกระดับ การพัฒนาตน จึงจะประสบความสำเร็จ ถ้าเราหาทางพ้นทุกข์ด้วยทางเดินที่ผิด มันก็จะเป็นเพียงแค่การเพิ่มกิเลส เพลินไปวันๆ กลบเกลื่อนความทุกข์ไปวันๆ ทำอย่างไร เราถึงจะดึงใจตัวเอง ให้กลับจากเห็นผิดเป็นชอบ ให้หันมาเดินทางที่ถูกต้อง แม่ฟิล์มกัสคิดถึงบทสวดมนต์ พุทธชัยมงคลคาถาหรือ บทพาหุงมหากา นำมาใช้เป็นอาวุธได้ผลชงัดนัก ไม่ได้มาอัพบลอกนานด้วยเหตุปัจจัยหลายๆ อย่าง จิตใจไม่แจ่มใส เลย กว่าจะดึงใจตัวเองกลับมาได้ ก็ลำบากพอดู วันนี้เลยต้องมาอัพบลอกเขียนเกี่ยวกับศีล 5 ให้ได้พอมีพลังใจ ภาพประกอบ เป็นภาพจากทริปเที่ยวถ่ายรูปกับเพื่อนๆ ที่อุทธยานแห่งชาติภูจองนายอย อุบลราชธานี คือว่า พอห่างธรรมะหน่อย แม่ฟิล์มกัสก็มัวแต่ไปเพลินกับกิเลส ช่วงนี้ชอบท่องอินเตอร์เนตค่ะ คงจะเรียกว่าติดเลยก็ว่าได้ นอกจากนั้นแล้วก็ยังปล่อยปละใจตนเองให้สัดส่ายหาแต่สิ่งยั่วยุ นี่ละที่เขาว่า กิเลส ยิ่งปล่อยให้เข้ามาเกาะเรา มันจะเติบโตเร็วมากๆ หลังจากนั้นก็จะ อยากมีอยากเป็น อยากได้ เหมือนคนอื่นเขาไปหมด คงต้องหาโอกาสไปปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิบ้างแล้วละ ห่างเหินไปนานมากๆ แล้ว เมื่อเรามีทุกข์นั้น ไม่ว่าทุกข์เล็กน้อย หรือทุกข์ใหญ่ ถ้าเราหาทางแก้ไขปัญหาโดยมุ่งไปทางผิด มันจะเพียงกลบเกลื่อนความทุกข์ด้วยความเพลินเท่านั้น เช่นว่า ทุกข์แล้วไปหาเที่ยวดื่มเหล้า อย่างตัวเรานี้ จะว่าอย่างไรดี ก็คงจะเป็นการเพลินนั่นเอง ก็คิดว่าจะเพลิน แต่ว่า เพลินไปเพลินมา ทำไมจิตใจไม่แจ่มใส เอาซะเลย การที่เราจะเอาชนะมารในใจ หรือ ความเพลินในทางที่ไม่ถูกต้อง นึกถึงคำสอนของอาจารย์แม่อยู่เสมอ ๆ จะงัดมาใช้ก็ผลัดวันประกันพรุ่งอยู่นั่นแหละ พระพุทธเจ้า สอนให้ใช้ดาบปราบมารในตัวเรา คือ พุทธชัยมงคลคาถา โดยคาถาในแต่ละบทจะมีสามบทคือ 1. มารออกมาเริงร่า 2. ใช้ดาบอะไร 3. ชมตัวเองไว้ วันนี้จะยกมา 4 บทแรกก่อนนะคะ คาถาภาษาบาลีและคำแปลคงจะหาได้ไม่ยาก ในวันนี้ จึงจะยกเฉพาะคำอธิบายแบบบ้านๆ ที่จดมาจากคำสอนของอาจารย์แม่ก็แล้วกัน กล่าวถึงมารตัวที่ 1 คือกิเกส ความอยากต่างๆ หรืออบายมุข ความเพลิดเพลินในทางไม่ถูกต้อง ออกอาการอยากเหมือนพยามารร้อยมือพันมือ มันอยากมากกกกกกก ทีนี้เราจะใช้ดาบอะไรในการต่อสู้มารตัวนี้ ก็คือให้เราสละความอยากนั่นเอง เช่น ตอนที่ฉันคิดจะเลิกกาแฟ ฉันก็ได้สละความอยากกินกาแฟทิ้งไป พออดได้วันหนึ่ง ก็ใช้คาถา ชมตัวเอง ตรูเก่งว๊อยย มารตัวที่ 2 เมื่อเราสละกิเลส ความอยาก มันก้จะยิ่งอยากเพิ่มขึ้นๆ คงจะคล้ายๆ อาการลงแดงนั่นเอง ดาบที่ใช้ปราบมารตัวนี้ ก็คือ การอดทน ทน ทน ทน พอทนได้ ผ่านไปวันหนึ่ง อย่าลืม ชมตัวเองด้วยนะ ตรูเก่งว๊อยยย มารตัวที่ 3 กว่าเราจะผ่านมารตัวที่ 2 มาได้ ก็สะบักสบอมแล้ว ตื่นเช้ามา มารตัวที่ 3 มาอีก ทำไงดีละทีนี้ ทนก็แทบจะทนไม่ได้ พระพุทธเจ้าสอนให้เรา ชักดาบ แผ่ เมตตาค่ะ เจ้ากรรมนายเวรเอ๊ย เมื่อไหร่จะยกโทษให้สักทีน๊อออ พอผ่านไปได้อีกวัน อย่าลืม ชมตัวเองด้วยนะ ตรูเก่งว๊อยยย มารตัวที่ 4 หลังจากที่เราลงแดง สะบักสบอม เวลาเราไปไหน มารตัวนี้ก็จะตามติดตัวเราเหมือนองคุลีมาร ถือดาบเงื้อง่า วิ่งไล่ฟัน เราจะเอาชนะมารตัวนี้ด้วยการชักดาบ ปรุงแต่งจิต คิดบวก เมื่อเราทำทุกอย่างแล้วก็ยังไม่ดีขึ้น ก็ให้ยอมเสีย ยอมแล้ว อาการลงแดงต่างๆ จะเบาบางลงอย่างอัศจรรย์ หลังจากนั้นก็ให้ตั้งใจปฏบัติตัวอยู่ในศีล5 เมื่อก่อนเวลาเราเจอมาร เราจะคิดว่า ทำไมต้องเป็นเรา แต่เราเป็นพุทธศาสนิกชน เราจะพูดว่า โชคดีที่เจอมาร มารไม่มี บารมีไม่เกิด เราตั้งใจที่จะเดินทางสู่ทางสายดีๆ ทางที่พ้นทุกข์ที่แท้จริง บทสุดท้ายของพระคาถา พาหุง คือ ให้เรากล่าวอยู่ทุกวัน ๆ ความหมายนั้นคือเราจะละมารได้ เราต้องระลึกรู้ตลอดเวลา ตลอด 24 ชั่วโมง ทุกนาที และวินาที เพราะถ้าเราเผลอเมื่อไหร่ มารมาทันที เผลอเมื่อไหร่ เราจะหลงไปในทางเพลิน ที่เป็นได้แค่กลบเกลื่อนความทุกข์   Create Date : 05 พฤษภาคม 2554 5 comments Last Update : 5 พฤษภาคม 2554 23:01:09 น. Counter : 2398 Pageviews. Share Tweet

