นายกรัฐมนตรีประยุทธ์ จันทร์โอชาบอกว่า “สื่อเขียนกันไปเอง”

เมื่อนักข่าวถามย้ำว่าแปลว่าจะไม่มีการปรับคณะรัฐมนตรีตามที่เป็นข่าวใช่หรือไม่, 

นายกฯบอกว่า “ไม่รู้”

และเสริมว่าถ้าจะมีชื่อใครจะมาใครจะไป “ก็อยู่ในใจ” ของท่าน ไม่บอกใคร

กระแสข่าวที่เล่าขานกันในหลายวงถึงกับมีรายชื่อของคนนั้นคนนี้

ที่จะมาแทนคนโน้นคนนั้นกันทีเดียว

ดูตามสไตล์การทำงานของนายกฯคนนี้ ถ้าจะมีการปรับใครออก 

เอาใครเข้าในคณะรัฐมนตรีจะเปรี้ยงปร้างออกมา ไม่มีการเตือนกันล่วงหน้า

เหตุเพราะถ้ามีการพูดจาหลายวง เรื่องความเกรงอกเกรงใจของเพื่อนพ้องน้องพี่

ที่ช่วยเหลืองานการกันมาก็จะมี แต่ในภาวะที่บ้านเมืองเผชิญกับปัญหารอบด้านอย่างนี้, 

คนเป็นผู้นำย่อมจะต้องถือเป็นหน้าที่ที่จะต้องตัดสินใจจัดสรรบุคลากรสำคัญ ๆ 

เพื่อทำงานให้ลุล่วง

การปรับคณะรัฐมนตรีเป็นเรื่องปกติของการบริหารงาน 

ยิ่งบ้านเมืองเจอกับเรื่องร้อน ๆ มากมายหลายด้านพร้อม ๆ กัน, 

การจัดสรรค์คนรับผิดชอบที่วางเอาไว้เมื่อหนึ่งปีก่อนย่อมไม่อาจจะตอบสนอง

ความความกดดันจากทุก ๆ ด้านที่เกิดขึ้นพร้อม ๆ กัน

หลักการบริหารงานไม่ว่าระดับไหน ถ้าไม่ “วางคนให้ตรงกับงาน” 

หรือ “Put the right man in the right job” ก็จะต้องประสบความล้มเหลว

วันก่อน นายกฯบอกว่า “ในการทำงานของผมไม่มีคำว่าเพื่อน”

และตอนหนึ่งของคำปราศรัยในงานเวทีสัมมนาระดับชาติว่าด้วย

แนวทางการพัฒนาขีดความสามารถในการแข่งขันของประเทศอย่างต่อเนื่อง

ของสมาคมการตลาดแห่งประเทศไทย (TMA) นั้น 

ท่านบอกว่า

“...สิ่งที่ทำให้ทำงานไม่ได้คือเรื่องของการเมือง และเรื่องอุปสรรคต่าง ๆ 

บางครั้งทำให้งงเหมือนกัน แม้จะคิดหรือสั่งการไปแล้ว แต่บางครั้งก็ทำจริงไม่ได้ 

ซึ่งทุกฝ่ายต้องช่วยกัน วันนี้เรื่องผลประโยชน์ไม่คุยด้วยกับใครทั้งสิ้น 

แม้แต่เพื่อนก็ยังไม่คุย โกรธกันไปก็เยอะ เพื่อนทิ้งไปก็เยอะ 

ครอบครัวก็เหนื่อยและเป็นห่วง แต่ก็ทำไงได้ ทำเพื่อประเทศ ไม่ใช่อัศวินม้าขาว 

แต่เป็นม้าขาเป๋ เพราะมีปัญหาประเดประดังเข้ามา วิ่งขาจะเปื่อยอยู่แล้ว 

แต่ทุกคนต้องช่วยสร้างความเข้าใจ อย่าคิดว่าใช้มาตรา 44 ได้หมดทุกเรื่อง...”

ด้านหนึ่งคือความคาดหวังของสังคม เมื่อมีอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาด 

เรื่องที่การเมืองปกติแก้ไม่ได้เพราะมีผลประโยชน์ของนักการเมืองเข้ามาพัวพัน 

หรือที่ขัดกับ “ประชานิยม” ก็ทำไม่ได้ จึงหวังว่าในภาวะ “สถานการณ์พิเศษ” 

เช่นนี้จะยกเครื่องกันได้อย่างจริงจัง

อีกด้านหนึ่งคือวิธีคิดและวิถีปฏิบัติของผู้นำที่ต้องไม่มองว่าตัวเองเป็น “อัศวินม้าขาว” 

แต่ต้องเป็น “ม้ารับใช้” ที่ต้องสามารถระดมคนเก่งคนดีคนกล้าจากทุกวงการ

และทุกระดับชั้นตั้งแต่รากหญ้าถึงปัญญาชนระดับชาติและบุคลากรระดับสากล

มาเพื่อร่วมกันแก้ปัญหาของชาติบ้านเมืองในทุกมิติ

การปรับคณะรัฐมนตรีจึงควรจะเป็นเพียงส่วนหนึ่งของการระดมสรรพกำลัง

เพื่อทุ่มเทสร้างชาติกันอย่างจริงจัง โดยตัดเรื่องผลประโยชน์ส่วนตัว

และเฉพาะกลุ่ม, วางเป้าหมายของประเทศร่วมกันอย่างจริงจัง, 

ไม่คำนึงถึง “สี” หรือ “สังกัด” หรือ “พวก” เดิม ๆ 

อันเป็นปัจจัยที่ทำให้บ้านเมืองจมปลักอยู่ในกับดักแห่งความขัดแย้ง

และล้มเหลวมาเป็นเวลากว่าสิบปี

การฟื้นฟูประเทศอยู่ที่ “ความเชื่อมั่น” เป็นหลัก

ความเชื่อมั่นว่าผู้นำทุ่มเท ตั้งใจ เปิดกว้าง กล้าและแกร่ง

ความเชื่อมั่นว่าเรารู้ว่าปัญหาคืออะไร และพร้อมจะแก้ปัญหาร่วมกัน

ความเชื่อมั่นว่าเราต่างอยู่เรือลำเดียวกัน ชาติอยู่ไม่ได้ ก็ไม่มีใครอยู่ได้

และที่สำคัญกว่าอะไรอื่นคือความเชื่อมั่นว่าเราต่างก็มีส่วนร่วมในการช่วยกันแสวงหา

ทางออกอย่างสร้างสรรค์ด้วยกัน ไม่มีเส้นสาย ไม่มีอิทธิพลและบารมีนอกระบบ

เราไม่ต้องการ “อัศวินม้าขาว” 

เราต้องการ “ม้ารับใช้” 

ที่ซื่อสัตย์ ขยัน ไม่พยศ

และวิ่งตามเส้นทางที่เจ้าของประเทศขีดให้...ให้ถึงที่หมายอย่างเรียบร้อย

 ไม่ตกเหวระหว่างทาง! /จบ

...............................................................................................................................