Bloggang.com : fahtsuki : และแล้วก็มาถึงวันที่เจอแผ่นดินไหว (แรง ๆ ) เข้ากับตัว

และแล้วก็มาถึงวันที่เจอแผ่นดินไหว (แรง ๆ ) เข้ากับตัว


	Dear diary, สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ ชาวบลอกแก๊งค์ทุกคน วันนี้เป็นวันที่ 3 หลังจากเกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ ที่สุดในรอบศตวรรษ และสถานที่เกิดเหตุนั้นคือ ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งเจ้าของบลอกยืนอยู่นั่นเองค่ะ คิดว่าหลายคนดูข่าวต่างประเทศกันมาเยอะแล้ว ขอเล่าเหตุการณ์และความรู้สึกส่วนตัวของเราเองแล้วกันนะคะ คือแม้ว่าโยโกฮามะจะอยู่ห่างจากจุดศูนย์กลางของแผ่นดินไหวร่วม 400 กม. แต่ความรุนแรงที่เกิดเหตุถึง 8.9 ริกเตอร์ มาถึงโยโกฯ ก็ประมาณ 4 ริกเตอร์ได้ค่ะ วันเกิดเหตุ 11 มี.ค. 2554 เป็นวันครบรอบ 3 ปี ที่จดทะเบียนสมรสสละโสด เรานั่งเขียนการ์ดให้คุณสามีในช่วงเช้า กลางวันออกไปเรียน เลิกเรียนแล้วไปทานอาหารบ้านเพื่อนพร้อม คนอื่น ๆ อีก 10 คนได้ เพราะพี่คนนั้นเพิ่งขึ้นบ้านใหม่ค่ะ บ้านก็อยู่ไม่ไกลจากบ้านเราเท่าไหร่ด้วย กินข้าวเสร็จแล้วกำลังจะทานของหวานกัน ก่อนสามโมงเย็นเล็กน้อย พอดิบพอดีเลย รู้สึกว่าพื้นสะเทือน เพื่อน ๆ คนอื่นบอกว่าไม่ใช่หรอก บ้านพี่เค้าอยู่ชั้น 10 มีโอกาสที่จะรู้สึกมากกว่าที่อื่นอยู่แล้ว แม้ว่าจะเกิดแผ่นดินไหวเล็กน้อย เรายังบอกว่าเดี๋ยวขอมุดเข้าใต้โต๊ะ ทุกคนหัวเราะฮากันใหญ่ 10 วินาทีต่อมา พ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกด้วย ไม่ใช่เรื่องล้อเล่นซะแล้ว เพราะแผ่นดินไหวยังคงต่อเนื่อง ตั้งแต่มาญี่ปุ่น เราคิดว่าเราเจอเพียง 5 วินาทีก็จบไป รีบเปิดทีวีดูกันค่ะ ทีวีก็นะ เป็นแบบจอแบนเครื่องใหญ่ทีเดียว ทำท่าจะล้มให้ได้ ช่วยกันจับไว้กับพี่อีกคน เพื่อนคนนึงพาลูกวัย 3 ขวบมาด้วย เราก็ตัดสินใจโดยไว เมื่อแผ่นดินไหวได้ 1 นาที (มารู้ตอนหลังว่าแผ่นดินไหวเกิดขึ้นยาวนานถึง 3 นาที) ลงจากห้องดีกว่า เดี๋ยวค่อยว่ากัน เดินลงบันไดกันมา เหลือเพียงเจ้าของบ้านที่ไม่กล้าทิ้งบ้านค่ะ เรานะไม่ได้ใส่ลงเท้าลงมาด้วย เสื้อโค๊ดก็ไม่ได้ใส่ ถือมาได้แต่มือถือ ตอนนั้นนึกได้เท่านั้นจริง ๆ ค่ะ แล้วก็ห่วงเพื่อนคนนึงที่พาลูกมานั่นแหละ เป็นเพื่อนรักของเราเลยล่ะ ดูให้เค้าพาน้องลงมาด้วยกันจนถึงชั้นล่าง ระหว่างเดินลงมาทางบันไดหนีไฟ มองไปเห็นรางรถไฟ ไม่อยากจะเชื่อสายตาว่า ถึงขนาดว่าสายเคเบิ้ลที่ควบคุมรถไฟฟ้าแกว่งเหมือนเปล มองออกไปไกลอีกนิดก็เห็นรถไฟชินคันเซ็นหยุดอยู่ค่ะ (บ้านเพื่อนอยู่ห่างจากสถานีรถไฟฟ้าชินคันเซ็นเพียงเล็กน้อย) ลงมาข้างล่างได้ก็เปิดทีวีดูทางมือถือ ดูข่าวแผ่นดินไหวที่เกิดขึ้น คิดว่าค่อยยังชั่วแล้วมั้งเลยเดินกลับขึ้นไปชั้น 10 อีก เพื่อนบอกว่าไม่มีอะไรแล้วล่ะ หากาแฟดื่มกัน ตอนนั้นในทีวีของบ้านเพื่อนมีข่าวเตือนภัยสึนามิ ว่าจะเกิดขึ้นภายใน 15 นาที ไอ้เราก็เหรอ มันแรงขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วก็ได้เห็นภาพรายงานสุดค่ะ จากกล้องของคนที่เฝ้าติดตามอยู่ อย่างที่เห็นกันในภาพข่างหลายแห่ง แต่ ณ เวลานั้นเราก็กลัว เป็นความกลัวที่เรียกได้ว่า "ปัสสะวะ" จะราด กลัวสุดขั้วหัวใจ และไม่ทันไร เกิดเหตุแผ่นดินไหวขึ้นอีกแล้วค่ะ สัญญาณเตือนภัยจากช่องสถานีโทรทัศน์มันน่ากลัวมาก เค้าบอกว่าจะเกิดขึ้นที่เดิม เพียงแต่ไม่ทราบว่าจะแรงเท่าใด พอบอกว่า 8 ริกเตอร์ ทุกคนมองหน้ากันว่าจะต้องมาถึงที่นี่ภายในไม่กี่วินาทีแน่นอน แล้วมันก็มาจริง ๆ ทุกคนที่อยู่ที่นั่นกรี๊ดกันลั่นด้วยความตกใจกลัว ยังไม่พอในช่วง 1 ชม.นั้น ยังคงเกิดแผ่นดินไหวอยู่อีก ระบบโทรศัพท์มือถือใช้การไม่ได้เลย ตอนนั้นเป็นห่วงคุณสามีมาก ๆ และเราก็อยากจะบอกเค้าว่าเราปลอดภัยดี 4 โมงเศษ คุณสามีโทร.เข้ามาถามว่าเป็นยังไงบ้างบาดเจ็บอะไรมั้ย คุณสามีจะกลับบ้านแล้ว คุณสามีให้เรากลับบ้านเช่นกัน เป็นความโชคดีอย่างนึง ที่ทำงานของคุณสามีกับบ้านอยู่ไม่ไกล คุณสามีขี่จักรยานไปทำงานได้ค่ะ เพราะไม่ชอบขึ้นรถไฟที่แออัด แต่เค้าก็เล่าให้ฟังว่าเพื่อนที่ทำงานหลายคนยังกลับบ้านไม่ได้ รถไฟไม่วิ่งหลายสายค่ะ แล้วก็จริง ๆ ในวันนั้นรถไฟในแถบโตเกียว - โยโกฯ ไม่เปิดให้บริการเพราะต้องตรวจเช็คความเสียหายก่อน เมื่อมาถึงบ้าน ช้ากว่าคุณสามีเล็กน้อย คุณสามีจัดกระเป๋าไว้พร้อมเผื่อต้องลี้ภัยไปที่โล่ง อาหารแห้งเรามีเยอะเพราะปกติเอาไว้ไปกินตอนปีนเขาอยู่แล้ว เต็นท์ก็มี ที่สำคัญ "หนังสือเดินทาง" ของทั้งสองคน แน่นอนว่าคืนแรกของการเกิดเหตุ แม้ว่าอยากจะนอน มันก็นอนไม่ลง ในเมื่อยังคงเกิดแผ่นดินไหวเล็กใหญ่สลับกันเรื่อย ๆ จนประมาณตีสาม เราถึงได้เพลียสุด ๆ จึงตัดสินใจเข้านอน โดยเปิดวิทยุทิ้งไว้ค่ะ จนถึงช่วงตี 5 เกิดแผ่นดินไหวรุนแรงขึ้นอีก 6 ริกเตอร์ คราวนี้เป็นอีกด้านของฟากทะเลญี่ปุ่นค่ะ รู้สึกได้ถึงโยโกฯ ยังไม่พอ มีแผ่นดินไหวตามมาอีกระรอกห่างกันไม่ถึง 20 นาที เราภาวนาขอให้เช่าไว้ ๆ อย่างน้อยแสงสว่างมา ความหวาดกลัวอะไรมันจะได้น้อยลงหน่อย หลังจากนั้นก็หลับไปจนถึง 9 โมงค่ะ ช่วงวันเสาร์ที่ 12 มี.