|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
บ้าน ความคุ้นเคย เร่งรีบ และละเลย...
| หลายวันก่อน ได้อ่านกระทู้หนึ่งในเฉลิมไทย เป็นกระทู้ของคุณ A R T F U L L Y ที่เชิญชวนให้ทุกคนเดินช้าลง สังเกตุสิ่งรอบๆตัวให้มากขึ้น ทำให้ผมกลับมาฉุกคิดว่าจริงๆ แล้ว ทุกวันนี้ผมมองข้ามอะไรไปบ้างนะ
ไม่ต้องอื่นไกล แค่เงยหน้าจากคอมฯ มองไปรอบๆ นี่ผมไม่ได้ให้ความสนใจกับบ้านของตัวเองมานานเท่าไหร่แล้วนะ(จริงๆ เป็นแค่คอนโดฯ แต่ชอบเรียกว่าบ้านมากกว่าน่ะ) ทั้งๆที่ก่อนเข้ามาอยู่อุตส่าห์ออกแบบ วิ่งหาของ หาช่างมาตกแต่งเหนื่อยแทบตาย ถึงไม่สวยนักแต่ก็ภูมิใจกับมัน
แต่ก็ไม่กี่เดือน ความคุ้นเคย และเร่งรีบ ตามประสาคนเมือง เช้ารีบออกไปทำงาน กว่าจะฝ่าการจราจรกลับบ้านได้ก็ดึกต้องรีบนอนอีก (อ้อ..ต้องเข้าพันทิป ดูคนตีกันในกระทู้หน่อยนึง : ) ) เสาร์-อาทิตย์ ถ้าไม่ออกไปดูหนัง ก็เล่นเกม เล่นคอมพ์ทั้งวัน ทำให้ละเลยในบ้านที่เคยภูมิใจลงไปทุกที ทุกที
วันนี้มีเวลาเลยขอเดินให้ช้าลง ไปทักทายทวนความหลังของตัวเองกับบ้านซะหน่อยครับ...
บ้านนี้ ตั้งใจตั้งแต่แรกแล้วว่าเน้นสีขาวเป็นหลักแซมกับสีโอ้ค น้ำตาลเข้ม ดังนั้นประตูก็ต้องเป็นสีขาว หาตั้งหลายที่ ส่วนใหญ่จะเป็นครีม หรือไม่ก็เป็นขาวด้านๆ ลายก็ไม่สวย สุดท้ายก็ไปได้บานนี้ที่โฮมโปร เหลืออยู่บานเดียวเลย เป็นขาวมันๆ ลายเรียบๆ ถูกใจ แถมราคาถูกเหลือเชื่อ โชคดีชะมัด ส่วนโคมไฟข้างประตูแฟนผมเลือกให้ เห็นครั้งแรกผมไม่ชอบเลย เป็นรูปกีตาร์ มีดอกกุหลาบด้วย หวานแหววซะ แต่พอมาติดเข้าจริงๆ เปิดไฟเข้าก็สวยดี พอดีเป็นสีน้ำตาลๆ เข้ากันบ้านด้วย... ...แต่เอาเข้าจริงๆ ได้เปิดใช้ไม่ถีง 10 ครั้ง -_-" อยากได้มากๆ โคมไฟสองดวงบนเคาน์เตอร์เหมือนตามผับ ตอนแรกตั้งใจเอาไว้เปิดเฉพาะตอนนั่งที่เคาน์เตอร์ (ตัวห้องมีไฟฝังสีส้ม และไฟดวงกลมสีขาวเป็นไฟหลักอีกต่างหาก) แต่เอาเข้าจริง ด้วยความที่ห้องเล็ก เปิดแค่สองดวงนี้ก็สว่างพอ เลยเปิดใช้แต่สองดวงนี้... ...ก็ได้บรรยากาศโรแมนติกไปอีกแบบนะ ครัวบิวล์ทอินแถมมาให้พร้อมห้อง ที่จริงแล้วคอนโดฯนี้ตอนแรกเค้าจะตกแต่งเป็นสไตล์เดียวกันหมดเลย เป็นสีบีช (ราคาจะได้ประหยัดลงมั้ง) แต่ผมโชคดีบังเอิญตอนเข้าไปติดต่อดูห้อง บังเอิญไปเจอเจ๊ที่เป็นคนรับตกแต่งคอนโดฯ นี้กำลังคุยอยู่กับคนขายพอดี ผมเลยต่อรองให้ตกแต่งตามใจผม แต่ภายในงบเดิมได้ ไอ้คนขายมันคงอยากขายเต็มแก่บวกรำคาญ มันเลยโอเค โชดดีจริงๆ... ...ไม่งั้นคงได้กระเบื้องผนังครัวเป็นลายการ์ตูน คงเซ็งแย่ อุปกรณ์ยังชีพเวลาขี้เกียจออกจากบ้าน ซื้อบ้านตอนแรกเห็นมีครัว ตั้งใจว่าจะเสาร์-อาทิตย์จะทำอาหารกินเองที่บ้าน พาเพื่อนฝูงมากินกัน แบบปาร์ตี้ๆ แหม..กิ๊บเก๋ แต่ทำได้ไม่กี่ทีก็เลิก เพราะ 1.ยุ่งยาก ทำทีควันเต็มห้อง 2.หาความอร่อยไม่เจอ 3.ขี้เกียจล้างพวกหม้อพวกกะทะ 4.เปลืองเงิน สุดท้ายเลยไม่ค่อยได้ยุ่งกับกิจกรรมที่ทำด้วยเตาอีก แต่ก็ได้เจ้าไมโครเวฟสุดที่รักตัวนี้มาช่วยชีวิตไว้ เจ้านายให้มาวันเลี้ยงเปิดบ้าน... ...