นานพอสมควรเลยค่ะที่ไม่ได้แวะมาหา มาคุย ผ่านทางบล็อก วันนี้เห็นหน้าบล็อกหลัก (เราเปิดทิ้งไว้ค่ะ) .. ก็เห็นชื่อล็อออินนี้ก็วิ่ง มาหาเลยค่ะ เพราะว่ามาช้ากว่านี้อาจจะหลง ทางได้เหมือนกัน 555+ ไม่ผิดหวังกับข้อความ .. ที่มีแง่คิดดีๆ แฝงเอาไว้พร้อมกับภาพสวยๆ ที่ทำให้เรา อ่านไป ชมเพลินไปค่ะ คนเราห่างอะไรห่างได้ แต่ว่าถ้าห่างธรรมะ หรือห่างสติของเราเองแล้วมันมีแต่เสียกับเสีย นะค่ะ ... อ่านแล้วต้องสะกิดเตือนตัวเอง อยู่บ่อยครั้งว่า ไม่ทุกข์มาก...ก็จงอย่าประมาท เป็นเด็ดขาด เพราะสุขมาหา ทุกข์ก็มาบ้าง ได้เหมือนกันค่ะ ... มีความสุขนะค่ะ   โดย: JewNid 6 พฤษภาคม 2554 8:15:25 น.

สวัสดีค่ะ คุณนิด ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ อ่านคอมเมนท์แล้วก็ชื่นใจ   โดย: filmgus 6 พฤษภาคม 2554 8:19:34 น.

จิตไม่แจ่มใสก็รู้นะคะ แค่ตัวรู้ก็พอค่ะ   โดย: ดวงลดา 6 พฤษภาคม 2554 8:32:42 น.

มาอ่านธรรมะที่ดีมากค่ะ ขอบคุณที่แบ่งปัน ขอบคุณที่แวะไปที่บล็อกนะคะ   โดย: newyorknurse (newyorknurse ) 6 พฤษภาคม 2554 12:02:01 น.

ชอบมากนะคะ อ่านทุกบทความและเห็นจริงด้วยเพราะผ่านมาหลายอย่าง หลายแบบ ธรรมะนี่แหละ คือสิ่งที่ดีในชีวิต   โดย: ขวัญพจน์ สดใส IP: 1.1.197.229 19 กรกฎาคม 2555 4:31:17 น.