เหตุการณ์ สะท้านจาย... (แต่ก็ดี)

เรื่องจริงทั้งดุ้น



น้าสือสาวเล่าเรื่อง อีกแล้วครับท่าน

ตอนฉันอายุสิบสามปี ใคร..ไม่ทราบ เอาลูกหมามาให้สองตัว

ตัวหนึ่งสีขาวปลอด หน้าตาหล่อเหลา ส่วนอีกตัว สีดำปลอดหน้าตาขี้เหร่ มันสองตัวเป็นพี่น้องคลานตามกันมาติดๆ แต่แตกต่างกันมาก

ตัวขาวชื่อม๊อค ทุกคนรุมรักมันเพราะความหล่อเหลา มันจึงดูเอาแต่ใจตัวเอง

อีกตัวชื่อแม๊ค มันรู้ตัวว่าไม่หล่อ จึงพยายามขอความรัก ด้วยการทำความดีทดแทน มันเป็นหมาที่เรียบร้อย และพยายามไม่สร้างปัญหาให้พวกเราขุ่นข้องหมองใจ

เช้าวันหนึ่ง...ฉันตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกเหมือนทุกวัน ฉันทำกิจวัตรประจำวันตามปกติ เพื่อจะไปโรงเรียน ตอนนี้....ฉันพร้อมออกเดินทางแล้ว ฉันสอดเท้าข้างขวาเข้ารองเท้าแล้วติดเป๊ะ และตามด้วยเท้าข้างซ้าย

แต่วันนี้ความรู้สึกแปลกไป ฉันแกะเป๊ะออกเพือ่สอดเท้า เป๊ะพร้อมสายคาดรองเท้า ลอยติดมือฉันขึ้นมา แต่ตัวรองเท้ายังอยู่ที่พื้น

นั่นหมายความว่า..........รองเท้าฉันโดนโจมตี!

ไม่มีใครออกมาแสดงความรับผิดชอบ ไม่สามารถจับเท้าใครดมได้ ฉันรีบแจ้งเหตุให้พ่อทราบ พร้อมกับขอให้ท่านซื้อรองเท้าให้ใหม่

"ไม่" ท่านตอบด้วยความปรานี

เช้าวันนั้น ฉันต้องเสียเวลานั่งเย็บสายคาดรองเท้ากับรองเท้าให้ติดกันด้วยความเจ็บช้ำ และสังเกตว่า จากรองเท้าที่วางเรียงอยู่ มันเจาะจงโจมตีของฉันคนเดียว

ฉันเดินลากเท้าไปโรงเรียน ในลักษณะเป๋ห่าว เพราะกลัวว่า ถ้ายกเท้าตามปกติแล้ว ที่เย็บไว้จะขาด ฉันต้องเดินลากเท้าอย่างนั้นทั้งวัน อดทนต่อคำล้อเลียนของเพื่อนๆ และสายตาของผู้คน ที่มองมาด้วยความสงสัยปนสมเพช ในใจฉันคิดว่า จะไม่ยอมเป็ยเป๋ห่าวไปตลอดหรอกน่า

ว่าแล้ว............แผนการต่างก็ได้ก่อตัวขึ้นในสมองของฉัน

เย็นวันนั้น ฉันถอดรองเท้าวางไว้ที่เดิมตามแผน!

เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันลอบดูผลงาน เป็นไปตามคาด มันโจมตีรองเท้าฉันอย่างไร้ปรานี ตอนนี้...รองเท้าที่สายคาดขาดอยู่แล้ว ตัวสายคาดเอง ถูกกัดขาดออกเป็นสองท่อน และที่ส้นเท้า ก็ถูกแทะจนหนังบางส่วนหลุดหายไป

ภาพรองเท้าคูใหม่ ลอยเด่นคมชัดขึ้นในมโนภาพของฉัน ฉันพกพาแววตาแสนโศก พร้อมหิ้วหลักฐานไปแสดงให้พ่อเห็น

"ไม่" พ่อยืนยันด้วยจิตเมตตา "ต้องรอปี(การศึกษา)หน้า จึงจะซื้อให้"

แต่นี่มันเพิ่งเปิดเทอมแรกของปีการศึกษาเท่านั้น นั่นหมายความว่า.....................

ไม่มีแผนสองแล้ว ขืนมีแผนสองอีก คงต้องเดินเท้าเปล่าไปโรงเรียนแน่

เหตุการณ์ครั้งนั้น ฉันได้เรียนรู้ดังนี้................

