แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวที่เลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน
Group Blog
 
 
เมษายน 2548
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
24 เมษายน 2548
 
All Blogs
 

ซอยมืดๆในสยาม กับชายแปลกหน้าที่ไม่เห็นหน้า...

เด็กที่รอคอยยังคงหัวใจห่อเหี่ยว จึงออกไปเดินเล่นยามเย็น (เพราะวันนี้ชีวิตเริ่มต้นที่บ่ายสอง...) คิดในใจว่าไปซื้อเค้กมะตูมที่ Cafe de tu ละกัน เอาถาดใหญ่ๆเลย วันก่อนซื้อชิ้นเล็กมาลองกินดูแล้วก้อว่าอร่อยดี เลยเผลอกินหมดภายในเวลารวดเร็ว(ก้อชิ้นมันเล็ก...)

ปรากฏว่าเดินไปไม่ถึงสยามเซ็นเตอร์ซะที ตั้งกะลงรถเมล์มาแถวโบนันซ่าแล้วก้อตุปัดตุเป๋ไปนู่นมานี่ ...กว่าจะได้ซื้อเค้กมะตูมที่สยามเซ็นเตอร์ก้อปาเข้าไปสองทุ่ม แถมเข้าไปในร้านเค้าพร้อมกับมีถุงเบเกอรี่จาก Vavilla Industry อีก ... ในนั้นมี Banoffie Pie กับ Brownie หลับไหลอยู่เงียบๆ...



Banoffie Pie ผู้ตกเป็นข่าว...


เค้กมะตูมที่คาดหวังไว้ว่าจะซื้อซะถาดใหญ่... ก้อเลยชวด ได้ซื้อแค่ชิ้นเล็กๆชิ้นเดียว(อีกแล้วครับท่าน) พนักงานบอก ... มาช่วงหกโมงของเยอะนะคะ เพิ่งมาส่ง ... (ก้อคือตอนที่ฉันมัวไปเถลไถลอยู่สินะ!!)

วันนี้ได้ความรู้ใหม่แล้ว คาเฟ เดอ ตู ที่เราเข้าใจว่ามาจากภ.ฝรั่งเศส ว่า "คาเฟ่ของคุณ" ที่แท้ ... ที่แท้!!

คาเฟ่ของคุณตู่ ตะหาก! เจ้าของเขาชื่อตู่!!


หลังจากนั้นก้อเดินวนไปวียนมาจากชักไม่แน่ใจว่า จะรอดกลับบ้านอย่างสวัสดิภาพหรือไม่เพราะเดินแบบเบลอๆไปเรื่อย วันนี้อากาศก้อร้อนเหลือหลาย ...เหลือบไปเห็นร้านไอติม I-Berry ... คิดในใจว่า เอาซะหน่อยดีกว่า อยากกินรสมะยม ... ว่าแล้วก้อเดินไปตามประสา ไม่มองร้านข้างทาง ไม่มองใคร

แต่สายตาก้อเหลือบไปเห็นเงามืดๆของคนที่น่าจะเป็นผู้ชาย กำลังเดินมาจากด้านหน้าของเด็กที่รอคอย ... จะใครก้อช่างเถอะไม่สนใจทั้งสิ้น ... สภาพซอยตอนนั้นเปลี่ยววิเวกวังเวงมีแค่เราและชายแปลกหน้าผู้นั้น ไม่มีเสียงดนตรีจากดีเจ ไม่มีแสงไฟสว่างแต่อย่างใด ชายผู้นั้นเดินดุ่มเข้ามาใกล้ขึ้น...ใกล้ขึ้นเรื่อยๆ

เสี้ยววินาทีที่กำลังจะกระทบไหล่กับเด็กที่รอคอยในระหว่างเดินสวนกันนั้นเอง แว่วยินเสียงทุ้มๆของผู้ชายคนนั้นพูดขึ้นลอยๆว่า

"สวยจัง..."