ค. 2554 ยังคงต้องอยู่อย่างหวาดกลัวเช่นเดิม แต่วันนี้กลัวยิ่งกว่าเดิม เพราะได้เห็นภาพข่าว ที่ทางการไปสำรวจความเสียหาย มันบอกไม่ถูก ทั้งรู้สึกเศร้าและหดหู่ คนอยู่ประเทศเดียวกันห่างกันไม่กี่กม. ต้องรับเคราะห์จากมหันตภัยขนาดนี้ ทั้งสึนามิที่ถล่มใส่อีกครั้งแล้วครั้งเล่า น้ำมันเชื้อเพลิงจากเรือซึ่งถูกสึนามิพัดขึ้นมาบนฝั่งเกิดรั่วไหล ทำให้เกิดเพลิงไหม้ลุกลาม 4 กม. ใครอาจจะมองว่าเป็นเรื่องไกลตัว แต่เราคิดว่ามันใกล้มาก เพียงแต่มันไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวเราเท่านั้นเอง ไม่ทันไรบ่าย 3 โมงเย็น เตาปฎิกรณ์สำหรับผลิตไฟฟ้าด้วยพลังงานปรมณู หมายเลข 1 ในจังหวัดฟุกุชิมะเกิดระเบิดขึ้น โดยทางการหน่วยงานที่รับผิดชอบเงียบไปต่อนโยบายรับผิดชอบ ถึง 5 ชม. ทำให้ประชาชนตื่นกลัว ทุกคนต่างก็ทราบกันดีถึงโทษอันมหันต์ของมันอยู่แล้ว ความกลัวคราวนี้ยิ่งแย่กว่าตอนเกิดแผ่นดินไหวอีก บ้านเราอยู่ห่างจากโรงไฟฟ้านี้เพียง 200 กม. "สวดมนต์" ตั้งใจสวดมนต์ภาวนา ตั้งสติให้มั่น อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดแหละเนาะ พ่อแม่พี่น้องที่เมืองไทยต่างก็ให้กำลังใจกันเป็นอย่างดี คนอยู่ห่างกันขนาดนั้นไม่ห่วงก็ไม่รู้จะเรียกยังไง อดไม่ได้ที่จะรู้สึกท้อแท้ มองไม่เห็นทางรอดเลยถ้าหากว่าโรงงานไฟฟ้านี้ระเบิด ประมาณ 2 ทุ่มครึ่ง ทางการจึงออกมายืนยันในความปลอดภัยของประชาชนอยู่ เพราะสารเคมีที่รั่วไหลออกมานั้นไม่ได้มากมายอะไร พร้อมทั้งอพยพผู้คนที่อาศัยอยู่ในระยะ 20 กม.ออกจากพื้นที่ คราวนี้ไปนอนได้แล้วล่ะค่ะ (ถึงกระนั้นยังมีแผ่นดินไหวตามมาอีก 3 หน) ในวันนี้ยังคงติดตามข่าวต่อไป วันจันทร์คุณสามีก็ยังคงต้องไปทำงาน เพราะรถไฟเปิดให้บริการแล้ว คนอื่น ๆ ก็คงจะมาเช่นกัน ส่วนเราอาจจะยังไม่ต้องไปเพราะห้างที่ทำงานอยู่ เสียหายบริเวณชั้น 4 เยอะค่ะ ที่ร้านไม่ทราบว่าเสียหายมากน้อยแค่ไหน เอาไว้ได้ความคืบหน้าอย่างไรต่อจากนี้จะมาอัพเดทให้ฟังอีกครั้งนะคะ เอาล่ะ มาดูอาหารมื้อเย็นหลังเกิดเหตุแผ่นดินไหวเมื่อวันศุกร์ เราไปซื้อกับข้าวไม่ทัน ซุปเปอร์ปิดหมดเลยค่ะ มีแต่ไข่ให้คุณสามีทาน รู้สึกผิดมาก เหมือนเป็นแม่บ้านที่ใช้ไม่ได้เลย แต่แหม..ปกติวันศุกร์จะเป็นวันที่ตู้เย็นโล่งที่สุด เพราะเราจะเคลียร์เอาไว้ หลังจ่ายกับข้าวทุกเย็นวันศุกร์ ตู้เย็นจะเต็มทีเดียวเพื่อจะได้ไว้สำหรับสุดสัปดาห์ ภาพที่ได้เห็นเมื่อกลับมาถึงบ้าน โชคดีไม่มีถ้วยชามอะไรแตกค่ะ คุณสามีจัดการนำมาวางไว้ที่พื้นก่อน เช้าวันเสาร์ ซุปเปอร์เปิดเราไปรอแต่เช้าก่อนประตูเปิดอีก หวังว่าจะไม่โดนตัดไฟนะ แต่ถึงโดนตัดไฟก็คงจะคงสภาพไว้ได้พักใหญ่ เรานำไปใส่ไว้ในช่องแข็งค่ะ บลอกนี้ยาวที่สุดในชีวิตเลย ขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้นะคะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ฟา ขอบคุณกรอบสวย ๆ จากคุณ Lozocat ค่ะ