๑. เรียนรู้ที่จะรู้จักการรอคอยด้วยความหวัง โดยเฉพาะ ถ้าเรารู้แน่ว่าเรามีหวัง ไม่ว่า การรอคอยนั้นจะนานเพียงใด ก็อดทนได้ และสิ่งที่เราได้รับ จะเป็นสิ่งพิเศษที่แสนจะมีค่า

๒. อดทนต่อความเจ็บช้ำอดสู รู้จักสร้างพลังใจให้แข็งแกร่ง เพื่อเดินลากเท้า ฝ่าสายตาผู้คนด้วยความอดกลั้น และมองความรันทดด้วยแง่มุมที่ตลก (หัวเราะแบบแค้นๆ)

๓. เวลามีลูกหมาหน้าใหม่เข้ามาในบ้าน ต้องเก็บทุกสิ่งโดยเฉพาะรองเท้า ไว้บนที่สูง ที่สุนัขน้อยไม่สามารถเอื้อมถึง

๔. รู้การเย็บรองเท้า รู้จักขนาดของเข็มและด้าย รู้การออกแรงที่พอดีได้อย่างชำนาญ และ

๕. อย่าเจ้าเล่ห์กับพ่อแม่ ระวัง! จะโดนตลบหลัง !!!!!!



จากคุณ : น้าสือสาว - [20 มิ.ย. 45]

Copyright © น้าสือสาว




 

Create Date : 15 สิงหาคม 2549
24 comments
Last Update : 15 สิงหาคม 2549 23:34:50 น.
Counter : 415 Pageviews.

 

เมื่อก่อนก็เคยเจอหมางับรองเท้า ก็ยกให้มันไปเลย

 

โดย: ปลายเทียน 15 สิงหาคม 2549 0:43:00 น.  

 

เริ่มง่วงแล้ว เว มาอ่านต่อ..อิอิ

 

โดย: pooktoon 15 สิงหาคม 2549 1:06:33 น.  

 

ตกลงเป็น ฝีปากของตัวขาวหรือตัวดำครับ

 

โดย: เ ม ฆ ค รึ่ ง ฟ้ า 15 สิงหาคม 2549 1:23:16 น.  

 

อันโบราณกาลว่าไว้ เลข 13 เมื่อเพิ่มอีก 30 จะเป็น 43 สมดังจิตคิดปรารถนา

ผมตั้งใจอ่านจนจบ (ปกติผมก็ตั้งใจอ่านจนจบทุกเรื่องอยู่แล้ว)หาได้ทำแชเชือนเลื่อนไถลอันใดไม่

ว่าแล้วก็ทำตามแม่โสมมาเธอร์ต้องการคือใส่อีโมฯแล้วจากไปตามระเบียบ(รัตน์)

 

โดย: ดำรงเฮฮา 15 สิงหาคม 2549 1:24:27 น.  

 

โชคดีที่รองเท้าไม่เคยถูกหมาโจมตี
แม่โสมเช็คหลังไมค์แล้วโทรกลับคุงย่าด้วยจ้า

 

โดย: คุณย่า (คุณย่า ) 15 สิงหาคม 2549 5:48:21 น.  

 

จับตัวผู้กระทำได้ม่ะค่ะ

 

โดย: Mrs.McCrae 15 สิงหาคม 2549 7:04:22 น.  

 

ได้ข้อคิดนะครับ คุณโสม การรอคอย ความอดทน และรู้เขารู้เรา เหล่านี้ถ้าปฎิบัติได้ถือว่าความสำเร็จมาแล้วเก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นนะครับ ใช่ครับลุงกล้วยชื่อเล่นว่าต้อ น้องโอเล่จะเรียกพี่ต้อครับ คุณโสมเรียกชื่อเล่นก็ได้นะครับ ดูเป็นกันเองดีนะครับ

 

โดย: ลุงกล้วย 15 สิงหาคม 2549 7:26:29 น.  

 

โห ได้ข้อคิดดีจังเลย ..สงสารอ่ะ ที่รองเท้าพัง แบบนี้ต้องฟ้องแม่แย้ว..ก็มิใช่ความผิดเรานี่นา เนอะ

 

โดย: naughty sugar (naughty sugar ) 15 สิงหาคม 2549 9:20:43 น.  

 

ตอบคำถามเหล่าสหายที่มาปล่อยไว้

1 จับไม่ได้ว่าใครกัดค่ะ เพราะตื่นมามันก็เละแล้ว (รองเท้านักเรียน)

2 ให้ฟ้องแม่ ... บ้านนี้เป็นบ้านปากหนัก ยิ่งแม่โสมด้วยแล้ว แม่โสมไม่เคย "ขอ"

บ้านนี้เลี้ยงลูกโหดๆ

โหดสร้างชาติจริงๆค่ะ

แต่พ่อแม่ โชคดี ที่ลูกทุกคน แปรวิกฤติ ให้เป็นโอกาส ได้ทุกคน

คือลูกทุกคนมีพุทธิปัญญาเป็นทุน

ไม่งั้น หากโดนโหดๆ (อีกมาก... หากมีเวลาจะเล่า )

หากเป็นลูกบ้านอื่น อาจแปรวิกฤติ ให้เป็น วิกฤติขั้นสูงสุดก็เป็นได้

แต่ลูกบ้านนี้ได้ดีทุกคน

และแม่โสมก็ชอบความทุกข์ คบความทุกข์เป็นเพื่อน

ความทุกข์ ทำให้เราได้เรียนรู้ และเติบโตจริงๆค่ะ

แม่โสมเป็นคนช่างคิด จึงสามารถเรียนรู้กับทุกสถานการณ์ได้ และสอบผ่านมาได้เป็นขั้นๆ ได้ตลอดมา

ขอบพระคุณทุกท่านค่ะ

 

โดย: โสมรัศมี 15 สิงหาคม 2549 9:44:40 น.  