เท้าเด็กที่รอคอยยังเดินอยู่
เท้าของชายแปลกหน้าไม่ปรากฏนาม ก้อยังเดินต่อไป

หากแต่ในเสี้ยววินาทีนั้น เด็กที่รอคอยคิดอยู่อย่างเดียวคือ ... สรรเสริญชายผู้นั้นว่า ไอ้ทะลึ่ง ไอ้สตอบาแหล๋ ไอ้*&^%#$%* ... (ขอเซ็นเซอร์นะคะ เด็กที่นี่เยอะ ประเดี๋ยวจะไม่งาม)

และแล้ว ราวๆสิบวินาทีถัดมา เด็กที่รอคอยเดินมาหยุดตรงหน้าร้านไอติม... มือแตะที่จับประตูพร้อมจะดันให้มันเปิด... ก้อพลันระลึกชาติได้ว่า

เฮ้ย... เมื่อกี้ มันพูดชมไม่ใช่เรอะ... ถึงจะฟังดูตอแหล แต่มันก้อว่าเราสวยนะ!!! คิดได้ดังนั้นเด็กที่รอคอยก้อหันกลับไปทางที่ชายแปลกหน้านั้นเดินจากไปอย่างเสียดายยิ่ง แทบจะตะโกนฝ่าความมืดไปว่า

พี่!! พี่คนที่ท่าทางจะหื่นๆไม่เหมือนผู้เหมือนคนปกติคนเมื่อกี้ที่ชมหนูว่าสวยน่ะ ไปไหนแล้วล่ะ กลับมาก๊อนนนนน!!!! (กลับมาชมอีกทีเด๊!!!)


ท้ายสุด เดินกลับบ้านแล้วเจอสิ่งมีชีวิตตัวนึงกำลังคุ้ยถังขยะบ้านใครไม่รู้ เสียงมันคุ้ยดัง กรอบแกรบๆ...แต่ในความมืดนั้นหางก้อชูเด่นมาเชียว... เลยย่องเข้าไปแอบดูเพราะคิดจะทำให้ไอ้เหมียวตัวนั้นต๊กกะใจเล่น

ปรากฏว่า... มันไม่ใช่แมว...

มันคือ หนูยักษ์ที่หางใหญ่เป้งมากๆ ตัวเขื่องพอๆกะแมว!!!

เด็กที่รอคอยต๊กกะใจ ใส่ตีนหมา
หนูตัวนั้นก้อต๊กกะใจ มุดลงถังขยะ

เฮ้อ... ต่อไป ไม่เอาอีกแล้ว พบเห็นอะไรน่าสงสัย คงต้องทำเป็นไม่เห็นๆซะบ้างแล้วสิ...


หยึ๋ย!!




 

Create Date : 24 เมษายน 2548
12 comments
Last Update : 24 เมษายน 2548 3:50:47 น.
Counter : 1151 Pageviews.

 

อยากกินพาย อ่ะครับ หิวมาก

สวัสดีครับผม

แวะมาเยี่ยมครับ

ไปเยี่ยมกันบ้างนะครับ

 

โดย: note-d 24 เมษายน 2548 6:29:45 น.  

 

เยี่ยมเลยคับมีแต่ของหน้ากิน นํ้าลายไหล ฮ่าๆ

อ่านมาตั้งนานนึกว่าจะกลับเอาเค้กไปให้พี่ผู้ชายในเงามึดที่อุตส่าห์ชม อิอิ ^0^

 

โดย: just2cool 24 เมษายน 2548 8:19:27 น.  

 

โอววววว
น่ากิน น่าดูชม

ภาพสุดท้ายเจ๋งอ่ะ

 

โดย: Redkiller1980 24 เมษายน 2548 10:20:57 น.  

 

หึๆๆๆๆๆ

 

โดย: แม่แอมเบอร์ 24 เมษายน 2548 21:24:54 น.  