แกะซอง เติมน้ำ เอาเข้าเครื่อง 3 นาที อิ้มแปร้ ผนังหลังโซฟามันว่างๆ เลยอยากติดรูปซักรูป ไปเดินๆ ดูตามร้าน ชอบก็เยอะ (ร้านที่สยามดิสฯ ใกล้ เอเชียบุ๊คส์ อ่ะสวยเพียบ) แต่ดูราคาแล้ว แหม..แพงว่ะ อย่ากระนั้น เราก็พอมีฝีมืออยู่บ้าง (แม้จะน้อยนิดก็เหอะ) วาดเองดีกว่า ตอนแรกๆ จะเอาประมาณสไตล์แวนโก๊ะเลยนะ ซื้อเฟรม ซื้อสี มาแล้ว ร่างๆ ไปได้หน่อยก็ขี้เกียจ วางทิ้งไว้ตั้งหลายวัน สุดท้ายกำลังเล่นเพลย์สเตชั่น เกม Grand Theif Auto: Vice City อยู่ เหลือบไปเห็นรูปที่แต่งโรงแรมภายในเกมแล้ว ..โอ้...นี่แหล่ะที่เราต้องการ เป็นช่องๆ ทาสีๆ เด็กๆ ก็ทำได้ (ดู Retroแบบที่ผมชอบด้วย) ลอกเลยละกัน เอาเข้าจริงก็ใช้เวลาทำหลายวันเหมือนกันนะ... ...แต่ทำไมออกมาไม่สวยเหมือนในเกมฟ่ะ หลังจากที่รูปใหญ่ สำเร็จเสร็จสิ้นแล้ว ยังเหลือที่ว่างเหนือทีวีอีก คราวนี้เลยให้เป็นรูปเล็กๆ สามรูป คราวนี้ไม่เสียเวลาล่ะ ไหนๆรูปใหญ่ก็ลอกมาแล้ว รูปเล็กไซส์แค่โปสการ์ดอย่างนี้ ขโมยงานเค้า แล้วปริ๊นต์เอาเลยดีกว่า หึ หึ ก็หาอยู่นาน ไปปิ๊งงานของศิลปินอินเดีย หรือเยอรมันนี่แหล่ะ (ซึ่งผมก็ลืมชื่อไปเรียบร้อยแล้ว) ที่ลงในหนังสือ Trendy Man (ซึ่งเจ๊งไปแล้วเรียบร้อยเช่นกัน) เลยไปหาในเน็ต ได้มาเพียบ ปริ๊นต์มา 20-30 รูป (หมึกออฟฟิส)กะว่าจะเอาเปลี่ยนทุกๆเดือน... ...สุดท้ายก็ยังเป็นรูปชุดแรกเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนจนบัดนี้ (เพราะขี้เกียจเปลี่ยน) เตียงนอนตอนแรกเค้าให้เลือกสองแบบ แบบมีเตียงเป็นไม้แล้วมีที่นอน กับ เป็นเบาะที่นอนซ้อนกันสองชั้น(เหมือนตามโรงแรม) เลยเลือกแบบที่สอง กะว่าใครมาค้างจะได้ยกมานอนได้ เอาเข้าจริงก็ไม่ได้ใช้เพราะขี้เกียจยกออกมา...มันหนัก แต่ก็ชอบนะดูสบายๆ ไม่เป็นเตียงเท่าไหร่ดี แม้จะนอนแล้วปวดหลังไปหน่อยก็เหอะ... ...จริงๆ อยากถ่ายรูปเตียงมาลงนะ แต่กลัวคนที่เคยมาใช้บริการจะจำได้ อิ อิ เลยถ่ายมาแค่ส่วนของโต๊ะหัวเตียงละกัน
หลังจากที่นั่งเขียนมาจนจบนี่ ผมได้ทบทวนความทรงจำที่ได้หลงลืมไปแล้วหลายอย่าง และก็ได้พบความจริงแท้อย่างนึงว่า..ตรูนี่มันโคตรขี้เกียจเลยว่ะ -_-" เอาเป็นว่าสุดท้ายนี้ ผมอยากตะโกนบอกบ้านของผมว่า......ต่อจากนี้ไปผมจะเอาใจใส่คุณให้มากขึ้นนะคร้าบบบ คุณบ้าน...
เสียงบ้านตะโกนตอบผมกลับมา
|
|
| |
โดย: prncess 25 กุมภาพันธ์ 2548 22:53:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: By the sea IP: 61.90.8.253 28 กุมภาพันธ์ 2548 8:00:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: By the sea IP: 61.90.8.253 28 กุมภาพันธ์ 2548 8:01:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: เสือดาว IP: 61.91.80.229 28 กุมภาพันธ์ 2548 13:28:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: V-FAN 3 มีนาคม 2548 1:30:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 2 กรกฎาคม 2548 21:39:41 น. |
|
|
|
| |
|
|
ต้องให้มาดูห้องทางนี้บ้าง แล้วจะรู้ว่า
คำว่า ศิลปะ บนห้องเป็นงัย ตกแต่งได้รก
สุดขีดเป็นงัยนะคะ เห็นแล้วน่าดูจังน้าเนี่ย