|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ชีวิตดำเนินไปอย่างช้าๆ--02
เขียนห่างจากครั้งแรกเยอะมากกก
วันนี้อยู่เวร Gyne ว่างจัดจริงๆ เลยกลับมาเขียนอีกรอบบ
ตอนนี้มาฝึกงานที่ รพ. แห่งหนึ่งในภาคอีสาน
จริงๆ แล้วไม่ชอบอะไรที่มันตื่นเต้นเลย ชอบอะไรที่มันได้คิดนานๆ
แต่ครั้งนี้มาฝึกที่วอร์ด สูติ-นรีเวช ซึ่งต้องมาเก็บเคสคลอด
การคลอดอาจเป็นวินาทีที่ดี ที่น่าตื่นเต้น ที่น่าภูมิใจของวหลายๆคน
ที่จะได้กลายเป็นคุณพ่อ คุณแม่ คุณปู่ คุณย่า คุณตา คุณยาย ของใครหลายๆคน สรุปคือมันคงเป็นข่าวดีของหลายๆคน
แต่สำหรับผม มันไม่ใช่เลย มันตื่นเต้นเกินไป ><
มาเก็บเคสคลอด เก็บไปได้ครบแล้วว (พึ่งครบไปเมื่อวาน)
กว่าจะได้แต่ละเคสก็ไม่ง่าย
แรกๆ ก็ประหม่ามาก มือสั่นไปหมด กลัวลูกเค้าเป็นอะไรไป
กลัวเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันกับทั้งแม่ทั้งลูก
ถ้าเกิดขึ้นมาจริงๆ ก็กลัวเหงื่อโง่แตก
เย็บแผลก็มือสั่นมากก สั่นจนแทบเย็บไม่ค่อยได้
แต่ก็มีพี่พยาบาล คอยช่วย จนผ่านไปแต่ละเคสๆ จนครบ
เมื่อวาน งานก็เข้าตั้งแต่เช้า ไปถึงห้องคลอดคุณแม่ทั้งหลายก็จะคลอดแล้ว
แต่เมื่อวานก็ได้ทำเยอะมากๆ ทำแทบจะเกือบทุกอย่าง
ตั้งแต่ปูผ้าเตรียมคลอด คลอดเด็ก ดูดเสมหะ คลอดรก
เย็บแผล รู้สึกดีมาก แล้วมือก็ไม่ค่อยสั่นแล้วด้วย
พี่พยาบาล ที่มาช่วยดูก็ไม่กดดัน
แม่และเด็กหลังคลอดไปดูมาวันนี้ก็แข็งแรงดี แอบกลัวทำเค้าติดเชื้อเล็กๆ
แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี อีก 2 วันก็กลับแล้วว
รู้สึกดี ที่ผ่านไปได้ ดีจริงๆ
ที่เหลือก็แค่กลับไปลุยต่อในมหาลัย แล้วก็รอเตรียมสอบสินะ
ป.ล. ขอขอบคุณ คุณแม่และคุณลูก ทั้งหลายที่ให้ผมได้ฝึกนะครับ ขอบคุณคุณแม่ทั้งหลายที่อุตส่าห์รอให้ผมเย็บแผล แม้จะนานไปบ้าง เจ็บไปบ้างก็เถอะนะ 
| Create Date : 19 มกราคม 2554 |
| Last Update : 19 มกราคม 2554 20:27:35 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 307 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: miss.juon  วันที่: 27 มกราคม 2554 เวลา:20:19:25 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เก่งจังเลย ดีจังได้มีโอกาสดูชีวิตน้อยๆลืมตาดูโลกเป็นครั้งแรก
^^