 

โอยยย ไม่น่าเข้ามาเลย กำลังตั้งใจอดเค้ก แป้ง และน้ำตาลทุกชนิดอยู่

วันก่อนพึ่งเพ้อถึง vanilla industry มาด้วยง่ะ อยากกินเค้กจริงๆ

 

โดย: thingummy 25 เมษายน 2548 17:17:12 น.  

 

เจ้าของร้านเค้าคิดชื่อร้านได้เข้ากับตัวเองจังเนอะ หุหุ
สวยจัง... น้อยเจอเพื่อนทักบ่อย แต่เป็น (ชุด)สวยจัง (คนไม่เกี่ยว) 555

 

โดย: แว่นน้อย@หาดใหญ่ 25 เมษายน 2548 21:18:05 น.  

 

เออะ...คาเฟ่ของคุณตู่? หรอกหรือนี่ ^_^"

พายน่ากินอีกแล้ว ^q^ พักนี้ลองหยิบกระโปรงที่เคยใส่สมัยสามสี่ปีก่อนมาลองใส่ดู ปรากฏว่าเกิดอาการคับติ้วอ่ะค่ะ น่ากัวววมาก >_< ไม่เคยคิดว่าตัวเองเคยมีช่วงเวลาตัวเล็กผอมเพรียวในชีวิต งั้นนี่มันหมายความว่าอะไรกันนี่?????

เคยมีคนแนะนำบอกว่าแค่กินข้าวตามปกติ ไม่กินอะไรระหว่างมื้อก็ช่วยได้เยอะแล้ว แต่ปัญหาคือยังทำไม่ได้นี่สิ

 

โดย: วีวี่ IP: 203.151.140.116 25 เมษายน 2548 22:28:10 น.  

 

วีวี่ ลองมื้อเล็กๆวันละห้ามื้อมั้ยคะ กินมันทุกสี่-ห้า ช.ม เอาแบบ... พวกผลไม้สดหรืออาหารที่มีแป้งน้ำตาลและไขมันต่ำอ่ะค่ะ ส่วนมื้อเย็นงดข้าวเลยกินแค่ผักกะเนื้อสัตว์ไม่ติดมัน(แต่อย่าเอาไปทอดนะ) เด็กที่รอคอยก้อเคยตัวเล็กเมื่อก่อนนี้ เพรียวเลยแหละ (เฮ้ย คนวงในน่ะอย่าทำหน้าไม่เชื่อกันขนาดนั้นเส่ะ มันเคยเป็นยังงั้นจริงๆน๊า!) แต่พอหลุดโลกไปแล้ว อาการเด้งดึ๋งดั๋งมันก้อมาเยือนในชีวิต เคยหนักสุดราวๆ 70โล ตอนนี้มันใกล้จะกลับมา 55 แล้ว แฮ่ะๆ... แต่ยังเด้งขึ้นเด้งลงระหว่าง 55-58 อยู่เนี่ย

นึกๆไป ตัวเราเองนี่ก้อยังกะลูกโป่งเลยแฮะ...

ฮ่าๆๆน้อย เด็กที่รอคอยเพิ่งโดนคุณพี่ที่หน้ามืดคนนั้นชมนี่แหละ ปกติไม่มีแม้แต่ใครที่จะชมว่า ชุดสวย เพราะทั้งหน้าทั้งเสื้อผ้า มันซกม๊กไปหมดทั้งตัว กั่กๆๆๆ เสียดายนิ ไม่รู้มันเดินไปทางไหนแล้วในความมืด

โบ่โบ๊ ทำใจให้เข้มแข็งไว้นะ ต้องหนักแน่น ต้องอย่าใจอ่อน... พรุ่งนี้เราก้อจะไปซื้อเค้กมะตูมอีกแล้วล่ะ ก๊ากกกกก อย่าเอาเยี่ยงอย่างๆ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมชม แต่กลัวเสียงหัวเราะคุณแม่แอมเบอร์จัง ^^'

 

โดย: เด็กที่รอคอย 26 เมษายน 2548 2:07:11 น.  