Create Date : 13 มีนาคม 2554

Last Update : 13 มีนาคม 2554 12:06:20 น.

25 comments

Counter : 605 Pageviews.

คุณพระคุ้มครองทุกคนที่ญี่ปุ่นนะคะ

โดย: hatam IP: 118.172.204.159 วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:14:44:17 น.

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

โดย: ตูน IP: unknown, 115.87.222.36 วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:14:44:55 น.

เป็นกำลังใจให้อีกคนค่ะ ถึงแม้จะเจอกับเหตุการณ์รุนแรงแต่ก็ขอให้ผ่้านพ้นไปด้วยดีนะคะ

โดย: ครอบครัวต้วน้อย (tongburan

) วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:15:11:34 น.

เป็นกำลังใจให้ค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:15:43:43 น.

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: ฮูก (midnight OWL

) วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:16:44:50 น.

ขอบคุณทุกความคิดเห็นมาก ๆ ค่ะ
อาจเพราะกำลังใจหลั่งไหลเข้ามาทั่วสารทิศ
ก็ได้ทำให้คนญี่ปุ่นเองก็มีกำลังใจค่ะ
ผู้รอดชีวิตต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า "แม้จะไม่เหลือทรัพทย์สินใด ๆ ก็ดีแค่ไหนแล้วที่ยังเหลือชีวิตรอดมา"

โดย: fahtsuki

วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:17:23:59 น.

ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: จุ๊ IP: 58.240.39.205 วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:18:18:22 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้เหตุการณ์กลับมาปกติสุขเหมือนเดิมโดยเร็วคะ

โดย: daikon

วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:18:25:23 น.

สวัสดีค่ะคุณฟา
มาเป็นกำลังใจให้นะคะ เพราะติดตามข่าวตลอด
อ่านเรื่องประสบการณ์แผ่นดินไหว เป็นอะไรที่น่ากลัว
เป็นใครก็คงตกใจไม่แพ้กัน แต่ขอเป็นกำลังใจ
อย่าท้อถอย หลายคนส่งกำลังใจให้เต็มที่ และทั่วโลกคอยช่วยเหลือทุกทาง
ขอให้เหตุการณ์สงบลงโดยเร็ว ไม่มีอะไรเพิ่มเติมอีก
ดีใจที่คุณฟาและครอบครัวปลอดภัยนะคะ
พักผ่อนเยอะๆ ทำใจให้สบาย รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

โดย: diamondsky

วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:18:42:45 น.

ดีใจด้วยครับ ที่ปลอดภัยดี...

โดย: หยก (ginda1

) วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:18:45:55 น.

แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: ไอชิรา

วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:19:01:32 น.

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

โดย: bia4618

วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:19:09:05 น.

เป็นกำลังใจให้เหมือนกันค่ะ^^

โดย: marumura

วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:19:36:02 น.

ขอส่งกำลังใจให้คุณ จขบ. และครอบครัวค่ะ เราเองอยู่โอซาก้า แม้ว่าจะไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลย แต่ตั้งแต่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น มันเศร้าอย่างบอกไม่ถูก ดูทีวีแล้วน้ำตาไหล และก็ได้แต่ภาวนาให้สถานการณ์ต่างๆคลี่คลายและดีขึ้นค่ะ

โดย: Cardamom

วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:20:17:39 น.

ฟาจัง พรุ่งนี้บ้านฟาจังไฟดับครับ ระวังนะ
14 ม.ค. ประมาณ 9.20~13.00 และ 18.20~22.00
พรุ่งนี้ white day ใช้เทียนนะ โรแมนติกจัง
15 ม.ค. ~ สิ้นเดือนเมษา ถามคุณสามีนะครับ

โดย: กูจิ (international

) วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:20:21:24 น.

เป็นกำลังใจนะคะ สู้ๆค่ะ เราต้องผ่านเหตุการณ์นี้ไปให้ได้

โดย: ซาลาเปาจัง IP: 183.89.71.174 วันที่: 13 มีนาคม 2554 เวลา:22:10:04 น.

เป็นกำลังใจให้นะคะ
ตามข่าวตลอด เห็นใจจริงๆค่ะ
ขอคุณพระคุ้มครองนะคะ

โดย: IndyLand

วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:0:08:48 น.

ฟาจัง densha(รถไฟฟ้า)จะหยุดครับ ระวังนะ
Tokyu Toyoko Line จะหยุด Musashikosugi~Yokohama 12.00~17.30
JR Nanbu Line จะหยุด ทั้งเส้น ตลอดวัน
JR Yokohama Line จะหยุด ทั้งเส้น ตลอดวัน

โดย: กูจิ (international

) วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:5:23:06 น.

ดูจากข่าวที่เมืองไทย โอ้มันน่ากลัวมากกกเลยค่ะ
ยังงัยก็ขอให้ปลอดภัยนะค่ะ และเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนที่นั่นค่ะ

โดย: PrettyNatty

วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:12:37:45 น.

