|
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ...
วันนี้ป้ามาอับเรื่องราวของป้าแมวเพิ่มจ่ะ
ทุกท่านคงสงสัย ในหัวข้อที่ป้าเขียน?...
ก็คือป้าแมว จะมีอาการเกร็งเป็นบางครั้ง
และพูดไม่ค่อยชัด ซึ่งป้าคิดว่ามาจากการกินยา
มากเกินไป...ระยะนี้ป้าเลยต้องสังเกตุ เวลา
ที่ป้ามีอาการผิดปกติ ว่าเป็นช่วงไหน...
และก่อนหน้านั้นกินยาอะไรอยู่ ป้าก็จะงดยานั้นดู
และพอไปหาหมอครั้งต่อไป ก็เล่าให้หมอฟัง
หมอก็จะจัดยาให้ใหม่ นี่ก็งดยาซึมเศร้าและเปลี่ยน
ยาไขมันใหม่ ก็ต้องลองสังเกตุดูอีกที
วันนี้ป้าเอาภาพมาให้ดูกันอีก เป็นภาพที่...
ป้าแมวบริจาก เครื่องดนตรีไทยของ"คุณตาอุ่ม"
และหนังสือให้กับ รร.วัดไทรเขตบางคอแหลมจ่ะ
พอหลังจากปรับเปลี่ยนยา ก็ดูดีขึ้น
ตัวไม่แข็งเป็นท่อนไม้แล้ว พูดได้เป็นประโยค
แต่เริ่ม...ดื้อ!...ป้อนอาหารก็ไม่ยอมทานซะงั้น...
บอก "ไม่อาหร่อย!...ไม่หิว!...อิ่มแล้ว!..."
พอไม่ทานอาการก็เริ่มจะเหมือนเดิม บางที...
ป้าหู้ต้องแกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้ ป้อนโดยไม่สบตา
แต่ก็แอบชำเลืองดูนะคะ...ตาเขียวปัดเลยละ!
"เค้า กลัวแล้วน้า!..."
วันนี้ขอจบเท่านี้ก่อนนะคะ
แล้วป้าจะมาเล่าให้ฟังเป็นระยะๆนะคะ
*ติดตามเรื่องราวจากบล๊อกที่แล้วนะคะ*
***ป้าหู้ขอความกรุณานะคะ***
อย่าให้รูปมีความกว้างเกิน ๔๕๐ Pixelเลยน้า ป้าอ้วง..อยู่แว้วอ่ะ..มาง..อึก..อัก..อ่ะจ่ะ
และขอขอบพระคุณ"คุณครูทุกๆท่าน" ป้ามด,น้ำฝน,หลานไรอัน,น้องสา,น้องกุ้ง หลานทาสบอย,หลานสมารท์หล่อสูด..ซู๊ด.. โอ้ยเยอะแยะเลยบรรยายมะหมด อย่าโกรธ"ป้าอ้วงดำจายดี"คงนี้เยยน้า
๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๒ ๒๑.๒๕ น.
| |