~~~ค่ายโขมงโฉงเฉง III~~~
กว่าจะได้นอนตี 2 แถมยังต้องตื่นมาออกกำลังกายตอนตี 5แม่เจ้า~ครั้งที่แล้วได้บอกไปว่า เราเป็นคนนำเต้นแอโรบิกในตอนเช้าตอนที่ไก่ยังไม่โห่เป็ดยังไม่ขัน ยังจำกันได้นะเกิดความซวยตรงที่ว่ากลุ่มเรา(สีม่วง)ต้องเป็นคนทำอาหารในตอนเช้าและตัวเราเองเลยมี 2 หน้าที่ในเวลาเดียวกันพอดีตัวเองทำกับข้าวไม่เป็นไง- -กินเปนอย่างเดียวค่ะก้เลยชิ่งมานำเต้นแอโรบิกแทนคนนำแอโรบิกมี 3 คน นำแบบขำๆเพราะแอโรบิกหร่าไรวะ- -มีท่าปลาโลมาของโปงลางสะออนเออ ขำดี- - -ไม่ซีเรียสในตอนเช้ากุก้นำเต้นแบบโก๊ะๆ เพราะตอนนี้สมองมันกลวง- - ใจมันอยู่กับที่นอนอ่ะพอนำเสร็จก็ไปแวะไปครัวนิดหน่อย ทำหน้าแบบไม่ตั้งใจ+สำนึกผิดที่พลาดสิ่งดีๆไป เหอเหอ~อาหารคือผัดพริกแกงโปรตีนเกษตร(ภายหลังเรียกผัด Alpo อาหารหมาอ่ะ)และแกงจืดโปรตีนเกษตรไม่'หร่อยเลย ให้ตายเหอะพี่น้อง~นี่สีกุทำหรือนี่? ทั้งๆที่มีแต่ผุหญิงคำสั่งค่ายบอกว่า ตอนเช้าในวันนี้ห้ามอาบน้ำเออดี~กุกำลังขี้เกียจอาบพอดี สนับสนุนค่ะมาจะกล่าวเรื่องห้องน้ำของที่นี่กันนะคะห้องน้ำโรงเรียนประถมที่นี่สุดยอดมากเลยค่ะ ใครเป็นลูกผู้ดีตะแคงตีนเดิน เหมือนมีฝีที่ปลายตีน นี่คงอาบไม่ได้แน่เป็นห้องอาบน้ำรวมเจ้าค่ะ- -แถมน้ำนี่สีสุดยอดมากเหมือนไม่ได้ผ่านการกรองน้ำมาล้านปีหรือไม่ก้สมัยปู่กุยังหนุ่มนะคะแถมยังมีคุณแมลงเม่าตายเกลื่อนกลาด ลอยคอในอ่างอาบน้ำเล่นอีกอันนี้ก็โทดใครไม่ได้ค่ะ ความเจริญคงจะมาถึงนี่ไม่มากเท่าไร หรือเป็นเพราะรัฐบาลไม่ใส่ใจประชาชนเท่าทีควร(?)เฮ้อ~ไม่อาบที่นี่แล้วรอกลับไปอาบที่บ้านที่เดียวก้ไม่ได้อีกฉกปรกค่ะ*ถึงแม้จะเปนความคิดที่ดีก้เหอะแล้ว 8 โมงเช้าเราก้ออกจากที่พักค่าย ไปยังสถานที่เดิมที่เราไปหิ่งห้อย"ท่าเรือ"ไปถึงก้ตกใจค่ะ น้ำขึ้นค่ะ~สูงมากกกกกมันต่างจากเมื่อคืนอย่างลิบลับหาเปรียบไม่ได้แต่ที่เหมือนเดิมคือ น้ำยังคงนิ่งเงียบสงบแล้วเราก้ต้องออกเรือ เพื่อไปยังจุดที่เราที่เราจะปลูกป่าขาดไม่ได้เลยคือเสื้อชูชีพค่ะ- - -ความกลัวตายต้องมาก่อนแล้วเรือก้มารอรับพวกเราที่ท่า ดีนะที่ยังจำได้ว่าเรือลำไหนที่มันรั่ว และหางเสือมันก้พัง เมื่อคืนกุเพิ่งจะไปเผชิญกับมันมาเลยไม่หลวมตัวแล้วก้ไปปลูกป่า ปลูกต้นโกงกาง น้ำทะเลใสมากค่ะ สุดยอด - -ปลูกอย่างหนุกหนาน แต่ทุลักทุเลนิดหน่อยปลูกเสร็จเราก้ล่องเรือ เพื่อออกไปปากอ่าวทะเลสุดยอดมาก ระหว่างที่นั่งอยู่บนเรือ ก้มองต้นไม้ข้างทาง มีหลายชนิดดี แล้วน้ำก็เปลี่ยนสีลงเรื่อยๆ จากสีเข้มตอนอยู่ที่ป่า ก้กลายมาเป็นสีครามเรื่อยๆเหมือนจตะเป็นสีเขียวมรกตสวยมากค่ะพี่น้อง~แล้วเราก้ได้ออกอ่าวทะเลทะเล๊~ทะเลกว้างใหญ่ไพศาล ตระกาลตามีแต่น้ำ นก ต้นไม้ ไม่มีรถติด ไม่มีอาคารมีแต่ความสบายตาสบายใจและอากาศบริสุทธิ์นับว่าคุ้มค่าที่ได้มาโลกเรามันกว้างคะ มีอะไรอีกเยอะที่น่าสนใจ และที่น่าลองทำเกิดมาไม่เคยเหนต้นโกงกางก็ได้มาเหน เกิดมาไม่เคยเหนป่าชายเลนก้ได้มาบอกตามตรงประสบการณ์ที่ดีแบบนี้ มาทำด้วยตัวเองได้ความรุสึกที่ดีจริงๆออกมาเผชิญกับโลก- - -ดีกว่านั่งจับเจ่าอยู่ในกรุงวันๆดมแต่ควัน เช้าก้ไปเรียน แดรก เรียน แดรก เล่น กลับ นอน วนเวียนอยู่อย่างนี้ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ในชีวิตสันทนาการลัลล้า~นาฬิกาแดดค่ะ สมัยตอนที่ยังไม่มีนาฬิกาถ่านรักชาติกันมั้ยคะ?ปืนใหญ่ที่ล้างจาน ใครกินเสร็จแล้วล้างเองนะจ๊ะพ่อครัวของเรากำลังช่วยทำกับข้าวค่ะชีวิตรอบโรงเรียนวัดโขมง พออยู่พอกินนะคะพี่น้องขากลับจากค่าย ก้แวะซื้อของฝากที่มอเตอร์เวย์(ไม่ได้ซื้ออะไรเลย - -แวะเข้าห้องน้ำอย่างเดียว)ก่อนจะเลิกค่ายก้เขียนความในใจได้ที่"กระดาษเสี่ยว"
แม้วันเวลาจะเปลี่ยนไป พ.ศ. จะเปลี่ยนแปลง ขอให้เรายังเป็นตัวเรา และเป็นในสิ่งที่ดี
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
