โลกหรือเรา ที่เปลี่ยนไป.. ในระยะทางแห่งความเข้าใจ!?

หลายๆครั้ง มันมีคำถาม .. ?

ทำไมบ้านหลังนี้ดูเปลี่ยนไป ? ทำไมเราถึงกลัวห้องนี้? เอ๊ะ! คูแค่นี้ เรากระโดดข้ามไม่ได้หรอ? หรือ นี่อ่ะนะ ต้นไม้ยักษ์ของเรา?


คำถาม? คำถาม? คำถาม? .... ทำไมๆๆๆ บ้านหลังนั้นเค้าทุบทิ้งไปแล้วหรือ? เอ.. ห้องนี้เค้าทำหน้าต่างใหม่รึไง? เฮ้ย ใครมาถมคลองจนมันเล็กแค่เนี้ยเนี่ย ? ต้นนี้คือลูกของต้นไม้ยักษ์ต้นนั้นใช่มั๊ย??


หลายสิ่งจริง ดังคำถาม แต่อีกหลายสิ่งก็ไม่ บ้านหลังนั้นไม่เคยเปลี่ยนไป ยังคงเป็นบ้านไม้เก่าๆหลังเดิม จากเมื่อยี่สิบปีที่เคยได้มา จะผิดไปคงแค่ ร่องรอยความเก่าที่มาเยือนมากขึ้นๆ ทบทวีตามจำนวนกาลเวลาที่ผ่านไป แต่ไม่ผิดแน่ บ้านหลังนี้ในตอนนี้ กับบ้านหลังนั้นเมื่อยี่สิบปีก่อน คือบ้านหลังเดียวกัน


จำได้แน่!? ก็ห้องๆนั้น ที่เคยโดนทำโทษ จับขังไว้เกือบเต็มวัน (ทีหลังแม่มาบอกว่า "เว่อร์แหละ ชั้นขังแกไว้ยังไม่ถึงห้านาทีดี -*- ") ก็จำได้มาตลอดว่า โดนแม่จับขังไว้เพราะดื้อเรื่องอะไรสักอย่างเนี่ยแหละ โดนจับขังไปเป็นวัน กลัวแทบแย่ ทั้งมืดทึบ ทั้งน่ากลัว

คูนี้ก็เหมือนเดิม ไม่ได้เล็กลง ตรงข้าม กลับใหญ่ขึ้นอีก ตามขนาดของสวนที่เพิ่มขึ้น การใช้น้ำก็ต้องมากขึ้น จะเล็กลงคงไม่ใช่


ข้ามคูไปอีกนิด ลุงที่เดินสวนมาแกตอบว่า "ไม่ได้ล้มนี่ ไอ้มะม่วงต้นนี้ มันก็อยู่ของมันอย่างนี้มาตั้งนานแล้ว"


อะไรๆก็ไม่ได้เปลี่ยน แล้วทำไมวันนี้ มันไม่ใช่เลยกับวันนั้น ที่เคยจดจำ!?


บ้านหลังใหญ่เบ้อเริ่มเทิ่ม ชนิดที่เล่นซ่อนหากันได้เป็นร้อยคน กลับเป็นบ้านไม้ขนาดย่อม ที่เดินไม่ถึงนาทีก็ทะลุออกหลังบ้านได้ ห้องแห่งความน่ากลัว ที่ทั้งมืดทั้งทึบ ก็แค่ห้องเก็บอุปกรณ์ทำสวน แล้วก็ไม่ได้มืดทึบตรงไหนสักหน่อย แค่สลัว คลองน้ำที่เคยลงไปว่ายเล่น ก็แค่คูน้ำเล็กๆ ที่ตอนนี้กระโดดข้ามได้สบายๆ (แล้วไอ้ที่ชั้นตกคลองเสื้อผ้าเปียกจนโดนตีมาตั้งหลายรอบ มันคืออะไรฟระ -*-) ต้นไม้ยักษ์ที่เคยฝันว่า สักวันเมื่อโตขึ้น จะกลับมาสร้างบ้านบนกิ่งก้านอันใหญ่โตของมัน แถมจะสร้างเผื่อเพื่อนๆด้วย ให้อยู่กันคนละกิ่งไปเลย มาดูตอนนี้ แค่ปีนขึ้นไปยืน ไม่หักลงมาก็บุญโข คิดได้ไงฟระ จะไปสร้างบ้านบนต้นไม้... -*-


ไม่ใช่แค่สถานที่ สิ่งของ ต้นไม้ ... กระทั่งเวลา

เวลาที่มากมาย ราวกับมีให้ใช้เที่ยวเล่นไม่มีวันหมด ... มาบัดนี้ เหลือน้อยถึงขนาด เคยอธิฐานขอวันนึงมีสัก 27ชั่วโมง (ทำไมต้อง 27 ?? เลขสวยดี หมายถึง มันเคยเป็นเลขที่ประจำตัวนักเรียนของเพื่อนในห้องเดียวกัน ที่สวยที่สุด)



อะไรๆที่เคยมีมาก เยอะแยะ จนล้น จนใช้แทบไม่หมด มาปัจจุบัน เฮ้อ... แทบหาไม่ได้ เอาแค่เวลาจะพักผ่อน ยังสั้น ซะไม่เหลือดี ....



ไม่ใช่แค่ตัวเราซะแล้วสิ ที่เปลี่ยน ที่เข้าใจโลกเพิ่มขึ้น ขณะที่เราอายุมากขึ้น โลกก็เติบโตขึ้นในอัตราส่วน ที่ดูจะมากกว่าของเราเสียอีก ... !?


UPDATE : ตอนนี้บล๊อกเราขยายคอนเทนท์เพิ่มขึ้นอีกช่องทางนะครับ เป็นช่อง youtube สำหรับเด็กๆ ใครเป็นเด็ก หรือสนใจคอนเทนท์แบบเด็กๆ หรือมีลูก มีหลาน ก็รบกวนกดติดตามกันสักนิด เป็นแรงให้เรามีกำลังใจผลิตคอนเทนท์ดีๆออกมาอีกครับ ขอบคุณครับ


  น้องนฎาพาเที่ยว บ้าน1000ไม้ ย้อนกลับสู่วิถีเกษตรกร


#หมูน้อยร้อยชั่ง

Create Date : 16 กรกฎาคม 2551 Last Update : 9 มีนาคม 2562 0:01:12 น. Counter : 1059 Pageviews.		5 comments
Share Tweet