การเมืองใหม่ของไทย ป.ล. ขอด่วนเลย !

การเมืองใหม่ของไทย
ป.ล. ขอด่วนเลย !

ต้องถามก่อนว่าทำไมประชาชนถึงต้องมีผู้แทนราษฎร ในเมื่อมีข้าราชการคอยรับใช้ประชาชนอยู่แล้ว คำตอบก็คือข้าราชการส่วนใหญ่ โดยเฉพาะฝ่ายปกครอง มักคิดว่าตนเองเป็นเจ้า เป็นนายของประชาชน คอยเก็บเกี่ยวหาผลประโยชน์จากประชาชน เสมือนหนึ่งประชาชนเป็นฝูงวัวฝูงควาย ถึงวันหนึ่งก็ฆ่าเอาเนื้อเอาหนัง นอกจากกระบวนการทางศาลซึ่งไม่ทันใจ ทันความแล้ว ระบบจึงต้องการข้าราชการแบบไม่ประจำที่เรียกว่าข้าราชการการเมือง มาคอยถ่วงดุลย์การใช้อำนาจนี้ แต่มันก็เป็นเพียงแนวความคิดที่ถูกสร้างขึ้นมาจากส่วนกลางของประเทศ ไม่มีประชาชนชั้นรากหญ้าคนไหนได้เข้ามามีส่วนรับรู้ในการสร้างระบบนี้ด้วย สุดท้ายแล้ว ข้าราชการการเมืองกับข้าราชการประจำก็จับมือกัน ซึ่งอาจรวมถึงหน่วยงานยุติธรรมด้วย ร่วมกันเข่นฆ่าประชาชนผู้ที่ลุกขึ้นมาเรียกร้องสิทธิ์ ให้ตายเป็นเบือเหมือนที่เกิดขึ้นในทุกยุค ทุกสมัย แล้วเราจะต้องการนักการเมืองไปทำไมกัน อีกทั้งเวลาข้าราชการทำอะไรผิด ก็ข้าราชการเองนั่นแหละที่เป็นผู้ตัดสิน แบบอัฐยายขนมยาย ไม่เหมือนสหรัฐอเมริกาที่มีระบบลูกขุนคอยตัดสิน ผู้พิพากษาเพียงชี้แจงอัตราโทษ และสั่งลงโทษ เมืองไทยมันไม่มีแบบนี้

และก็ไอ้คนที่มันเขียนรัฐธรรมนูญนั่นไง มันเขียนไว้ว่าเราต้องมีผู้แทนราษฎร เราจึงต้องมีพวกมัน แต่ดูแล้วมันขัดกับสิทธิ และหน้าที่ของปวงชนชาวไทย ยังไงพิกล วิธีแก้ก็จึงต้องแก้ที่รัฐธรรมนูญ หรือที่ศาลรัฐธรรมนูญ ประเด็นปัญหาก็คือว่า

• สิทธิที่จะไม่ต้องมีผู้แทนราษฎร
• สิทธิที่จะมีผู้แทนราษฎรที่ไม่สังกัดพรรค
ซึ่งในที่นี้หมายรวมถึง
• สิทธิที่จะไม่ต้องมีวุฒิสมาชิกด้วย
เหล่านี้ถือเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานของประชาชน และเพราะประชาชนต้องมาก่อนรัฐใช่หรือไม่ ?

มาตรา ๒๙ การจำกัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคลที่รัฐธรรมนูญรับรองไว้ จะกระทำมิได้ เว้นแต่โดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย เฉพาะเพื่อการที่รัฐธรรมนูญนี้กำหนดไว้และเท่าที่จำเป็น และจะกระทบกระเทือนสาระสำคัญแห่งสิทธิและเสรีภาพนั้นมิได้

กฎหมายตามวรรคหนึ่งต้องมีผลใช้บังคับเป็นการทั่วไป และไม่มุ่งหมายให้ใช้บังคับแก่กรณีใดกรณีหนึ่งหรือแก่บุคคลใดบุคคลหนึ่งเป็นการเจาะจง ทั้งต้องระบุบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญที่ให้อำนาจในการตรากฎหมายนั้นด้วย
บทบัญญัติในวรรคหนึ่งและวรรคสองให้นำมาใช้บังคับกับกฎที่ออกโดยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมายด้วยโดยอนุโลม

ก็ต้องเขียนไปอีกข้อนึง ในส่วนที่ ๒ สภาผู้แทนราษฎร มาตรา ๙๓ ว่าเป็นสิทธิในการเลือกผู้แทนราษฎร “หากประชาชนเห็นว่า การมีผู้แทนราษฎร เป็นการขัดต่อหลักสิทธิและเสรีภาพ จะลงคะแนนในช่องไม่เลือก ก็ได้” และ “หากประชาชนเห็นว่า การมีผู้แทนราษฎรสังกัดพรรค เป็นการขัดต่อหลักสิทธิและเสรีภาพ จะลงคะแนนในช่องไม่เลือก ก็ได้” หรือ “ผู้แทนราษฎร ไม่ต้องสังกัดพรรคการเมือง” แล้วปรับเปลี่ยนพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและการได้มาซึ่งสมาชิกวุฒิสภา “ในเขตการเลือกตั้งใดมีผู้มาลงคะแนน ในช่องไม่เลือก มากกว่าผู้ที่ได้รับเลือกตั้งมีคะแนนเป็นอันดับหนึ่ง ให้เขตการเลือกตั้งนั้น ไม่มีผู้แทนราษฎร”

และใน มาตราที่ ๙๕ การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบสัดส่วน ก็ให้นำเอาจำนวนของลงคะแนนในช่องไม่เลือกมาใช้คำนวนด้วย แค่นี้ก็สิ้นซาก สมกับที่เคยได้สัญญาไว้กับประชาชนว่าจะให้มีส่วนร่วม มีบทบาทในการปกครองตนเอง

ผลก็คือพอการเมืองมันเริ่มน่าเบื่อหน่าย มีผู้แทนราษฎรก็เหมือนไม่มี หรือเขตเลือกตั้งไหนโดนใบแดง ใบเหลืองบ่อยๆ คนก็จะลงคะแนนในช่องไม่เลือกกันมากขึ้น ก็จะทำให้การเมืองภาคประชาชน กลายมาเป็นส่วนที่มีบทบาทมากขึ้นนั่นเอง และหากใครแย้งในประเด็นเหล่านี้มา ผมก็จะได้ทำเรื่องฟ้องศาลรัฐธรรมนูญให้เป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตไปเลย ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าข้าราชการศาลในตำแหน่งผู้พิพากษาจะพิพากษาออกมาว่าอย่างไร

Create Date : 31 ตุลาคม 2551		0 comments
Last Update : 31 ตุลาคม 2551 12:21:41 น.
Counter : 439 Pageviews.
Share Tweet