เป็นบล็อคที่ยาวที่สุดของฟา แต่ก็ทำให้พวกเราทางเมืองไทยได้เข้าใจในสถานะการณ์นะจ๊ะ

ดูภาพข่าวแล้วน่ากลัวมาก
ไม่คิด สึนามิจะพัดได้เร็วและแรงได้ขนาดนี้

สำนักข่าวในเมืองไทยเฝ้าติดตามเรื่องนี้กันตลอด
มีนักวิชาการท่านนึงบอกว่า เหตุการณ์นี้ถ้าไม่เกิดขึ้นที่ญี่ปุ่นก็ไม่รู้ว่าจะให้เกิดขึ้นที่ไหนแล้ว เพราะญี่ปุ่นเป็นประเทศที่รับมือดีที่สุดในโลก

พี่เห็นด้วยว่าญี่ปุ่นรับมือดีที่สุดในโลก ระบบเตือนภัย และการซักซ้อมก็ทำได้ดีที่สุดในโลก แต่ไม่ว่ายังไง ก็ไม่อยากให้เกิดขึ้นที่ใดในโลกเลย

ยิ่งเห็นภาพข่าวนะฟา ยิ่งเห็นได้ชัดว่าคุณญี่ปุ่นวางแผน วางระบบการจัดการเื่รื่องนี้ได้ดีมากๆ

ซักซ้อมกันเป็นระบบ เป็นขั้นเป็นตอนจนไม่มีใครตื่นตระหนก

ไม่เหมือนนักท่องเีที่ยวต่างชาติที่อยู่ตามสนามบิน (นักท่องเที่ยวชาวไทย ที่กลับมาให้สัมภาษณ์)
ทุกคนขวัญเสียกันหมด

แต่ชาวญี่ปุ่นรับมือได้ดีจริง
เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ทั้งโลก หันมามองการระบบการรับมือของญี่ปุ่นทั้งนั้นเลย

ขอชื่นชมจริงๆฟาแล้วก็ดีใจที่ฟาไม่เป็นอะไร
ขอให้ปลอดภัยจ้ะ

โดย: Shallow Grave

วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:13:33:33 น.

วันนี้เราไม่ไปทำงาน และเราไม่ใช้รถไฟฟ้าครับ
ตอนนี้ Lozona ปิด และคุณสามีกลับมาแล้วเหรอครับ
ฟาจัง group 5 รึเปล่าครับ เรา group 4 ครับ
วันนี้ไฟยังไม่ดับเลยเนอะ ข่าวบอกว่า group 5 ไฟอาจจะดับ 17.00~19.00

โดย: กูจิ (international

) วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:14:13:44 น.

ขอบคุณมากๆครับที่แวะไปเยี่ยมและส่งข่าว
ลูกสาวชาวญี่ปุ่นยังไม่ได้ข่าวเลยครับ
สวัสดียามค่ำครับ

โดย: nordcapp (nordcapp

) วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:19:42:29 น.

สุดๆเลยอ่ะพี่ฟา โชคดีที่พี่ฟาและคุงสามีไม่เปงอะไร แต่มันน่ากลัวจริงๆ ตอนที่ได้ยินข่าวแผ่นดินไหวว่าตกใจแล้วนะ เพราะกลัวมากว่าจะเปงที่แฟนอยู่ แต่ถึงจะไม่ใช่ก็ยังรู้สึกแย่อยู่ดี ยิ่งมาเหงภาพสึนามิ ไม่มีกะจิตกะใจทำงานเลย น่ากลัวมาก ขอให้เหตุการณ์แบบนี้อย่าเกิดซ้ำอีกเลยเนาะ

โดย: ~@JaPPanNy@~

วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:21:53:35 น.

ขอให้ปลอดภัย พระคุ้มครองค่ะ

โดย: ลาเต้ที่รัก

วันที่: 15 มีนาคม 2554 เวลา:5:16:28 น.

ดีใจที่คุณฟาและสามีปลอดภัยครับ

โดย: kirofsky

วันที่: 15 มีนาคม 2554 เวลา:19:18:00 น.