 

เฮ้ย ไม่ได้สิ วันนี้เราซื้อพายมะพร้าวอ่อนมาจากซอยละลายทรัพย์แล้วนี่หว่า กินไปได้ชิ้นเดียวเอง brownie ก้อยังเหลือๆ...


แต่เอ๊ะ... ทำไงดี ความอยากมันพลุ่งพล่าน หรือจะไม่ซื้อเค้กมะตูมดี เด๋ว ตูม อย่าง ทาทา ยัง


ซื้อช๊อคฟั๊ดจ์แทนดีมั้ยเนี่ย กร๊ากกกก

 

โดย: เด็กที่รอคอย 26 เมษายน 2548 2:20:33 น.  

 

เคยอ่านสัมพาดคุณตู่ ผาสุก ถมยา ลูกเค้าตายอะน่าสงสาร ได้ยินว่า มีเค้กเค้าออกใหม่ ทำจากองุ่นพันธ์หรูมาก อ้อนได้กินยัง

 

โดย: Ham IP: 68.21.7.157 26 เมษายน 2548 10:52:24 น.  

 

ยังเลย ไปทีไร เค้กเค้าจะหมดร้านแล้วทุกที เด๋วพรุ่งนี้จะลองไปซื้อมา

เอ่อ... แต่ว่า เค้กที่ยังเหลือในตู้เย็นนี่ จะทำไงดีหว่า หมู่นี้มีของหวานติดตู้เย็นทุกวันมันชักจะยังไงๆแล้วสิ

 

โดย: เด็กที่รอคอย ...เอาล่ะสิ พุงปลิ้น IP: 203.145.27.20 27 เมษายน 2548 19:17:13 น.  

 

5555555 พี่อ้อนอะ ทำไมวัน ๆ เอาแต่กินแบบนี้ล่ะคะ? กินไม่แบ่งน้องเนี่ยใช้ไม่ได้เลยน้า (ตู่คาดว่าพี่กบคงพยายามหลีกเลี่ยงบล็อคพี่อ้อนไปไกล ๆ .....เพราะอัพทีไรมีแต่ของกินอะ เดี๋ยวพี่แกอ่านไปน้ำลายไหลนองคอม เอิ๊กๆ)

ว่าแต่... เมื่อวานพึ่งกินเค้กคอฟฟี่บีนไปสองชิ้น (สี่คนสองชิ้นน่า ไม่ได้กินคนเดียว) นึกถึงพี่ ๆ ทั้งหลายใจแทบขาด ตู่เก๊าะเลยจัดการโซ้ยซะเผื่อคนอื่นเรียบร้อยเลย อิอิอิ ^^

 

โดย: =too= 28 เมษายน 2548 10:58:59 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


เด็กที่รอคอย
Location :
กรุงเทพ Australia

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]




จะเป็นกรวดหรือเพชร ถ้าไปนึกรักมันเข้าแล้วหายไปเมื่อไรก็เสียดาย ยิ่งรักมากก็ยิ่งเสียดายมาก บางคนถึงกับเสียคนไปก็มี


"ถ้าเราไม่อยากทุกข์มากไม่อยากเสียคน ก็อย่าไปรักอะไรให้มากนัก ถึงจะรักก็ต้องรู้กำพืดว่ามันเป็นเพชร หรือเป็นกรวด"


ถ้ารู้ราคาจริงๆของมันเสียแล้วถึงมันจะหายไป เราก็จะไม่เสียดายมากนัก

(จาก "สี่แผ่นดิน" โดย ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช)

สงวนลิขสิทธิ์ตาม พรบ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539
ห้ามมิให้นำไปเผยแพร่และอ้างอิง
ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมดของข้อความ
ในสื่อคอมพิวเตอร์แห่งนี้เพื่อการค้า
โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร
ผู้ละเมิดจะถูกดำเนินคดี
ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้สูงสุด
Friends' blogs
[Add เด็กที่รอคอย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.