 

เคยค่ะเคย
แต่เป็นรองเท้าใส่ไปเที่ยวที่ชอบมากๆ
ตอนนั้นเรียนอยู่ม.ปลาย
เก็บค่าขนม แล้วก็ตัดใจกัดฟันซื้อมาคู่ละตั้ง 750 บาท
ใส่ไปแค่ครั้งเดียวเอง ถอดวางไว้หน้าบ้าน
พอจะใส่อีกที สายขาดหลุดลุ่ย
มีตั้งหลายคู่วางอยู่ไม่กัด มากัดคู่ที่แพงที่สุด
โกรธหมาไปหลายวัน แล้วก็เคืองตัวเองที่ไม่รู้จักวางไว้บนชั้น
หลังจากนั้นก็เรียนรู้ว่า
โปรดวางรองเท้าไว้บนชั้น
^^

 

โดย: I am just fine^^ 15 สิงหาคม 2549 10:58:03 น.  

 



มาทักทายค่า...

 

โดย: อย่ามาทำหน้าเขียวใส่นะยะ 15 สิงหาคม 2549 11:39:24 น.  

 

เคยเหมือนกันค่ะ ตอนเด็ก ๆ อยากได้รองเท้าใหม่ก็แอบตัดรองเท้าให้ขาด อิ อิ

 

โดย: 304 คอนแวนต์ (304 คอนแวนต์ ) 15 สิงหาคม 2549 12:10:29 น.  

 

มาทักทายมั่ง อิอิ



 

โดย: pooktoon 15 สิงหาคม 2549 12:11:21 น.  

 

รองเท้าผมก้อเหมือนกัน เด๋วนี้ไม่ซื้อแล้ว แบรนด์เนม อ่ะ..ซื้อ ตลาดนัดดีกว่า โดนกัดแล้วจะได้ไม่เสียดาย ..อิอิ 199 เอง

 

โดย: pooktoon 15 สิงหาคม 2549 12:16:12 น.  

 

มาดูปลาทองคร้าบ

 

โดย: 90210 15 สิงหาคม 2549 13:03:52 น.  

 

 

โดย: Jannyfer 15 สิงหาคม 2549 15:57:59 น.  

 

ต้องหายามมาเฝ้ารองเท้าเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจเช่น อึ่งอ่าง

 

โดย: mymamee 15 สิงหาคม 2549 17:02:40 น.  

 

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจหมา" 555

 

โดย: Cymry 15 สิงหาคม 2549 18:01:16 น.  

 

ขอบคุณที่แวะไปฟังเพลงที่ blog นะคะ

 

โดย: Susie 15 สิงหาคม 2549 19:09:02 น.  

 

"ไม่" ท่านตอบด้วยความปรานี

 

โดย: buo IP: 58.8.134.87 15 สิงหาคม 2549 20:10:04 น.  

 



จริงแท้ค่ะพี่ อย่าเจ้าเล่ห์กับพ่อแม่ ไม่งั้นจะถูกตลบหลัง หนูก็เคยแกล้งเศร้า แม่รู้ทันเลยเศร้าจริงๆเลย

 

โดย: PANDIN 16 สิงหาคม 2549 10:17:29 น.  

 

ลุงกล้วยมาดูคนทำเหลี่ยม แล้วถูกลูบคมนะครับ แฮ่มๆๆๆๆ

 

โดย: ลุงกล้วย 16 สิงหาคม 2549 11:14:26 น.  

 

หวัดดีค่า อืม ได้ข้อคิดเยอะเลย แต่อีกอันนึงที่ต้องขอชมเชย คือ แค้นไม่ต้องชำระ ฮึ่ม ฮึ่ม หมาบ้านแม่บี ถ้าตัวไหนบังอาจ มันโดนรองเท้าตบปากทุกตัว แบบให้จูบ(ดมกลิ่น แล้วตบ) เรียกว่า จูบตบ จูบตบ ให้มันรู้ว่าอย่าทำอีก

 

โดย: Bee1st 16 สิงหาคม 2549 15:08:07 น.  

 

สนุกดีค่ะ โดนหลายคู่เหมือนกันเลย หมากัดรองเท้าเนี่ย แขก สองคน มาเยี่ยมโดนกัดคนละข้าง ต้องพาไปซื้อใหม่ เจ้าของยังโดนเลย ทั้งบ้าน โทษเราเองค่ะ

 

โดย: yenta mi 16 สิงหาคม 2549 19:35:53 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


โสมรัศมี
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




ป้ามด




New Comments
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2549
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
15 สิงหาคม 2549
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add โสมรัศมี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.