การเป็นแม่คน สมัครสมาชิกบล๊อคไว้เนิ่นนาน(ปลายปีปี 49) กว่าจะมีเวลาสร้างบล็อคอีกทีก็ปาข้ามปีซะแล้ว เนื่องด้วยเหตุผลหลายประการด้วยกันคะ เหตุผลหลักก็คือ "การแสดงบทบาทของการเป็นแม่คนครั้งแรกนี่หละคะ" ชีวิตเลยวุ่นวายไปหมด แต่ก่อนเราเคยอิสระเสรี อยากไปเที่ยวได้เที่ยว อยากไปกินได้กิน ฯลฯอีกมากมาย แต่เดี๋ยวนี้เป็นแม่คนแล้ว การดำเนินชีวิตจึงถูกจัดสรรด้วยเวลา (คุณ ๆ ที่เคยเป็นแม่คนแล้ว จะรู้ดีคะว่ามันเป็นยังไง) อยากให้วันหนึ่ง ๆ มีมากกว่า 24 ชั่วโมง จะได้ทำอะไรได้มากกว่านี้ แต่การเป็นแม่คนคือสิ่งที่สำคัญและยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิต ไม่นึกเลยว่าการเป็นแม่คนจะทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนแปลงได้ขนาดนี้ แต่ยังไงก็ตาม "ลูก" คือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตตอนนี้เลยคะ และอีกอย่างคือมีลูกแล้ว ทำให้เรารักแม่และเข้าใจแม่มากขึ้น ที่ท่านเคยด่า เคยสอนเราไว้ อีกหน่อยเราก็คงจะทำแบบท่านนั่นหละคะ บางคนที่อ่านมาถึงตรงนี้แล้ว อาจจะคิดในใจ(หรือพร่ำออกมา)ว่า ทำไมแม่คุณถึงไม่เลือกกลุ่มครอบครัวเป็นกลุ่มบล็อคหละ? มาเข้ากลุ่มโคลง-ฉันท์-กาพย์-กลอน ทำไมยะ? เหตุผลก็คือตอนเป็นวัยสะรุ่นเป็นคนชอบแต่งกลอนซะ..... มันมีเป็นเล่มเลยหละคะ เรียกว่าถ้าเปิดโรงพิมพ์เองก็คงจะเขียนขายไปแล้ว(ขายได้ไม่ได้ว่ากันอีกที) แต่อาจจะไม่เพราะเท่ากับนักเขียนมือทองหลาย ๆ ท่าน หรืออาจจะไม่ถึงใจคอกลอนหลาย ๆ คน ก็คงไม่ว่ากันนะคะ ฝากเนื้อฝากตัวไว้ในอ้อม...(แล้วแต่จะอ้อม)ด้วยนะคะ   Create Date : 26 มิถุนายน 2550 1 comments Last Update : 17 กันยายน 2550 16:02:48 น. Counter : 1703 Pageviews. Share Tweet

ตรงสไลด์นี่รูปลูกคุณใช่หรือป่าวคะ ... น่ารักจัง แก้มยุ้ยจิง ดีนะคะที่แต่งกลอนเก่ง เราสิ ไม่ได้เรื่องเอาซะเลยเรื่องแต่งกลอน เมื่อสมัยที่ยังเรียนอยู่มีการบ้านแต่งกลอนทีไรเดือดร้อนพ่อทุกครั้งเลย อิอิ   โดย: หนูปิว ~* (Accountant_Girl ) 26 มิถุนายน 2550 14:50:50 น.